In het vooruitzicht op een originele culinaire rubriek, waarin de wereldkeuken in al zijn aspecten aan bod zal komen, geef ik alvast een voorproefje in de vorm van een illustratie. Afgebeeld wordt een doorsnede van een unieke Noord-Koreaanse Lasagna. Alvast een tip: hierbij past een goede Japanse Sake!
08-07-2006 om 13:38
geschreven door Raf
Schieten op een mythe
Zoals bekend is ozon in de hogere luchtlagen belangrijk voor de bescherming van de aarde tegen UV-straling. Dicht bij de grond is het dan weer gevaarlijk omwille van zijn hoge reactiviteit. Zuurstof is een oxiderende stof die voor de overgrote meerderheid van de levende wezens van essentieel belang is. Bepaalde stikstofoxydes verliezen onder invloed van UV een zuurstofatoom O, dat zeer reactief is en zich kan binden aan een ander zuurstofatoom waarbij gewone moleculaire zuurstof O2 wordt gevormd (niets aan de hand dus), maar waarschijnlijker is de binding met een molecule zuurstof tot O3, ozon dus. Ozon erft als het ware de reactiviteit van het zuurstofatoom en in de wedijver tot reactie met alles en nog wat wint ozon het van moleculaire zuurstof. In levende organismen leidt dit tot ongewenste verbindingen ter hoogte van de slijmvliezen met zware irritaties als gevolg. De stikstofoxydes waarvan sprake zijn dikwijls afkomstig van motoren met inwendige verbranding zoals ze zo mooi heten. Ze worden daarin gevormd door de reactie van de normaal gezien weinig reactieve stikstof uit de lucht met de zuurstof, uiteraard geholpen door de hoge verbrandingstemperatuur. Dat het ozonprobleem zou verdwijnen als alle motoren zouden omschakelen op waterstof als brandstof, is dus een vrome wens. Het eindproduct is inderdaad gewoon water, maar er worden evengoed nog stikstofoxydes gevormd. Dreigende mythes kan je maar beter op tijd afschieten.
08-07-2006 om 00:00
geschreven door Raf
07-07-2006
Big Brother (3)
Gisteren, donderdagavond dus, gekeken naar een interessante Terzake over Google. Tussen haakjes, Google is bedacht als grapje op de wiskundige naam Googol voor het getal 10 tot de macht 100. Dat is een zéér groot getal, maar nog lang niet oneindig. Het is meer dan het aantal deeltjes in het bekende heelal. Goed, terzake nu. Google blijkt zijn succes te danken te hebben aan een soort studentikoze aanpak van de dingen, gecombineerd met veel brains en de nodige netwerken. De universiteit van Stanford is oververtegenwoordigd, maar Harvard en het MIT zijn ook alles behalve afwezig. Knappe bollen dus, maar in een organisatie die voldoende vrijheid biedt om loop te geven aan de creativiteit. Waar in België zou je zoiets ooit kunnen vinden? De interviews die we te zien kregen waren no nonsense, met oa. Vice-president & Chief Internet Evangelist (!) Vinton G. Cerf die eruit ziet als de jongere broer van Hugo Schiltz, en die nederig toegaf niet de enige uitvinder van Internet te zijn. Wie het meest in het oog sprong was Marissa Mayer, Vice-president Search Products & User Experience. Een niet onaardige blonde (en zo te horen niet dom) die ook heel knap en bestudeerd in beeld werd gebracht (foto). Haar antwoorden waren goed voorbereid, maar op de (stekelige) vraag of Google, gezien het vooruitzicht op een feitelijk monopolie, niet evolueert naar Big Brother, zag je haar gezicht stollen, iets te lang eigenlijk, en op een not-amused toontje antwoordde zij dat ze daar een andere visie op had. Mm, gevaarlijke tante als je het mij vraagt. Ook de man die Google Earth had ontwikkeld viel even door de mand. Na een enthousiaste uitleg over de mogelijkheden van het ding, van foto's over een gans werelddeel tot over het tuinpad van je buurman, begon hij ineens te stotteren bij de vraag hoe het nou zat met veiligheid en privacy. Hij gaf eigenlijk toe, dat men eerst iets had ontwikkeld (studentikoos dus), en nu pas geconfronteerd werd met de mogelijke gevolgen. Toch niet slecht gezien, papa Vinton G. Cerf er ter elfder ure bijhalen dacht ik zo. In de uitzending kwam ook nog maar eens aan bod dat na Steve Jobs (Apple)en Bill Gates (Microsoft), ook het duo van Google, Larry Page en Sergey Brin hun kind ter wereld hebben gebracht in een garage. Dat doet mij er aan denken om de mijne eens op te ruimen en een goede poetsbeurt te geven. Ik voel mijn creativiteit naar boven komen. Het is nu of nooit. U hoort nog van mij, zeker weten.
07-07-2006 om 13:21
geschreven door Raf
06-07-2006
Wel geestig
Zoals ik al zei: het was een normaal publiek. Tachtig procent met dagverlof van de stedelijke ziekenhuizen, waarbij de zalen met longpatiënten en de KNO-afdelingen voorrang hadden gekregen bij de kaartverkoop. Reserveer nu een betere plaats als u een hoestje heeft dat meer dan vijfennegentig decibel voortbrengt. Er worden tenminste nog geen scheten gelaten tijdens concerten. Ik heb in elk geval nog nooit iemand een wind horen laten. U wel? Ik kan me voorstellen dat dat ook wel gebeurt. En dat is een beetje waar ik heen wil: als je het aan het ene uiteinde kunt onderdrukken, waarom lukt dat dan niet aan de andere kant? Mijn ervaring is dat je het zo ongeveer even lang van tevoren voelt aankomen. En toch hoor je geen knetterende scheten bij Mozart. Dus ik neem aan dat er nog iets over is van het dunne laagje beschaving dat ons ervan weerhoudt tot complete barbaarsheid te vervallen. Het allegro waarmee het stuk opent ging nog wel: wat genies, een akelig geval van vastzittend slijm ergens halverwege de tribune, waarvoor een chirurgische ingreep bijna onvermijdelijk leek, één digitaal horloge en flink wat geblader in programmaboekjes. Ik denk wel eens: ze zouden een gebruiksaanwijzing op het omslag moeten zetten. Zoiets als: 'Dit is een programmaboekje. Het geeft u informatie over de muziek die vanavond ten gehore wordt gebracht. U kunt er eventueel voor aanvang van het concert een blik in werpen. Dan weet u wat er gespeeld wordt. Als u het te laat weglegt, zult u visuele hinder alsmede enige ruis veroorzaken, een deel van de muziek missen en mogelijk uw buren ergeren, met name de man op stoel K 37.'
uit 'Waakzaamheid', in de verhalenbundel 'De citroentafel' van Julian Barnes - Atlas-Amsterdam/Antwerpen
06-07-2006 om 16:43
geschreven door Raf
Schubert via Klara
gedachtensprong
een strijkkwartet van Franz vliegt in mijn kamer rond en klanken lichten op in de lage late zon
ik stap met mijn gevoel van het ene op het andere been wonderbaarlijk snel
de tijd is teruggezet naar een kamer muf en Weens het geniale broeinest
waar was de zon op dat moment in de grote dans die alsmaar ruimer wordt
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
06-07-2006 om 00:00
geschreven door Raf
05-07-2006
Mooi maar ver
In het red centre van Australië, in het Uluru-Kata Tjuta National Park, liggen de spectaculaire Kata Tjuta of The Olga's. Kata Tjuta, dat 'veel hoofden' in het Aboriginal betekent, zijn een grote groep ronde monolieten. Hoewel deze minder bekend zijn dan de Uluru, zijn ze zeker niet minder indrukwekkend! De hoogste rots is de Mount Olga (546 m). Ooit was deze groep één gigantisch grote monoliet, maar die is door erosie afgesleten tot een 30-tal rotspunten met diepe kloven en valleien. Tijdens zonsop- en zonsondergang is het uitzicht hierop werkelijk onvergetelijk. (reisgids)
ex-monoliet
de hoofden van een maand zijn nu verzameld mijn Kata Tjuta vol warverhalen dwaalverhalen gescheiden door de kloven die nachten hebben aangebracht
het licht heeft kleur geworpen op uw versteende wortels van uit een ambergloed naar rood en vuur dat bij het sterven van de dag zijn glans verliest in eenzaam zwijgen
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
05-07-2006 om 00:00
geschreven door Raf
04-07-2006
Slimme landgenoot
In 1844 vond onze landgenoot Egide Walschaerts een stoomverdelingsschuif uit, die sindsdien in alle stoomlocomotieven wordt toegepast.
04-07-2006 om 16:10
geschreven door Raf
De aanhouder wint
Toch knap hoe de natuur uiteindelijk het ooit verloren terrein weer inpalmt. Het duurt wel even, maar alle sporen van menselijke activiteit zullen verdwijnen. Sommigen onder ons winden zich op over weggeworpen peuken. Ok, ik ben het er mee eens dat het niet sociaal en niet netjes is, maar zouden wij die opwinding niet reserveren voor belangrijke problemen? Dat doet mij denken aan de filosoof die na het uitbreken van de eerste wereldoorlog en gezeten aan zijn bureau peroreerde dat een oorlog niet belangrijk is in het licht van de eeuwigheid. Natuurlijk zou hij niet hetzelfde gezegd hebben als hij in Ieper in de modder van de loopgraven had gelegen. Relativiteit is toch een mooi ding voor de mensen.
04-07-2006 om 11:34
geschreven door Raf
Opgeladen
Op een mooie faraday liep mijn ohm, henry, hoewel hij een zwak hertz had met veel spanning door het landelijke circuit. Hij had ampère een stroompje overgestoken en watt hij zag was een veld met kleine capaciteit gevuld met dieren die coulomb lagen te herkauwen terwijl een paard een prachtige voltage reed.
04-07-2006 om 08:44
geschreven door Raf
03-07-2006
Hij heeft eerst gegooid
Reuters pakt vandaag uit met het bericht dat de Nasa de doortocht in de vroege ochtend gemeld heeft van de NEA (Near Earth Asteroid) 2004XP14. De 2004 in de naam slaat op het jaar van ontdekken van het ding, de XP is een knipoog naar Bill Gates? Griezelig dan weer: het object van meer dan een halve kilometer is pas vorige week herontdekt (baan slecht berekend?), en de dichtste afstand tot de aarde is iets meer dan 400.000 km, heel weinig naar astronomische maatstaven. Overigens was er in de US op 1 juli een belangrijke bijeenkomst om de programmas ter ontdekking van NEA's op te voeren. Hoewel, ik vraag mij af wat er in ons hoofd zou omgaan als op een goeie dag een NEA wordt ontdekt die met voldoende zekerheid op ramkoers zit, en ons zal bereiken op laten we zeggen 10 mei 2010. Gaat iedereen in de nacht van 9 mei (en de nachten daarvóór) rustig slapen, wetende dat een klomp van 2 km diameter het op ons gemunt heeft? Wie de effecten van een inslag wilt berekenen, kan terecht op onderstaande link. Ik stel volgende parameters voor: afstand van inslag 300km, snelheid 20km/s, densiteit 3000kg/kub.m, diameter 2km, inslaghoek 90 graden, inslag op sedimentair gesteente (of 3000kg/kub.m). Toegegeven, ik stel ongunstige getallen voor om pedagogische redenen. Voor wie het te moeilijk vindt, het resultaat is een energiestoot van 600 gigaton TNT, waarbij 1 gigaton gelijk is aan 1000 megaton. Een bom van 1 megaton komt overeen met 77 Hiroshimabommen, of hou je maar goed vast (grapje). Zedenles: als de mens de aarde niet om zeep helpt, zal de natuur het zelf wel doen.
onlangs liep ik een vrouw tegen het lijf wij hebben coördinaten gewisseld en mijn oog viel op een mooie gevel in de buurt
deze week zag ik de mooie gevel weer mijn oog ging van links naar rechts en ondanks de coördinaten vond ik het lijf niet meer
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
03-07-2006 om 00:00
geschreven door Raf
30-06-2006
Ongeneeslijk
In mijn jeugdjaren heeft de microbe van de klassieke muziek mij sluipend geïnfecteerd. De radio was toen nog een echt meubel dat een ereplaats innam in de woonkamer. De zender waar bijna altijd werd op afgestemd droeg in de jaartelling vóór Tony Mary de naam Brussel en was in handen van het NIR (spreek uit enniejèr). De moeder van Klara, Radio 3, was nog niet verwekt, zodat er gedurende de hele dag een aantrekkelijke mix van nieuws, sport, reportages, lichte muziek (soms voor onze soldaten), en klassiek in de ether hing. Het ging in newspeak gezegd om een generalistische zender. Op zondagmiddag stond bij ons thuis, of er moest een oorlog uitgebroken zijn, het Opera- en Belcantoconcert van Etienne Vanneste op. Er was een Verdiaanse intro met een koor en enig hamergekletter op de achtergrond, en ik hoor die nog als ik zou willen. Mijn vader nam plaats in een zetel op enige afstand, en begon de krant te lezen. Wij hielden ons gedeisd op dat bijna liturgische moment en wachtten af tot het voorspelbare gebeurde. Etienne was daar meesterlijk in, en hij kon via een juiste opeenvolging van aria's en instrumentale passages zijn luisteraars in een toestand van ingetogenheid brengen die door een ondeskundige ten onrechte voor slaap zou kunnen worden gehouden. Mijn vader was een doorsnee luisteraar en liet dus na enige tijd zijn krant en zijn oogleden vallen. Als getuigen van dit opmerkelijke gebeuren werden ook wij langzaam maar zeker besmet met een aandoening waarvoor tot nu toe geen remedie is gevonden, en waarmee anderzijds een mens heel oud kan worden: melomanie.
30-06-2006 om 11:38
geschreven door Raf
29-06-2006
65000 onder toezicht? (2)
Bron: DS Online-BELGA/AG - 29 juni 2006
Homoseksualiteit ook voor Pentagon niet langer 'geestesziekte'
Het Pentagon plaatst homoseksualiteit binnenkort niet meer in de categorie ,,geestesziekten," zoals dat nu nog in een van zijn handboeken gebeurt. Dat heeft een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Defensie woensdag bekendgemaakt. "Homoseksualiteit had niet als geestesziekte moeten worden gekarakteriseerd in de bijlage van dit handboek," aldus het Pentagon in een communiqué. "Binnen enkele dagen zal een correctie worden uitgebracht," luidt het.
Dat is nu de tweede keer in korte tijd dat het verschijnen van een van mijn berichtjes gevolgd wordt door een soort 'reactie' om U tegen te zeggen. Heb ik veel gevoel in de Fingerspitzen, of wordt deze blog gelezen in de States? Duw mij zo nodig terug op de grond of waarschuw mij voor het krullen van mijn neus.
29-06-2006 om 13:58
geschreven door Raf
gehoord/gelezen/bedacht
Wie zich een Porsche Cayenne aanschaft kan een gepeperde rekening verwachten.
Een briefje, opgehangen aan een werf: 'Wij zijn schoften en onze baas ook'. 'Pluk de dag' heb ik ergens gehoord, maar ik kom nooit buiten.
Een chip is een belangrijk ding. Chips zijn te mijden.
Nu de examens gepasseerd zijn, worden de diep-uitgesneden bloesjes weer voor een jaar weggehangen (en voor de mannen hetzelfde of ik krijg weer verwijten).
29-06-2006 om 10:23
geschreven door Raf
28-06-2006
Big Brother - the real one (2)
Zonder een pluim op mijn hoed te willen steken (geen gezicht met een dergelijk hoofd), is er sinds mijn Big Brother-bericht heel wat gebeurd. De New York Times, kennelijke bron van de onthulling over het CIA-Swiftprogramma, is nu kop van jut voor (bijna) iedereen, gaande van het Witte Huis tot alle rechtse media. George W. Bush gedraagt zich als een schooljongen die betrapt wordt terwijl hij in moeders portemonnee graait. Niet het feit dat hij iets onoorbaars doet, wat zou moeten leiden tot rode kaken en een al of niet gestamelde schuldbekentenis, maar het betrapt worden an sich wekt bij George en omgeving een irritatie op waarbij woorden als 'schandelijk' niet ontbreken. Vreemd is het gebrek aan hulp voor de belaagde New York Times vanwege niet-rechtse media en Democratische tenoren. Of is het zoals dikwijls ieder voor zich? Het is teveel eer voor Bush om hem enige verwantschap met Niccolò Machiavelli (1469-1527) toe te dichten, maar in zijn buurt lopen wel enkele lieden rond die een exemplaar van Il Principe op hun nachtkastje hebben liggen.
28-06-2006 om 14:14
geschreven door Raf
WK
arbiter
ik zag geen bal is iets wat weken lang goed hoorbaar is uit iemands mond of provoceert hij maar belust op woord en eerder nog op wederwoord
geen fluit geef ik erom hoor ik al weken lang en onverstoorbaar klinken uit iemands mond en onbewust denk ik dan aan de man die loopt en blaast op groenig veld
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
28-06-2006 om 00:00
geschreven door Raf
27-06-2006
Vragen stellen
Liever dan mij te pijnigen met de zoveelste reactie op de zoveelste gebeurtenis in Antwerpen en elders, verwijs ik vandaag naar een uitstekend opiniestuk van de ethicus Gie van den Berghe in De Standaard van vandaag. Hieronder de inleiding van het artikel.
De reacties op een zoveelste geval van zinloos geweld (bestaat er zoiets als zinvol geweld?) liegen er opnieuw niet om. Het zijn allochtonen! Het gaat om racisme! Veiligheid, controle, harder optreden! Een jeugdgevangenis, de wet-Lejeune herzien, meer politie, meer repressie - terwijl criminologisch vaststaat dat dat niet werkt. Kardinaal en burgemeester beleren ons dat we moeten (blijven) tussenbeide komen, terwijl sociologisch onderzoek uitwijst dat hoe meer toeschouwers er zijn, hoe kleiner het individuele verantwoordelijkheidsgevoel is en de kans dat iemand iets onderneemt. Grote openbaarheid is voor wie hulp verwacht vaak een nadeel.
27-06-2006 om 10:10
geschreven door Raf
26-06-2006
65000 onder toezicht?
'Homoseksualiteit blijft een mentale ziekte voor het Pentagon' las ik vorige week in de krant.Toch een curieuze zaak, zeker als in hetzelfde artikel vermeld werd dat het aantal homoseksuelen in het Amerikaanse leger 65000 bedraagt.
In de psychiatrie zijn klachten en symptomen van patiënten veelal vaag, complex en onsamenhangend, en wisselt de beoordeling van de ernst ervan sterk met de beoordelaar. Verder zijn er verschillende theorieën over dezelfde term, bijvoorbeeld schizofrenie. Om te pogen in deze chaos orde te scheppen is een handboek ontstaan, met zoveel succes dat het inmiddels over nagenoeg de gehele wereld gebruikt wordt. Een internationale groep psychiaters, psychologen en epidemiologen kwamen voor de American Psychiatric Association samen om een handleiding voor het gebruik van diagnostische termen samen te stellen: het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders of DSM. Daarmee is niet gezegd dat het DSM perfect is; het blijft een vrij ruwe maatstaf maar het is wel het beste en meest algemeen gehanteerde classificatiemiddel dat we hebben. Het DSM wordt geregeld herzien en aan de nieuwste inzichten aangepast. In ongeveer 50 jaar is het DSM geëvolueerd van DSM-I tot DSM-III-R. Op dit ogenblik (2005) is de laatste versie de DSM-IV-TR (2000). Tijdens de bijeenkomsten ter voorbereiding van DSM-IV in 1994 werd via een stemprocedure beslist dat homofilie geen psychische aandoening (meer) is. In DSM-III stond ze nog wel zo geklasseerd. Overigens was er maar een kleine meerderheid voor deze wijziging.
Zou het kunnen dat bij de aanslag van 9/11 in het Pentagon het exemplaar van DSM-IV in de getroffen vleugel lag en in vlammen is opgegaan? Vervolgens werd misschien een DSM-III uit het archief opgediept waarin homoseksualiteit (nog) als een mentale ziekte beschreven staat. Het is een mogelijk scenario. Zekerheid daarover is er niet, maar ik dacht aan Dan Brown terwijl het in mijn geest gestalte kreeg.
26-06-2006 om 17:53
geschreven door Raf
25-06-2006
Hardleers
Een goede raad voor iedereen die ooit in een toestand van geheugenverlies ergens aan land komt en overgeleverd is aan de goede diensten van gezondheidszorg en pers: zeg meteen dat je geen piano kan spelen, herhaal het en herhaal het nog eens. In Nederland is een chinees uitziende man gedumpt en opgenomen. Hij heeft nog niets gezegd, en de internationale pers noemt hem al de Nederlandse Pianoman. Ik ben van plan om bij mijn identiteitskaart een papiertje te stoppen. Daarop zal staan dat ik, hoewel ik er misschien zo uit zie, geen noot piano kan spelen zo groot als een huis. Ik ben benieuwd. ___________________________________ Ik ben nog even in het archief gaan kijken.
woensdag 07 september 2005 - DS Online Hongkong heeft eigen Pianoman BRUSSEL - De voormalige Britse kroonkolonie Hongkong heeft zijn eigen 'Pianoman'. Een naakte westerse vrouw is aangetroffen bij het oude vliegveld van de Aziatische metropool. Tot dusver wil de onbekende vrouw niet praten.
Of journalistiek in vrije val, want geen sprake van een man, laat staan van een piano.
25-06-2006 om 00:00
geschreven door Raf
24-06-2006
Het toeval regeert
Het is 1914. Aan het oostelijk front wordt de Oostenrijkse officier Paul Wittgenstein door een Russische sluipschutter in de rechterarm geraakt. Hij komt bij in een Russisch veldlazaret en enkele dagen later wordt de arm geamputeerd. Paul is 27 jaar en een bekende pianist. Maurice Ravel is al een gevierde componist als hij, aangewakkerd door het patriottische vuur, dienst neemt in het Franse leger. Hij is 41 jaar op het ogenblik dat hij als vrachtwagenchauffeur in maart 1916 wordt ingezet aan het front bij Verdun. Een jaar later raakt hij gewond en wordt hij naar huis gestuurd. Na de oorlog zoekt Paul Wittgenstein verwoed naar pianopartituren voor de linker hand. Hij schrijft een aantal componisten aan, en krijgt reacties van Richard Strauss, Sergei Prokovieff, Benjamin Britten en Maurice Ravel. Ravel begint de compositie van het gevraagde pianoconcert in 1929, na zijn succesvolle reis naar Amerika. Hij voltooit terzelfdertijd een ander pianoconcert. Wittgenstein aarzelt het concerto te spelen, omdat hij het te jazzy vindt en te moeilijk. Ravel kan hem uiteindelijk overtuigen en op 17 januari 1933 wordt het in Parijs uitgevoerd, met Ravel als dirigent. Overigens is de pianopartij zo virtuoos dat het nauwelijks hoorbaar is dat het stuk enkel met de linkerhand wordt gespeeld.
Concerto pour la main gauche en ré majeur Piano Concerto for the Left Hand in D major
En voor de geïnteresseerden: Paul Wittgenstein is de broer van de bekende filosoof Ludwig Wittgenstein (Cambridge).
Zoals bekend is ozon in de hogere luchtlagen belangrijk voor de bescherming van de aarde tegen UV-straling. Dicht bij de grond is het dan weer gevaarlijk omwille van zijn hoge reactiviteit. Zuurstof is een oxiderende stof die voor de overgrote meerderheid van de levende wezens van essentieel belang is.
Gisteren, donderdagavond dus, gekeken naar een interessante Terzake over Google. Tussen haakjes, Google is bedacht als grapje op de wiskundige naam Googol voor het getal 10 tot de macht 100.
Op een mooie faraday
In mijn jeugdjaren heeft de microbe van de klassieke muziek mij sluipend geïnfecteerd. De radio was toen nog een echt meubel dat een ereplaats innam in de woonkamer. De zender waar bijna altijd werd op afgestemd droeg in de jaartelling vóór Tony Mary de naam Brussel en was in handen van het NIR (spreek uit enniejèr). De moeder van Klara, Radio 3, was nog niet verwekt, zodat er gedurende de hele dag een aantrekkelijke mix van nieuws, sport, reportages, lichte muziek (soms voor onze soldaten), en klassiek in de ether hing. Het ging in newspeak gezegd om een generalistische zender.
Zonder een pluim op mijn hoed te willen steken (geen gezicht met een dergelijk hoofd), is er sinds mijn Big Brother-bericht heel wat gebeurd. De New York Times, kennelijke bron van de onthulling over het CIA-Swiftprogramma, is nu kop van jut voor (bijna) iedereen, gaande van het Witte Huis tot alle rechtse media.
