Afspraak om
9.00u in de winkel voor onze nieuwe fietsen.
We zijn
echt kleine kinderen die tevreden zijn met een nieuw speeltje.
Namiddag al
dadelijk een testrit gepland.
Vertrek
vanuit Wimmertingen, richting Alken, St. Lambrechts Herk, Alken, terug
Wimmertingen.
Na ongeveer
5 km de eerste mechanische panne. De pedaal van Hilaire zijne fiets stond los
en ging elk moment afvallen. Gelukkig nog in het centrum van Alken en aldaar
een café ingegaan voor een Engelse sleutel. Probleem opgelost. Vanaf volgende
keer toch wat basismateriaal meenemen.
Iedereen
content met de nieuwe fiets. Toch nog even wennen met de ongemakken aan het
zitvlak.
Om 7.30u al
uit de veren, wat vroeg is voor mij de laatste tijd.
Zoals elke
vrijdag de kuis van de slaapkamer, bureel, badkamer, wc en hall. Maar vandaag
toch een beetje vlugger dan gewoonlijk.
Reden? Een
samenkomst van de fietsvrienden 2015, samen met 3 vrienden, georganiseerd door
Moelly, de zus van mijn vriendin.
Het was
fantastisch, gezellig en heerlijk steengrillen met zijn allen en bijkletsen.
Dit moet
zeker een vervolg hebben.
Ik heb de
gastvrouw gezegd dat ik na het fietsseizoen 2016 deze traditie wilde
verderzetten.
Morgen gaan
we (vriendin Clairke met echtgenoot Raphaël, mijn echtgenote Hilaire en ik)
onze bestelde nieuwe fietsen afhalen. En als alles in orde is en het weer ook
nog meevalt, dan gaan we in de namiddag de fietsen testen.
Mijn eerste
fietsrit dit jaar. Het zal weer afzien zijn.
Sinds
de dag dat mijn moeder, Oma, naar het rusthuis is gegaan, gaat er niets meer
zoals het zou moeten. En als ik nadenk, dan is alles eigenlijk al begonnen
sinds juli 2015 bij de eerste opname in het ziekenhuis van Oma.
Alles
heb ik gedaan voor haar goed, veel heb ik gelaten om alles in de plooi te
krijgen, haar te bezoeken, de onderzoeken met het gesukkel om haar ter plaatse
te brengen.
Wat
proces-verbalen betreft heb ik dan toch geluk gehad, ik heb er tot nu toe nog
geen gekregen; oef!
Deze
dag was mooi begonnen, op tijd opgestaan, samen met echtgenote ontbeten.
Hij
naar de bijscholing vanaf 9.00 u en ik naar de wekelijkse hobby dag, de berenclub.
Om
9.00 u gebeld naar het OCMW Hasselt voor inlichtingen i.v.m. de verhuur van de
serviceflat.
Ze
zouden het subtiel regelen en mij terug contacteren via hun juridische dienst. NJET, NJET, dus.
Rond
de middag belde de verantwoordelijke, Carine van Juniperus mij al. En alles wat
vooraf besproken was sprak ze volledig tegen.
Ik
ga hier nu de vuile was niet buitenhangen; maar één ding is zeker: ze spelen
allemaal onder één hoedje.
Ben
ik blij dat ik niet meer in Hasselt woon.
Vanaf
nu neem ik geen gesprekken meer aan van de verantwoordelijke van Juniperus.
In
de hobbyclub voelde ik mij ook niet meer goed.
Wat
deed ik daar nog?
Vertrokken
om 15.00 u en om 15.30 u bij Oma.
Stilte.
Ik zei niet veel, zij ook niet. En plots een waterval die losbarstte.
Vanwaar
kom je? Wat heb je gedaan? Is de beer nog niet klaar? Welke kleur heeft hij? Krijg
je daar ook eten? Zie je Inge? Gaat het
kind naar de crèche of gaat ze alleen
naar school? Mag je zomaar vroeger weg in de les?...
De
meest onnozele vragen, alles wat anders nooit ter sprake is gekomen.
Terug
stilte.
Rond
16.30 u ben ik naar huis gegaan.
En
weeral die vraag, wanneer zie ik je weer?
Ik
begrijp dit niet meer. Vroeger zag ze me liever gaan dan komen.
Waarom
komen de kleinkinderen nooit of zelden? Waarom ga ik niet graag op bezoek?
OMDAT WE VROEGER OOK
NIET WELKOM WAREN.
Vandaag
is de maat vol. Ik heb alles gedaan wat mogelijk was.
k
Voel me door niemand (behalve mijn broer, schoonzus en vriendin) begrepen.
Ik
ben echt ontgoocheld en nog meer
ontgoocheld in mezelf. Ik voel me een LOOSER.
Mijn schoonzus had een
nieuwe blouse gekocht voor haar. Na enige aarzeling vond ze haar wel mooi
Ik had een slaapkleed
(lichtgrijs) gekocht. Ook na enige aarzeling vond ze het mooi, MAAR NIETS VOOR
HAAR, te oud!!!! Sorry, ze is 87 jaar en het slaapkleed komt uit de jongere damescollectie.
t Is trouwens hetzelfde slaapkleed als het vorige, alleen maar een andere
kleur. k Heb er geen woorden aan vuil gemaakt.
one2more
