Na een goede nachtrust
voelden mijn benen deze morgen goed aan, ik voelde praktisch geen stijfheid.
Deze voormiddag bij
mijn beste vriendin lang geweest. Ik ben tenslotte weer 5 dagen niet thuis, en
zij verzorgt mijn vissen en maakt de postbus leeg. Ik ben haar daar enorm
dankbaar voor. DANK JE CLAIRKE, op jou kan ik steeds rekenen.
Binnen een uurtje vertrekken
we naar zee tot volgende dinsdag. Hopelijk is het weer daar ook zo goed als
hier.
Verslag 3-daagse reis in en rond Lorraine (Luxemburg, Frankrijk en Duitsland) - 3 t/m 5/6/2015
Tijd gemaakt voor het verslag, want uitstel is
afstel.
Eerste
dag: woensdag 03/06/2015: Heenreis naar Metz.
s'
Morgens 5.00u: de wekker liep af, was wel vroeg. Onmiddellijk opgestaan, toilet
gemaakt, licht ontbijtje met een straffe
tas koffie. Valiezen in de auto en vertrokken richting Hasselt, waar de bus
vertrok om 7.05u voor onze uitstap met de ex-collegas van ING, nu de
gepensioneerden, en wij zijn nog wel de jongste, maar voor hoelang?
Via
Luik reden we richting Belgische Ardennen. In Bastogne, staakten we even het offensief voor een koffie met
een koffiehoek (cognoux) in de bekende Patisserie-Tearoom Melba.
Via
de N4 en het befaamde Martelange bereikten we Luxemburg-stad, waar we de bus
uitstapten op de Place de la Constitution. In dit hoger gelegen gedeelte van de
stad was het genieten van een uitzicht op de vallei van de Pétrusse en de Pont
Adolphe, een in 1903 gebouwde grootste stenen boogbrug van Europa.
Na
een kort bezoek aan de laatgotische voormalige Jezuïetenkerk, die in 1870 de
functie van kathedraal kreeg, begaven we ons naar het verkeersvrije centrum van
Luxemburg-bovenstad. Naast de winkelstraten genoten we er ook van de sfeer op
twee grote Luxemburgse pleinen: met name de Place d'Armes en de Place Guillaume
II.
Aldaar
bezichtiging van het fraaie renaissancepaleis van de groothertogen en de er
naastgelegen Kamer van Volksvertegenwoordigers, de moderne gevel van het Musée
d'Histoires de la Ville de Luxembourg. We vonden dan ook de plek voor een zicht
op het versterkt kasteel gebouwd door graaf Siegfried in 963 op de rots
"Le Bock". Hij noemde zijn burcht "Lucilinburhuc".
Vanop
die plaats genoten we ook van een mooi panorama op de vallei van de Alzette en
de benedenstad van Luxemburg, maar ook de bastions, forten, muren en kazematten
die hier doorheen de tijd werden gebouwd. Dankzij die kazematten kreeg
Luxemburg de naam van Gibraltar van het Noorden.
We
wandelden terug langs de Corniche. Deze wandelweg biedt de mooiste panoramas
op de stadswijk Grund (ondermeer de abdij van Neumünster) en de wat verder
gelegden moderne gebouwen van de Kirchberg.
Om
12.30u een lekker driegangenmenu in restaurant
Frenchie ter verstrekking van de innerlijke mens.
Met
de bus begaven we ons naar de Europese wijk van Luxemburg, het Kirchbergplateau. In deze
verkenningstocht hadden we ook even aandacht voor het elegante ovale gebouw van
de Filharmonie en de piramide van het Mudam (Musée d'Art Moderne Grand Duc
Jean).
Vanop
de Kirschberg verder langs de groene route (i.p.v. de autostrade) richting
Moezelvallei, die we volgen tot Metz.
Onderweg
nog een stop voor een bezoek aan de Amerikaanse
begraafplaats te Hamm, zijnde het maar om de onzin van oorlog in
herinnering te brengen. Deze begraafplaats is indrukwekkend groots met bij de
ingang een reusachtig monument, een kapel en grote stenen panelen die de Slag
om de Ardennen voorstellen. Onder de vele graven troffen we ook het eenvoudige
graf aan van generaal George Patton.
De
moezelvallei is de natuurlijke grens tussen Luxemburg en Duitsland.
Tussenstop
in Remich (parel van de
Luxemburgse Moezel) hebben we dan de grens overschreden, op zoek naar
authentieke en prachtige sporen van onze Europese voorgangers, met name de
Romeinen.
We
werden vergast op een kort bezoek aan de mozaïeken
van Nennig. Dit zijn de grootste en best bewaarde Romeinse mozaïeken
ten noorden van de Alpen. Hier vind zich een geheel intact bewaarde
mozaïekvloer van een feestzaal.
Dan
met de bus langs de oostelijke flank van Thionville richting Metz.
Na
de check-in in het 4-sterrenhotel
Novotel Metz Centre, een lichte opfrisbeurt en aansluitend een
wandeling van 20 minuten doorheen de historische kern van Metz bereikten we de
Place de la Comédie, waar ons een fijn 3-gangen avondmaal te wachten stond in
restaurant El Théatris.
Op
de terugweg konden we nog genieten van het bijzonder originele
belichtingsprogramma om het architectonische erfgoed in de schijnwerpers te
zetten.
Aankomst
hotel omstreeks 23.00u.
Het
was een fijne, maar toch ook vermoeiende dag; bergop, bergaf, vele trappen en
30.000 stappen zullen we zeer zeker gehaald hebben.
Mooie
ruime slaapkamer, goed bed, en onmiddellijk in slaap gevallen.
Tweede
dag: donderdag 04/06/2015: Metz - Nancy.
Na een goede nachtrust opgestaan om 7.00
u.
Om 8.00 u ontbijtbuffet, zeer gevarieerd, voor
ieder wat wils. Sinds lang me nog eens laten verleiden om spek met eieren te
nemen; en het had gesmaakt!
Om 9.00 u vertrok de ontdekkingstocht door
Metz op het nabijgelegen Place St.-Louis. Langsheen dit
asymmetrisch plein staan huizen en steunberen uit de 14de, 15de en 16de eeuw.
Nadien is er een keuzeprogramma voorzien, wij
hadden gekozen voor een bezoek aan het mooie Musée de la Cour dOr,
waar we de fantastische archeologische vondsten van het Metz doorheen de tijden
konden bewonderen.
Nadien namen we plaats op het toeristisch
treintje voor een ruimere en beduidend minder vermoeiende bezichtiging van de
stad Metz. Na een 45-tal minuten stonden we opnieuw onder de spitstoren van de Cathédrale
St.-Etienne, waar onze aandacht speciaal werd gericht op het
schitterende geheel aan glas-in-loodramen.
Daarnabegaven we ons naar de overdekte markt. Bij 'Chez Mauricette'
werden we vergast op een heerlijke schotel met allerlei specialiteiten van
Lotharingen, onder meer een stukje echte quiche Lorraine, enz... inclusief
drank, wijn à volonté.
De bus kwam ons oppikken omstreeks 14.00u en
dan richting Nancy. Onderweg nog een zicht op het opmerkelijke gebouw van het
Museum Centre Pompidou-Metz.
Bij aankomst in de koninklijke stad Nancy eerst
naar de villa waar het museum van de Ecole de Nancy
gehuisvest is. Dit sfeervolle museum, ondergebracht in een luxueus huis van
rond 1900, geeft een uitstekend beeld van de vernieuwing in de kunstnijverheid
die zich tussen 1885 en 1914 in Nancy voltrok. In het museum is een groot
aantal voorwerpen te zien die kenmerkend zijn voor deze stroming, zoals
keramiek, bewerkt en ingelegd meubilair, glaswerk, beschilderde plafonds, diverse
wandbekledingen, enz...
Na dit museumbezoek bracht de bus ons naar het
amper 4 kilometers verder gelegen Place Stanislas, de
parel van het koninklijke Nancy.
Daar begon onze stadswandeling waarin al het
mooie dat Nancy te bieden heeft, verwerkt is. Dit gaat van het statige Place
Stanislas (met het statige standbeeld van Stanislas), dat
verguld afsteekt tegen de blauwe lucht, tot een op een antieke boog
geïnspireerde Arc de triomphe naar de verschillende omliggende mooie parken,
om tot slot te slenteren door de steegjes van de oude stad, bakermat van de
hertogen van Lotharingen. Onze aandacht ging uiteraard ook naar het Art
Nouveau in de straten van Nancy.
De wandeling werd daarna voorlopig beëindig
voor het rustig tafelen rond een 3-gangen diner in restaurant Vaudémont.
Na het lekkere diner vervolg van de wandeling
door het allermooiste van Nancy, dat inmiddels feeëriek verlicht was, tot aan
onze bus, die ons terug naar ons hotel in Metz bracht. Aankomst rond 22.30 u.
Derde
dag: vrijdag 05/06/2015 - Terugreis.
Nogmaals lekker en uitgebreid ontbijtbuffet,
met weer een paar heerlijke straffe espressokopjes koffie. Dat kan toch deugd
doen.
Van Metz keerden we terug naar het
drielandenpunt, met name het stadje Schengen. De bekendheid van
dit stadje is te danken aan het gelijknamige Europese verdrag uit 1985, dat het
verkeer van personen en goederen binnen de Europese Unie regelt.dar namen we ook
even de tijd voor een kort bezoek aan het Europees bezoekerscentrum.
Nadien werd er resoluut gekozen voor het
Duitse grondgebied op zoek naar een mooi en ongerept landschap. Niet te vinden
in dit door industrie vergeven landsgedeelte!!
Toch fout, onze gids had het wel gevonden rond de rivier de Saar, een zijrivier
van de Moezel, die slingert in grote lussen door een schitterend en diep dal,
dat is ingeklemd tussen dichtbeboste oevers
Een panoramisch zicht op dit stukje natuur
zagen we vanuit het dorpje Orscholz (Cloef-Atrium) De Saarschleife,
die we van daaruit konden bewonderen was indrukwekkend, want deze heel breed
uitgesneden rivier vormteen lus die als het ware een schiereiland omsluit
In het Cloef-Atrium complex konden we daarna
genieten van de klassieke Duitse keuken in Brasserie Gastronomie Cloef-Atrium.
We reden vervolgens naar Mettlach,
waar in een oude benedictijnenabdij langs de Saar, de hoofdzetel van de keramiekgigant
Villeroy & Boch is gevestigd.
we bezochten er het keramiekmuseum. De collectie omvat werk uit de periode
1750-1930afkomstig uit Lotharingen. De tafelkunstafdeling brengt een
innovatieve expositie rond de gedekte tafel onder de aandacht. Ook werd niet
vergeten om een kijkje te nemen in het bijzonder origineel en mooigedecoreerde museumkaffee.
Aansluitend begaven we ons naar
Saarburg. Saarburg is niet alleen een interessant historisch
stadje, gelegen in het mooiste gedeelte van het Saardal, het is ook hét
wijnbouwcentrum van de streek. Het ligt rondom en tegen de Burgberg, aan beide
kanten van de Saar. De Leukbach, een stroompje met
een wat luidruchtig 20m hoger waterval, loopt dwars door het stadje.
Nadien met de bus terug richting
Groothertogdom Luxemburg via de Moezel, die we bereikten via het Duitse wijndorp
Nittel. De hoge dolomiet- en kalkrotsen zorgden voor indrukwekkende
panoramas.
Eens over de brug belandden we in
Grevenmacher, Luxemburg. de graven van Luxemburg kozen in de middeleeuwen dit
gebied uit om er een vesting te bouwen. De smalle straatjes en de resten van
vestigingsmuren herinneren aan de lange geschiedenis van het stadje. Vandaag is
Grevenmacher het belangrijkste centrum van de Luxemburgse wijnproductie; les domaines
de Vinsmoselle (wijncoöperatie in 1921 door Paul Faber opgericht)
en de Caves Bernard Massard hebben hier immers hun thuisbasis.
Na 3 lange, vermoeiende, maar vooral
interessante dagen gingen we resoluut richting huiswaarts. In Bastogne stopten
we om nog maar eens te genieten van een lekker 3-gangen afscheidsmaal in een
bekend en zeer bijzonder restaurant.
Dank
u, bestuur seniorenclub ING voor deze prachtige organisatie, met super gids
Alain voor zijn uitleg en buschauffeur Werner die ons steeds veilig en wel ter
plaatse bracht). Volgend jaar zullen we zeker weer van de partij zijn voor een
nieuwe uitstap.
Gisterenavond omstreeks 20.30 u terug
aangekomen in Hasselt van onze 3-daagse reis.
Dadelijk doorgereden naar school
CVO-VIIO, waar die avond de jaarlijkse barbecue plaatsvond. Spijtig dat we er
niet bij konden zijn, maar er was nog een beetje volk en een paar drankjes
konden we ook nog nuttigen.
Meester Daniel was ook nog aanwezig
en heeft toen mijn attesten van het afgelopen leerjaar bezorgd, alsook die van
mijn vriendin Clairke.
Wat was ik teleurgesteld over mijn
punten van Internet 2.
Ik begrijp het niet, waaraan had ik
dit verdiend?
Mijn vriendin gun ik zeer zeker de
mooie uitslag van 82%, zij heeft veel geoefend, samen hebben we er uren en uren
aan besteed om dan nog maar eens te herhalen. Proficiatlieve vriendin, jij verdient dit.
Nog enkele medestudenten
aangetroffen, wat gepraat, een glaasje gedronken en toen toch maar naar huis
gegaan.
Het waren tenslotte toch 3 lange en vermoeiende
dagen.
11.00
u, eindelijk thuis in mijn eigen bedje met mijn allerliefste ventje.
k
Weet nooit wat mee te nemen en meestal is het dan teveel.
Morgen
vertrekken we voor een 3-daagse vierlandentocht in en rond Lotharingen, samen
met onze ex-collegas van de ING Bank (zeg dus maar de gepensioneerden).
Het
zal weer fijn zijn om oude bekenden tegen te komen. Ik verheug mij er al op.
Weer een nieuwe
week, maar die is voor mij niet goed begonnen.
Ik voelde
gisterenavond al nattigheid. Moeilijk in slaap komen en een constant lopende
neus.
Deze morgen (reeds
om 4.00u) wakker geworden met zware hoofdpijn, keelpijn, hoest .
Waarschijnlijk opgescharreld
op 1 mei tijdens de Tungrirun als seingever. Het weer was toen wel droog, maar
de wind was venijnig. Ik stond dan ook op een plaats waar het behoorlijk
waaide. Soit, het is nu zo, dus maar weer uitzieken, deze avond geen
looptraining en morgen zien we wel weer.
Zoals beloofd,
vandaag zwemmen. Nog niet in de zee, maar wel in het zwembad van Middelkerke.
Direct in het
kleine bad springen, van de glijbaan.
Maar haar interesse
lag hoger. Moeke moest meegaan op de grote en lange glijbaan, 3 x achter elkaar
en toen met Vake nog een paar maal.
Na ongeveer een
uurtje vonden we het genoeg.
Dan komt er
natuurlijk het ergste: de haren wassen en afspoelen. Dat vind ze helemaal niet
leuk en ik denk dat gans het zwembad haar gebrul gehoord heeft. (het douchewater was wel echt zeer, zeer warm)
Tijd voor het
middagmaal. Frietjes met witte saus (=mayonaise), maar voor ons ietsje meer.
Dan weer op stap.
Ben ik nu zo
ouderwets? Ik hadhet niet direct
begrepen, maar onze kleindochter, 5 jaar a.u.b., vroeg de schatkaart (= een
plan van het park) en ze wist perfect waar ze naartoe wilde.
Weer de Victor
achtbaan. We hebben haar daarna wel overtuigd om de andere achtbaan ook eens
te proberen: deze keer was Vake het slachtoffer. En het was meegevallen.
Nu de eendjes; voor
haar supermakkelijk, want Vake en Moeke moesten trappen en zij achteraan
surveilleren.
Het volgende; haar
overtuigen om in de piratenboot te stappen. Gelukt, maar ze was uiteindelijk te
klein en omdat we onze beurt hadden afgewacht ben ik dan maar eens alleen in de
attractie gegaan. Super, ik heb ervan genoten.
Rewina en Vake zijn
daarna over de loopbrug gegaan met als uiteinde een draaiende schuifaf. Rewina
vond dit geweldig, maar als Vake dit had geweten dan had hij dit zeker nooit
gedaan.
Vakantie aan zee
betekent voor de kleindochter ook Plopsaland.
Wij als grootouders
gunnen het haar, ook al is het voor ons een vermoeiende dag.
Stipt om 10.00u
gearriveerd. Daar onze tickets online besteld waren, moeten we niet aanschuiven
aan de kassa en kunnen we redelijk vlug binnen.
We gaan al een
tweetal jaren naar Plopsaland, maar nooit wilde ze bij het binnengaan op de
foto met een studio 100 figuur; maar dit jaar wel en het was ditmaal Piet
Piraat.
Zoals altijd,
dadelijk naar Mayaland: de lelies en wonder boven wonder ook de scheve
schuit , best wel heftig, maar ze vond het toch fijn (weer een nieuwe enge
attractie overwonnen).
Daarna naar
Wickieland met tussenstop bij de brandweer; dit liet ik deze keer over aan
Vake, want je bent meestal een beetje nat na die attractie.
Dan de achtbaan Victor.
Doordat er nog niet teveel bezetting was, liefst 3x maal achter elkaar Rewina
vond het super, maar ik was wel draaierig.
De dag is weer
mooie begonnen, dus voormiddag naar het centrum om inkopen te doen voor het
middagmaal.
Het zullen
boterhammen worden, want s avonds is een etentje gepland met schoonzus.
Namiddag hebben we
afgesproken om de nieuwe speeltuin in het park te gaan verkennen,maar allereerst nog een verkleedpartij in Moekes
kleren.
De speeltuin hadden
al gezien, maar er nog niet in gespeeld. Dus dat gaat namiddag gebeuren. Met
goede moed vertrokken, er was veel volk, maar onze kleindochter zag het niet
zitten om ergens op te gaan zitten (behalve heel eventjes op de wip met Moeke).
Had ze bang? Ik
denk het wel, in haar geopereerde arm steekt een ijzeren pin en die voelt ze
van buiten. Ik had het eerst nog niet door, maar nu weet ik wel waarom we haar
niet mogen aanraken, en het is dus zeker geen komedie. Arme schat, jij die zo
graag speelt en nu niet durft.
Maar een pluspunt
is zeker: de speeltuin is aan de linkerkant opgeruimd: alle takjes heeft ze
verzameld en Vake moest ze proberen samen te binden.
Omdat ze daarmee niet
wilde stoppen heb ik me in het malse gras eventjes tussen de paasbloemen
neergezet.
Natuurlijk kwam ze
toen eens kijken, met als gevolg, veel plezier en allerlei circustoestanden.
Dat vind ze altijd zeer plezant.
Namiddag naar de Media Markt in Oostende om nieuwe licenties Norton antivirus aan te schaffen. Natuurlijk verkopen ze daar ook andere zaken en een kind heeft zoiets direct in de gaten. (teken- en schilderdoos van Disney)
In de buurt in de sportwinkel ook nieuwe zwembadbandjes gekocht voor als we één dezer dagen gaan zwemmen en raad eens wat ze gekozen heeft: de princessenarmbandjes.
Daarna nog een uurtje naar het strand. Ondanks de botjes nog natte voeten, natte broek, natte mouwen en Ik eveneens natte voeten. Maar het is mooi om te zien hoe een kind zoveel plezier kan hebben met water en zand.
Zoals verwacht
gisterenavond rond 22.30u aangekomen aan het appartement aan zee.
Ons kleinkind
dadelijk te slapen gelegd. Het was al laat, maar een verhaaltje moest er toch nog
verteld worden.
Daarna de rest
uitpakken terwijl Rewina sliep.
Maar blijkbaar was
de overschakeling naar een ander bed nog wat nieuw. Rond 03.30u stond ze aan
ons bed, een beetje beteuterd op wenen na. Ze wilde absoluut bij Moeke en Vake
slapen. Voor één keer hebben we dat dan maar toegelaten op voorwaarde dat ze de
volgende dagen in haar eigen bed zou blijven.
We hebben dan toch
samen nog tot 08.30u geslapen.
Toen was ze niet te
houden, dus opstaan, wassen en tanden poetsen.
Melk opdrinken:
meestal is dat een werkje van minstens een kwartier. Dus er een spelletje van
gemaakt en getimed wie het eerst zou klaar zijn: en ja de klus was geklaard in
4.45 minuten (zeker en record) en wonder boven wonder nog een sandwich erna. Als
dat geen dikke proficiat waard was!
Einde vakantie. De laatste dag is
niet mijn geliefkoosde dag; eigenlijk haat ik deze dag.
Voormiddag opruimen, inpakken en
kuisen.
Namiddag huiswaarts HENIS en s
avonds training; het zal weer afzien zijn na een week nietsdoen.
Om 20.30u nog vergadering van ADD
Tongeren (DE ENIGE, ECHTE ATLETIEKCLUB
VAN TONGEREN) met als agendapunt het eerstvolgende evenement TUNGRIRUN
01/05/2015.
Gisterenavond nogeen afspraakje en etentje met schoonzus
Liliane (zuster van Hilaire).
Ze is sinds kort weduwe geworden.
Samen met haar echtgenoot had zij zich al enkele jaren definitief gevestigd aan
zee, ook wegens gezondheidsproblemen.
Het ging jaren goed, tot het
noodlot toesloeg. Onze schoonbroer had longkanker en in een reeds vergevorderd
stadium. Hij heeft eind 2014 niet gehaald.
Nu Middelkerke ons tweede thuis
geworden is, komen wij er nog steeds graag, maar voelen de leegte.
Joske, een rots in de branding,
steeds bereid om te helpen waar en wanneer het nodig was, we missen je enorm. (laatste foto van ons samen op oudejaarsavond (2013)
Aan zee
is ook niet altijd vakantie. Vandaag Syndicus Vergadering van appartement.
Het leek
een mooie dag zo te zien, maar eens buiten.... wind op kop, niet te doen,
blij dat we elkander konden vasthouden.
Maar
namiddag was het iets rustiger, ben dan eventjes naar het centrum gewandeld,
terug langs het park en een selfie genomen; de paasbloemen staan er reeds in volle
bloei.(de meteorologische lente is immers al begonnen)
Ook een
kiekje genomen van de nieuwe aangekondigde speeltuin in het park; grandioze opening op
1 april, maar zo te zien zal er nog veel moeten gebeuren.
De dag begon grijs met lichte regen. Maar niet getreurd, het was toch de laatste dag aan zee. Opruimen, kuisen, inpakken, middageten en voor mijn wederhelft eventjes een middagdutje voor het vertrek naar Tongeren. Dat laat mij dan toe om nog eventjes de winkeltjes in de stad te verkennen (altijd plezieriger om eens rustig alleen te snuisteren). Nog een laatste kiekje van het strand, heel eventjes badend in het zonlicht, maar na een kwartiertje was die zon alweer verdwenen achter grijze wolken. Middelkerke, tot de volgende keer.
Wat was me dat een dag ? Slecht, slecht weer, eigenlijk heeft het vandaag maar éénmaal geregend.
Dus hebben we maar besloten om nog eens een cinemaatje te doen. Bij gebrek aan keuze werd het Taken.Geweld, onvoorstelbare toestanden, actie, maar een ander soort actie dan bijvoorbeeld een James Bond film. En gelukkig komt er eind 2015 weer een nieuwe James Bond film uit; geweldig.