|
De dichter Jan Engelman (1900-1972) was als muziekrecensent aanwezig op een koncert van de Braziliaanse zangeres met Griekse roots, Vera Janacopoulos. Hij was zo onder de indruk, en niet alleen van haar zangtalent, dat hij op de rand van een tafeltje, en volgens een van zijn vrienden op amper vijf minuten tijd, een gedicht schreef met haar naam als titel. Het werd een beroemd gedicht waarin het sensuele en het muzikale tot één geheel samenvloeien. Maximaal effect met minimale middelen. Om jaloers van te worden.
Vera Janacopoulos
Cantilene
Ambrosia, wat vloeit mij aan?
uw schedelveld is koeler maan
en alle appels blozen
de klankgazelle die ik vond
hoe zoete zoele kindermond
van zeeschuim en van rozen
o muze in het morgenlicht
o minnares en slank gedicht
er is een god verscholen
violen vlagen op het mos
elusium, de vlinders los
en duizendjarig dolen.
Jan Engelman-Uit: Tuin van Eros-Querido, Amsterdam
|
