Gisteren een lange dag
geweest met de trouwreportage.
Bloedheet, maar het was
al bij al toch nog meegevallen.
In het vooruitzicht van
de fietsvierdaagse in Lanaken van volgende dinsdag tot en met vrijdag hadden we
ons voorgenomen om in de voormiddag nog een ritje te maken.
Het heeft niet mogen
zijn.
Om 02.00u in bed en om
09.00u telefoon en die vroege telefoontjes voorspellen meestal niet veel goeds.
Inderdaad, geen goed
nieuws. Mijn mama is weer eens gevallen. De verpleegster heeft haar deze morgen
gevonden in de keuken, liggend in bloed en nog meer
Ze heeft daar ocharmen
vanaf 18.00 u s avonds en de hele nacht gelegen en kon niet meer recht en dus
ook haar zus (buurvrouw) niet bereiken. De ambulance gebeld en onmiddellijk
naar spoed. Gelukkig niets gebroken, want haar schouder deed pijn, maar dat
kwam dan waarschijnlijk doordat ze daar de hele nacht daarop heeft gelegen.
Dadelijk mijn schoonzus
opgebeld, die woont maar enkele kilometers van haar, en zij heeft mama Oma
dan opgevangen in het ziekenhuis.
Wat ben ik blij met zon schoonzus, het is er één uit de
duizend.
Dan ben Ik ook richting
Hasselt vertrokken.
Oma was verward, ik
verstond haar niet goed en ze zag weer bont en blauw.
De onderzoeken van
hart, longen en de schouder waren goed, gelukkig niets gebroken.
Maar het rare is dat
haar zus niets gehoord heeft op dat uur 18.00u s avonds?
Na het avondeten gaan
ze altijd samen TV kijken in de gemeenschappelijke zaal van hun serviceflat.
Wat was er gebeurd?
Haar zus, mijn tante, voelde zich s avonds ook niet goed en is gaan rusten op
bed, maar door de warmte was ze helemaal gedehydrateerd, waardoor ze geen besef
meer had en ook niet meer kon bewegen.
De conciërge is dan de
deur komen openen en ze hebben haar gevonden op bed en met koorts.
De verpleegster (wat
zouden we zonder haar zijn) heeft dan weer de ambulance gebeld. En geloof me,
twee geliefden op één dag, het doet pijn.
Ik heb tante Alice nog
gezien voor ze met de ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht. Ze zag er
absoluut niet goed uit. Tanteke, hou vol.
Vandaag was er ook een atletiekmeeting
voor de jongsten, benjamins-pupils-miniemen en ik had mij opgegeven om te
helpen. Dat zou dus niet lukken, maar een lieve echtgenote hebben is fijn, hij
heeft mijn taak aan de inkom overgenomen tot 02.00u.(dank liefste, wat zou ik
zonder jou zijn).
Schoonzusje bleef bij Oma
en ik naar de serviceflat om wat spullen op te halen. Wat heb ik moeten zoen om
alles te vinden.
Om 13.45u was ik op
post op de atletiekmeeting om mijn taak af te maken zodat manlief de micro
(uitslagen, enz. ) kon doen.
Meestal blijf ik tot het
laatst, maar vandaag ben ik het afgestapt om 17.30u om nog eens bij Oma langs
te gaan.
Ze was beter, maar .
Ik weet het niet, als
ze na een paar dagen ontslagen word uit het ziekenhuis? Kan ze zich alleen behelpen?
Onze kleindochter is op
balletkamp geweest, weliswaar maar 2 dagen, maar voor de eerste maal slapen in
groep, een nieuwe uitdaging. Benieuwd hoe het is verlopen. Namiddag om 16.00u zijn
we haar gaan ophalen in Godsheide en deze nacht blijft ze bij ons, Moeke en
Vake, overnachten.
Spijtig dat het maar
voor één nacht is. Zaterdagmorgen om 8.30u komen haar mama en papa haar al
ophalen, want Hilaire heeft een trouwreportage.
Waarom vallen de
mooiste momenten toch steeds samen? t Is zo iets als de wet van Murphy.
Wegens de warmte hebben
mijn vriendin en ik besloten om s morgens te trainen.
Afspraak op de Motten
om 09.00u, maar het was toch al zeer warm.
Desondanks hebben we
onze 6 rondes afgelegd en een betere tijd dan maandag (ronde 5 hadden we
afgesproken om een versnelling in te lassen) en zo was het eindresultaat 50 seconden
beter. SUPER!
Het jaarlijkse
ledenfeest van de liberale vrouwen heeft dit plaatsgevonden in Blankenberge.
Vertrek met de bus in
Hasselt om 07.00u.
Wat we natuurlijk al
wisten, file tussen Wetteren en Drongen wegens wegenwerken en een groot
accident om 06.0u s morgens
Dus via Antwerpen naar
Blankenberge, ook geen oplossing, want in Mechelen was een zwaar accident
gebeurd.
Onze buschauffeur was
zeer alert en nam onmiddellijk een alternatieve route via de E17. Het was wel
een beetje omweg, maar we waren maar 10 minuutjes te laat op de afspraak van
het nationale ledenfeest, dat plaatsvond in de zalen op de pier van
Blankenberge. (uiteindelijk waren we nog niet de laatste, die van
Vlaams-Brabant hebben er maar liefst 4 uren over gedaan).
Vriendelijke, degelijke
ontvangst met een lekkere koel fruitsapje en heerlijke koffie met
mini-ontbijtkoeken à volonté. Spijtig dat de zaal niet optimaal was. Doordat we
bijna als laatste aangekomen waren, hadden we een niet zo goede plaats en
konden we bijna niets horen van het gesprek van de nationale voorzitster.
Nadien vrije keuze,
museumbezoek of winkelen. Museums interesseren me niet altijd, dus na een licht
hapje de winkelstraten doorkruisen.
Je wilt in die korte
tijdspanne zoveel als mogelijk zien en met een temperatuur van + 30
graden, je kan het al raden: ZERE VOETEN. Gelukkig vond ik nog een mooi paar
teensliffers en ook nog in solden, een meevaller dus.
Om 17.00u samenkomst
aan het stadhuis met een ontvangst om U tegen te zeggen, fruitsap en witte
wijn.
Helaas, mooie liedjes
duren niet lang, om 18.00u vertrek huiswaarts. Toch nog een kleine file in
Vilvoorde, maar om 20.30u waren we terug thuis: weliswaar in Hasselt en dan nog
een ritje van ½ uur richting Tongeren.
Deze morgen vroeg
vertrokken naar Erps-Kwerps om onze zoon te helpen in te tuin.
Klimophaag snoeien,
spuiten tegen onkruid, onkruid wieden langs de garage. Dat plantenperk is maar
7m op 1m, maar onkruid, een hele zak vol, de grond is daar bikkelhard, met
allerlei wortels en dus heb ik de ganse voormiddag hieraan besteed.
one2more
