Als atheïst voel ik me in deze periode vaak een tikkeltje hypocriet, maar ach, wat zou het, soms mag je gewoon niet al te diep over de dingen gaan nadenken en moet je simpelweg genieten van de mooie dingen van het leven, ongeacht of er nu wel of niet een messias geboren is al die jaren geleden. De kleine dingen tellen en een dag waarop je extra veel aandacht hebt voor je familie en vrienden kan niet slecht zijn. Ik wens iedereen die wel eens op deze pagina's verzeild raakt een heleboel geluk en fijne momenten toe in het nieuwe jaar x
Na jaren van constante introspectie blijk ik mezelf toch niet zo goed te kennen als ik dacht. Ik beschouwde mezelf altijd als iemand die niet echt problemen had met alleen zijn. Maar na enkele dagen complete afzondering begin ik toch langzaam te breken. Ik staar uit het raam tot ik sneeuwblind ben zodat ik niet in elke hoek monsters zie zitten. Mijn dromen zijn angstaanjagender dan ooit. Tja mijn eigen schuld natuurlijk. Ik vraag me af of er nog mensen zijn die dat doen? Zichzelf opzettelijk bang maken? Ik doe het al sinds sinds ik klein was. Een spelletje ofzo, ik weet niet precies waarom. Misschien leid ik mezelf gewoon graag af. Opzettelijk maar eigelijk ook onbewust...
