|
Goe noene. Juist uit mijn bed. Drie dagen perte total. En nie vant zuipen! De griep zegt den doktoor.
Ik moet het maar weten. Op één januari moet ik persé naar het café. Gaan nieuwjaren. Gratis aperitieven en een hoop gefrituurde hapjes naar binnen werken. En een bricet (aansteker, voor de Nederlandstaligen) als cadeau. Moest het enkel dat zijn dan zou het geen probleem zijn. Maar al de wijven die binnenzijn willen pieperen. De deze met de meest stinkende adem het eerst. Jèckes. En na den énén als ze teut beginnen te worden, nog een keer. Tegen drieën zitten we in de dans en om zessen wandelt Bibi in bloot bovenlijf naar huis. Wroed van coleire. Mirza, ze heet eigenlijk Patsy, heeft met haar zatte kloten mijn mouw van mijn zondags hemd gescheurd en ik heb het naar haar kop gesmeten. Ze kan een nieuw betalen, de magere tienke.
Nadien nog teruggeweest, met nieuw hemd, en voor Brigit gezorgd. Heel den avond. Te veel gezweet zeker?
'Met mijn gat bloot gelegen.' Zegt de kleine. Ze moest het een keer weten.......
|
