heel kort maar was je in mijn leven ik moest naar 4 en jij naar 5 zwart stond je beeldig maar kijken deed ik niet zo dicht bij jou ik ben eruit gestapt och ja wie weet wil jij wel eens naar 4 of ik naar 5
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
16-07-2006 om 17:27
geschreven door Raf
15-07-2006
Wie kust er zo driftig het duinenzand?
Heel wat bewoners van dit land, een schaamlapje groot, scheppen er genoegen in om hun twee dimensies (ik laat even de hoogte van enkele verdiepingen buiten beschouwing) te herleiden tot één. Zij doen dit door massaal naar de kust te trekken, waar ze niet verder kunnen (dat hadden de Duitsers in 40 ook al snel door), en noodgedwongen op en neer te wandelen op de dijk of te pendelen tussen Adinkerke en het Zwin met auto, tram of fiets. Het leven op een smalle strook dus, of Gaza uit vrije wil. Het blijkt ook dat hele stadswijken in dezelfde kustgemeentes samenklitten. Legendarisch is in dat verband Blankenberge, dat zich mag verheugen in een harde Antwerpse kern. Plezierig natuurlijk om de vrienden ook tijdens de vakantie niet te moeten missen. Maar vooraleer al te zurig over te komen wil ik ook de goeie kanten even belichten. Allerlei radio- enTV-stations slaan in de zomer hun tenten op aan de kust. Dat heeft het grote voordeel dat je al die geweldige zangers en entertainers en praatjesmakers nu eens in levende lijve, en niet begrensd door dat armzalige kastje, te zien krijgt. Zij zijn meestal vergezeld van een groep jolig schoon volk dat af en toe armen en benen beweegt en enige inkijk toelaat in de wonderen van de anatomie. Natuurlijk kan een zender niet overal tegelijk kwaliteit brengen, en daarom worden de oudjes in het binnenland getroost met herhalingen van herhalingen. Van herhalingen gesproken. In het voorjaar, met Pasen, met Pinksteren en bij de eerste warme dag, en verder nog op regelmatige tijdstippen, zie je de verschillende zenders met een volledige ploeg naar de kust afzakken. Er worden beelden getoond van wandelaars, van bakkende lichamen, van al of niet klagende middenstanders. Het lijkt altijd op hetzelfde. Voor die ploegen behoort dat natuurlijk tot de secundaire arbeidsvoorwaarden, en het is hun gegund. Voor de kijkers is het wel déja-vu. Mijn voorstel: doe het ééns in de zoveel jaren en zend het gerust regelmatig uit. Als het dan dreigt niet meer te kloppen met de heersende mode, grijp terstond in en stuur nog eens een ploeg. En geef die mannen genoeg drinkgeld. Blijkt dit in goede aarde te vallen, doe dan hetzelfde in september bij het begin van het schooljaar, met Allerheiligen, op 11 november, en met Kerstmis en Nieuwjaar. Wat daardoor werd bespaard kan besteed worden aan goeie dingen. In een nabije toekomst mag ik hopen.
15-07-2006 om 16:46
geschreven door Raf
14-07-2006
Nachtegaal
daar zag ik je daarboven in een vork je silhouet op diepe lucht de avondster als metgezel
het lied was grandioos geen aarzeling bespeurde ik in alles wat haast moeiteloos de nacht bezong
herhalen deed je niet en bijval had je niet verwacht je zin was af dus waarom zou je niet verdwijnen
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
14-07-2006 om 09:58
geschreven door Raf
13-07-2006
Koffiekoeken en flapdrollen
Bron: Belga. Bijna de helft van al het softijs is bacterieel besmet. Ook één op de drie koffiekoeken bevat te veel bacteriën. Dat staat in het jaarverslag van het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen. Het gaat niet om besmettingen die maken dat mensen ziek worden, maar dat het in 4,2 procent gaat om besmetting met bacteriën van fecale oorsprong geeft wel aan dat er nog altijd veel te weinig hygiënische maatregelen worden genomen, zegt een woordvoerder van het Agentschap. Escherichia coli. Van deze bacterie komen gemiddeld zo'n 100 miljard tot 10.000 miljard exemplaren per dag via de uitwerpselen van één mens naar buiten. Als E. coli in water wordt aangetroffen is dat een bewijs dat het water met uitwerpselen vervuild is. Met behulp van klassieke microbiologie wordt deze bacterie als indicator gebruikt. Indien men E. coli in een product aantreft dan is ook de kans reëel dat er pathogene kiemen aanwezig zijn.
Eén op drie koffiekoeken. Waarom denk ik spontaan aan Antwerpen als ik dit lees? Is mijn geest zo in verwarring of is het een gezonde reflex, ik weet het niet, maar ik heb veel zin om een visum aan te vragen voor de eilandengroep Vanuatu. Dat zou de gelukkigste plaats op aarde zijn. Want ik ben het waard!
13-07-2006 om 14:19
geschreven door Raf
12-07-2006
Kent ons ons? (3)
'Jaak, ik zou graag hebben dat je je terugtrekt. Ik begrijp ook wel dat het niet meevalt, alleen maar Vlaams parlementslid en burgemeester van Bree, maar daar valt een mouw aan te passen.' 'Ik hoor u dat graag zeggen, Bart. Tussen haakjes, denkt Steve er serieus aan om terug te komen? Ik hoor vanalles, en voor ons zou dat een mooie kans zijn.' 'Ik sta achter u Jaak, en ik heb eventueel ook nog iets anders achter de hand.' 'Goed, wij kennen mekaar, zeg tegen Patricia en Marleen dat het wat mij betreft OK is.'
Belga Brussel De VLD draagt Marleen Vanderpoorten voor als nieuwe voorzitter.
Na een korte vergadering koos de VLD-fractie woensdag unaniem voor Vanderpoorten als kadidaat-voorzitter van het Vlaams Parlement. De unanieme steun kwam er volgens een VLD-persbericht op de uitdrukkelijke vraag van partijvoorzitter Bart Somers. Die benadrukt dat het resultaat ook de uitdrukkelijke instemming wegdraagt van Jaak Gabriëls. Die had eerder laten weten dat hij zich ook kandidaat wou stellen voor de functie. Maar Gabriëls trok zijn kandidatuur blijkbaar in.
12-07-2006 om 16:25
geschreven door Raf
Kent ons ons? (2)
'Etienne, zou jij eens iets voor mij kunnen doen? Het is de laatste tijd toch wel erg met die tsjeef van de Knack. Eerst die affaire met Freya van Luc en nu krijg ik het op mijn brood voor die Eternitkwestie. Zou jij iets op papier willen zetten, kijk ik heb hier wat documentatie want de technische kant is niet jouw materie, maar moreel gezag zou wel een positieve invloed kunnen hebben' ' Goed Karel, ik zal iets schrijven en aan Peter vragen om het op te nemen. Hij heeft mij trouwens nog nodig in verband met zijn VRT-ambities.'
In verschillende afleveringen heeft het weekblad Knack de asbestaffaire uit de doeken gedaan. Goed onderbouwd werd in een eerste bijdrage de verantwoordelijkheid van Eternit belicht, met als illustratie de Eternit-Sicilië rechtszaak en de veroordeling van Karel Vinck. Op 6 juli verscheen in De Standaard een ingezonden stuk van Etienne Vermeersch waarin hij op basis van betwistbare argumenten de verdediging van Karel Vinck op zich neemt.
12-07-2006 om 16:18
geschreven door Raf
11-07-2006
Kent ons ons? (1)
Geheim discussieforum
Etienne Vermeersch: Ik zit ook in een discussiegroep van mensen die met elkaar van gedachten wisselen over thema's uit het nieuws. Het is een merkwaardige groep, omdat er zowel heel linkse, gematigde als heel rechtse mensen inzitten. En toch kunnen ze op een beleefde manier met elkaar discussiëren. Staf Herten: Mogen we weten hoe die groep heet? Etienne Vermeersch: Ik denk dat u dat niet mag weten, nee. Staf Herten: Is het een geheime denktank? Etienne Vermeersch: Het is niet geheim, het is een kring rond een bepaalde figuur. Maar ik denk dat die mensen er liever geen ruchtbaarheid aan geven.
Humo, 11 juli 2006 Overgenomen van LVB.net
Welnu, wat Etienne niet wil of niet durft zeggen, zal ik dan doen, want ik zit ook in dat forum. Met mondjesmaat krijg je op deze plaats een smeuïg verhaal te horen. Eens kijken wie hier ethisch bezig is. De democratie in het algemeen en onze samenleving in het bijzonder zijn niet gediend met geheime fora waarin bovendien op een beleefde manier wordt gediscussieerd, zo op de wijze van ons kent ons.
11-07-2006 om 20:43
geschreven door Raf
10-07-2006
Studente
tussen al de dozen en potten sprong jij dartel en fris in het rond met een speelse vriendin aan je zij en Delhaize werd plots heel plezant voor mij
een blik had je wel vlug geworpen uit dat mooie en open gezicht en je wierp er een tweede nog bij na het wisselen van het rayon naar mij
er valt niet zoveel meer te bieden met mijn grijs en belabberd profiel maar hiervoor wil ik toch in de rij en dat iedereen denkt wat ie wil van mij
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
10-07-2006 om 20:42
geschreven door Raf
09-07-2006
Kern van de zaak
De Belg Chris Charlier is de chef van het 15-koppige inspectieteam van het Internationaal Atoomagentschap IAEA met zetel te Wenen. Na een twintigtal bezoeken aan Teheran mag hij sinds april Iran niet meer binnen en krijgt hij van zijn baas Mohammed el-Baradei geen toegang meer tot Iraanse nucleaire documenten. Zijn klacht: "Whatever we say, whatever we do, they're always behind us with a video camera, with a microphone trying to record all our movement and all things that we're saying and it's a little bit disturbing because some people doesn't like it, you know, usually when, when we work we don't like to have always somebody behind us and always on, behind our shoulders and looking what we're doing or recording what we're saying but, you know, it's part of the game."
Ja kijk, als je de toelating gekregen hebt om iemands keuken te inspecteren, en de chef-kok loopt voortdurend achter je te zwaaien met een grote pollepel, dan is het niet echt leuk meer.
09-07-2006 om 20:15
geschreven door Raf
Intuïtie en fluiten
Dat is juist zo vreemd aan intuïtie. Je denkt aan iets, een beeld schuift aan je oog voorbij, er flitst iets supersnel in de donkere straatjes rond je limbisch systeem. Vervolgens zorgt het reward-centrum voor de afwerking: genoegdoening, wat zeg ik, puur genot. En hetzelfde doet zich opnieuw voor bij de puntentelling, als je de begeerde 10 in ontvangst neemt. Verdomme, ik wist het wel. Dit als inleiding voor wat mij deze week overkwam, een niemandalletje. In mijn plaatjesarchief zag ik maandag toevallig een vreemde verzameling wielen en stangen. Via de naam verplaatste ik mij naar Wikipedia (dachten jullie nou echt dat ik alles in mijn koker heb) en vond ik de stoomschuif van Walschaerts (herlees 'Slimme landgenoot'). So far so good, het was een smakelijk en bescheiden stukje gefundenes Fressen! Wie schetst mijn verbazing en mijn voldoening (zie inleiding) toen ik op woensdagmorgen gewekt werd door een stoomfluit. Ik woon aan een groot station, maar meer details geef ik niet, geachte lezer, want er zal maar een onverlaat onder jullie zitten die Google Earth onder de toetsen heeft. Wie zich van de domme houdt, gelieve mijn stukje 'Big Brother (3)' te herlezen. Zo zie je intussen ook dat een blogger niet zoveel nieuws moet produceren. Die stoomfluit dan. Zij bleek een onderdeel te zijn van een heuse NMBS-stoomlocomotief, mét Walschaertse schuif en gekoppeld aan een rij wagons die er oud uitzagen, maar ook weer niet zo oud voor de provinciaaltjes onder ons. De stoker deed aardig zijn best, wat wil je, je bent met pensioen en je stookt graag. Waarschijnlijk deed hij zelfs aan over-acting want om de vijf minuten werd een massale wolk stoom gelost, kwestie van de ketel nog enkele jaren te laten meegaan. Tussendoor loste hij, zoals gezegd, een wolkje stoom via de stoomfluit. Vanuit mijn positie kon ik niet zien wie de trein nam. Ik vermoed moeders met kinderen, jeugdbewegingen met leiders, bejaarden en leden van de vrouwengilde. Alleszins, op gezette tijden zette het ding zich in beweging met de typische pchpchpch-geluiden en vertrok het uit het zicht onder het uitstoten van zijn eigenste fluitengeluid. Maar altijd kwam het weer terug. Ik heb het geweten deze week.
09-07-2006 om 14:10
geschreven door Raf
Onzin over zon
zon
ik schaduwde vandaag het was te warm mijn geest bleef koel en liep twee meter voor mij op
ik liep nog goed gekleed teveel bedekt zie ik ze denken passanten die tesamen met wat kleren ook hun gêne hebben afgelegd
je bent verplicht naar lelijkheid te kijken die beter was bedekt gebleven maar kom er is ook troost: het wisselt wel het weer
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
09-07-2006 om 08:32
geschreven door Raf
08-07-2006
Eten is weten
In het vooruitzicht op een originele culinaire rubriek, waarin de wereldkeuken in al zijn aspecten aan bod zal komen, geef ik alvast een voorproefje in de vorm van een illustratie. Afgebeeld wordt een doorsnede van een unieke Noord-Koreaanse Lasagna. Alvast een tip: hierbij past een goede Japanse Sake!
08-07-2006 om 13:38
geschreven door Raf
Schieten op een mythe
Zoals bekend is ozon in de hogere luchtlagen belangrijk voor de bescherming van de aarde tegen UV-straling. Dicht bij de grond is het dan weer gevaarlijk omwille van zijn hoge reactiviteit. Zuurstof is een oxiderende stof die voor de overgrote meerderheid van de levende wezens van essentieel belang is. Bepaalde stikstofoxydes verliezen onder invloed van UV een zuurstofatoom O, dat zeer reactief is en zich kan binden aan een ander zuurstofatoom waarbij gewone moleculaire zuurstof O2 wordt gevormd (niets aan de hand dus), maar waarschijnlijker is de binding met een molecule zuurstof tot O3, ozon dus. Ozon erft als het ware de reactiviteit van het zuurstofatoom en in de wedijver tot reactie met alles en nog wat wint ozon het van moleculaire zuurstof. In levende organismen leidt dit tot ongewenste verbindingen ter hoogte van de slijmvliezen met zware irritaties als gevolg. De stikstofoxydes waarvan sprake zijn dikwijls afkomstig van motoren met inwendige verbranding zoals ze zo mooi heten. Ze worden daarin gevormd door de reactie van de normaal gezien weinig reactieve stikstof uit de lucht met de zuurstof, uiteraard geholpen door de hoge verbrandingstemperatuur. Dat het ozonprobleem zou verdwijnen als alle motoren zouden omschakelen op waterstof als brandstof, is dus een vrome wens. Het eindproduct is inderdaad gewoon water, maar er worden evengoed nog stikstofoxydes gevormd. Dreigende mythes kan je maar beter op tijd afschieten.
08-07-2006 om 00:00
geschreven door Raf
07-07-2006
Big Brother (3)
Gisteren, donderdagavond dus, gekeken naar een interessante Terzake over Google. Tussen haakjes, Google is bedacht als grapje op de wiskundige naam Googol voor het getal 10 tot de macht 100. Dat is een zéér groot getal, maar nog lang niet oneindig. Het is meer dan het aantal deeltjes in het bekende heelal. Goed, terzake nu. Google blijkt zijn succes te danken te hebben aan een soort studentikoze aanpak van de dingen, gecombineerd met veel brains en de nodige netwerken. De universiteit van Stanford is oververtegenwoordigd, maar Harvard en het MIT zijn ook alles behalve afwezig. Knappe bollen dus, maar in een organisatie die voldoende vrijheid biedt om loop te geven aan de creativiteit. Waar in België zou je zoiets ooit kunnen vinden? De interviews die we te zien kregen waren no nonsense, met oa. Vice-president & Chief Internet Evangelist (!) Vinton G. Cerf die eruit ziet als de jongere broer van Hugo Schiltz, en die nederig toegaf niet de enige uitvinder van Internet te zijn. Wie het meest in het oog sprong was Marissa Mayer, Vice-president Search Products & User Experience. Een niet onaardige blonde (en zo te horen niet dom) die ook heel knap en bestudeerd in beeld werd gebracht (foto). Haar antwoorden waren goed voorbereid, maar op de (stekelige) vraag of Google, gezien het vooruitzicht op een feitelijk monopolie, niet evolueert naar Big Brother, zag je haar gezicht stollen, iets te lang eigenlijk, en op een not-amused toontje antwoordde zij dat ze daar een andere visie op had. Mm, gevaarlijke tante als je het mij vraagt. Ook de man die Google Earth had ontwikkeld viel even door de mand. Na een enthousiaste uitleg over de mogelijkheden van het ding, van foto's over een gans werelddeel tot over het tuinpad van je buurman, begon hij ineens te stotteren bij de vraag hoe het nou zat met veiligheid en privacy. Hij gaf eigenlijk toe, dat men eerst iets had ontwikkeld (studentikoos dus), en nu pas geconfronteerd werd met de mogelijke gevolgen. Toch niet slecht gezien, papa Vinton G. Cerf er ter elfder ure bijhalen dacht ik zo. In de uitzending kwam ook nog maar eens aan bod dat na Steve Jobs (Apple)en Bill Gates (Microsoft), ook het duo van Google, Larry Page en Sergey Brin hun kind ter wereld hebben gebracht in een garage. Dat doet mij er aan denken om de mijne eens op te ruimen en een goede poetsbeurt te geven. Ik voel mijn creativiteit naar boven komen. Het is nu of nooit. U hoort nog van mij, zeker weten.
07-07-2006 om 13:21
geschreven door Raf
06-07-2006
Wel geestig
Zoals ik al zei: het was een normaal publiek. Tachtig procent met dagverlof van de stedelijke ziekenhuizen, waarbij de zalen met longpatiënten en de KNO-afdelingen voorrang hadden gekregen bij de kaartverkoop. Reserveer nu een betere plaats als u een hoestje heeft dat meer dan vijfennegentig decibel voortbrengt. Er worden tenminste nog geen scheten gelaten tijdens concerten. Ik heb in elk geval nog nooit iemand een wind horen laten. U wel? Ik kan me voorstellen dat dat ook wel gebeurt. En dat is een beetje waar ik heen wil: als je het aan het ene uiteinde kunt onderdrukken, waarom lukt dat dan niet aan de andere kant? Mijn ervaring is dat je het zo ongeveer even lang van tevoren voelt aankomen. En toch hoor je geen knetterende scheten bij Mozart. Dus ik neem aan dat er nog iets over is van het dunne laagje beschaving dat ons ervan weerhoudt tot complete barbaarsheid te vervallen. Het allegro waarmee het stuk opent ging nog wel: wat genies, een akelig geval van vastzittend slijm ergens halverwege de tribune, waarvoor een chirurgische ingreep bijna onvermijdelijk leek, één digitaal horloge en flink wat geblader in programmaboekjes. Ik denk wel eens: ze zouden een gebruiksaanwijzing op het omslag moeten zetten. Zoiets als: 'Dit is een programmaboekje. Het geeft u informatie over de muziek die vanavond ten gehore wordt gebracht. U kunt er eventueel voor aanvang van het concert een blik in werpen. Dan weet u wat er gespeeld wordt. Als u het te laat weglegt, zult u visuele hinder alsmede enige ruis veroorzaken, een deel van de muziek missen en mogelijk uw buren ergeren, met name de man op stoel K 37.'
uit 'Waakzaamheid', in de verhalenbundel 'De citroentafel' van Julian Barnes - Atlas-Amsterdam/Antwerpen
06-07-2006 om 16:43
geschreven door Raf
Schubert via Klara
gedachtensprong
een strijkkwartet van Franz vliegt in mijn kamer rond en klanken lichten op in de lage late zon
ik stap met mijn gevoel van het ene op het andere been wonderbaarlijk snel
de tijd is teruggezet naar een kamer muf en Weens het geniale broeinest
waar was de zon op dat moment in de grote dans die alsmaar ruimer wordt
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
06-07-2006 om 00:00
geschreven door Raf
05-07-2006
Mooi maar ver
In het red centre van Australië, in het Uluru-Kata Tjuta National Park, liggen de spectaculaire Kata Tjuta of The Olga's. Kata Tjuta, dat 'veel hoofden' in het Aboriginal betekent, zijn een grote groep ronde monolieten. Hoewel deze minder bekend zijn dan de Uluru, zijn ze zeker niet minder indrukwekkend! De hoogste rots is de Mount Olga (546 m). Ooit was deze groep één gigantisch grote monoliet, maar die is door erosie afgesleten tot een 30-tal rotspunten met diepe kloven en valleien. Tijdens zonsop- en zonsondergang is het uitzicht hierop werkelijk onvergetelijk. (reisgids)
ex-monoliet
de hoofden van een maand zijn nu verzameld mijn Kata Tjuta vol warverhalen dwaalverhalen gescheiden door de kloven die nachten hebben aangebracht
het licht heeft kleur geworpen op uw versteende wortels van uit een ambergloed naar rood en vuur dat bij het sterven van de dag zijn glans verliest in eenzaam zwijgen
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
05-07-2006 om 00:00
geschreven door Raf
04-07-2006
Slimme landgenoot
In 1844 vond onze landgenoot Egide Walschaerts een stoomverdelingsschuif uit, die sindsdien in alle stoomlocomotieven wordt toegepast.
04-07-2006 om 16:10
geschreven door Raf
De aanhouder wint
Toch knap hoe de natuur uiteindelijk het ooit verloren terrein weer inpalmt. Het duurt wel even, maar alle sporen van menselijke activiteit zullen verdwijnen. Sommigen onder ons winden zich op over weggeworpen peuken. Ok, ik ben het er mee eens dat het niet sociaal en niet netjes is, maar zouden wij die opwinding niet reserveren voor belangrijke problemen? Dat doet mij denken aan de filosoof die na het uitbreken van de eerste wereldoorlog en gezeten aan zijn bureau peroreerde dat een oorlog niet belangrijk is in het licht van de eeuwigheid. Natuurlijk zou hij niet hetzelfde gezegd hebben als hij in Ieper in de modder van de loopgraven had gelegen. Relativiteit is toch een mooi ding voor de mensen.
04-07-2006 om 11:34
geschreven door Raf
Opgeladen
Op een mooie faraday liep mijn ohm, henry, hoewel hij een zwak hertz had met veel spanning door het landelijke circuit. Hij had ampère een stroompje overgestoken en watt hij zag was een veld met kleine capaciteit gevuld met dieren die coulomb lagen te herkauwen terwijl een paard een prachtige voltage reed.
De Belg Chris Charlier is de chef van het 15-koppige inspectieteam van het Internationaal Atoomagentschap IAEA met zetel te Wenen. Na een twintigtal bezoeken aan Teheran mag hij sinds april Iran niet meer binnen en krijgt hij van zijn baas Mohammed el-Baradei geen toegang meer tot Iraanse nucleaire documenten. 
Dat is juist zo vreemd aan intuïtie. Je denkt aan iets, een beeld schuift aan je oog voorbij, er flitst iets supersnel in de donkere straatjes rond je limbisch systeem. Vervolgens zorgt het reward-centrum voor de afwerking: genoegdoening, wat zeg ik, puur genot. En hetzelfde doet zich opnieuw voor bij de puntentelling, als je de begeerde 10 in ontvangst neemt. Verdomme, ik wist het wel.
Zoals bekend is ozon in de hogere luchtlagen belangrijk voor de bescherming van de aarde tegen UV-straling. Dicht bij de grond is het dan weer gevaarlijk omwille van zijn hoge reactiviteit. Zuurstof is een oxiderende stof die voor de overgrote meerderheid van de levende wezens van essentieel belang is.
Gisteren, donderdagavond dus, gekeken naar een interessante Terzake over Google. Tussen haakjes, Google is bedacht als grapje op de wiskundige naam Googol voor het getal 10 tot de macht 100.
Op een mooie faraday
