Vandaag
was het de laatste avondles Internet 2 in CVO-VIIO te Tongeren.
Nu
2 maanden vakantie; ik zal die avondles op dinsdagavond ervaren als een lege
ruimte.
Wat
zal het nieuwe schooljaar brengen? Er is een fusie met Hasselt, Sint-Truiden volgt
later. En de naam van de school zal ook veranderen, spijtig, ik vond het een
passende naam.
In
de loop van het semester hebben we een blog
voor oefening moeten aanmaken. Ik ben er veel mee bezig geweest, ook omdat ik
vond dat het een prachtige communicatie is tgov. vrienden, familie,
Onze
leraar had nog niet de tijd gevonden om ze allemaal na te zien; het zijn 19 blogs en er zijn nu andere prioriteiten vooral wat betreft de hervorming van het avondonderwijs voor volwassenen .
Toch vind ik het
jammer dat we dit item in de laatste les niet samen hebben kunnen bespreken.
Soit,
ik vind BLOGGEN fijn en
MISSCHIEN onderhoud ik die blog wel, ik zal wel zien.
Er
werd ons ook gevraagd naar de interesse voor volgend schooljaar.
Daar
heb ik nog niet kunnen op antwoorden.
Ik
zit met een dilemma:
Excel interesseert
me wel. Zal eerst op de infodag moeten informeren wat de eerste sessie inhoudt
en wat ik er mee kan doen. Ik zou graag facturen willen aanmaken.
Indesign: ik heb dit vroeger reeds gevolgd, maar
het is nu weer heel anders.
Photoshop (in functie
op welke dagen Excel en Indesign gegeven worden).
Dus afwachten tot
de infodag op zaterdag 29/08/2015. Maar iets zal ik zeker volgen, ik moet bijblijven!
Voor
de avondschool toch nog gaan joggen, want gisteren Pinkstermaandag is het er
niet van gekomen. Ditmaal niet op de atletiekpiste op de Motten, maar in Henis
op de straat en de verkavelingswegen. Wel niet zo goed voor mijn knieën, maar
voor één keer zal het zeker wel geen kwaad kunnen???.
33
min .volgehouden, zonder stoppen deze keer. Ik denk dat dit wel overeenkomt met
5km op de atletiekpiste (het parcours is hier ook steeds stijgend en dalend).
Zoals
eerder al gemeld, het is een warboel wat betreft mijn af te werken beren.
Van
het één is de patroon weg, van het andere is het andersom. Ik vind nu nog
werkjes die al begonnen zijn, maar nooit afgewerkt.
Dus
vandaag niet genaaid, maar een beetje orde op zaken gesteld, geen victorie
gekraaid; want dit was nog maar de top van de ijsberg. Maar al bij al ben ik
toch blij dat er weer wat orde op zaken is gesteld.
Nieuwe week, met nieuwe
en volle moed wou ik er weer eens tegen aangaan.
Fietsen stond
voormiddag op het programma omdat ze voor de namiddag regen hadden voorspeld.
Ik voelde me
eigenlijk niet zo opperbest, draaierig, evenwicht .
Maar dat had ik
maar niet gezegd tegen Hilaire. Ik wilde zijn dag niet verpesten.
Onderweg voelde ik
het wel, ik slingerde geregeld naar links en rechts, ben 3x gestopt bij het bergop
rijden. Eén keer viel ik zelfs toen we moesten stoppen om de te volgen weg te
kiezen.
Wat was ik blij dat
we thuis waren; uiteindelijk gaf de kilometerteller weer 22,6 km aan.
s Avonds nog looptraining - twijfel: wel of niet?
Misschien zou het beter gaan.
Helaas de eerste rondes waren verschrikkelijk en dan maar halverwege gestopt.
Na een paar minuutjes rust, toch nog eens geprobeerd en de training verder
afgehaspeld: 12,5 rondes, gelijk aan 5 km, de tijd was wel 2 minuten slechter
en dat viel in die omstandigheden nog mee.
Vandaag zijn wij: mama
en papa, zus Inge met echtgenoot Sven en dochter Rewina (zijn petekind)
uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje.
Hij woont in Erps-Kwerps
en heeft daar ook een huis gekocht.
Na de hartelijke
verwelkoming, zelfgemaakte hapjes met een glaasje champagne om te beginnen.
Daarna wandelen en
naar de vliegtuigen kijken (Rewina wist dat nog van vorig jaar), ze vond het
wel spijtig dat er deze keer niet veel vliegtuigen overvlogen.
Het avondeten: een
vegetarische lasagne, groenten en stokbrood met een glaasje wijn.
Als afsluiter een
dessert om U tegen te zeggen; donkere notencake met amandelijs en blauwe
bessen, frambozen en zwarte braambessen.
De hapjes, lasagne
en dessertcake waren door onze zoon himself gemaakt.
PROFICIAT Geert, ik
zou het zelf niet kunnen.
En ik moet ook nog
zeggen; voor een man alleen is zijn huis prima onderhouden.
Nog een extraatje: het tuinmeubilair,
1 grote tafel met 6 stoelen en een zitbank moeten nog behandeld worden;
tweemaal zoals op de verpakking staat. We zullen dus weer ettelijke uurtjes zoet
zijn.
Momenteel nog geen
goesting, misschien namiddag als we niet gaan fietsen (hangt van het weer af).
Nu ga ik strijken
(10.00 u - ook dik tegen mijn goesting), maar het moet ook gedaan worden en dit is een
werkje waar Hilaire me niet mee helpt. Maar dit moet ook niet, hij doet al
héél, héél veel.
Momenteel is hij winkelen, de wekelijkse boodschappen. Hij doet dit graag, kan dan zelf kiezen en ik ben content, want dat is ook zoiets wat ik niet graag doe.
Voormiddag poetsen,
samen met hulp van echtgenote.
Namiddag de aangekochte
planten van gisteren verpot en de vaste planten in de tuin geplaatst.
Ik denk wel dat nu
alle leegtes in de tuin opgevuld zijn.
Nadien nog alle
ornamenten terug in de tuin geplaatst, nadat we ze gekuist hadden. Vanaf nu
zullen deze ornamenten gekuist worden voor de winter, dan is het alleszins
plezanter in het voorjaar om ze terug te plaatsen.
Rond 18.00 u nog de
wekelijkse looptraining: gene vette, maar alles kan ook niet.
Namiddag terug naar
het plantencentrum in Genk om nog een aantal ontbrekende planten aan te
schaffen.
Omdat we in de
buurt van C-Mine waren en het een feestdag was, hebben we nog samen van een
etentje genoten, het was lekker.
Ik had nog vrijkaarten
voor een bioscoopfilm in Euroscoop. Vermits vandaag een nieuwe film uitkwam was
dit een goede gelegenheid om hiervan te profiteren: Mad Max: Fury Road.
Deze film is alles wat je van
een actiefilm verwacht: een orgie van geweld, oneliners en absurd acrobatische
stunts. En dat alles aan een razende rotvaart aan onze netvliezen voorbij
flitsend.
Hilaire vond het
maar niks, maar ik hou van die actiefilms (ben zelfs niet in slaap gevallen en dat zegt wel iets).
Rond 10.30 u
vertrokken richting Riksingen, Neerrepen, Kolmont, Piringen (eventjes gestopt
aan tuincentrum Daenen), Mulken, Widooie om zo terug thuiswaarts te fietsen.
Maar we vonden dat er nog wat energie over was voor een ommetje door centrum
Widooie om via de lange, lange verkavelingsbaan terug te keren tot Paspoel.
Deze rit riep toch wel vroegere herinneringen op: ik heb dit traject meermaals
gelopen samen met de zondag lopers van de Tongerse atletiekvrienden, maar dan
in omgekeerde richting. Waar is de tijd, het was toen ook steeds afzien, vooral
in de zomer.
Rond 12.30 u waren
we thuis en stond er weer 22.7 km op de teller; ik begin het stilaan te voelen,
vooral aan de quadriceps. Die spieren bezorgen mij ook steeds last bij het
lopen, in tegenstelling tot vroeger toen ik meer last had van de kuitspieren.
Ik zal eens op
internet gaan zoeken voor oefeningen om die quadriceps te versterken.
Fietsen is goed,
gezond, maar voor mij nog altijd arbeid verrichten. En vermits het vandaag
hoogdag is, is werken uit den boze.
Ja we hebben naast dochter
Inge ook nog een zoon Geert, waarover ik nog niet zoveel verteld heb.
Na zijn
universitaire studies in Leuven (Burgerlijk ingenieur chemie +
bedrijfseconomie) is hij tot mijn grote spijt niet meer teruggekeerd naar
Tongeren. Ik begrijp dit wel, hij had hier geen vrienden, want toen hij naar Leuven
vertrok voor hogere studies, woonden we in Sint-Truiden.
Omdat hij in
Brussel werk had gevonden is hij blijven plakken in Leuven, een appartementje naast
het station, zo kon hij met de trein naar Brussel gaan totdat hij een eigen
auto had.
Een jaar later kwam
er een relatie met een meisje van Doornik, die een appartementje had in Ukkel;
het werd dus een latrelatie Ukkel-Leuven, totdat ze uiteindelijk besloten om
samen een appartement te huren in Steenokkerzeel. Wij allebei blij en zagen de
toekomst al rooskleurig.
Spijtig, de relatie
heeft helaas maar 3,5 jaar geduurd en is toen afgesprongen. Ik weet niet wat er
gebeurd is, maar Ik heb daar nog steeds spijt van. Ik vond hun een goed koppel.
Terug naar Tongeren
komen was geen optie wegens te ver, maar zeer goede vrienden van Ganshoren
hebben hem opgevangen.
Na een half jaar
heeft onze zoon de knoop doorgehakt en een eigen woning gekocht in Erps-Kwerps,
een deelgemeente van Kortenberg en dichtbij Brussel. De prijzen van de huizen
zijn daar natuurlijk véél hoger dan hier, maar het voordeel is dat je niet ver
woont van het werk en ook niet dagelijks in die eindeloze files richting
Brussel staat.
Vandaag dan naar
het tuincentrum in Waremme geweest.
Geregeld zie je wel
goede reclame in de boekjes, maar toch maar afwachten!
Toch niet zoals
verwacht. Rechtsomkeer en richting Genk naar het Genker plantencentrum,daar komen we geregeld en vinden er wel steeds onze
goesting. Dus een hele auto vol nieuwe potplanten, potgrond en ook een paar
lagen dennenstruiken.
Namiddag alles
verpot en geplant.
Een heel gedoe en
uiteindelijk bleek dat we nog een aantal vaste struiken waren vergeten (niet te
geloven, want we hadden een lijstje opgemaakt).
Trouwens, meer
hadden we niet in de auto kunnen laden.
Dus één dezer dagen
nog eens terug naar het tuincentrum.
Deze morgen
Hilaires halfjaarlijkse controle bij de specialist. Alles ok.
Daarna naar een
tuincentrum, ditmaal eens proberen in Waremme. Nog vlug even gekeken in de folder
en wat bleek: DINSDAG SLUITINGSDAG. Goed dat we nog maar een paar kilometer ver
waren.
Dan zal voor morgen zijn.
Wat houdt ons nu
nog tegen om nog eens te gaan fietsen, nu het nog prachtig weer is?
Das dan wel voor namiddag, en op tijd terug zijn voor
onze avondles.
Na een heftige
voormiddag thuis gekomen en mijn liefste had het middageten al klaar, wat kan
een vrouw zich nog meer wensen! Dank je liefste.
Namiddag mooi weer
en samen besloten om eens wat te genieten?
De nieuwe fiets van
Hilaire moest nu toch wel eens uiteindelijk uitgetest worden.
Dus vertrokken op goed
geluk en precies 20 km gefietst door ons heuvelachtig landschap (grappig: precies
20 km gehaald door nog een paar rondjes op onze parking te rijden)
one2more
element LUCHT
element LUCHT
element WATER
element WATER
