Bloso Genk,
ontvangst vandaag 9.00 u met ontbijt, 's avonds diner, overnachten en
ontbijt.
Zondagmorgen inpakken en
vertrekken om tegen 14.00 u aan te komen in Borgloon.
Daar hebben
we ingeschreven om deel te nemen aan de proevertjestocht van + 25 km in
het ó zo heuvelachtige Haspengouw. Maar met een 4-tal tussenstops, zal het
hopelijk wel lukken.
De
weergoden geven slecht weder, maar we hopen dat ze zich zoals meestal zullen
vergissen.
Afwachten
dus.
Maar nu toch wel gaan slapen om tegen 8.00 u te vertrekken.
Benen ok,
maar de 2 knoken op mijn poep doen wel pijn. Hopelijk zal dat ooit wel beter
worden.
Met zn
drieën, Claire, Hilaire en ik, vertrek vanuit Henis naar Alt-Hoeselt, Werm,
Grote-Spouwen, Rijkhoven, terug Henis voor een tocht van 21 km. Het zijn er 24,65
km geworden. Calimero (koosnaampje voor Hilaire) heeft weer een paar keer
misgereden.
Hoe mooi
Haspengouw ook mag zijn. Een fietsparadijs is het zeker niet met al die
heuvels.
De afstand
van vandaag is qua moeilijkheid vergelijkbaar met die van gisteren; méér dan
het dubbele maar een vlak parcours.
Het zit er
dus weer op en ben nu toch blij dat ik meegefietst heb, ondanks 2x moeten
afstappen.
Mijn 2
maten hebben onderweg alweer stiekem afgesproken voor woensdag.
Dus nog
eens gaan fietsen om onze 2 nieuwe fietsen te testen.
Vertrek in
Bokrijk. Dan konden we meteen het eerder gewonnen Bokrijkabonnement afhalen.
Pech, het infokantoor is tot einde maart gesloten op zaterdag en zondag. Zal
dus voor volgend maand zijn.
Dan maar
zelf een route uitgestippeld van + 30 km.
Via de
Bokrijkse bossen richting Houthalen, Waterschei, Genk, terug Bokrijk.
Het is
uiteindelijk 35 km geworden.
Maar mijn
nieuwe fiets voelt wel beter dan de vorige.
Afspraak om
9.00u in de winkel voor onze nieuwe fietsen.
We zijn
echt kleine kinderen die tevreden zijn met een nieuw speeltje.
Namiddag al
dadelijk een testrit gepland.
Vertrek
vanuit Wimmertingen, richting Alken, St. Lambrechts Herk, Alken, terug
Wimmertingen.
Na ongeveer
5 km de eerste mechanische panne. De pedaal van Hilaire zijne fiets stond los
en ging elk moment afvallen. Gelukkig nog in het centrum van Alken en aldaar
een café ingegaan voor een Engelse sleutel. Probleem opgelost. Vanaf volgende
keer toch wat basismateriaal meenemen.
Iedereen
content met de nieuwe fiets. Toch nog even wennen met de ongemakken aan het
zitvlak.
Om 7.30u al
uit de veren, wat vroeg is voor mij de laatste tijd.
Zoals elke
vrijdag de kuis van de slaapkamer, bureel, badkamer, wc en hall. Maar vandaag
toch een beetje vlugger dan gewoonlijk.
Reden? Een
samenkomst van de fietsvrienden 2015, samen met 3 vrienden, georganiseerd door
Moelly, de zus van mijn vriendin.
Het was
fantastisch, gezellig en heerlijk steengrillen met zijn allen en bijkletsen.
Dit moet
zeker een vervolg hebben.
Ik heb de
gastvrouw gezegd dat ik na het fietsseizoen 2016 deze traditie wilde
verderzetten.
Morgen gaan
we (vriendin Clairke met echtgenoot Raphaël, mijn echtgenote Hilaire en ik)
onze bestelde nieuwe fietsen afhalen. En als alles in orde is en het weer ook
nog meevalt, dan gaan we in de namiddag de fietsen testen.
Mijn eerste
fietsrit dit jaar. Het zal weer afzien zijn.
Wegens de warmte hebben
mijn vriendin en ik besloten om s morgens te trainen.
Afspraak op de Motten
om 09.00u, maar het was toch al zeer warm.
Desondanks hebben we
onze 6 rondes afgelegd en een betere tijd dan maandag (ronde 5 hadden we
afgesproken om een versnelling in te lassen) en zo was het eindresultaat 50 seconden
beter. SUPER!
Manlief wou gaan
fietsen. Ik eigenlijk niet, want vandaag zouden mijn vriendin en en ik terug
beginnen met de looptraining na 2 maanden onderbreking
Toch om de lieve vrede
toegegeven. Het zou geen moeilijke rit worden. Vergeet het, hier is niets
gemakkelijk; bergop en bergaf (landweggetjes, modder en steentjes, steeds
schuivend, op een bepaald moment dacht ik: nu ga ik vallen en is het gedaan met
mij, uiteindelijk toch nog goed gekomen, maar mijn goesting was wel ver te
zoeken. Als ik al eens terug aansloot, dan werd het tempo weer opgedreven (dat
was met het wedstrijdlopen ook zo. Typisch, een man kan niet verdragen dat een
vrouw in zijn spoor loopt en al zeker niet voorbijloopt)
Op een bepaald punt
zijn we elkaar uit het oog verloren (ik moest stoppen voor een rood licht en
manlief reed lustig door). Bij het volgende kruispunt wist ik het niet,
rechtsaf of rechtdoor. Ik heb dan maar gewacht in de hoop dat hij terug zou
keren. 10 minuten, 15 minuten, ik wou al huiswaarts keren, maar toen kwam de wederhelft
eindelijk terug. Vanaf nu neem ik steevast mijn GSM mee.
Nog ongeveer 5 km te
rijden.
Vanaf dan gaf ik niet
meer toe. Ik volgde, bergaf met risico, bergop fiets kleine versnelling en verstand
op nul en denken; mij heb je niet en ik geef niet op.
Ik heb het gehaald
zonder achterstand.
Trots, maar ook
teleurgesteld. Onze fietstochten worden meer en meer een wedstrijd.
Terug thuis na 22 km
i.p.v. de geplande 20 km (wegens weeral foutief rijden).
Ditmaal gekozen voor
een vertrek in Lanaken en aldaar een tour te fietsen.
Auto geparkeerd op
domein Pietersheim.
Hilaire had een
surprisefietsroute op de GPS geïnstalleerd van 40 km.
Ok, want daar is het
redelijk vlak.
Maar na ong. 3 km gaf
de GPS aan om af te slaan; een raadsel, want rechts was in de
berm en links in het kanaal.
Opnieuw de route
ingesteld. Je kan het niet geloven, maar de GPS stuurde ons richting Gellik,
Eigenbilzen, Spurk Bilzen, Zutendaal, Genk ZOL ziekenhuis en als we de GPS
moesten volgen, de eerste afslag rechts was wel de spoedopname. Dus niet
en links een bosweg genomen om tenslotte aan de rand van Genk-centrum aan te komen.
Terug naar rechts waar we uitkwamen waar we waarschijnlijk een verkeerde weg
hadden genomen. (de GPS stuurt je steeds terug naar het punt waar je verkeerd
bent gereden).
Maar niet met mij om
nog eens die toer te maken. Terug richting Zutendaal en uiteindelijk terug Pietersheim
Lanaken ingegeven. Ondertussen hadden we al 38 km op de teller staan en
eindelijk, daar was een ijssalon waar we iets konden gaan drinken: een straffe
koffie voor mij en Cola voor Hilaire.
Volgens de GPS zou het
nu nog 12 km fietsen worden tot het beginpunt. Dat zou wel lukken. Vergeet het,
het werden tenslotte 14 km en dat dan nog dankzij informatie van een toevallige
tegengekomen fietser.
Na 3.16 u en 52 km i.p.v.
40 km eindelijk terug bij het beginpunt.
Mijn quadriceps voelden
enorm stijf aan, dadelijk terug huiswaarts Henis.
Na een douche bij thuiskomst voelde ik me al beter.
Hopelijk ben ik morgen niet
te stijf. We zullen wel zien.
Deze morgen zag het
weer er allesbehalve goed uit. Dan maar de garage gekuist (was wel nodig).
Maar tegen de middag
kwam het zonnetje erdoor.
Besluit. We gaan eens
een tochtje ondernemen rond Sint-Truiden, onze vroegere thuisbasis. Tenslotte hebben
we niet voor niets een fietsdrager voor de auto aangeschaft.
De auto geparkeerd aan
het Speelhof. Wat was dat veranderd sedert wij er woonden, nu al weer 15 jaar
geleden, in de positieve zin. Mooie fietsroutes en ook een extra lange Finse
piste voor de loopfanaten (zeker dubbel zo lang als voorheen).
Een groot verschil met
Tongeren, veel minder hellingen en dus ook minder inspanning, plus een
landschap om U tegen te zeggen.
De krieken op de bomen
begonnen al redelijk goed te kleuren. Als we binnen een paar weken terug zouden
komen, dan zou ik de drang om te proeven niet kunnen negeren, alhoewel het
tegen mijn principe is: blijf af wat niet van jou is.
Vooraf een route van 25
km ingesteld op de GPS en bij aankomst nog niet moe, dus wat extras kilometers
ingevoegd, zo n 7 km, zodat we aan een totaal van 32,1 km kwamen in een tijd
van 1.51 u, wat een verschil.
Hilaire
wilde weer gaan fietsen. Nu al 3 dagen na elkaar en een uitgestippelde route
van 29 km richting Bilzen.. Wat kan een man toch gelukkig zijn met een nieuw
speelgoedje, zo noem ik de fiets GPS. Steeds meer en meer. Het was weer eens afzien,
maar ik heb volgehouden en het vertikt om af te stappen, ook al stond ik soms bijna
stil. Bij thuiskomst heb ik hem dan ook duidelijk gemaakt dat het niet voor mij
is weggelegd om alle dagen te fietsen en dan ook nog steeds meer en meer. Lopen
komt er niet meer van, wat wil je? Alles kan niet meer op mijn leeftijd.
Ik
probeer het verdict van deze morgen zo goed als kan wat uit mijn hoofd te
zetten.
Namiddag
samen met Hilaire een fietstochtje gemaakt van 22 km in 1u28. In vergelijk met
vorige week veel beter. En geen enkele keer aan mijn ogen gedacht; das
positief, maar nu ik aan het schrijven ben denk ik er weer aan. Mij kennende,
ik zal er toch mee in mijn hoofd zitten tot die operatie voorbij is en ook goed
gelukt is.
Ik
zal dan maar proberen de positieve kant te bekijken: een beter zicht en een
operatie (daghospitalisatie) die miniem zal zijn in vergelijking met de 4
hoofdoperaties van telkens 6 à 7 uur.
Voor
de avondschool toch nog gaan joggen, want gisteren Pinkstermaandag is het er
niet van gekomen. Ditmaal niet op de atletiekpiste op de Motten, maar in Henis
op de straat en de verkavelingswegen. Wel niet zo goed voor mijn knieën, maar
voor één keer zal het zeker wel geen kwaad kunnen???.
33
min .volgehouden, zonder stoppen deze keer. Ik denk dat dit wel overeenkomt met
5km op de atletiekpiste (het parcours is hier ook steeds stijgend en dalend).
Nieuwe week, met nieuwe
en volle moed wou ik er weer eens tegen aangaan.
Fietsen stond
voormiddag op het programma omdat ze voor de namiddag regen hadden voorspeld.
Ik voelde me
eigenlijk niet zo opperbest, draaierig, evenwicht .
Maar dat had ik
maar niet gezegd tegen Hilaire. Ik wilde zijn dag niet verpesten.
Onderweg voelde ik
het wel, ik slingerde geregeld naar links en rechts, ben 3x gestopt bij het bergop
rijden. Eén keer viel ik zelfs toen we moesten stoppen om de te volgen weg te
kiezen.
Wat was ik blij dat
we thuis waren; uiteindelijk gaf de kilometerteller weer 22,6 km aan.
s Avonds nog looptraining - twijfel: wel of niet?
Misschien zou het beter gaan.
Helaas de eerste rondes waren verschrikkelijk en dan maar halverwege gestopt.
Na een paar minuutjes rust, toch nog eens geprobeerd en de training verder
afgehaspeld: 12,5 rondes, gelijk aan 5 km, de tijd was wel 2 minuten slechter
en dat viel in die omstandigheden nog mee.