vandaag
opendeurdag bij fietsenhandel Nassen in Vlijtingen. We gaan een fiets kopen voor mijn schatje.
Ik heb
een tweetal jaren een nieuwe fiets gekocht, maar hij heeft nog niet veel
kilometers. (alleen is maar alleen en met mijn achtergrond is het niet evident
om er alleen op uit te trekken)
Dat gaat
nu hopelijk veranderen, want nu Hilaire op pensioen is heeft hij besloten om
wat meer samen te genieten, van de natuur, OP DE FIETS.
vandaag uitzonderlijk kleine Oma (mijn mama)
bezoeken. Zij verblijft al een 10-tal jaren in een serviceflat in Hasselt. Dat was toen een goede beslissing na het overlijden van mijn vader op zijn 65ste, nog maar juist op pensioen.
Meestal gaan we haar 's zondags bezoeken,
maar dit weekend word het zaterdag. Morgen 15/03 is het immers
carnaval in Hasselt en om dan een parkeerplaats te vinden??? , vergeet het
maar (Hasselt hinkt qua parking serieus achterop).
PS. op de foto links mijn mama en rechts haar zus. (dit is een foto van een aantal jaren geleden, maar momenteel is het beeld totaal anders).
Ik heb het daar enorm moeilijk mee.
Elke week kom ik teleurgesteld terug thuis, elke week zie ik haar achteruitgaan, mede door haar veranderde karakter. Zij hoort niet goed meer en kan niet aanvaarden dat alles niet meer zo gaat als voorheen.
Chapeau voor haar zus die toch al 91 jaar is en dit ook elke dag moet meemaken. (ze wonen allebei in hetzelfde gebouw, ieder zijn eigen serviceflat)
Ik kan het moeilijk beschrijven, maar waar zal dit eindigen? Oma is niet meer dezelfde als vroeger, die fiere vrouw die alles kon.
En vandaag was het weer koekebak. Ambetant, niets goed, agressief in het cafetaria (was beschaamd in haar plaats)
Ik heb in een emotionele bui mijn ongenoegen getoond en gedreigd om nooit meer te komen, maar heb achteraf mijn gedrag toch weer gerechtvaardigd en gezegd: "Oma ik ben niet kwaad". Ze was content en ik zag een lichte glimlach op haar gezicht.
Ben tenslotte met een dubbel gevoel naar huis gegaan en heb mezelf weer eens voorgenomen om mij de volgende keer wat in te houden. Het ligt soms ook aan mij; door alles wat ik de voorbije jaren heb meegemaakt is mijn karakter ook sterk veranderd. (de neurochirurg had dit voorspeld en ik moet toegeven; het is ook zo. Maar thuis moet Hilaire dit dan weer verdragen. (Sorry liefste)
Besluit: hoe zal ik dan zelf zijn op 86 jarige leeftijd???
Donderdag is hobbydag: beren maken., maar in mijn
geval AFWERKEN.
We hebben een fijn groepje; maar zoals we zijn,
babbelen, moppen vertellen, roddelen, plezier maken; dan word er wel niet veel
gepresteerd.
Iets nieuws maken vind ik altijd fijn, alleen de
afwerking is niet mijn ding,; daarom blijven er geregeld begonnen stukken onafgewerkt
liggen (ondertussen zon 20-tal).
Maar vandaag toch weer een werkje van vroeger onder
handen genomen (BOBIKA). De afwerking begint wel te vorderen. Hopelijk is ie één van
de volgende weken klaar en dan plaats ik een foto op de blog.
We doen dit bijzonder graag, het brengt LEVEN in ons dagelijks leven.
Om 12.10u afhalen aan school in Diepenbeek, boterhammetjes eten (woensdag eitjesdag), eventjes spelen en om 13.00u de wekelijkse tennisles.Die was vandaag goed gegaan, zei de trainer.
Maar wat gingen we namiddag doen? Rewina had in niks goesting; niet fietsen, niet wandelen, zelfs geen speeltuin. Oei, dat voorspelde niet veel goeds. Het weer was zo mooi; moesten we nu de hele namiddag binnen blijven?
Eens terug thuis wilde ze wel gaan schommelen. Vake moest natuurlijk nog wat helpen.
En gek doen hoorde er ook bij, met een valpartij (expres) en gelukkig zonder gevolgen.
Daarna nog een vieruurtje en ditmaal had ze
gekozen voor een kaaspotje met broodstokjes; en lekker dat het was; het
potje uitgelekt tot het laatste (zie foto). We zouden dit niet mogen toelaten,
maar laat een kind toch ook een kind blijven
Volgende week weer oppas. We kijken er al naar uit.
Dinsdagavond; vaste avond bijscholing Internet 2. Ik heb de laatste weken geregeld aan mijn blog gewerkt en hopelijk is alles een beetje OK. Maar ik heb toch nog enkele vragen voor meester Daniel. Vanavond zullen die dan weer opgelost worden.
PS. zeker niet vergeten mijn USB Stick met de teksten en foto's mee te nemen naar de les.
Kampioenenhulde Stad Tongeren, een jaarlijks terugkerend evenement.
Altijd spannend wie er genomineerd word en wie er uiteindelijk als laureaat uit de bus komt: beste sportvrouw, beste sportman, beste sportploeg, beste belofte, beste sportfiguur, beste vrijwilliger.
Ik werd door het bestuur van de atletiekclub ADD Tongeren gevraagd om onze atletiekclub te vertegenwoordigen bij dit evenement (mijn echtgenoot was genomineerd voor beste vrijwilliger. Dat was geen probleem dacht ik, maar ik moest mijn ventje ook meekrijgen, zonder argwaan!!!
Uiteindelijk na veel leugentjes om bestwil toch gelukt.
Afspraak in het Museumkaffee om 19.30u. Veel te vroeg natuurlijk, want het evenement begon pas om 20.00u.
20.05u begin van de huldiging. Ik had niet verwacht dat ze zouden beginnen met de nominatie van vrijwilliger van het jaar; wie van de 3 genomineerden zou het halen? Spanning!!!
Wachten op de uitslag ....En de uitslag was: mijn echtgenoot Hilaire Smits (helemaal overdonderd). Ik wist wist de uitslag al, maar was toch superblij dat mijn ventje de laureaat was. Een dikke proficiat
Maar het aller, allerbelangrijkste van de avond was wel: ONZE CLUB HEEFT NOG 2 TITELS binnengehaald en daar mogen we als atletiekclub terecht fier op zijn beste belofte; DIETER KERSTEN beste sportvrouw: ISABELLA SLUYSMANS
Anekdote: onze tweede beloftevolle atleet (Brent Albert) heeft helaas zware concurrentie in zijn categorie. Maar voor mij is hij ook een eervolle winnaar en met zijn ingesteldheid zal hij volgend jaar zeker WINNAAR worden.
Vandaag oppas kleindochter REWINA. Wij, Vake Hilaire en Moeke Jenny genieten ervan. Wat kan er mooier zijn? 's Middags afhalen aan school, naar huis gaan, eten. daarna omkleden om naar de tennisles te gaan; ja, ja; ze beginnen er al vroeg aan. Rewina is 5 jaar.
Vandaag terug avondles "Internet 2" om 18.30u. Keek er naar uit na 3 weken onderbreking; Paasvakantie en het ziekteverlof van meester Daniel, intussen gezond en wel. De les was weer zeer interessant en mijn problemen opgelost. Ik had nl. tijden de vakantie wat gewerkt aan mijn blog (iets nieuws en dus super stimulerend) Blijkt nu wel dat de foto's van de blog moeten verkleind worden met het programma Photo Resize 800 i.p.v. 400. Geen probleem, ik ga de reeds geplaatste foto's aanpassen; dat is weer een goede oefening.
Een dagje Batibouw Brussel. Via ING vrijkaarten. Dus maar eens gaan kijken. Wie dacht dat maandag een rustige dag zou zijn, vergeefse moeite. Een massa volk, niet te geloven wat er allemaal bestaat. Enfin, na een aantal paleizen bezocht te hebben hadden we er genoeg van. Dan maar terug naar huis, maar de uitgang vinden naar de juiste parking, dat was een ander paar mouwen. Een dik kwartier en dan nog via een nooduitgang waren we uiteindelijk toch buiten. Alsof dat nog niet genoeg was, nu nog de auto teruvinden. We wisten wel dat het sectie F-G was, maar we vonden alleen maar genummerde secties. Weer een halfuur zoeken en rondlopen, dan toch maar geïnformeerd bij een steward en na navraag via zijn walkie-talkie wist hij ons te helpen. Gelukkig juist op tijd, de hemelsluizen gingen plots open (stortregen, hagel) en vind dan maar eens een schuilplaats op een autoparking! Onder een auto schuilen, het zou wel moeilijk worden. Arme steward, ik heb met hem te doen, hij heeft zeker de volle lading gekregen. Toen hebben we elkaar eens aangekeken en kwamen tot dezelfde conclusie: "eerste en laatste keer".
nieuw pakket besteld bij Academic Download. Tot nu toe alles OKE, de link met het e-mail adres is bevestigd. Nu wachten op de goedkeuring. Morgen hopelijk meer nieuws, duimen, duimen. Waarom maken ze het een mens toch zo moeilijk????
Vandaag, vrijdag, één van onze 3 traininsdagen (maandag, woensdag en vrijdag). Maar het ging niet zo goed, maar liefst 4 minuten trager dan anders. Ook begrijpelijk, rotdag, woensdag niet getraind en dan is er weer veel te bespreken tijdens het lopen (lopen en praten gaat idd. niet zo goed samen). Maar het belangrijkste is toch dat we onze 5 km hebben uitgelopen. Uithouding telt, tijd niet.
Speciale; spectaculaire dag. Alles valt tegen. Mijn vriendinnetje haar laptop is vorige week gedeeltelijk gecrasht. In de aankoopwinkel doen ze natuurlijk gemakkelijksheidhalve een "Factory Restore", wat zoveel wil zeggen dat je bijna alles kwijt bent en alles van plaats veranderd is. Soit, het enigste nadeel is dat de MS Office 2013 ook gedeeltelijk (OUTLOOK) weg is. Alles geprobeerd, niets helpt en uiteindelijk dan toch maar een nieuw pakket besteld via Academic Download. (ook een beetje eigen schuld om de gegevens niet op te slaan) Hopelijk gaat het nu lukken!!!! Vervolg, één dezer dagen.
Vandaag hobbydag (beren maken), maar door een eerder verkeerd gemaakte afspraak met de kapper, moet ik passen voor mijn hobby, snif, snif... Spijtig voor de beertjes, maar een nieuw en vers kapsel is ook niet te versmaden.(selfie, nooit zo goed als een studiofoto, zeker als je een fotograaf als echtgenoot hebt!!!!!)
.... of
toch niet.
Dochter Inge komt langs met kleinkind Rewina, mijn oogappel.
Rewina werd vandaag uitgenodigd in Tongeren op het verjaardagsfeestje van
Floris (een adoptiekindje uit Ethiopië).
En dochter en mama ondertussen samen kuieren en shoppen in de stad. Ondanks het
slechte weer toch meegevallen. Super.
Vandaag
dinsdag, na een week onderbreking wegens krokusvakantie, terug avondles bijscholing
"Internet 2".
Helaas gaat de les niet door. Onze lesgever is ziek.
Deze blog werd trouwens aangemaakt als onderdeel van het lessenpakket, dus
zal hij dit hopelijk ook lezen.
Maandag,
begin van een nieuwe week, de eerste dag na de krokusvakantie.
Traditie is de eerste weekdag een trainingsdag (net zoals woensdag en vrijdag).
Wat zal het worden : 10 rondjes op de piste of 12,5 rondjes zoals
gewoonlijk.? De conditie moest het uitwijzen.
Het werden er 12,5 rondjes, dus 5 km.
De tijd was goed, bijna ons record, en dat dankzij mijn trainingsmaatje die
zich absoluut moest afreageren De laatste 2 ronden heb ik enorm afgezien, maar
dan toch mijn karakter getoond en tesamen gestopt aan de eindstreep.
De dag begon grijs met lichte regen. Maar niet getreurd, het was toch de laatste dag aan zee. Opruimen, kuisen, inpakken, middageten en voor mijn wederhelft eventjes een middagdutje voor het vertrek naar Tongeren. Dat laat mij dan toe om nog eventjes de winkeltjes in de stad te verkennen (altijd plezieriger om eens rustig alleen te snuisteren). Nog een laatste kiekje van het strand, heel eventjes badend in het zonlicht, maar na een kwartiertje was die zon alweer verdwenen achter grijze wolken. Middelkerke, tot de volgende keer.
Wat was me dat een dag ? Slecht, slecht weer, eigenlijk heeft het vandaag maar éénmaal geregend.
Dus hebben we maar besloten om nog eens een cinemaatje te doen. Bij gebrek aan keuze werd het Taken.Geweld, onvoorstelbare toestanden, actie, maar een ander soort actie dan bijvoorbeeld een James Bond film. En gelukkig komt er eind 2015 weer een nieuwe James Bond film uit; geweldig.
Ondanks
vakantie zal er toch ook een beetje aan de conditie moeten gewerkt worden; dus
een looptochtje.
Ik heb
hier aan zee een vast parcours van+
4 km.
Resultaat een beetje slechter dan anders (23.08 minuten), maar wat wil je,
alleen is maar alleen, mis mijn maatje.