Een hectische dag, van deze morgen 10.30 u onderweg.

Om 11.00u afspraak Bodystyling (6 weken niet geweest en alweer in gewicht toegenomen, de moed zinkt me soms in de schoenen).

Dan richting Diepenbeek voor de medicatie van Hilaire in de apotheek van onze dochter Inge.

Geld afhalen bij de bank voor Oma.

Naar Hasselt, de serviceflat van Oma om de frigo leeg te maken.

Daar het telefoonnummer van de kapster opzoeken en de afspraak voor vrijdag te annuleren, maar het is maandag ende kappers werken dan niet, dus morgen zeker niet vergeten om dit te doen.

Ondertussen 14.30u en richting Hasselt; Jessa Ziekenhuis, Oma bezoeken.

Na een kwartier kwamen ze Oma halen voor een onderzoek van de halsslagaders.

Afspraak met de sociale assistent hoe het is en hoe verder moet …

Het onderzoek heeft uiteindelijk bijna 2u geduurd (het waren uiteindelijk wel 3 onderzoeken i.p.v. één), waarom kunnen ze dat niet rechtstreeks en onmiddellijk zeggen?

Nadien richting Salvator Ziekenhuis waar tante Alice (de zus van Oma) opgenomen is.

Met een bang hartje, want zondag zag ze er helemaal niet goed uit, ze heeft me niet herkend voor de opname in de ambulance.

Wonder boven wonder zag tante er goed uit. En opgelucht dat ik was.

Terug huiswaarts, richting Tongeren. Met een ommetje richting Mal, waar mijn vriendin woont.

Ze voelde zich gisteren niet goed en zou vandaag naar de dokter gaan.

2 sms’jes gestuurd, maar geen reactie, dat was ik niet gewoon.

Alles was OK, gelukkig.

Morgen begint onze 4-daagse fietstocht in en rond Lanaken. ‘k Weet niet of ik er zal gaan van genieten met al die toestanden met Oma.

06-07-2015 om 22:58 geschreven door jenny  

Ze zeggen: “één komt nooit alleen”.

En ’t is ook zo.

Zojuist een Sms’je ontvangen van vriendinnetje Claire. Ze voelde zich vandaag niet goed. Morgen naar de dokter en hopen dat het niets ernstigs is.

05-07-2015 om 22:45 geschreven door jenny  

Gisteren een lange dag geweest met de trouwreportage.

Bloedheet, maar het was al bij al toch nog meegevallen.

In het vooruitzicht van de fietsvierdaagse in Lanaken van volgende dinsdag tot en met vrijdag hadden we ons voorgenomen om in de voormiddag nog een ritje te maken.

Het heeft niet mogen zijn.

Om 02.00u in bed en om 09.00u telefoon en die vroege telefoontjes voorspellen meestal niet veel goeds.

Inderdaad, geen goed nieuws. Mijn mama is weer eens gevallen. De verpleegster heeft haar deze morgen gevonden in de keuken, liggend in ‘bloed’ en nog meer…

Ze heeft daar ocharmen vanaf 18.00 u ‘s avonds en de hele nacht gelegen en kon niet meer recht en dus ook haar zus (buurvrouw) niet bereiken. De ambulance gebeld en onmiddellijk naar spoed. Gelukkig niets gebroken, want haar schouder deed pijn, maar dat kwam dan waarschijnlijk doordat ze daar de hele nacht daarop heeft gelegen.

Dadelijk mijn schoonzus opgebeld, die woont maar enkele kilometers van haar, en zij heeft mama – Oma – dan opgevangen in het ziekenhuis.

Wat ben ik blij met zo’n schoonzus, het is er één uit de duizend.

Dan ben Ik ook richting Hasselt vertrokken.

Oma was verward, ik verstond haar niet goed en ze zag weer bont en blauw.

De onderzoeken van hart, longen en de schouder waren goed, gelukkig niets gebroken.

Maar het rare is dat haar zus niets gehoord heeft op dat uur – 18.00u ’s avonds?

Na het avondeten gaan ze altijd samen TV kijken in de gemeenschappelijke zaal van hun serviceflat.

Wat was er gebeurd? Haar zus, mijn tante, voelde zich ’s avonds ook niet goed en is gaan rusten op bed, maar door de warmte was ze helemaal gedehydrateerd, waardoor ze geen besef meer had en ook niet meer kon bewegen.

De conciërge is dan de deur komen openen en ze hebben haar gevonden op bed en met koorts.

De verpleegster (wat zouden we zonder haar zijn) heeft dan weer de ambulance gebeld. En geloof me, twee geliefden op één dag, het doet pijn.

Ik heb tante Alice nog gezien voor ze met de ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht. Ze zag er absoluut niet goed uit. Tanteke, hou vol.

Vandaag was er ook een atletiekmeeting voor de jongsten, benjamins-pupils-miniemen en ik had mij opgegeven om te helpen. Dat zou dus niet lukken, maar een lieve echtgenote hebben is fijn, hij heeft mijn taak aan de inkom overgenomen tot 02.00u.(dank liefste, wat zou ik zonder jou zijn).

Schoonzusje bleef bij Oma en ik naar de serviceflat om wat spullen op te halen. Wat heb ik moeten zoen om alles te vinden.

Om 13.45u was ik op post op de atletiekmeeting om mijn taak af te maken zodat manlief de micro (uitslagen, enz. …) kon doen.

Meestal blijf ik tot het laatst, maar vandaag ben ik het afgestapt om 17.30u om nog eens bij Oma langs te gaan.

Ze was beter, maar….

Ik weet het niet, als ze na een paar dagen ontslagen word uit het ziekenhuis? Kan ze zich alleen behelpen?

Momenteel weet ik niet wat te doen.

Het zullen weer nachten van piekeren worden.

05-07-2015 om 22:29 geschreven door jenny  

Onze kleindochter is op balletkamp geweest, weliswaar maar 2 dagen, maar voor de eerste maal slapen in groep, een nieuwe uitdaging. Benieuwd hoe het is verlopen. Namiddag om 16.00u zijn we haar gaan ophalen in Godsheide en deze nacht blijft ze bij ons, Moeke en Vake, overnachten.

Spijtig dat het maar voor één nacht is. Zaterdagmorgen om 8.30u komen haar mama en papa haar al ophalen, want Hilaire heeft een trouwreportage.

Waarom vallen de mooiste momenten toch steeds samen? ’t Is zo iets als de wet van Murphy.

03-07-2015 om 18:47 geschreven door jenny  

Wegens de warmte hebben mijn vriendin en ik besloten om ’s morgens te trainen.

Afspraak op de Motten om 09.00u, maar het was toch al zeer warm.

Desondanks hebben we onze 6 rondes afgelegd en een betere tijd dan maandag (ronde 5 hadden we afgesproken om een versnelling in te lassen) en zo was het eindresultaat 50 seconden beter. SUPER!

02-07-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Het jaarlijkse ledenfeest van de liberale vrouwen heeft dit plaatsgevonden in Blankenberge.

Vertrek met de bus in Hasselt om 07.00u.

Wat we natuurlijk al wisten, file tussen Wetteren en Drongen wegens wegenwerken en een groot accident om 06.0u ’s morgens

Dus via Antwerpen naar Blankenberge, ook geen oplossing, want in Mechelen was een zwaar accident gebeurd.

Onze buschauffeur was zeer alert en nam onmiddellijk een alternatieve route via de E17. Het was wel een beetje omweg, maar we waren maar 10 minuutjes te laat op de afspraak van het nationale ledenfeest, dat plaatsvond in de zalen op de pier van Blankenberge. (uiteindelijk waren we nog niet de laatste, die van Vlaams-Brabant hebben er maar liefst 4 uren over gedaan).

Vriendelijke, degelijke ontvangst met een lekkere koel fruitsapje en heerlijke koffie met mini-ontbijtkoeken à volonté. Spijtig dat de zaal niet optimaal was. Doordat we bijna als laatste aangekomen waren, hadden we een niet zo goede plaats en konden we bijna niets horen van het gesprek van de nationale voorzitster.

Nadien vrije keuze, museumbezoek of winkelen. Museums interesseren me niet altijd, dus na een licht hapje de winkelstraten doorkruisen.

Je wilt in die korte tijdspanne zoveel als mogelijk zien en met een temperatuur van + 30 graden, je kan het al raden: ZERE VOETEN. Gelukkig vond ik nog een mooi paar teensliffers en ook nog in solden, een meevaller dus.

Om 17.00u samenkomst aan het stadhuis met een ontvangst om “U” tegen te zeggen, fruitsap en witte wijn.

Helaas, mooie liedjes duren niet lang, om 18.00u vertrek huiswaarts. Toch nog een kleine file in Vilvoorde, maar om 20.30u waren we terug thuis: weliswaar in Hasselt en dan nog een ritje van ½ uur richting Tongeren.

Het was een mooie dag en ik heb genoten.

01-07-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Deze morgen vroeg vertrokken naar Erps-Kwerps om onze zoon te helpen in te tuin.

Klimophaag snoeien, spuiten tegen onkruid, onkruid wieden langs de garage. Dat plantenperk is maar 7m op 1m, maar onkruid, een hele zak vol, de grond is daar bikkelhard, met allerlei wortels en dus heb ik de ganse voormiddag hieraan besteed.

Namiddag het snoeisel opruimen; 7 grote zakken.

Ik voel mijne rug niet meer.

30-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Eindelijk na enkele maanden van onderbreking door een kwetsuur bij mijn vriendin zijn we vorige woensdag herbegonnen met onze looptraining.

Ons doel was terug rustig opbouwen, te beginnen met 2 rondes op de atletiekpiste, goed voor 800m.

Maar blijkbaar was onze conditie nog een beetje in orde en had min vriendinnetje geen last van haar voet.

Woensdag 5 rondes en vrijdag 6 rondes. De tijd was wel iets minder, maar we waren super content.

Nu verder zo, hopen dat de kwetsuren wegblijven en terug op naar de 5km.

26-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Manlief wou gaan fietsen. Ik eigenlijk niet, want vandaag zouden mijn vriendin en en ik terug beginnen met de looptraining na 2 maanden onderbreking

Toch om de lieve vrede toegegeven. Het zou geen moeilijke rit worden. Vergeet het, hier is niets gemakkelijk; bergop en bergaf (landweggetjes, modder en steentjes, steeds schuivend, op een bepaald moment dacht ik: nu ga ik vallen en is het gedaan met mij, uiteindelijk toch nog goed gekomen, maar mijn goesting was wel ver te zoeken. Als ik al eens terug aansloot, dan werd het tempo weer opgedreven (dat was met het wedstrijdlopen ook zo. Typisch, een man kan niet verdragen dat een vrouw in zijn spoor loopt en al zeker niet voorbijloopt)

Op een bepaald punt zijn we elkaar uit het oog verloren (ik moest stoppen voor een rood licht en manlief reed lustig door). Bij het volgende kruispunt wist ik het niet, rechtsaf of rechtdoor. Ik heb dan maar gewacht in de hoop dat hij terug zou keren. 10 minuten, 15 minuten, ik wou al huiswaarts keren, maar toen kwam de wederhelft eindelijk terug. Vanaf nu neem ik steevast mijn GSM mee.

Nog ongeveer 5 km te rijden.

Vanaf dan gaf ik niet meer toe. Ik volgde, bergaf met risico, bergop fiets kleine versnelling en verstand op nul en denken; mij heb je niet en ik geef niet op.

Ik heb het gehaald zonder achterstand.

Trots, maar ook teleurgesteld. Onze fietstochten worden meer en meer een wedstrijd.

Terug thuis na 22 km i.p.v. de geplande 20 km (wegens weeral foutief rijden).

24-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Naar Diksmuide via Westende, Nieuwpoort en terug, 35 km in ongeveer 3u met tussenstops.

Het was ook bierweekend in Middelkerke. Maar dat viel tegen door de regen.

20-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Voormiddag op zoek naar een nieuwe fiets voor mij. De fiets aan zee is een stadsbike (vroeger een hype), maar nu een marteling voorde rug, schouders en polsen.

Bij de plaatselijke fietshandelaar hebben we nog een koopje gedaan: een fiets met 24 versnellingen, merk “Thomson” en de prijs viel enorm mee, liefst 250 euro in afslag (waarschijnlijk wegens de kleur, wit met oranje)

Het kan mij niet schelen, hij voelt goed aan tijdens een proefritje en mee moet dat niet zijn. Oranje, trouwens de kleur van mij n vroegere werkgever ING.

Namiddag dus fietsen.

Spermaliefietsroute 32 km: uiteindelijk 35 km geworden (2u46’) na een paar omwegen. Maar de fiets is super meegevallen, nergens pijn of last. 

19-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Na een goede nachtrust voelden mijn benen deze morgen goed aan, ik voelde praktisch geen stijfheid.

Deze voormiddag bij mijn beste vriendin lang geweest. Ik ben tenslotte weer 5 dagen niet thuis, en zij verzorgt mijn vissen en maakt de postbus leeg. Ik ben haar daar enorm dankbaar voor. DANK JE CLAIRKE, op jou kan ik steeds rekenen.

Binnen een uurtje vertrekken we naar zee tot volgende dinsdag. Hopelijk is het weer daar ook zo goed als hier.

18-06-2015 om 13:22 geschreven door jenny  

Ditmaal gekozen voor een vertrek in Lanaken en aldaar een tour te fietsen.

Auto geparkeerd op domein Pietersheim.

Hilaire had een surprisefietsroute op de GPS geïnstalleerd van 40 km.

Ok, want daar is het redelijk vlak.

Maar na ong. 3 km gaf de GPS aan om af  te slaan; een raadsel, want rechts was in de berm en links in het kanaal.

Opnieuw de route ingesteld. Je kan het niet geloven, maar de GPS stuurde ons richting Gellik, Eigenbilzen, Spurk Bilzen, Zutendaal, Genk ZOL ziekenhuis en als we de GPS moesten volgen, de eerste afslag rechts was wel de spoedopname. Dus niet en links een bosweg genomen om tenslotte aan de rand van Genk-centrum aan te komen. Terug naar rechts waar we uitkwamen waar we waarschijnlijk een verkeerde weg hadden genomen. (de GPS stuurt je steeds terug naar het punt waar je verkeerd bent gereden).

Maar niet met mij om nog eens die toer te maken. Terug richting Zutendaal en uiteindelijk terug “Pietersheim Lanaken” ingegeven. Ondertussen hadden we al 38 km op de teller staan en eindelijk, daar was een ijssalon waar we iets konden gaan drinken: een straffe koffie voor mij en Cola voor Hilaire.

Volgens de GPS zou het nu nog 12 km fietsen worden tot het beginpunt. Dat zou wel lukken. Vergeet het, het werden tenslotte 14 km en dat dan nog dankzij informatie van een toevallige tegengekomen fietser.

Na 3.16 u en 52 km i.p.v. 40 km eindelijk terug bij het beginpunt.

Mijn quadriceps voelden enorm stijf aan, dadelijk terug huiswaarts Henis. 

Na een douche bij thuiskomst voelde ik me al beter.

Hopelijk ben ik morgen niet te stijf. We zullen wel zien.

Tomorrow is another day.

17-06-2015 om 22:31 geschreven door jenny  

Deze morgen zag het weer er allesbehalve goed uit. Dan maar de garage gekuist (was wel nodig).

Maar tegen de middag kwam het zonnetje erdoor.

Besluit. We gaan eens een tochtje ondernemen rond Sint-Truiden, onze vroegere thuisbasis. Tenslotte hebben we niet voor niets een fietsdrager voor de auto aangeschaft.

De auto geparkeerd aan het “Speelhof”. Wat was dat veranderd sedert wij er woonden, nu al weer 15 jaar geleden, in de positieve zin. Mooie fietsroutes en ook een extra lange Finse piste voor de loopfanaten (zeker dubbel zo lang als voorheen).

Een groot verschil met Tongeren, veel minder hellingen en dus ook minder inspanning, plus een landschap om U tegen te zeggen.

De krieken op de bomen begonnen al redelijk goed te kleuren. Als we binnen een paar weken terug zouden komen, dan zou ik de drang om te proeven niet kunnen negeren, alhoewel het tegen mijn principe is: blijf af wat niet van jou is.

Vooraf een route van 25 km ingesteld op de GPS en bij aankomst nog niet moe, dus wat extra’s kilometers ingevoegd, zo ‘n 7 km, zodat we aan een totaal van 32,1 km kwamen in een tijd van 1.51 u, wat een verschil.

Ik heb genoten en niet afgezien.

15-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Verrassing voor mijn lieve echtgenoot.

Ik heb een brunch gereserveerd in Hoeselt “the Loft”, altijd garant voor goede service en gerechten.

Hij heeft ervan genoten en ik ook.

14-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Enkele dagen geen internetverbinding gehad.

Telenet gecontacteerd, die stelden een probleem met de modem vast, njet de router was weer eens kapot en natuurlijk juist uit garantie.

Volgende dinsdag komt Eurosys een nieuwe router plaatsen.

Voorlopig behelpen we ons met internet zonder WIFI.

12-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Hilaire wilde weer gaan fietsen. Nu al 3 dagen na elkaar en een uitgestippelde route van 29 km richting Bilzen.. Wat kan een man toch gelukkig zijn met een nieuw speelgoedje, zo noem ik de fiets GPS. Steeds meer en meer. Het was weer eens afzien, maar ik heb volgehouden en het vertikt om af te stappen, ook al stond ik soms bijna stil. Bij thuiskomst heb ik hem dan ook duidelijk gemaakt dat het niet voor mij is weggelegd om alle dagen te fietsen en dan ook nog steeds meer en meer. Lopen komt er niet meer van, wat wil je? Alles kan niet meer op mijn leeftijd.

10-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Mijn goede vriendin is vandaag verjaard. Heb haar deze morgen alvast een Sms’je gestuurd met verjaardag wensen.

10-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Tijd gemaakt voor het verslag, want uitstel is afstel.

Eerste dag: woensdag 03/06/2015: Heenreis naar Metz.

s' Morgens 5.00u: de wekker liep af, was wel vroeg. Onmiddellijk opgestaan, toilet gemaakt, licht ontbijtje met een straffe tas koffie. Valiezen in de auto en vertrokken richting Hasselt, waar de bus vertrok om 7.05u voor onze uitstap met de ex-collega’s van ING, nu de gepensioneerden, en wij zijn nog wel de jongste, maar voor hoelang?

Via Luik reden we richting Belgische Ardennen. In Bastogne, staakten we even het offensief voor een koffie met een koffiehoek (cognoux) in de bekende Patisserie-Tearoom Melba.

Via de N4 en het befaamde Martelange bereikten we Luxemburg-stad, waar we de bus uitstapten op de Place de la Constitution. In dit hoger gelegen gedeelte van de stad was het genieten van een uitzicht op de vallei van de Pétrusse en de Pont Adolphe, een in 1903 gebouwde grootste stenen boogbrug van Europa.

Na een kort bezoek aan de laatgotische voormalige Jezuïetenkerk, die in 1870 de functie van kathedraal kreeg, begaven we ons naar het verkeersvrije centrum van Luxemburg-bovenstad. Naast de winkelstraten genoten we er ook van de sfeer op twee grote Luxemburgse pleinen: met name de Place d'Armes en de Place Guillaume II.

Aldaar bezichtiging van het fraaie renaissancepaleis van de groothertogen en de er naastgelegen Kamer van Volksvertegenwoordigers, de moderne gevel van het Musée d'Histoires de la Ville de Luxembourg. We vonden dan ook de plek voor een zicht op het versterkt kasteel gebouwd door graaf Siegfried in 963 op de rots "Le Bock". Hij noemde zijn burcht "Lucilinburhuc".

Vanop die plaats genoten we ook van een mooi panorama op de vallei van de Alzette en de benedenstad van Luxemburg, maar ook de bastions, forten, muren en kazematten die hier doorheen de tijd werden gebouwd. Dankzij die kazematten kreeg Luxemburg de naam van Gibraltar van het Noorden.

We wandelden terug langs de Corniche. Deze wandelweg biedt de mooiste panorama’s op de stadswijk ‘Grund’ (ondermeer de abdij van Neumünster) en de wat verder gelegden moderne gebouwen van de Kirchberg.

Om 12.30u een lekker driegangenmenu in restaurant Frenchie ter verstrekking van de innerlijke mens.

Met de bus begaven we ons naar de Europese wijk van Luxemburg, het Kirchbergplateau. In deze verkenningstocht hadden we ook even aandacht voor het elegante ovale gebouw van de Filharmonie en de piramide van het Mudam (Musée d'Art Moderne Grand Duc Jean).

Vanop de Kirschberg verder langs de groene route (i.p.v. de autostrade) richting Moezelvallei, die we volgen tot Metz.

Onderweg nog een stop voor een bezoek aan de Amerikaanse begraafplaats te Hamm, zijnde het maar om de onzin van oorlog in herinnering te brengen. Deze begraafplaats is indrukwekkend groots met bij de ingang een reusachtig monument, een kapel en grote stenen panelen die de Slag om de Ardennen voorstellen. Onder de vele graven troffen we ook het eenvoudige graf aan van generaal George Patton.

De moezelvallei is de natuurlijke grens tussen Luxemburg en Duitsland.

Tussenstop in Remich (parel van de Luxemburgse Moezel) hebben we dan de grens overschreden, op zoek naar authentieke en prachtige sporen van onze Europese voorgangers, met name de Romeinen.

We werden vergast op een kort bezoek aan de mozaïeken van Nennig. Dit zijn de grootste en best bewaarde Romeinse mozaïeken ten noorden van de Alpen. Hier vind zich een geheel intact bewaarde mozaïekvloer van een feestzaal.

Dan met de bus langs de oostelijke flank van Thionville richting Metz.

Na de ‘check-in’ in het 4-sterrenhotel Novotel Metz Centre, een lichte opfrisbeurt en aansluitend een wandeling van 20 minuten doorheen de historische kern van Metz bereikten we de “Place de la Comédie”, waar ons een fijn 3-gangen avondmaal te wachten stond in restaurant El Théatris.

Op de terugweg konden we nog genieten van het bijzonder originele belichtingsprogramma om het architectonische erfgoed in de schijnwerpers te zetten.

Aankomst hotel omstreeks 23.00u.

Het was een fijne, maar toch ook vermoeiende dag; bergop, bergaf, vele trappen en 30.000 stappen zullen we zeer zeker gehaald hebben.

Mooie ruime slaapkamer, goed bed, en onmiddellijk in slaap gevallen.

Tweede dag: donderdag 04/06/2015: Metz - Nancy.

Na een goede nachtrust opgestaan om 7.00 u. 

Om 8.00 u ontbijtbuffet, zeer gevarieerd, voor ieder wat wils. Sinds lang me nog eens laten verleiden om spek met eieren te nemen; en het had gesmaakt!

Om 9.00 u vertrok de ontdekkingstocht door Metz op het nabijgelegen Place St.-Louis. Langsheen dit asymmetrisch plein staan huizen en steunberen uit de 14de, 15de en 16de eeuw.

Nadien is er een keuzeprogramma voorzien, wij hadden gekozen voor een bezoek aan het mooie Musée de la Cour d’Or, waar we de fantastische archeologische vondsten van het Metz doorheen de tijden konden bewonderen. 

Nadien namen we plaats op het toeristisch treintje voor een ruimere en beduidend minder vermoeiende bezichtiging van de stad Metz. Na een 45-tal minuten stonden we opnieuw onder de spitstoren van de Cathédrale St.-Etienne, waar onze aandacht speciaal werd gericht op het schitterende geheel aan glas-in-loodramen.

Daarna  begaven we ons naar de overdekte markt. Bij 'Chez Mauricette' werden we vergast op een heerlijke schotel met allerlei specialiteiten van Lotharingen, onder meer een stukje echte quiche Lorraine, enz... inclusief drank, wijn à volonté.

De bus kwam ons oppikken omstreeks 14.00u en dan richting Nancy. Onderweg nog een zicht op het opmerkelijke gebouw van het Museum Centre Pompidou-Metz.

Bij aankomst in de koninklijke stad Nancy eerst naar de villa waar het museum van de ‘Ecole de Nancy’ gehuisvest is. Dit sfeervolle museum, ondergebracht in een luxueus huis van rond 1900, geeft een uitstekend beeld van de vernieuwing in de kunstnijverheid die zich tussen 1885 en 1914 in Nancy voltrok. In het museum is een groot aantal voorwerpen te zien die kenmerkend zijn voor deze stroming, zoals keramiek, bewerkt en ingelegd meubilair, glaswerk, beschilderde plafonds, diverse wandbekledingen, enz...

Na dit museumbezoek bracht de bus ons naar het amper 4 kilometers verder gelegen Place Stanislas, de parel van het koninklijke Nancy.

Daar begon onze stadswandeling waarin al het mooie dat Nancy te bieden heeft, verwerkt is. Dit gaat van het statige Place Stanislas (met het statige standbeeld van Stanislas), dat verguld afsteekt tegen de blauwe lucht, tot een op een antieke boog geïnspireerde ‘Arc de triomphe’ naar de verschillende omliggende mooie parken, om tot slot te slenteren door de steegjes van de oude stad, bakermat van de hertogen van Lotharingen. Onze aandacht ging uiteraard ook naar het ‘Art Nouveau’ in de straten van Nancy.

De wandeling werd daarna voorlopig beëindig voor het rustig tafelen rond een 3-gangen diner in restaurant Vaudémont.

Na het lekkere diner vervolg van de wandeling door het allermooiste van Nancy, dat inmiddels feeëriek verlicht was, tot aan onze bus, die ons terug naar ons hotel in Metz bracht. Aankomst rond 22.30 u.

Derde dag: vrijdag 05/06/2015 - Terugreis.

Nogmaals lekker en uitgebreid ontbijtbuffet, met weer een paar heerlijke straffe espressokopjes koffie. Dat kan toch deugd doen.

Van Metz keerden we terug naar het drielandenpunt, met name het stadje Schengen. De bekendheid van dit stadje is te danken aan het gelijknamige Europese verdrag uit 1985, dat het verkeer van personen en goederen binnen de Europese Unie regelt.dar namen we ook even de tijd voor een kort bezoek aan het Europees bezoekerscentrum.

Nadien werd er resoluut gekozen voor het Duitse grondgebied op zoek naar een mooi en ongerept landschap. Niet te vinden in dit door industrie vergeven landsgedeelte!!
Toch fout, onze gids had het wel gevonden rond de rivier de Saar, een zijrivier van de Moezel, die slingert in grote lussen door een schitterend en diep dal, dat is ingeklemd tussen dichtbeboste oevers

Een panoramisch zicht op dit stukje natuur zagen we vanuit het dorpje Orscholz (Cloef-Atrium) De Saarschleife, die we van daaruit konden bewonderen was indrukwekkend, want deze heel breed uitgesneden rivier vormteen lus die als het ware een schiereiland omsluit

In het Cloef-Atrium complex konden we daarna genieten van de klassieke Duitse keuken in ‘Brasserie Gastronomie Cloef-Atrium’.

We reden vervolgens naar Mettlach, waar in een oude benedictijnenabdij langs de Saar, de hoofdzetel van de keramiekgigant Villeroy & Boch is gevestigd.
we bezochten er het keramiekmuseum. De collectie omvat werk uit de periode 1750-1930afkomstig uit Lotharingen. De tafelkunstafdeling brengt een innovatieve expositie rond de gedekte tafel onder de aandacht. Ook werd niet vergeten om een kijkje te nemen in het bijzonder origineel en mooi  gedecoreerde ‘museumkaffee’.

Aansluitend begaven we ons naar Saarburg. Saarburg is niet alleen een interessant historisch stadje, gelegen in het mooiste gedeelte van het Saardal, het is ook hét wijnbouwcentrum van de streek. Het ligt rondom en tegen de Burgberg, aan beide kanten van de Saar. De Leukbach, een stroompje met een wat luidruchtig 20m hoger waterval, loopt dwars door het stadje.

Nadien met de bus terug richting Groothertogdom Luxemburg via de Moezel, die we bereikten via het Duitse wijndorp Nittel. De hoge dolomiet- en kalkrotsen zorgden voor indrukwekkende panorama’s.

Eens over de brug belandden we in Grevenmacher, Luxemburg. de graven van Luxemburg kozen in de middeleeuwen dit gebied uit om er een vesting te bouwen. De smalle straatjes en de resten van vestigingsmuren herinneren aan de lange geschiedenis van het stadje. Vandaag is Grevenmacher het belangrijkste centrum van de Luxemburgse wijnproductie; les domaines de Vinsmoselle (wijncoöperatie in 1921 door Paul Faber opgericht) en de Caves Bernard Massard hebben hier immers hun thuisbasis.

Na 3 lange, vermoeiende, maar vooral interessante dagen gingen we resoluut richting huiswaarts. In Bastogne stopten we om nog maar eens te genieten van een lekker 3-gangen afscheidsmaal in een bekend en zeer bijzonder restaurant.

Dank u, bestuur seniorenclub ING voor deze prachtige organisatie, met super gids Alain voor zijn uitleg en buschauffeur Werner die ons steeds veilig en wel ter plaatse bracht). Volgend jaar zullen we zeker weer van de partij zijn voor een nieuwe uitstap.

09-06-2015 om 00:00 geschreven door jenny  

Gisterenavond niet meer de moed gehad om iets te schrijven van de atletiekmeeting.

Onze ploeg ADD is uiteindelijk 11^de van in het totaal 15 ploegen geworden. Dit dankzij enkele goede atleten.

Ik moest discuswerpen, totaal niet getraind. Dus laatste van de bende met een worp van 10m87, waarmee ikzelf toch wel tevreden was. Maar dus niet goed genoeg om ons klassement te verbeteren. Ik kan mij wel wat troosten met de gedachte dat ik weeral de oudste van de deelneemsters was.

08-06-2015 om 20:43 geschreven door jenny