Om 10.00u afspraak
voor de wekelijkse figuurtraining (en dit is wel degelijk nodig op een bepaalde
leeftijd).
Maar tot mijn spijt
zal ik deze afspraak moeten annuleren. Voel me helemaal niet optimaal.
Gisterenavond nog
naar de dokter geweest en hij raadde het af om inspanningen te doen. Koorts en
een verhoogde bloeddruk laten het niet toe om in mijn toestand inspanningen te
doen. Het zij zo.
Zou ik naar school
gaan of niet? De ganse namiddag in de zetel gelegen, wat geslapen. Het ging
beter, dacht ik, maar eens opgestaan ging het weer niet goed.
Om 18.00u nog een
pijnstiller ingenomen, hopend dat het beter zou gaan.
Normaal gaan
Hilaire en ik samen naar de avondschool (Hilaire volgt Indesign), maar vandaag
toch maar elk met eigen auto naar school gereden. Moest ik mij slecht voelen,
dan kon ik vroeger terug naar huis gaan.
Eens in de klas
brak het zweet me weer uit en voelde me niet goed. Vriendin Clairke had ook
geen Dafalgan bij, maar naaste buur Magda had wel iets, dankjewel, ik heb de
volledige les kunnen volgen.
Eerste deel van de
avond: enquête over de interesse qua bijscholing volgend semester.
Leraar Daniel gaf
ons uitleg over verschillende vakken; wat de keuze uiteindelijk nog moeilijker
maakte.
Ik zag vele mogelijkheden,
want ik wil bijblijven.
WINDOWS 10 komt eraan en dat heb ik zeker
ingevuld.
Als tweede heb ik geopteerd voor: Fotografie
voor compactcameras, smartphone en tablet, maar nu ben ik nog een beetje aan
het twijfelen.
Word deel 2 stond me ook aan, maar ik
vraag me af of ik dat kan gebruiken.
We kregen ook uitleg over Google
SketchUp basis: 3dimensionaal tekenen, ook interessant, maar wat doe ik ermee?
Photoshop deel 1 leek me dan wel
weer leuk.
Maar ik heb vroeger ook Indesign
gevolgd, en eigenlijk had ik dat graag nog eens opnieuw gevolgd.
Maar ik zal moeten
kiezen. 6 cursussen volgen lijkt me een beetje van het goede teveel.
We zien wel op de
opendeurdag op zaterdag 29 augustus 2015.
Na de enquête de
les. Die ging grotendeels over ONE-DRIVE, zéér interessant!
Weer een nieuwe
week, maar die is voor mij niet goed begonnen.
Ik voelde
gisterenavond al nattigheid. Moeilijk in slaap komen en een constant lopende
neus.
Deze morgen (reeds
om 4.00u) wakker geworden met zware hoofdpijn, keelpijn, hoest .
Waarschijnlijk opgescharreld
op 1 mei tijdens de Tungrirun als seingever. Het weer was toen wel droog, maar
de wind was venijnig. Ik stond dan ook op een plaats waar het behoorlijk
waaide. Soit, het is nu zo, dus maar weer uitzieken, deze avond geen
looptraining en morgen zien we wel weer.
Jaarlijks worden
wij, Hilaire en ik, uitgenodigd door het bestuur voor een ontbijt met hetbestuur van de Haspengouw-Challenge in
Sint-Truiden. Wij appreciëren dit enorm.
Hilaire is jaren
voorzitter geweest van die organisatie, en steeds willen ze ons erbij.
Dank u, vrienden.
Dus om 09.00u
paraat in het Nieuwscafé in Sint-Truiden.
Maar deze middag
ook nog de babyborrel van RUNE (het dochtertje van mijn nichtje of kleindochter
van mijn broer).
Hilaire is gevraagd
als fotograaf om de feiten vast te leggen (dank je Marijke en Maarten om je
nonkel hierin te kennen). Hilaire heeft ook in 2012 hun huwelijksreportage
gemaakt, met onze kleindochter Rewina als bruidsmeisje.
Thomas was toen bruidsjongen en
nu, bijna 3 jaar later spreekt Rewina nog steeds over hare Thomas; 't is niet
te geloven dat ze dit nog weet.
De Tungrirun gisteren was weer een succes, het goede weer heeft natuurlijk ook in ons voordeel gespeeld.
Maar vandaag is het weer werkdag, voor mij huishouden en ook tuinwerk.
Vanaf 13.30u met volle moed weer gestart. 5 volle zakken snoeisel en onkruid bijeengegaard. Vele netels hier tussen de dennenbomen. Ik voel nog steeds de tintelingen in mijn handen ('t schijnt dat dit goed is tegen de reuma??).
Nog een uurtje, niet morgen, maar maandag, en dan is het perk achter de garage ook weer in orde.
Alweer een jaar
geleden. Wat gaat de tijd toch vlug.
Vandaag reeds de 29ste
editie van de jaarlijkse Tungrirun van atletiekclub ADD Tongeren.
Deze organisatie
i.s.m. Rotary Tongeren laat toe om onze clubrekening in de positieve zin te
laten stijgen.
Maar daar tegenover
staat wel dat er wel veel werk mee komt kijken.
Maanden vooraf zijn
we hier al mee bezig. (Eigenlijk begint de voorbereiding van volgend jaar de
dag erna).
Mijn vriendin en ik
hebben er maanden voor getraind (de training was 3x per week 5km) en dus hadden
we besloten: misschien kunnen we eens de Ladys Run van 3km meedoen; dat zouden
we toch kunnen halen.
Maar zoals steeds
zijn er handen tekort om een vlekkeloze organisatie neer te zetten.
En vermits ik in
het bestuur van de atletiekclub zit, voel ik mij moreel verplicht om te helpen
waar nodig.
Dus vriendin, haar
echtgenoot en ik hebben onze ambities opgegeven en besloten om ons in te zetten
voor de club. Onze taak: seingever ergens in de stad (ik moet het eigenlijk
niet vertellen, maar er zijn mooiere taken dan dit: uren daar staan, soms zeer
arrogante toeschouwers en nog flink kou gehad).
MAAR: clubliefde staat
voor alles.
Momenteel weet ik
nog niet of we het aantal deelnemers van vorig jaar hebben overschreden; ik
hoop van wel, want dit zou de bittere smaak van mijn afzegging om niet mee te
lopen toch een beetje verzachten.
Vandaag oppas, maar
we doen dit met plezier.(alhoewel het afscheid van mama vandaag met vele traantjes
gebeurde)
Namiddag voor het
eerst tennisles buiten.
Terwijl Hilaire
toezicht houdt, maak ik van de gelegenheid gebruik om mijn looptraining van
woensdag te doen.
Ander terrein,
alleen zonder loopmaatje, maar ondanks toch 3555 min. gelopen (goed voor ong.
5km).
Ben tevreden.
Daarna nog gaan
kijken naar de nieuwe bewoners huize Diepenbeek (1 haan en 2 kippen)
Kippen met als
naam: Roos en Violetta. Haan, ken voorlopig de naam nog niet (was iets van
ridder...).
Ik zag het al
gebeuren. Bij het betreden van de weide, paniek bij de kippen, met als gevolg,
één kip vloog over de omheining.
Oei, de geburen
hebben 2 honden en gelukkig zaten die toen opgesloten, anders waren de gevolgen
niet te overzien (vorige week hadden diezelfde honden nog een VOS gekild).
Uiteindelijk is
alles in orde gekomen, samen met de buurman.
Om verder onheil te
voorkomen zullen de vleugels van de kippen toch wel moeten geknipt worden
(werkje voor Opa Corry).
Zie ze al lopend naar Moeke en Vake komen, de traantjes van deze middag zijn alweer vergeten
En een slokje water van Moekes flesje is altijd beter dan haar eigen drinkbusje
Vandaag een deel
van de achter- en zijkant van de tuin opgeruimd.
Onkruid heeft
spijtig genoeg geen meststoffen nodig, maar ik heb de groei toch een beetje
kunnen belemmeren, door het vroegtijdig te verwijderen.(Al zal het dit jaar
zeker nog een paar keer terugkomen)
De afhandeling
voorinschrijvingen van de Tungrirun is dan toch weer uitgelopen tot 23.45u.
Ik was moe en had
pijn aan mijn rechterarm, daar waar ze eerder deze week een infuus hadden
gestoken voor de MRI.
Normaal geef ik
zelden op, maar op de duur was iets oprapen zelfs te pijnlijk. Trainer Jonny,
het spijt me dat ik je in de steek heb gelaten bij de opruiming.
Deze namiddag zijn
we de reeds eerder bestelde fiets van Hilaire gaan afhalen.
Misschien
morgenvoormiddag al een ritje? Hangt af van de weersomstandigheden.
Deze avond na de
looptraining om 20.00u verdeling van de borstnummers voor onze jaarlijkse 1mei
Tungrirun.
Ik ben bij het
bestuur en dus zet ik me er ook volledig voor in. Helpen bij elk evenement.
Ook Hilaire is jaar
na jaar steeds van de partij. Dat ik vind ik fijn omdat hij na jaren
voorzitterschap zich nog steeds inzet bij elke organisatie. SUPER!!!
Het zal weer een
hele klus worden.
Elk jaar zijn er
personen die zich vooraf inschrijven en vergeten te vermelden welke afstand ze
lopen, of iemand betaalt en vergeet te melden voor wie of welke groep hij
betaalt, en nog meer van dat
MRI om 8.30u en
aansluitend doktersraadpleging 09.50u, maar die afspraak is wat uitgelopen.
Op dat moment is
het niet plezant om te wachten, maar ik begrijp dit (zeker na mijn vroegere onverwachte
mankementen en pijnletsels)
Spanning!!!
Dan om 11.30u eindelijk
de afspraak met de neurochirurg (mijn redder en superdokter) het resultaat.
Alles OK, JOEPIE,
geen nieuw gezwel ontdekt en de oudste, eerste cyste van 2003 is nog altijd
stabiel.
Alleen het
gezichtsveld moet toch nog om het half jaar gevolgd worden. Voorheen opvolging
in Leuven, maar nu mag het voorlopig in Tongeren bij dr. Colla.
Ik natuurlijk SUPER GELUKKIG na
weken en dagen van stress en spanning.
Volgende afspraak
met MRI op 25 april 2016.
Dank je, Hilaire om
dit samen met mij te verwerken, ook al heb jij soms een andere kijk op de
feiten.
Vandaag met een
bang hartje weer naar ziekenhuis ZOL Genk voor de jaarlijkse MRI controle van
mijn hoofd.
Zit er al weken, dagen mee in
mijn gedachten.
Misschien maak ik
mij wel teveel zorgen, maar eerdere onderzoeken van mijn ogen in Leuven geven
mij toch een dubbel gevoel.
Geschiedenis:
november 2003: cyste gevonden in de
brughoek, een moeilijke plaats om te opereren. Het zou met 2 operaties opgelost
zijn.
Toch
niet, bij de eerste ingreep was er een lek en dit moest onmiddellijk gedicht
worden. Twee maanden erna de 2de operatie om het overblijvende deel
van de cyste te verwijderen. Gedeeltelijk gelukt, de chirurg kon niet alles
wegnemen wegens tekort gelegen aan de hersenstam. Gevolg: immense hoofdpijn
doordat het hersenvocht niet meer weg kon via de ruggengraat.Dus weer een operatie om dit euvel op te
lossen.
Uiteindelijk
waren er niet 2, maar 4 operaties nodig. De hoofdpijn bleef en ook nog een
dubbelzicht doordat de cyste op de oogzenuw lag, die ondertussen reeds
afgestorven was. (ik moest steeds één oog toeknijpen of een ooglap dragen, niet
mooi om in het publiek te komen, je lijkt wel een piraat).
De
oogspecialist van Genk zei dat ik daar mee moest leven, maar de chirurg was
daar niet mee akkoord. Hij stuurde mij naar Leuven naar een zeer getalenteerde
oogspecialist. Oplossing: oogzenuw beschadigd, dus oogspieren bijwerken. Dat is
uiteindelijk gelukt met 3 operaties.
Door de aanhoudende hoofdpijn, nog
vele sessies manuele therapie hoofdmassage en dat heeft mij enorm geholpen;
bedankt kinesist Bertje.
Alles goed bij de jaarlijkse controle.
Tot januari 2013: een nieuwe cyste,
ditmaal gelegen op het gezichtsveld. DUS weer een nieuwe operatie. Ik kan veel
pijn verdragen, maar het was me nu teveel.
Januari 2014: vaststelling in Leuven:
Glaucoom en opvolging om de 6 maanden.
Vandaag met een
bang hartje weer naar ziekenhuis ZOL Genk voor de jaarlijkse MRI controle van
mijn hoofd.
Zit er al weken, dagen mee in mijn gedachten.
Misschien maak ik
mij wel teveel zorgen, maar eerdere onderzoeken van mijn ogen in Leuven geven
mij toch een dubbel gevoel.
Geschiedenis:
november 2003: cyste gevonden in de
brughoek, een moeilijke plaats om te opereren. Het zou met 2 operaties opgelost
zijn.
Toch
niet, bij de eerste ingreep was er een lek en dit moest onmiddellijk gedicht worden.
Twee maanden erna de 2de operatie om het overblijvende deel van de
cyste te verwijderen. Gedeeltelijk gelukt, de chirurg kon niet alles wegnemen
wegens tekort gelegen aan de hersenstam. Gevolg: immense hoofdpijn doordat het
hersenvocht niet meer weg kon via de ruggengraat.Dus weer een operatie om dit euvel op te
lossen.
Uiteindelijk
waren er niet 2, maar 4 operaties nodig. De hoofdpijn bleef en ook nog een
dubbelzicht doordat de cyste op de oogzenuw lag, die ondertussen reeds
afgestorven was. (ik moest steeds één oog toeknijpen of een ooglap dragen, niet
mooi om in het publiek te komen, je lijkt wel een piraat).
De
oogspecialist van Genk zei dat ik daar mee moest leven, maar de chirurg was
daar niet mee akkoord. Hij stuurde mij naar Leuven naar een zeer getalenteerde
oogspecialist. Oplossing: oogzenuw beschadigd, dus oogspieren bijwerken. Dat is
uiteindelijk gelukt met 3 operaties.
Door de aanhoudende hoofdpijn, nog
vele sessies manuele therapie hoofdmassage en dat heeft mij enorm geholpen;
bedankt kinesist Bertje.
Alles goed bij de jaarlijkse controle.
Tot januari 2013: een nieuwe cyste,
ditmaal gelegen op het gezichtsveld. DUS weer een nieuwe operatie. Ik kan veel
pijn verdragen, maar het was me nu teveel.
Januari 2014: vaststelling in Leuven:
Glaucoom en opvolging om de 6 maanden.
one2more
 "Smile"){kind=icon}
