Jaarlijks worden
wij, Hilaire en ik, uitgenodigd door het bestuur voor een ontbijt met hetbestuur van de Haspengouw-Challenge in
Sint-Truiden. Wij appreciëren dit enorm.
Hilaire is jaren
voorzitter geweest van die organisatie, en steeds willen ze ons erbij.
Dank u, vrienden.
Dus om 09.00u
paraat in het Nieuwscafé in Sint-Truiden.
Maar deze middag
ook nog de babyborrel van RUNE (het dochtertje van mijn nichtje of kleindochter
van mijn broer).
Hilaire is gevraagd
als fotograaf om de feiten vast te leggen (dank je Marijke en Maarten om je
nonkel hierin te kennen). Hilaire heeft ook in 2012 hun huwelijksreportage
gemaakt, met onze kleindochter Rewina als bruidsmeisje.
Thomas was toen bruidsjongen en
nu, bijna 3 jaar later spreekt Rewina nog steeds over hare Thomas; 't is niet
te geloven dat ze dit nog weet.
De afhandeling
voorinschrijvingen van de Tungrirun is dan toch weer uitgelopen tot 23.45u.
Ik was moe en had
pijn aan mijn rechterarm, daar waar ze eerder deze week een infuus hadden
gestoken voor de MRI.
Normaal geef ik
zelden op, maar op de duur was iets oprapen zelfs te pijnlijk. Trainer Jonny,
het spijt me dat ik je in de steek heb gelaten bij de opruiming.
Deze namiddag zijn
we de reeds eerder bestelde fiets van Hilaire gaan afhalen.
Misschien
morgenvoormiddag al een ritje? Hangt af van de weersomstandigheden.
Werken
in de tuin. A never ending story of zoals onze zoon vroeger zei: vechten
tegen de windmolens.
Nog
een paar uurtjes (4) en de voor- en zijkant rond het huis zijn dan volledig
opgeruimd en hopelijk een tijdje onkruidvrij. (tegen onze principes toch onkruidverdelger
gespoten op plaatsen waar geen planten staan)
Begin van een nieuwe
week na een mooie en fantastische paasvakantie.
Deze morgen de 13
hemden gestreken van onze zoon Geert in een recordtempo: 4054 minuten (pluim
voor mezelf).
Daarna nog een
uurtje in de tuin en direct na het middageten terug de tuin in tot 16.00u.
Amaai, mijne rug en knieën, en ik moet nog gaan joggen.
We zullen wel zien
hoe het zal gaan!
Het zal gene vette
zijn, mede ook dat mijn maatje Clairke gekwetst is en ik dus alleen zal moeten
lopen.
Omdat Hilaire morgen
toch in Leuven is, gaat hij nog eventjes langs bij onze zoon om te sproeien
tegen het onkruid op de oprit en ook de gestreken hemden af te leveren.
Helaas kan ik niet
meegaan wegens andere bezigheden.
Zoals het deze
nacht niet goed was, zo is ook de dag begonnen; motregen en koud. Wat een tegenstelling
met gisteren toen het nog 21° was.
Voormiddag inkopen
gedaan.
Verrassing: rond
13.00u kwam de zon een beetje piepen en was het weer droog. Dus een paar
uurtjes de tuin in om uiteindelijk nog een aantal vierkante meters op te ruimen.
Het is nu exact 02.03u en kan weer eens niet slapen, ondanks dat slaappilletje. Zit met zovele zaken, vragen te worstelen (kleinkind met gebroken arm, zoon, dieet, en vooral die jaarlijkse controle MRI van mijn hoofd binnen 1,5 week. Ik weet niet wat ervan te denken (soms hoofdpijn, pijn aan de ogen, en mijn zicht dat weer is achteruitgegaan en dat baart me vooral zorgen). Maar ik moet me sterk houden, de toekomst kan niemand voorspellen en dus maar afwachten. Afsluiten nu en hopen maar dat Klaas Vaak gaat komen. Goede nachtrust aan iedereen,
Gisteren geen
bijscholing wegens paasvakantie, maar ik probeer mijn blog toch een beetje aan
te vullen (heb de smaak te pakken).
Voormiddag weer een
paar uurtjes in de tuin gewerkt. Pfft, begint mijn voeten uit te hangen,
rugpijn, nagels naar de knoppen, maar er moet toch nog serieus gewerkt worden
voordat alles in orde is. (Volgende week zal er niets van in huis komen: vakantie
aan zee met de kleindochter).
Namiddag naar de
kapster geweest om mijn haardos weer wat te fatsoeneren. En ja, deze keer heeft
mijn ventje een paar studiofotos gemaakt (dank Sjoeke)
Enig MINPUNT: mijn gouden armbandje, gekregen zo'n 40 jaar geleden van mijn liefste ben ik kwijt. Ik ben nog gaan kijken, maar helaas, het is verdwenen, snif, snif. Ik vind dit erg jammer, een souvenir van onze eerste ontmoeting. (eigenlijk is het mijn eigen fout, ik moet die juwelen bij werkzaamheden uitdoen)
En s avonds weer
joggen en hopen dat het niet zal regenen, anders is die kapselbeurt voor niets
geweest, maar het was mooi weer en onze tijd was weer goed, ondanks de moeilijke omstandigheden (tuinwerk).
Na een bijzonder en
gezellig paasweekend met de ganse familie; kan je het je wel indenken met al
die snoeperijen, de weegschaal slaat weer eens door, maar wel naar de verkeerde
kant..
Dus vanaf nu nogmaals
de riem aanspannen: gezond eten, veel water drinken en zeker niet snoepen. Soms
zinkt de moed me in de schoenen.
Het is vandaag mooi
weer geweest zoals voorspeld, de tuin is weer een stukje verder opgeruimd.
Vervolg, hopelijk
morgen (alleen het binnenwerk blijft weer liggen).
Deze morgen vanaf
8.15u tot 10.00u genoten van een heerlijk paasontbijt bij de vereniging
Katarakt in Mal. Deze middag zal er zeker niets meer binnen kunnen in onze maag.
Door de leuke
babbel met ons gezelschap is het toch nog uitgelopen tot 10.30u.
We zouden dit meer
moeten doen, het hoeft daarom zeker geen feestdag te zijn.
Alweer de
laatste weekdag. De tijd gaat toch vlug, een week is zo voorbij, zeker deze week met al die toestanden
met de kleindochter.
Ben gisterennamiddag
na de hobby dag nog eventjes langs geweest en het ging al stukken beter. Alleen moet ze meer
oefenen met haar geopereerde arm. Ik heb het haar proberen uit te leggen,
anders kan ze tijdens de paasvakantie niet veel in Plopsaland gaan doen heb ik haar gezegd.
Zoals steeds
de wekelijkse poets (gelukkig nu samen met ook gepensioneerde echtgenoot).
Vandaag ook
nog extra inkopen voor Pasen: morgen komt kleindochter Rewina en de Paasklokken
zullen zeker langskomen. Ze is zo flink geweest bij het accident en de operatie
toen zij haar arm brak vorig weekend.
Hopelijk mooi
en vooral droog weer bij het zoeken naar de paaseitjes en -cadeautjes.
Doordat dochter en schoonzoon verplichtingen hadden konden wij weer eens genieten met onze kleindochter Rewina.
Mama en papa waren uitgenodigd op de receptie van het officiële einde van de restauratiewerken aan de
abdijhoeve Herkenrode na 17 jaar. Meer informatie vind je op de website van Wikipedia Abdij van Herkenrode .
Zondag wordt de abdijsite opengesteld voor het publiek ((ook vermelding in VRT journaal)
Daar is ook de carrière
van schoonzoon Sven begonnen na studies Burgerlijk Ingenieur Bouwkunde, met specialiteit "stabiliteit".
Met een Offshorebedrijf Triconsult i.s.m. de Leuvense
Universiteit ia alles begonnen. (www.triconsult.be)
Nadien ging alles in een sneltempo, de firma groeide, werd
uitgebreid, nieuwe locatie en ondertussen zijn er steeds handen tekort.
Ook in de Basiliek van Tongeren en bijbehoren hebben zij al heel
wat werk verricht en nog te verrichten.
mooi weer vandaag, dus maar eens de tuin onder handen genomen.
Gisteren het terras met de hogedruk gereinigd, maar er scheelt volgens mij iets aan die terrasborstel. Het heeft uiteindelijk 3 maal zo lang geduurd voor het reinigen van een 30-tal m². En nu nog al die andere terrassen en looppaadjes; het einde is nog niet in zicht.
Hilaire gaat nu beginnen met het achterste terras en ik zal me dan maar bezighouden met opruimen en onkruid wieden.
'k Zal morgen weer stramme spieren hebben.
Ik begin het nu al te voelen en seffens nog bijscholing Internet 2. Benieuwd hoe ik me dan ga voelen?
vandaag
opendeurdag bij fietsenhandel Nassen in Vlijtingen. We gaan een fiets kopen voor mijn schatje.
Ik heb
een tweetal jaren een nieuwe fiets gekocht, maar hij heeft nog niet veel
kilometers. (alleen is maar alleen en met mijn achtergrond is het niet evident
om er alleen op uit te trekken)
Dat gaat
nu hopelijk veranderen, want nu Hilaire op pensioen is heeft hij besloten om
wat meer samen te genieten, van de natuur, OP DE FIETS.
Een dagje Batibouw Brussel. Via ING vrijkaarten. Dus maar eens gaan kijken. Wie dacht dat maandag een rustige dag zou zijn, vergeefse moeite. Een massa volk, niet te geloven wat er allemaal bestaat. Enfin, na een aantal paleizen bezocht te hebben hadden we er genoeg van. Dan maar terug naar huis, maar de uitgang vinden naar de juiste parking, dat was een ander paar mouwen. Een dik kwartier en dan nog via een nooduitgang waren we uiteindelijk toch buiten. Alsof dat nog niet genoeg was, nu nog de auto teruvinden. We wisten wel dat het sectie F-G was, maar we vonden alleen maar genummerde secties. Weer een halfuur zoeken en rondlopen, dan toch maar geïnformeerd bij een steward en na navraag via zijn walkie-talkie wist hij ons te helpen. Gelukkig juist op tijd, de hemelsluizen gingen plots open (stortregen, hagel) en vind dan maar eens een schuilplaats op een autoparking! Onder een auto schuilen, het zou wel moeilijk worden. Arme steward, ik heb met hem te doen, hij heeft zeker de volle lading gekregen. Toen hebben we elkaar eens aangekeken en kwamen tot dezelfde conclusie: "eerste en laatste keer".
one2more
 "Very Happy"){kind=icon}
