Aan wie het horen wilde in mijn omgeving gaf ik meermaals (daar is hij weer) blijk van een uitbundig enthousiasme over het bloggen als levensdoel en over mijn blog in het bijzonder als toeverlaat in mijn vergrijzend micromilieu. Kort gezegd: ik stoef nogal eens over mijzelf dat het niet mooi meer is. Soms zie ik dan een blik van verstandhouding, aanmoediging en meer van dat fraais waarvan een mens het warm krijgt. Soms zie ik de wenkbrauwen op de stand 'ksnappetnie' springen, vergezeld van enig moralizerend gebrom over een vitueel wereldje. Waarop ik dan wat gepikeerd antwoord dat het lang niet zo virtueel is als het lijkt. Dat ik een heel stuk aan mijn sociaal netwerkje heb kunnen aanbreien, met mensen van vlees en bloed. Dat zij zich weliswaar verschuilen achter spitsvondige en kleurrijke namen, maar dat niets erop wijst dat het niet om mensen gaat met alles erop en eraan (o heerlijke fantasie, blijf steeds bij mij). Dat hun voorstelling van de werkelijkheid wel eens vrolijke en avontuurlijke trekjes vertoont, doorspekt met hier en daar een bizarre of redelijk onfatsoenlijke uitdrukking of dito beeld. Niks virtueels dus, eerder het tegendeel. En sinds de blogmeeting van zaterdag bij onze genereuze Artemis (met allesbehalve virtuele vriendelijkheid) kan ik er een beschrijving aan toevoegen die misschien weer te plastisch zou overkomen.
Dat, mijn lieve aanwinsten in mijn sociaal vangnet, hou ik (binnen bepaalde grenzen) dus liever voor mijzelf.
Dag Artemis, Menck, Philou, Elfje, Hill, Zapnimf en Ncumisa.
Zaterdagavond begon voor mij een nieuwe werkelijkheid.

PS-Voor de anderen die nog op het bankje zitten in het station van de virtualiteit: er komt vast een zeker nog een andere trein.

26-03-2007 om 18:04 geschreven door Raf  

'We got them'. Zo moet het in de bar van het productiehuis van Debby en Nancy geklonken hebben. Het volgende geluid werd meer dan waarschijnlijk veroorzaakt door het klinken van de glazen op de moeizaam verkregen toezegging van Yves en Johan. Dat de nep-dames hun olijkheid botvieren op al wie ze hebben kunnen strikken, ligt in de logica van dergelijke programma's. Dat twee toppolitici waarvan de ernst tot hiertoe een van hun waarmerken was, zich in de arena van de platvloerse lol begeven omwille van het smeer, lees de stemmen, is niet zo vanzelfsprekend. Met de filmpjes van Michel Daerden is heel wat gelachen. Natuurlijk is het beschamend, een ladderzatte politicus die zichzelf te kijk zet. Maar iedereen weet dat de man zo in elkaar zit, en de journalistiek vindt in hem een gewillig slachtoffer. Yves en Johan, die naar mijn gevoel beschikken over voldoende nuchter verstand, hebben wetens en willens meegewerkt aan de deconfiture van hun ernstige imago. Aan de andere kant: we hadden al aanwijzingen in die richting. Johan heeft al eens de clown uitgehangen in een programma, en Yves meent om het even waar te moeten peroreren over zijn geiten. Het vullen van de hoofden met lichte kost, de nieuwe opium voor het volk?
Ik zal wel dwalen zeker als ik van politici deskundigheid verwacht, rechtlijnigheid, ernst, trouw aan het gegeven woord? Want mag je dat wel eisen zolang je zelf niet op de rechte lijn loopt?
Alleszins, wie de kiezer lokt met platvloerse methodes, wint misschien stemmen, maar zaagt mee aan de poten van een goed en vertrouwenwekkend politiek bestel.

20-03-2007 om 00:00 geschreven door Raf  

De zondagmorgen is gebeiteld door tradities. Lang slapen, naar de bakker gaan (lopen, fietsen, rijden) voor al wat denkbaar en vers is, koffiezetten, tafeldekken, appelsienen persen, spiegeleieren bakken en serveren met spekblokjes en augurken en/of zilveruitjes. Tussendoor even de stem verheffen om doorslapers op het rechte pad te brengen. De dag des Heren, en ik mag de (gast)heer zijn. Tegen elf uur gaat de knop op Klara, en rolt het geluid van de mij welgevallige Jean-Pierre Rondas uit de speaker. Steeds met Bachiaanse pianomuziek als afwisseling, brengt deze filosoof controversiële onderwerpen in dialoogvorm. Vandaag was Paul Cliteur te gast. Ik geef even de aankondiging uit de Klara-site.
_____________________________________________
Rondas

Cliteurs morele esperanto tegen het multiculturalisme.
 
Paul Cliteur, rechtsfilosoof te Leiden, is één van de
moedigen die het heeft aangedurfd om in het heetst
van de controverse rond multiculturalisme, in de
nasleep van de moord op Theo van Gogh, partij te
kiezen voor Ayaan Hirsi Ali. Opdat aanhangers van
verschillende religies met elkaar zouden kunnen
spreken over wat goed en kwaad is, stelt hij het
morele esperanto van de autonome ethiek voor,
die de goddelijke bevelstheorie zou moeten
vervangen. In de multiculturele samenleving is
vooral een basisconsensus over moraal nodig,
en die kan je best bereiken door de moraal te
bevrijden van religie (en zodoende ook de religie
van de moraal). Dat is veel beter dan de lege
gestes van de zogenaamde "dialoog" tussen de
religieuze culturen waar de deelnemers elkaar
toch maar zitten aan te staren…(Moreel Esperanto
is uitgegeven bij De Arbeiderspers)

Presentatie: Jean-Pierre Rondas
Samenstelling: Jean-Pierre Rondas
Contact: rondas@klara.be
_____________________________________________

Het was boeiend. En beide eggheads hadden er duidelijk zin in. Wat wil een mens nog meer, terwijl de vruchten der aarde onder lichtjes aangepaste vorm hun weg vinden op de zondagmorgen. Moet ik mij schamen voor dit korte geluk?

18-03-2007 om 00:00 geschreven door Raf  

hij zat naast haar
de bank was vrij
de luchten blauw
in botanieken hof

zijn tocht naar hier
was mild geweest
niet zo gedreven
en een beetje dof

een arm zocht plaats
en vond de schouder
de vingers strelend
ach ja fijn stof

--------------------------
uit 'Vrije val' door R.Vijzel ©

17-03-2007 om 08:44 geschreven door Raf  

Een mens is wel eens tegendraads. Zo bezocht ik onlangs enkele blogs waarin met veel overtuiging het ecologische woord wordt gevoerd. Zwijgen is dikwijls moeilijker dan reageren. Af en toe kreeg ik ferme (en goed onderbouwde) antwoorden op mijn dak. Even zovele keren werd langs de hete brij gedanst. Voor mijn gevoel bleef heel wat kritiek overeind. Wat op mijn maag ligt wil ik hier even te grabbel gooien (foute metafoor, maar het lucht op), in het besef dat het lang niet iedereen welgevallig zal zijn.

Gooi het langs de voordeur buiten en het komt er langs de achterdeur weer in. Ik heb het over het geloof. Op verbazend korte tijd zijn de kerken leeggelopen. Overgangsrites (doop, communie, huwelijk, begrafenis) houden nog enigszins stand. Een krant die tot voor enkele decennia zichzelf als toonaangevend katholiek zag, is nu onverantwoord interessant bezig met de grote Roomse kuis. Tegelijk heeft zij veel begrip voor alles wat maar niet aan Rome doet denken. Zij speelt daarmee op uiterst commerciële wijze in op de brede waaier van modern en postmodern geloof die onderwijs en media aanbieden. Bijna alles krijgt een religieuze dimensie en er is een naam bedacht voor het vage geloof in iets: het ietsisme. En als dat niet volstaat, laat men moeder Aarde promoveren tot een godin waaraan de mensheid offers moet brengen. Dit nieuwe geloof (dat misschien niet eens zo nieuw is) begint al aardig wat fundamentalistische trekjes te vertonen. Zijn priesters zijn in vele gevallen geen naïeve groenen meer, zoals in de beginperiode van het Agalev van pater Versteylen. Het zijn nu bio-ingenieurs, klimatologen en ecologische economisten. Zij maken gebruik van een wetenschappelijk en technisch jargon dat niet zomaar door doordeweekse journalisten kan gepareerd worden. Gaandeweg kregen zij gehoor bij grote groepen, en bij politici waarvan het opportunisme spreekwoordelijk is. De bedrijfswereld ziet kansen voor een nieuwe markt en er ontstaat een ware broeikasindustrie. Wetenschappers zijn in grote mate afhankelijk van overheidsgelden en gaan soms gretig in op de rapporten-bestellingskoorts van de overheid. Zodra dit fenomeen een kritische massa heeft bereikt, groeit het op de golven van zijn eigen dynamiek. Tegenstemmen, ook uit wetenschappelijke kringen, worden snel geïsoleerd of zo nodig geïntimideerd, terwijl de wetenschappelijke methode juist zo succesvol is gebleken door de mogelijkheid, neen de noodzaak van tegenspraak en weerlegging. Vanaf een bepaald moment hoeft niets meer bewezen te worden: er is een nieuw geloof ontstaan. Zoals in de beste tradities worden de ketters aan de schandpaal genageld. Er gebeuren op vlotte wijze bekeringen, en deze nieuwe gelovigen zijn, niet in het minst om hun heidens verleden te doen vergeten, de meest fanatieke. Al Gore is hiervan een mooi exemplaar. Natuurlijk is er ook de onvermijdelijke clown die zich een milieuvriendelijk etiket probeert op te kleven, maar jammerlijk te kijk wordt gezet: André Flahaut, die onder de tonen van de Walkürenritt met de helikopter Hasseltwaarts vliegt in een soort Apocalypse Now-stemming. Mijn geloof in de politiek wordt er niet bepaald vuriger door, maar laat ons graag toegeven dat enkel op deze plek een Magritte tot bloei kon komen. Ik hou (soms) van dit land, zijn volk en zijn leiders.

14-03-2007 om 00:00 geschreven door Raf  

dag spiegelbeeld verwaand geval
dat in mijn ogen staart
op koude morgens en als de dag
zich slapen legt
wat zit je dwars
dat je zo kijkt met die brutale blik

ik sleur je jaren met mij mee
als tweelingbroer en metgezel
die tussenkomt
en zich bemoeit
alsof jij mij bent en ik jou
och hou toch op

------------------------
uit 'Vrije val' door R.Vijzel

07-03-2007 om 00:00 geschreven door Raf  

Blogolië heeft inwoners van alle slag, maar soms komt iemand met een bijzondere eigenschap zijn of haar hoofd boven het maaiveld uitsteken. Zo heb ik een knappe observator ontdekt, die uit een eenvoudige waarneming verregaande conclusies trekt. Wie dit leest, zal zich in het verdere leven eerder ongemakkelijk voelen in bepaalde situaties. U bent gewaarschuwd.

http://cursief-huigje.blogspot.com/2007_03_01_archive.html

04-03-2007 om 19:08 geschreven door Raf  

Mijnheer!
Ja, is er iets juffrouw?
Die gazet die gij daar leest, hebde gij die bijna uit?
Hoezo?
Awel, zal ik eens ne keer vertellen wat er zal gebeuren? Ik zit hier mijne nestel af te draaien om deze wagon wat op te kuisen. Niet dat ik dat gere doe, maar allez, ne mens moet toch iet doen. En ik ken mijne wereld zunne.
Ja, daar twijfel ik niet aan.
Kijk, als ik seffens ginderachter bezig ben met mijne plumeau, en de trein stopt, en gij stapt uit, wat gebeurt er dan negen kansen op de tien meneer?
Dat weet ik niet.
Ikke wel. Meneer laat zijn gazet liggen, hier op de zetel sè. En dan kan de dees weer hielegans naar hier sjokken om de boel op te kuisen. Zo zal het toch gaan hé, dat spreekt ge toch niet tegen!
Mja, dat zou kunnen...
Awel, en daarom hé meneer, geef die gazet maar aan mij, das toch niet meer dan just hé. En wilde nu ook efkes uw bottinen afkuisen op mijnen dweil, want de gang is al gedaan.
???
A zo, meneer wilt niet. Awel, als ik dat aan de conducteur ga vertellen, dan zal dat uwen besten dag niet zijn, zulle.
???
Allez vooruit, voor ene keer zand erover, maar morgen zal dat niet meer pakken zulle!

01-03-2007 om 22:44 geschreven door Raf  

Vandaag in DS Online...

NMBS gaat treinen ook tijdens rit kuisen.

BRUSSEL - De NMBS gaat mobiele kuisploegen inzetten die treinen ook tijdens hun rit moeten opruimen en reinigen. Zo zullen onder meer treinen die rijden op piekuren voor de avondspits een beurt krijgen. Met het project, dat B-Clean werd gedoopt, willen de spoorwegen de netheid op de trein verhogen want die is nu niet optimaal. De NMBS stelde het initiatief woensdag voor in het Brusselse Zuidstation.

Wie schrijft er een korte dialoog die tot stand zou kunnen komen tussen een reiziger(m/v) en een lid van de kuisploeg (m/v)? De trein vertrekt in Brussel en rijdt naar Antwerpen, Oostende of Hasselt (vrije keuze).

28-02-2007 om 21:11 geschreven door Raf  

de deurbel hing er bij
de tweede keus
was kloppen op de deur
die open ging
-het lukte dus-
en in het open gat
verscheen zij in peignoir
met rollen in het haar
omhuld met sigarettenwalm

we gingen samen voort
langs canapé
en leunstoel met de enge blik
de keuken in
waar op de ronde tafel
een blaadje lag met raadsels
die draagbaar zijn voor deze tijd
en snoepjes en een bril
vlak naast de bron van sigarettenwalm

het praten vlotte niet
-dat is niet erg
als ogen spreken kunnen
en spreken deden ze-
zo rond de tafel
terwijl wat toegestoken werd
als offer voor de gast
gevolgd door schuifelend getalm
met in de neus de sigarettenwalm

------------------------
uit 'Vrije val' door R.Vijzel

28-02-2007 om 02:01 geschreven door Raf  

Domenico Scarlatti (Napels 1685-Madrid 1757) heeft honderden klavecimbelsonates geschreven. Hij was een vernieuwer op het gebied van de speltechniek en in het exploreren van de uitdrukkingskracht van de muziek. Generaties componisten zijn door hem beïnvloed, en ook vandaag nog worden zijn sonates, meestal op piano ten gehore gebracht. Even terzijde: in een van de attracties van de Efteling hoorde ik een instrumentale versie van een sonate van Scarlatti, en dat scheelt heel wat op jaarbasis (geen auteursrechten). De vader van Domenico, Alessandro, was een beroemde operacomponist die in Napels, Rome, Venetië en Florence triomfen vierde. Hoewel de zoon aanvankelijk voordeel ondervond van de positie van zijn vader, kon hij pas tot ontplooiing komen nadat hij met hem had gebroken. Hij vertrok naar Portugal en werd in Lissabon kapelmeester van koning João V en klavecimbelleraar bij diens dochter, infante Maria Barbara. Toen deze de Spaanse kroonprins huwde volgde Domenico haar naar het Spaanse hof, waar hij zich volledig ontwikkelde tot componist, en er in het totaal 555 sonates schreef.
Charles Ives (Danbury/Connecticut 1874-New York 1954) geldt pas sinds de jaren 50 als de vader van de Amerikaanse muziek. Voor die tijd beschouwde men deze zonderling als 'zondagscomponist'. Rond de eeuwwisseling experimenteerde hij reeds met muzikale elementen die pas later in Europa aan de orde waren. Over schoonheid in de muziek zei Ives: 'Van klanken waaraan wij gewend zijn schrikken we niet op, en daarom zijn we geneigd ze "mooi" te noemen'. George, Charles' vader, was dirigent van een koor en van een harmonieorkest. Hij had erg onconventionele muzikale opvattingen en oefende zeer veel invloed uit op zijn zoon. Charles kreeg in 1918 een zware hartaanval en heeft nadien geen oorspronkelijke werken meer geschreven. Hij bewerkte en vervolledigde enkel nog de eigen composities. Studies hebben aangetoond dat de dood van zijn vader in 1920 eigenlijk aan de oorsprong lag van dit writer's block.
 
Ze passen mooi samen: Domenico Scarlatti die pas tot bloei kwam na de breuk met zijn vader en Charles Ives die zijn creativiteit verloor na het verlies van zijn vader. Mag ik eens een patriarchale bui hebben, ja?

25-02-2007 om 23:04 geschreven door Raf  

Een bericht waarin getallen belangrijk zijn vond ik in DS van zaterdagochtend.



Ruim anderhalve kilogram drugs onderschept bij FIPA-operatie in Luik

BRUSSEL - Bij een FIPA-operatie (Full Integrated Police Action) zijn vrijdag in de buurt van Luik één kilogram marihuana en een halve kilogram cocaïne onderschept. Dat meldt de federale politie zaterdag. Er werden ook 36 gram hasj en 60 hallucinogene paddestoelen in beslag genomen. De politie controleerde 238 mensen en 442 voertuigen. Zes mensen werden ter beschikking gesteld van het parket en zeven werden gerechtelijk aangehouden. Een gecontroleerde persoon stond geseind omdat zijn rijbewijs was ingetrokken. Er werden voorts vier wapens, zes voertuigen en drie rijbewijzen in beslag genomen. De politie stelde vijfentwintig processen-verbaal op voor drugsdelicten, vier voor verboden wapendracht en drie voor andere zaken. Er werden tot slot 44 processen-verbaal in verband met het rijgedrag opgesteld, waarvan 37 voor inbreuken op de verkeerswet en acht wegens het rijden onder invloed van alcohol. Vijf mensen kregen een proces-verbaal omdat ze niet in orde waren met de verzekering. jns

24-02-2007 om 00:00 geschreven door Raf  

de dikketruiendag is weer voorbij
en opgelucht klinkt het alom jochei
nu collectief de zelfopwarmingsact
bewezen heeft wat moest bewezen worden
dat warmte van een graadje minder
niet echt gepaard moet gaan met zeer veel hinder

het ligt dus duidelijk voor de hand
dat wat nu helder werd aan deze kant
ook gelden kan voor andere tijden
waarin het warmer wordt als nooit tevoren
en als de thermometer dan gaat stijgen
kan men met minder kleren ook wel koelte krijgen

17-02-2007 om 14:19 geschreven door Raf  

16-02-2007 om 00:00 geschreven door Raf  

te zijn of niet te zijn
op valentijn
dat is de kwestie
die mij kwelt

hoe hartig is de hap
hoe hartelijk het woord
en voor de rest
de liefde wordt getest

------------------------
uit 'Vrije val' door R.Vijzel

15-02-2007 om 12:23 geschreven door Raf  

een vleugelloze vlinder
naast de kaars waaruit
de walm op eigen kracht
naar boven kronkelt
omdat er onverwacht
door overmoed
een einde kwam
aan vuur dat bijenwas
en wiek verteert
of was het passie
voor de warme bron
waaraan het laven
zonder einde scheen
hoewel de wereld
beter weet

------------------------
uit 'Vrije val' door R.Vijzel

09-02-2007 om 18:15 geschreven door Raf  

30-01-2007 om 17:14 geschreven door Raf  

30-01-2007 om 16:58 geschreven door Raf  

Dit vond ik op LVB.net, het weblog van Luc Van Braekel. Een zeer recent citaat, en een nuttig.

Vrije meningsuiting en censuur in online gemeenschappen

Volgens het handelsrecht hebben wij allemaal het recht om ons recht op vrije meningsuiting contractueel te beperken. Als we deel uitmaken van een online gemeenschap, dan doen we precies dat, afhankelijk van wat de gebruiksvoorwaarden zijn. Het contract hoeft zelfs niet expliciet getekend te worden om van kracht te zijn. Als u een theater of een restaurant binnenstapt, dan geeft u een stukje van uw recht op vrije meninguiting af. Zodra u iets doet dat de andere gasten stoort - te luid spreken, of uw kinderen wild laten rondlopen bijvoorbeeld - zult u gewaarschuwd worden en uiteindelijk buitengegooid worden. Waarom zou iemand verwachten dat een online community verschillend is? (...)

Als je dus vaststelt dat je tegen de gedragsgrenzen van een online gemeenschap botst, moet je je misschien de vraag stellen of je in die gemeenschap op de juiste plaats zit. Je kan dan ofwel je gedrag aanpassen, ofwel proberen om de gedragscode te laten aanpassen. Maar ga niet "censuur!" roepen - je deed afstand van dat recht toen je die gemeenschap binnenstapte.

Scott Allen op The Virtual Handshake Blog, 2 januari 2007

gepubliceerd op LVB.net op woensdag 03 januari 2007 @ 15:28 CET

27-01-2007 om 23:54 geschreven door Raf  

Vandaag, 17 januari in DS Online:

Meester-oplichter V.H. haalt bakzeil voor raadkamer

(Belga) De raadkamer in Brugge heeft woensdag 237 advocaten, magistraten en artsen buiten vervolging gesteld. Meester-oplichter en schoenhersteller P. V. H. (38) had ze aangeklaagd voor oplichting, misbruik van vertrouwen, moordpoging en verkrachting. De man werd in 2004 geïnterneerd.[...]

237 personen! Ik dacht eerst dat er een komma ontbrak, maar uiteindelijk vond ik dat zelf een domme bedenking. Vijf quasi volle bussen! En wat bedoelt DS met bakzeil halen? De dikke Van Dale (steeds de trouwe maat van iedere blogger) geeft aan: achteruitkrabbelen, een minder hoge toon aanslaan, zoete broodjes bakken of aanzienlijk minder verlangen dan eerst.
Ja kijk, wie zou er niet achteruitkrabbelen als hem plots de optelsom van een grote schare gedupeerden ter ore kwam. Niet zó maar een schare, maar allemaal verzameld op eigen initiatief. Ook bij die minder hoge toon kan ik mij iets voorstellen, evenals bij het aanzienlijk minder verlangen dan eerst: eigenlijk had ik gemikt op een driehonderdtal, maar tweehonderd is ook goed. Maar die zoete broodjes! Meester-oplichters gaan zich toch niet verlagen! Een doordeweekse, ordinaire oplichter, kan op een zwak moment misschien de wens uitdrukken om zoete broodjes te bakken. Ik zeg wel de wens, want tussen droom en daad staan praktische bezwaren in de weg, en een gebrek aan accomodatie in onze rechtbanken. Zullen wij dat laatste ook maar voegen bij het lijstje van Laurette Onkelinx? De slechterik in mij zou haar graag eens bakzeil zien halen.

17-01-2007 om 00:00 geschreven door Raf