Ik zou niet weten waar ik het met haar over zou hebben. Nee, een dubbelinterview lijkt me zinloos. Zij heeft geen enkele politieke bagage. Het is alsof je een mus naast de Onze-Lieve-Vrouwetoren zou zetten. (...) Ze werd door de partij in de Senaat geparachuteerd. Ze haalt bijna al haar stemmen nationaal, wat duidelijk betekent dat ze vooral dankzij haar achternaam scoort. En dan verklaart ze dat ze het op eigen kracht wil maken in de politiek.
Dit citaat uit een interview in 'Dag Allemaal' met Leo Tindemans las ik in DS van 27 juni. Hij heeft het over zijn nicht Elke Tindemans die op 10 juni gekozen werd voor de Senaat. Deze man werd door Wilfried Martens ooit bestempeld als de slechtste mens die hij in zijn leven ontmoet had. Ouder worden betekent niet automatisch wijzer of serener worden, dat is duidelijk.
27-06-2007 om 11:42
geschreven door Raf
13-06-2007
Het late inzicht
Op de VRT-blog van Siegfried Bracke las ik op zaterdag 09/06/2007:
Dit zijn voor mij de zoveelste verkiezingen die ik als journalist van heel dichtbij volg. En het zal wel een afwijking zijn, maar mij blijft het eindeloos boeien. Wat wil zeggen dat er geen sprake is van een déjà vu. Integendeel. Veel jamais vus! Nooit gezien hoe de verkiezingen exclusief gaan waarover ze niet gaan. Kamer en senaat zijn verworden tot tool, middel. Het aanwijzen van 150 kamerleden en 40 senatoren is totaal niet aan de orde. Wie op twee of drie staat op de lijsten, en dus vaak effectief verkozen wordt, krijgt geen greintje aandacht. De verkiezingen gaan over (alfabetisch) Leterme, Vande Lanotte en Verhofstadt. Punt uit.
En dat zegt een van de leidende journalisten van de publieke zender die er juist alles aan gedaan heeft om de kijkers een kanseliersverkiezing op te dringen.
13-06-2007 om 14:28
geschreven door Raf
07-06-2007
Een ongewoon genootschap
Ik beland af en toe op de site van de CIA, de Central Intelligence Agency. Wees gerust, ik sta niet op hun loonlijst. Misschien wel op een andere lijst wegens mijn deelname in de jaren 80 aan meer dan één betoging tegen het plaatsen van kruisraketten (iedereen heeft wel zijn idealistische periode, niets mis mee). Hoe dan ook, de CIA is gespecialiseerd in het verkrijgen en analyseren van informatie over regeringen, bedrijven en personen. De Amerikaanse overheid gebruikt deze informatie, en echt niet alleen om militaire plannen te smeden. Het zou bijvoorbeeld niet door de beugel kunnen als president Bush het kleine Belize in Afrika zou situeren als mevrouw Lisa M. Shoman, de ambassadeur van Belize, even langskomt met haar bundeltje geloofsbrieven. Hoewel, Belize weegt niet zwaar, dus enig gestuntel kan wel. Eigenlijk weegt België, zoals onlangs bleek, ook niet zwaar (zie hieronder). Informatie onderzoeken op betrouwbaarheid is een hachelijke zaak. Als ik in de krant iets lees over een ongeval met een tankwagen, struikel ik vrij vaak over de fantasie van de journalist aangaande de chemische eigenschappen van de al dan niet vrijgekomen inhoud. Enige kennis van chemie komt mij dan van pas. Echter, met onderwerpen die buiten mijn competenties vallen wordt het toetsen van de betrouwbaarheid een stuk lastiger. De beste manier lijkt mij het opzoeken van andere bronnen. Af en toe valt een krant dan wel door de mand, maar vergissen is menselijk. Ja, leert mij de ervaring, en een vergissing toegeven is voor sommigen quasi onmenselijk. Maar nu terug naar de CIA. Ik heb met enige nieuwsgierigheid The World Factbookop de site geopend en Belgium aangeklikt via Select a Country. Afgezien van enkele details ziet het er vrij behoorlijk uit. Qua grootte worden wij vergeleken met Maryland (Nederland moet het stellen met 'slightly less than twice the size of New Jersey '). Er wordt melding gemaakt van een staatshervorming, van onze complexiteit en van onze zesregeringen:
note: as a result of the 1993 constitutional revision that furthered devolution into a federal state, there are now three levels of government (federal, regional, and linguistic community) with a complex division of responsibilities; this reality leaves six governments each with its own legislative assembly.
De partijvoorzitters worden met name genoemd, de regeringsleiders van de regionale regeringen echter niet, wat meebrengt dat Di Rupo wel en Leterme niet vermeld wordt. Wat ik niet wist: onze ambassadeur in Washington luistert naar de liefelijke naam Struye de Swielande en wij hadden in 2004 een olieproductie van 10.690 vaten per dag (1 vat = 158,99 l), een opmerkelijk cijfer waarin misschien ook afgewerkte frituurolie is opgenomen. Er is ook de typische Amerikaanse belangstelling voor militaire zaken: in 2005 werden wij geacht 2.436.736 mannen en 2.369.463 vrouwen beschikbaar te hebben voor een eventuele legerdienst. Jammer genoeg waren er in dat jaar maar 1.998.003 mannen en 1.940.918 geschikt (fit) voor de dienst. Toch nog ruim voldoende om de Nederlanders te doen beven als dat nodig mocht zijn.
* * * Tijdens zijn acht jaar durend presidentschap hield Ronald Reagan een dagboek bij. Een drietal weken geleden kwam The Reagan Diaries op de markt. Op LVB.net kon ik lezen dat Reagan het in het totaal zes keer over België heeft. Op 14 januari 1985 noteerde hij:
Bezoek van premier Martens en minister van buitenlandse zaken Tinderman [sic] van België. Zwaar discussiepunt was of België de installatie van kruisraketten, hun deel van het akkoord van 1979 met de NAVO, zou uitstellen. Ze hielden een hoogdravend betoog om ons akkoord te laten gaan met een uitstel. Ik weet dat ze beiden voorstander zijn van de installatie, maar zij hebben de steun niet van hun parlement. Ik bleef vasthouden aan hun akkoord om te installeren. Ik ben er zeker van dat dit was wat ze werkelijk wilden dat ik deed. Nu kunnen ze terug naar hun parlement gaan en zeggen dat ze het geprobeerd hebben, maar dat ik nee gezegd heb. (vertaling Luc Van Braekel)
07-06-2007 om 16:07
geschreven door Raf
03-06-2007
De ideale man
de ideale man ik had gehoord dat hij bestond mijn straat heb ik bezocht mijn buurt mijn dorp mijn streek mijn land maar verder ben ik niet geraakt want op een doordeweekse morgen stond daar de ideale man vlak voor me en nog naakt en helemaal niet welbespraakt maar ja het was nog vroeg en idealen moeten groeien tot 's avonds in de kroeg mijn ochtendogen keken even rond en zagen dat ik voor de spiegel stond
03-06-2007 om 14:19
geschreven door Raf
30-05-2007
Erlkönig in mei 2007
Zeven uur later - om 16 uur - zat de shift van Kathy R. erop. Ze stapte in haar wagen en reed naar de onthaalmoeder. Blijkbaar merkte ze tijdens het bijna zes kilometer lange traject niet dat haar zoontje dood achter haar zat. Pas bij de onthaalmoeder stelde ze haar vergetelheid vast.
Dit las ik op zaterdag 26 mei in DS Online. Wat ging er toen precies door mijn hoofd? Moeilijk te zeggen, maar mijn gedachten gingen twee dagen later terug naar deze vreselijke gebeurtenis toen ik een CD oplegde met liederen van Schubert. Het voorlaatste lied was het beroemde Erlkönig, naar de gelijknamige ballade van Goethe. Die vertelt het trieste verhaal van een vader die 's nachts te paard naar huis rijdt met in zijn armen zijn doodzieke, ijlende zoon. De jongen ziet in zijn koortsdromen de elfenkoning, een symbool van de dood, die hem probeert mee te lokken naar de andere zijde. Het angstige kind roept naar zijn vader om hulp.
[...]
Vader: "Sei ruhig, bleibe ruhig, mein Kind; In dürren Blättern säuselt der Wind."
[...]
Erlkönig: "Ich liebe dich, mich reizt deine schöne Gestalt: Und bist du nicht willig, so brauch' ich Gewalt."
Kind: "Mein Vater, mein Vater, jetzt faßt er mich an! Erlkönig hat mir ein Leids getan!"
Verteller: Dem Vater grauset's, er reitet geschwind, Er hält in den Armen das ächzende Kind, Erreicht den Hof mit Müh' und Not; In seinen Armen das Kind war tot.
30-05-2007 om 02:08
geschreven door Raf
28-05-2007
De kwakkel regeert (4 en slot)
Toch even voor alle duidelijkheid: ik heb het woord kwakkel (un canard bij de Franstaligen) gebruikt ivm een fout krantenbericht. Ik ontken de opwarming van de aarde, de global warming, niet en evenmin een mogelijke menselijke invloed daarin. Ik verzet mij wel tegen de nieuwe dogmatiek van de ecologische beweging, die uitgaat van een wetenschappelijke consensus over het bestaan van een echte klimaatverandering en van een quasi-zekerheid over de menselijke schuld. Deze dogmatiek doet mij sterk denken aan minder prettige tijden waarin de kerk iedereen die niet dacht of deed zoals zij het oplegde, met doodzonde en met een ticket richting hel bedacht. Wie een ander geluid in het klimaatdebat laat horen krijgt inderdaad zeer snel het etiket van ketter opgeplakt of in het beste geval dat van achterlijke. Dit begint, alle verhoudingen in acht genomen, aardig te lijken op het (al of niet politiek correcte) discours over de multiculturaliteit. De steeds weer herhaalde consensus bestaat dus niet, en hier en daar begint dat via de media (en niet in het minst via Blogolië) door te sijpelen. Het bekijken van The Great Global Warming Swindle heeft mijn overtuiging niet echt beïnvloed: het gaat al bij al om propaganda, net als bij An Inconvenient Truth (waarvan ik moet bekennen slechts flarden gezien te hebben). Toch is het bestaan van deze documentaire een belangrijk signaal, omdat een aantal wetenschappers ermee aantoont, niet bang te zijn om de nek uit te steken. Van de nieuwe lichting ecologisten in ons land krijg ik een beeld waarbij de economische maar vooral de wetenschappelijke en de technologische invalshoek opvalt. Het is lang geleden dat ik nog zulke enthousiaste verhalen gelezen heb over de nieuwste technologische wonderen als brandstofcellen, foto-voltaïsche zonnepanelen, hybride voertuigen, warmtepompen, spaar- en daglichtlampen, passiefhuizen, windmolens en getijdencentrales. De groene beweging lijkt mij op dit ogenblik de grootste propagandist te zijn van 'de nieuwe industrie'. De oude is vanzelfspekend des duivels, dus hoe je zonder metallurgie of chemie aan al die materialen komt die zulk een belangrijke rol spelen in de nieuwe technologische snufjes, dat blijft een goede vraag... Verder vind ik de manier waarop sommige ecologisten de domme consument willen begeleiden en sturen, via een uitgebreide regelgeving, gewoonweg beangstigend. Er zit iets in van een totalitair denken. Zonder heimwee te koesteren naar de tijd van pater Versteylen en het begin van Agalev: toen ging het over 'Anders gaan leven', met een veel bredere visie op de mens dan deze die men nu presenteert als de beweging van de nieuwe ecologische economie. Overigens, dat partijen als Open VLD en Sp.a zich bijna groener willen voordoen als Groen! is gewoon potsierlijk, en enkel bedoeld voortijdelijk gebruik. Duidelijker gezegd: om stemmen af te snoepen. Zo, ik heb mijn hart gelucht, na de ervaring die ik opdeed door enkele keren via reacties op een groene site gebotst te zijn op een zekere onverzettelijkheid die op den duur gênant werd. Ter verontschuldiging van de persoon achter de site: de verkiezingen komen er aan, je staat op een strijdplaats en de zenuwen staan strak gespannen.
28-05-2007 om 00:00
geschreven door Raf
27-05-2007
De kwakkel regeert (3)
Er kwam op 21 mei een reactie op mijn post over De Grote Afbrokkeling Op De Zuidpool waarin Sander het bestaan meedeelde van een antwoord op Al Gore's film (AIT in het jargon), namelijk The Great Global Warming Swindle (GGWS). Ik had intussen ergens op een blog, vraag mij niet waar, iets over die documentaire gelezen. Op 24 mei vermeldde Patrick De Witte (pdw om in de stijl te blijven) in zijn column in DS deze film, column waarin hij de AIT-dame Margareta Guidone en haar partij, de Sp.a, op de korrel nam. En op 25 mei schreef Luc Van Braekel een interessant overzichtsartikel Het klimaatdebat in Vlaanderen mét vermelding van de GGWS-film.
Ik las donderdag met stijgende verbazing het artikeltje in DS Online. Een gebied ter grootte van Californië afgescheurd van het Antarctische continent! En nu drijft dat ding ergens rond, zoekend naar een object om te kunnen botsen. Ik dacht meteen aan 9/11: de eerste beelden gaven aanleiding om aan een Hollywoodfilm te denken. Dus voor alle zekerheid dan maar even klikken op de link onder de foto, kwestie van de bronnen te raadplegen. Mijn verbazing steeg nog meer: geen woord over afbrokkelen. Is enige kennis van Engels niet meer vereist voor een redacteursjob bij DS?
Ik heb gisteren een lezersbrief gestuurd. We zien wel.
Het artikel over de afbrokkeling van een ijsschots ter grootte van Californië op Antarctica blijkt een grote kwakkel te zijn, te oordelen naar de tekst die de bijhorende link oplevert. Het gaat hier om een tijdelijke oppervlakkige smelt van sneeuw, nadien gevolgd door ijsvorming. Via een scatterometer (in de satelliet) levert dit een duidelijk beeld op van de veranderde kristallijne structuur (geel tot rood gekleurd). Het gebied waarop het verschijnsel uit 2005 betrekking heeft is 'combined' zo groot als Californië. Maar nergens is sprake van afbrokkeling. Het opstelletje van de redacteur van dienst is wel fantasierijk, dat moet gezegd!
'A team of NASA and university scientists has found clear evidence that extensive areas of snow melted in west Antarctica in January 2005 in response to warm temperatures. This was the first widespread Antarctic melting ever detected with NASA's QuikScat satellite and the most significant melt observed using satellites during the past three decades. Combined, the affected regions encompassed an area as big as California.'
19-05-2007 om 08:48
geschreven door Raf
18-05-2007
De kwakkel regeert (1)
Woensdag 16 mei in DS Online:
Grote ijsschots Antarctica brokkelt af
LOS ANGELES - Nasa kondigde gisteravond aan dat een satelliet begin 2005 de afbrokkeling van een grote ijsschots op Antarctica registreerde. De losgekomen ijsschots had een oppervlakte zo groot als Californië. De afbrokkeling zou het directe resultaat van de opwarming van de aarde zijn, volgens het Amerikaanse ruimtevaartagentschap. 'Een ploeg van de Nasa en universitairen hebben duidelijke bewijzen ontdekt dat belangrijke besneeuwde gebieden op Antarctica zijn gesmolten in januari 2005. Oorzaak hiervan zijn de warme temperaturen', beweert het laboratorium van de Nasa. De afbrokkeling is de meest belangrijkste die satellieten de laatste drie decennia hebben geregistreerd. De getroffen regio's hebben een oppervlakte zo groot als Californië, zo'n 400.000 km2, volgens dezelfde bron.
Van een verre vriend kreeg ik volgend stukje dat goed is voor de luim en voor het Engels...
I have 2 dogs & I was buying a large bag of Purina at Big W and standing in line at the check out. A woman behind me asked if I had a dog.
On impulse, I told her that no, I was starting The Purina Diet again, although I probably shouldn't because I'd ended up in the hospital last time, but that I'd lost 50 pounds before I awakened in an intensive care ward with tubes coming out of most of my orifices! and IV's in both arms.
I told her that it was essentially a perfect diet and that the way that it works is to load your pants pockets with Purina nuggets and simply eat one or two every time you feel hungry & that the food is nutritionally complete so I was going to try it again.
I have to mention here that practically everyone in the line was by now enthralled with my story, particularly a guy who was behind her.
Horrified, she asked if I'd ended up in the hospital in thatcondition because I had been poisoned. I told her no; it was because I'd been sitting in the street licking my balls and a car hit me.
I thought one guy was going to have a heart attack he was laughing so hard as he staggered out the door.
Stupid woman...why else would I buy dog food??
29-04-2007 om 10:28
geschreven door Raf
22-04-2007
Gerust
te vroeg te groen is ons te beurt gevallen ik spaar de woorden en onderga de overdaad
de klok die in mij tikt jaagt snode plannen na vervreemdend en vertrouwd ik leg mijn hoofd terwijl het warmer wordt geheel neer in uw schoot mijn moedertje natuur
------------------------ uit 'Vrije val' door R.Vijzel
22-04-2007 om 22:31
geschreven door Raf
13-04-2007
Nog wat gevonden eten
Ja, zal je zeggen, hij heeft last van de warmte. Waar blijft zijn eigen inbreng? Geen nood, ik schiet nog wel eens uit mijn sloffen... Intussen nog een link naar een oud, maar tegelijk ook zeer toepasselijk bericht.
In een mail uit Azië die ik gisteren ontving, viel mijn oog op de titel van een boek. 'Hurra, wir kapitulieren!' was mij niet bekend, en via Google kwam ik op een Nederlandse site uit. Over politiek, maatschappij, literatuur en nog ander fraais. Een mooie tocht, vanuit Azië naar Nederland, dan naar Finland om te eindigen in Duitsland.
Pasen. Een religieuze feestdag die, wat inplanting in de kalender en wat gebruiken betreft, zijn wortels heeft bij de Kelten. Voor christenen, ook de lauwe, een dag die toch niet zonder betekenis is. Ik had mij voorgenomen, aangezien alle huisgenoten zijn 'uitgevlogen' uit het nest, een portie paaseieren aan te schaffen. Verder was het de bedoeling, aangemoedigd door de weerberichten, heel vroeg in de paasochtend deze vers verworven kippenlegsels in de tuin te gaan verstoppen. De vele plekjes met een hoge vind-moeilijkheidsgraad zijn niet echt in het geheugen gebeiteld, maar het overlopen van het lijstje bezorgde mij in de afgelopen week heel wat plezier. Wie zich nu afvraagt aan wie ik dan gedacht had voor het spannende spel van zoeken en vinden, krijgt een kort en krachtig antwoord: aan mijzelf. De redenering is vrij simpel en u zal toegeven dat er geen speld tussen te krijgen is. Om ze te kunnen volgen moet ik u echter eerst op de hoogte brengen van een goedbewaard geheim. Broeder A. is al enkele keren aan mijn deur geweest. Niet dat ik hem ooit binnengelaten heb, maar het begint toch zwaar te wegen, de wetenschap dat hij mij in het vizier heeft. Dus dacht ik zó, vorige week: als ik twee tot drie uren laat passeren tussen leggen en zoeken, zal dat wel lukken. Vanmorgen stond ik dan vrij vroeg op om mij welgezind naar de keuken te spoeden. En daar, o ramp, volgde ogenblikkelijk de vaststelling dat ik vergeten had eieren te kopen. Kijk, het sluimerend proces is verder gevorderd dan gedacht. Die verdomde broeder laat ik in geen geval ooit binnen. Sterker nog, ik overweeg om te gaan verhuizen.
08-04-2007 om 00:00
geschreven door Raf
06-04-2007
Zwaaien naar A.
In mijn 'bloggenoot' Alex Oom herken ik een verwante ziel (nu ja, dat woord ligt hem niet zo), die op de gebeurtenissen reageert met goed geschreven stukjes, soms in het zoete, dan in het zotte en af en toe in het zure. Vandaag is hij weer onovertroffen in het door de mangel halen van ons aller gedrag op vaderlandse wegen. Geniet even van Ridderen doe je nooit alleen.
06-04-2007 om 11:15
geschreven door Raf
04-04-2007
Louis is watching you!
Britse steden krijgen 'pratende' camera's (DS Online op 4 april).
LONDEN - In twintig Britse steden worden binnenkort beveiligingscamera's met luidsprekers geplaatst om mensen die zich misdragen te kunnen aanspreken over hun gedrag. Dat heeft de Britse minister van Binnenlandse Zaken John Reid woensdag aangekondigd.[...] Zonder ter plaatse te gaan kunnen gemeentelijke bedienden op die manier mensen aanspreken die afval dumpen of vandalenstreken uithalen.[...]
Ronduit gezegd een schitterend idee. In Leuven wemelt het van flitspalen en beveiligingscamera's. Wat daar tot nu toe aan ontbrak was klank. Het lijkt dan ook aangewezen om ze te voorzien van het typische stemgeluid van de Leuvense burgervader. Met behulp van wat Lernaut&Hauspie-software die links en rechts nog wel te vinden is in de dump of bij de talrijke gedupeerde aandeelhouders, moet op vrij eenvoudige wijze een vooraf ingesproken tekst van Louis Tobback toch kunnen worden omgezet in ad hoc-stukjes vermanend proza. Ik zal een voorbeeld geven waarbij ik maar meteen beken het typische woordgebruik en de typische zinsconstructie van de heer Tobback niet helemaal onder de knie te hebben.
Het is een warme dag geweest en op de Oude Markt nadert het sluitingsuur. Een groep studenten rond een tafel vertoont een brallerig gedrag dat blijkbaar veroorzaakt is door een in wezen vrij onschuldige vloeistof. Zij zijn druk doende deze vloeistof over mekaars hoofden te gieten. Plots klinkt een akelig bekende stem uit een bewakingscamera aan de gevel van het café.
'Zeg heren studenten, wordt het niet stillekes tijd om naar uw kot te gaan. Ik heb jullie hier om negen uur zien toekomen, en ik kan alleen maar vaststellen, ik herhaal, ik kan alleen maar vaststellen dat jullie een grote onderscheiding verdienen als het op drinken aankomt. En nu moet ge mij niet komen vertellen, ik zeg het duidelijk, nu moet ge mij niet komen vertellen dat jullie op kousevoeten naar jullie kot trekken. De Leuvenaars waarvan ik toch geacht wordt de belangen te verdedigen, ik zeg wel, de Leuvenaars weten wel beter. Ik ben zo vrij, ik zeg u, ik ben zo vrij jullie niet te geloven, heren studenten. Daarom zult gij mij onderweg nog tegenkomen, en als dat echt nodig is, zal ik opnieuw een woordeke tot jullie placeren. Allez, zie dat ge thuis komt.'
04-04-2007 om 22:08
geschreven door Raf
02-04-2007
Muziek
Mijn broer stuurde mij (trots) deze uitnodiging. Zijn zoon Dries (en dus mijn neefje) speelt bij de Dibby Avatars. Tip: als je bij de zangeres begint te tellen staat hij vierde.
Dibby Avatars
do 5 april 07 . 22u30 . STUKcafé Leuven
GRATIS
Dibby is een nu-funk/post-soul band met een bevlogen zangeres wiens vlijmscherpe doch honingzoete stem geschraagd wordt door vijf warmbloedige muzikanten. Na het winnen van de AB Cocoon '06- wedstrijd, bracht producer Charles Dibby zijn troepen in stelling voor de opname van de EP Avatars als voorbode van een ongekend zomeroffensief.
02-04-2007 om 00:00
geschreven door Raf
01-04-2007
plastisch
Mijn oog viel op een bericht in DS Online. Onwetend over een en ander ging ik nadien op bezoek bij nonkel Google. De producten van de volksmond en het woordgebruik van de wetgever komen soms uit hetzelfde vaatje. Of anders gezegd: deugdzaam leven leidt tot vreselijke saaiheid en een dito woordenschat.
Flessentrekker laat zichzelf oppakken op restaurant
BRUSSEL - De politie van Anderlecht heeft zaterdagavond een 45-jarige man opgepakt die zijn restaurantrekening niet kon betalen. De man had gedineerd en had vervolgens zelf aan de uitbater gevraagd de politie te bellen omdat hij geen geld bij had. DS Online 1 april 2007.
Flessentrekken of flessentrekkerij is een vorm van bedrog, waarbij iemand zich een dienst laat verlenen, wetende dat hij niet zal (kunnen) betalen. Klassieke voorbeelden zijn: het nemen van een taxi, het logeren in een hotel, het voltanken van een auto of het restaurantbezoek. In tegenstelling tot bij een gewone verkoop kan de verkoper de waar niet terughouden of terugnemen. Wie zijn rekeningen niet kan betalen is op zich niet strafbaar, men kan per vergissing te weinig geld bij zich hebben of de kaart kan het laten afweten, alleen de opzettelijke flessentrekker is strafbaar. Het is een ander misdrijf dan diefstal, aangezien de dader niets wegneemt: hij krijgt het aangeboden.
01-04-2007 om 20:31
geschreven door Raf
29-03-2007
Hu koppig
Een plezant artikel op de weblog van Tom De Smet van De Gazet van Antwerpen:
Aan wie het horen wilde in mijn omgeving gaf ik meermaals (daar is hij weer) blijk van een uitbundig enthousiasme over het bloggen als levensdoel en over mijn blog in het bijzonder als toeverlaat in mijn vergrijzend micromilieu. Kort gezegd: ik stoef nogal eens over mijzelf dat het niet mooi meer is. Soms zie ik dan een blik van verstandhouding, aanmoediging en meer van dat fraais waarvan een mens het warm krijgt. Soms zie ik de wenkbrauwen op de stand 'ksnappetnie' springen, vergezeld van enig moralizerend gebrom over een vitueel wereldje. Waarop ik dan wat gepikeerd antwoord dat het lang niet zo virtueel is als het lijkt. Dat ik een heel stuk aan mijn sociaal netwerkje heb kunnen aanbreien, met mensen van vlees en bloed. Dat zij zich weliswaar verschuilen achter spitsvondige en kleurrijke namen, maar dat niets erop wijst dat het niet om mensen gaat met alles erop en eraan (o heerlijke fantasie, blijf steeds bij mij). Dat hun voorstelling van de werkelijkheid wel eens vrolijke en avontuurlijke trekjes vertoont, doorspekt met hier en daar een bizarre of redelijk onfatsoenlijke uitdrukking of dito beeld. Niks virtueels dus, eerder het tegendeel. En sinds de blogmeeting van zaterdag bij onze genereuze Artemis (met allesbehalve virtuele vriendelijkheid) kan ik er een beschrijving aan toevoegen die misschien weer te plastisch zou overkomen. Dat, mijn lieve aanwinsten in mijn sociaal vangnet, hou ik (binnen bepaalde grenzen) dus liever voor mijzelf. Dag Artemis, Menck, Philou, Elfje, Hill, Zapnimf en Ncumisa. Zaterdagavond begon voor mij een nieuwe werkelijkheid.
PS-Voor de anderen die nog op het bankje zitten in het station van de virtualiteit: er komt vast een zeker nog een andere trein.