Hilaire
wilde weer gaan fietsen. Nu al 3 dagen na elkaar en een uitgestippelde route
van 29 km richting Bilzen.. Wat kan een man toch gelukkig zijn met een nieuw
speelgoedje, zo noem ik de fiets GPS. Steeds meer en meer. Het was weer eens afzien,
maar ik heb volgehouden en het vertikt om af te stappen, ook al stond ik soms bijna
stil. Bij thuiskomst heb ik hem dan ook duidelijk gemaakt dat het niet voor mij
is weggelegd om alle dagen te fietsen en dan ook nog steeds meer en meer. Lopen
komt er niet meer van, wat wil je? Alles kan niet meer op mijn leeftijd.
Verslag 3-daagse reis in en rond Lorraine (Luxemburg, Frankrijk en Duitsland) - 3 t/m 5/6/2015
Tijd gemaakt voor het verslag, want uitstel is
afstel.
Eerste
dag: woensdag 03/06/2015: Heenreis naar Metz.
s'
Morgens 5.00u: de wekker liep af, was wel vroeg. Onmiddellijk opgestaan, toilet
gemaakt, licht ontbijtje met een straffe
tas koffie. Valiezen in de auto en vertrokken richting Hasselt, waar de bus
vertrok om 7.05u voor onze uitstap met de ex-collegas van ING, nu de
gepensioneerden, en wij zijn nog wel de jongste, maar voor hoelang?
Via
Luik reden we richting Belgische Ardennen. In Bastogne, staakten we even het offensief voor een koffie met
een koffiehoek (cognoux) in de bekende Patisserie-Tearoom Melba.
Via
de N4 en het befaamde Martelange bereikten we Luxemburg-stad, waar we de bus
uitstapten op de Place de la Constitution. In dit hoger gelegen gedeelte van de
stad was het genieten van een uitzicht op de vallei van de Pétrusse en de Pont
Adolphe, een in 1903 gebouwde grootste stenen boogbrug van Europa.
Na
een kort bezoek aan de laatgotische voormalige Jezuïetenkerk, die in 1870 de
functie van kathedraal kreeg, begaven we ons naar het verkeersvrije centrum van
Luxemburg-bovenstad. Naast de winkelstraten genoten we er ook van de sfeer op
twee grote Luxemburgse pleinen: met name de Place d'Armes en de Place Guillaume
II.
Aldaar
bezichtiging van het fraaie renaissancepaleis van de groothertogen en de er
naastgelegen Kamer van Volksvertegenwoordigers, de moderne gevel van het Musée
d'Histoires de la Ville de Luxembourg. We vonden dan ook de plek voor een zicht
op het versterkt kasteel gebouwd door graaf Siegfried in 963 op de rots
"Le Bock". Hij noemde zijn burcht "Lucilinburhuc".
Vanop
die plaats genoten we ook van een mooi panorama op de vallei van de Alzette en
de benedenstad van Luxemburg, maar ook de bastions, forten, muren en kazematten
die hier doorheen de tijd werden gebouwd. Dankzij die kazematten kreeg
Luxemburg de naam van Gibraltar van het Noorden.
We
wandelden terug langs de Corniche. Deze wandelweg biedt de mooiste panoramas
op de stadswijk Grund (ondermeer de abdij van Neumünster) en de wat verder
gelegden moderne gebouwen van de Kirchberg.
Om
12.30u een lekker driegangenmenu in restaurant
Frenchie ter verstrekking van de innerlijke mens.
Met
de bus begaven we ons naar de Europese wijk van Luxemburg, het Kirchbergplateau. In deze
verkenningstocht hadden we ook even aandacht voor het elegante ovale gebouw van
de Filharmonie en de piramide van het Mudam (Musée d'Art Moderne Grand Duc
Jean).
Vanop
de Kirschberg verder langs de groene route (i.p.v. de autostrade) richting
Moezelvallei, die we volgen tot Metz.
Onderweg
nog een stop voor een bezoek aan de Amerikaanse
begraafplaats te Hamm, zijnde het maar om de onzin van oorlog in
herinnering te brengen. Deze begraafplaats is indrukwekkend groots met bij de
ingang een reusachtig monument, een kapel en grote stenen panelen die de Slag
om de Ardennen voorstellen. Onder de vele graven troffen we ook het eenvoudige
graf aan van generaal George Patton.
De
moezelvallei is de natuurlijke grens tussen Luxemburg en Duitsland.
Tussenstop
in Remich (parel van de
Luxemburgse Moezel) hebben we dan de grens overschreden, op zoek naar
authentieke en prachtige sporen van onze Europese voorgangers, met name de
Romeinen.
We
werden vergast op een kort bezoek aan de mozaïeken
van Nennig. Dit zijn de grootste en best bewaarde Romeinse mozaïeken
ten noorden van de Alpen. Hier vind zich een geheel intact bewaarde
mozaïekvloer van een feestzaal.
Dan
met de bus langs de oostelijke flank van Thionville richting Metz.
Na
de check-in in het 4-sterrenhotel
Novotel Metz Centre, een lichte opfrisbeurt en aansluitend een
wandeling van 20 minuten doorheen de historische kern van Metz bereikten we de
Place de la Comédie, waar ons een fijn 3-gangen avondmaal te wachten stond in
restaurant El Théatris.
Op
de terugweg konden we nog genieten van het bijzonder originele
belichtingsprogramma om het architectonische erfgoed in de schijnwerpers te
zetten.
Aankomst
hotel omstreeks 23.00u.
Het
was een fijne, maar toch ook vermoeiende dag; bergop, bergaf, vele trappen en
30.000 stappen zullen we zeer zeker gehaald hebben.
Mooie
ruime slaapkamer, goed bed, en onmiddellijk in slaap gevallen.
Tweede
dag: donderdag 04/06/2015: Metz - Nancy.
Na een goede nachtrust opgestaan om 7.00
u.
Om 8.00 u ontbijtbuffet, zeer gevarieerd, voor
ieder wat wils. Sinds lang me nog eens laten verleiden om spek met eieren te
nemen; en het had gesmaakt!
Om 9.00 u vertrok de ontdekkingstocht door
Metz op het nabijgelegen Place St.-Louis. Langsheen dit
asymmetrisch plein staan huizen en steunberen uit de 14de, 15de en 16de eeuw.
Nadien is er een keuzeprogramma voorzien, wij
hadden gekozen voor een bezoek aan het mooie Musée de la Cour dOr,
waar we de fantastische archeologische vondsten van het Metz doorheen de tijden
konden bewonderen.
Nadien namen we plaats op het toeristisch
treintje voor een ruimere en beduidend minder vermoeiende bezichtiging van de
stad Metz. Na een 45-tal minuten stonden we opnieuw onder de spitstoren van de Cathédrale
St.-Etienne, waar onze aandacht speciaal werd gericht op het
schitterende geheel aan glas-in-loodramen.
Daarnabegaven we ons naar de overdekte markt. Bij 'Chez Mauricette'
werden we vergast op een heerlijke schotel met allerlei specialiteiten van
Lotharingen, onder meer een stukje echte quiche Lorraine, enz... inclusief
drank, wijn à volonté.
De bus kwam ons oppikken omstreeks 14.00u en
dan richting Nancy. Onderweg nog een zicht op het opmerkelijke gebouw van het
Museum Centre Pompidou-Metz.
Bij aankomst in de koninklijke stad Nancy eerst
naar de villa waar het museum van de Ecole de Nancy
gehuisvest is. Dit sfeervolle museum, ondergebracht in een luxueus huis van
rond 1900, geeft een uitstekend beeld van de vernieuwing in de kunstnijverheid
die zich tussen 1885 en 1914 in Nancy voltrok. In het museum is een groot
aantal voorwerpen te zien die kenmerkend zijn voor deze stroming, zoals
keramiek, bewerkt en ingelegd meubilair, glaswerk, beschilderde plafonds, diverse
wandbekledingen, enz...
Na dit museumbezoek bracht de bus ons naar het
amper 4 kilometers verder gelegen Place Stanislas, de
parel van het koninklijke Nancy.
Daar begon onze stadswandeling waarin al het
mooie dat Nancy te bieden heeft, verwerkt is. Dit gaat van het statige Place
Stanislas (met het statige standbeeld van Stanislas), dat
verguld afsteekt tegen de blauwe lucht, tot een op een antieke boog
geïnspireerde Arc de triomphe naar de verschillende omliggende mooie parken,
om tot slot te slenteren door de steegjes van de oude stad, bakermat van de
hertogen van Lotharingen. Onze aandacht ging uiteraard ook naar het Art
Nouveau in de straten van Nancy.
De wandeling werd daarna voorlopig beëindig
voor het rustig tafelen rond een 3-gangen diner in restaurant Vaudémont.
Na het lekkere diner vervolg van de wandeling
door het allermooiste van Nancy, dat inmiddels feeëriek verlicht was, tot aan
onze bus, die ons terug naar ons hotel in Metz bracht. Aankomst rond 22.30 u.
Derde
dag: vrijdag 05/06/2015 - Terugreis.
Nogmaals lekker en uitgebreid ontbijtbuffet,
met weer een paar heerlijke straffe espressokopjes koffie. Dat kan toch deugd
doen.
Van Metz keerden we terug naar het
drielandenpunt, met name het stadje Schengen. De bekendheid van
dit stadje is te danken aan het gelijknamige Europese verdrag uit 1985, dat het
verkeer van personen en goederen binnen de Europese Unie regelt.dar namen we ook
even de tijd voor een kort bezoek aan het Europees bezoekerscentrum.
Nadien werd er resoluut gekozen voor het
Duitse grondgebied op zoek naar een mooi en ongerept landschap. Niet te vinden
in dit door industrie vergeven landsgedeelte!!
Toch fout, onze gids had het wel gevonden rond de rivier de Saar, een zijrivier
van de Moezel, die slingert in grote lussen door een schitterend en diep dal,
dat is ingeklemd tussen dichtbeboste oevers
Een panoramisch zicht op dit stukje natuur
zagen we vanuit het dorpje Orscholz (Cloef-Atrium) De Saarschleife,
die we van daaruit konden bewonderen was indrukwekkend, want deze heel breed
uitgesneden rivier vormteen lus die als het ware een schiereiland omsluit
In het Cloef-Atrium complex konden we daarna
genieten van de klassieke Duitse keuken in Brasserie Gastronomie Cloef-Atrium.
We reden vervolgens naar Mettlach,
waar in een oude benedictijnenabdij langs de Saar, de hoofdzetel van de keramiekgigant
Villeroy & Boch is gevestigd.
we bezochten er het keramiekmuseum. De collectie omvat werk uit de periode
1750-1930afkomstig uit Lotharingen. De tafelkunstafdeling brengt een
innovatieve expositie rond de gedekte tafel onder de aandacht. Ook werd niet
vergeten om een kijkje te nemen in het bijzonder origineel en mooigedecoreerde museumkaffee.
Aansluitend begaven we ons naar
Saarburg. Saarburg is niet alleen een interessant historisch
stadje, gelegen in het mooiste gedeelte van het Saardal, het is ook hét
wijnbouwcentrum van de streek. Het ligt rondom en tegen de Burgberg, aan beide
kanten van de Saar. De Leukbach, een stroompje met
een wat luidruchtig 20m hoger waterval, loopt dwars door het stadje.
Nadien met de bus terug richting
Groothertogdom Luxemburg via de Moezel, die we bereikten via het Duitse wijndorp
Nittel. De hoge dolomiet- en kalkrotsen zorgden voor indrukwekkende
panoramas.
Eens over de brug belandden we in
Grevenmacher, Luxemburg. de graven van Luxemburg kozen in de middeleeuwen dit
gebied uit om er een vesting te bouwen. De smalle straatjes en de resten van
vestigingsmuren herinneren aan de lange geschiedenis van het stadje. Vandaag is
Grevenmacher het belangrijkste centrum van de Luxemburgse wijnproductie; les domaines
de Vinsmoselle (wijncoöperatie in 1921 door Paul Faber opgericht)
en de Caves Bernard Massard hebben hier immers hun thuisbasis.
Na 3 lange, vermoeiende, maar vooral
interessante dagen gingen we resoluut richting huiswaarts. In Bastogne stopten
we om nog maar eens te genieten van een lekker 3-gangen afscheidsmaal in een
bekend en zeer bijzonder restaurant.
Dank
u, bestuur seniorenclub ING voor deze prachtige organisatie, met super gids
Alain voor zijn uitleg en buschauffeur Werner die ons steeds veilig en wel ter
plaatse bracht). Volgend jaar zullen we zeker weer van de partij zijn voor een
nieuwe uitstap.
Gisterenavond
niet meer de moed gehad om iets te schrijven van de atletiekmeeting.
Onze
ploeg ADD is uiteindelijk 11de van in het totaal 15 ploegen
geworden. Dit dankzij enkele goede atleten.
Ik
moest discuswerpen, totaal niet getraind. Dus laatste van de bende met een worp
van 10m87, waarmee ikzelf toch wel tevreden was. Maar dus niet goed genoeg om
ons klassement te verbeteren. Ik kan mij wel wat troosten met de gedachte dat
ik weeral de oudste van de deelneemsters was.
Ik
probeer het verdict van deze morgen zo goed als kan wat uit mijn hoofd te
zetten.
Namiddag
samen met Hilaire een fietstochtje gemaakt van 22 km in 1u28. In vergelijk met
vorige week veel beter. En geen enkele keer aan mijn ogen gedacht; das
positief, maar nu ik aan het schrijven ben denk ik er weer aan. Mij kennende,
ik zal er toch mee in mijn hoofd zitten tot die operatie voorbij is en ook goed
gelukt is.
Ik
zal dan maar proberen de positieve kant te bekijken: een beter zicht en een
operatie (daghospitalisatie) die miniem zal zijn in vergelijking met de 4
hoofdoperaties van telkens 6 à 7 uur.
Na
12 jaren van controle in Leuven van mijn ogen (ben daar in 2004 driemaal
geopereerd), werd er in januari beslist dat onderzoeken van nu ook in Tongeren
konden gedaan worden, maar dan wel halfjaarlijks
Vroeger
werd een beetje cataract vastgesteld, niet de moeite voor mijn leeftijd, maar
bij het laatste onderzoek van januari in Leuven spraken ze van glaucoom: niets
om ongerust over te zijn, want er was iets en toch nog niets te zien? Niet te
begrijpen.
Dus
deze morgen de tweede halfjaarlijkse controle van mijn ogen gehad bij dr.
Colla. 4 onderzoeken.
Na
controle van de resultaten door de oogarts zelf nog een bijkomend onderzoek.
Besluit:
mijn rechteroog was sinds januari fel achteruitgegaan (eindelijk iemand die mij
geloofde dat mijn zicht slechter was en ook wazig).
Maar
het gevolg was wel iets wat ik niet verwacht had. Geen glaucoom maar wel cataract
en de oogarts raadde me zelfs aan om hier zeker iets aan te doen. Dus in juli
operatie.