Ik heb verscheidene pogingen tot poëzie gedaan. Ik ben er gewoon niet goed in. Ik wil de mensen niet vervelen met geforceerde woordspelletjes. Schrijven ligt me, dat weet ik, dat voel ik elke keer als ik mijn pen vastneem. Structureel gesproken. Ik KAN het. Maar tot mijn grote frustratie wil het me maar niet lukken om een interessant onderwerp uit mijn hersenen te wringen. Een interessante invalshoek. AARGGHH
Bon. Daar ga ik dus proberen verandering in te brengen. Ik zoek het even uit, heb geduld met me, ik doe mijn best!
Daar uw nachtelijk gefluister de zachte lagen van mijn onbewust-zijn slinks wist te doordringen, liep gij urenlang met zachte tred door de beelden van mijn REM-slaap
gij bevocht daar de windmolens die ik jarenlang zorgvuldig had opgebouwd en waarvan gij steeds weer zei dat ze meer kwaad deden dan goed
maar hetzelfde kan gezegd worden van mijn afhankelijkheid van u.
