Vorige nacht rond 01.00
u zat de taak voor Hilaire erop en natuurlijk ook de mijne (hulp in nood).
Terug naar ons
appartement in Middelkerke en slapen. Dat had ik nu echt wel nodig.
Niet te lang. Opstaan
om 8.00u om op te ruimen, in te pakken, te kuisen, want dochter, schoonzoon en
kleinkind kwamen naar zee voor een weekje vakantie. De weersvoorspellingen zijn
niet al te best, maar ik hoop toch dat ze kunnen genieten van dit weekje aan
zee.
Om 13.00u afgesproken
om samen iets te gaan eten en natuurlijk bij te babbelen.
Nadien vertrek naar de feestlocatie
(door het slechte weer geen fotos in het Provinciale park van Wetteren) in
Wichelen.
Doordat Hilaire met de
ceremoniebus meeging, moest ik met de auto alleen er alleen naar toe gaan.
Een beetje een
nachtmerrie!!! Ook al omdat ik nog maar één keer met Hilaires auto heb gereden.
GPS volgen is allemaal goed
en wel, maar door werken in Gent moest is steeds de omleiding volgen met als
gevolg dat de GPS mij dan ook weer terug stuurde.
PANIEK!!! Ik had
besloten om mij ergens aan de kant te zetten en dan het thuisadres van de bruid
in te geven, zo zou ik er dan wel komen. Maar het lot besliste anders. Plots kwam
er een tram achter mij en toen heb ik maar op goed geluk de eerste afslag links
genomen. De weg een beetje gevolgd en eindelijk, ik was op het vertrekpunt.
Nu zou het wel goed
komen, dacht ik. Helaas stuurde de GPS mij langs de E40 tot Wetteren i.p.v.
via de R4 van Gent.
Weer paniek, richting Brussel
volgen, maar de afrit Wetteren bleek maar niet te komen of zou het toch een
beetje paniek zijn.
EINDELIJK, afrit
WETTEREN, nu zou ik de locatie wel snel bereiken. Tarara, nog 12 km, en via de
kleinste dorpjes waarvan ik nog nooit gehoord had.
Rond 13.00u de locatie
in Wichelen bereikt. Een pak van mijn hart en ik was er nog vóór de bus gearriveerd
was.
s Morgens nog altijd
regen en een grijze lucht, veel wolken, veel wind.
Om 6.00u opgestaan om
zeker op tijd rond 7.30u te kunnen vertrekken richting Gent.
Een half uurtje te
vroeg, maar beter zo.
Nog altijd regen.
Spijtig, het zou een
mooie dag moeten zijn.
Schoonmoeder van de
bruid had een goede uitleg van de Islam: elke regendruppel die er valt op je
huwelijksdag is een DRUPPEL GELUK. Tinne en Ward zullen dus veel geluk hebben
en ik wens het hun van harte toe.
15.00u: afspraak OCMW
Hasselt. Fingers crossed, hopelijk komt het in orde dat Oma kan revalideren in
het rusthuis. Ik zie geen namelijk geen andere oplossing.
Ik was het bijna
vergeten, 21 juli nationale feestdag en dus geen werkdag.
Als je gepensioneerd
bent vergeet je soms welke dag het is. Bijna elke dag word ik wakker met in
gedachte: welke dag is het vandaag, zaterdag, zondag, weekdag
De laatste dagen, weken
waren wel hectisch, dus besloten mijn echtgenote en ik om nog eens te
profiteren, een uitstap naar Maasmechelen Village op solden jacht. Nog enkele
koopjes kunnen doen en s middags heerlijk genoten van de Italiaanse keuken. Tot
grote spijt rond 15.00 u richting Hasselt ziekenhuis vor mijn moeder. Maar ondanks
alles ligt ze me toch aan het hart en wil ik het dagelijks bezoek niet missen.
Om 15.50u worden we
verwacht in het Jessa ziekenhuis voor de laatste inentingen, o.a. gele koorts,
buiktyfus en rabiës, voor onze
familiereis naar Ethiopië in november.
Hopelijk ondervinden we
geen bijwerkingen hiervan, want donderdagavond vertrekken we richting kust voor
een trouwreportage op zaterdag 25/07/2015.
En voor mij is het
belangrijk dat Oma haar toestand stabiel blijft, anders zal ik zeker niet
meegaan.
Ook al is de relatie
met mijn moeder niet altijd optimaal, ze is en blijft toch mijn moeder.
one2more
