Brussel l Ruim tweehonderdvijftig captains of society (maatschappelijke
vertegenwoordigers uit de administratie, het bedrijfsleven en de
academische wereld) brainstormden gisteren over de toekomst van
Vlaanderen. Het actieplan Vlaanderen in Actie, dat van
minister-president Kris Peeters (CD&V) een nieuw elan kreeg, wil
van Vlaanderen tegen 2020 een van de vijf Europese topregio's maken. Nu
staan we op plaats 27. Vorig jaar werden al vier prioriteiten
vastgelegd: talent, logistiek en mobiliteit, internationalisering en
innovatie. Onder leiding van onder andere Karel Van Miert buigen vier
ateliers zich in 2008 over concrete maatregelen. Die moeten volgens
Vlaanderen in Actievoorzitter Karel Vinck leiden tot "ingrijpende
doorbraakplannen". Het is de bedoeling dat de speerpunten van het
actieplan ook de basis vormen voor het regeerakkoord van de volgende
Vlaamse regering, die in 2009 start.
Poolse migranten kiezen massaal voor Vlaamse knelpuntberoepen
De eerste elf maanden van dit jaar heeft Vlaanderen 24.052
arbeidsvergunningen voor knelpuntberoepen afgeleverd. Liefst 19.000 van
die vergunningen gingen naar Polen, die vooral in de Vlaamse fruitteelt
aan de slag gingen.
De
Polen worden op grote afstand gevolgd door de Roemenen met 2.370 en de
Bulgaren met 1.580 vergunningen. Slowakije is vierde met amper 417
exemplaren. Dat blijkt uit cijfers van het Vlaams Subsidieagentschap
voor Werk en Sociale Economie, die De Morgen opvroeg.
De
regeling voor knelpuntberoepen ging in mei vorig jaar van kracht. Het
was de eerste keer dat werknemers uit de nieuwe lidstaten op relatief
grote schaal legaal in België aan de slag konden. De nieuwe procedure
voorziet in een soepele verlening van arbeidskaarten voor 133
knelpuntberoepen in Vlaanderen. De lijst bevat zowel metselaars en
landbouwkrachten als directeurs en ingenieurs.
De sector van
de land- en tuinbouw blijkt met afstand het populairst en is goed voor
bijna 17.000 vergunningen, het merendeel daarvan voor fruitplukkers in
seizoensarbeid. De bouwsector volgt als tweede en stelt vooral
metselaars en vloerders (1.177 vergunningen) tewerk. Er werden ook 688
vergunningen voor slagers uitgereikt, 400 voor chauffeurs, 173 voor
matrozen en 15 voor directeurs. De 'Poolse loodgieter' blijkt met 136
vergunningen niet echt een hit. De Vlaamse administratie drukt erop dat
het om 24.000 vergunningen gaat en niet personen. Zeker voor het
segment seizoensarbeid bevat het cijfer dubbels.
Opmerkelijk is
dat de nieuwe Europeanen veel vaker naar Vlaanderen trekken dan naar
Brussel en Wallonië. "In Brussel gaat het over enkele honderden
vergunningen, in Wallonië over enkele duizenden", weet Eric Vernaillen,
administrateur-generaal van het Vlaams Subsidieagentschap voor Werk en
Sociale Economie. Een verklaring voor het verschil zoekt de ambtenaar
vooral bij de omvangrijkere fruitsector in Vlaanderen. Anders dan in
Vlaanderen behoort die sector in het zuiden van het land niet tot de
lijst van knelpuntberoepen. De Waalse lijst is met een 90-tal beroepen
ook heel wat korter dan de Vlaamse.
Populaire maatregel
De
24.000 werkvergunningen betekenen dat de regeling dit jaar alleen maar
aan populariteit gewonnen heeft. Vorig jaar leverde de Vlaamse overheid
immers slechts 5.289 vergunningen af. "We vermoeden dat werkgevers de
regeling pas nu goed leren kennen", zegt Vernaillen. Jos Barbé van de
cel migratie binnen het Subsidieagentschap wijst er ook op dat Roemenen
en Bulgaren pas sinds begin 2007 van de regeling kunnen gebruikmaken,
aangezien ze pas toen lid werden van de Unie.
Vlaams minister
van Werk Frank Vandenbroucke (sp.a) toont zich verheugd over de
cijfers. "Het bewijst dat we de werkgever een snel en efficiënt
alternatief aanbieden bij arbeidsmarkttekorten." Vandenbroucke wijst er
tegelijk op dat de aantallen buiten de fruitteeltsector niet zo
bijzonder groot zijn. Volgens hem een aanwijzing dat werkgevers nog
steeds hun toevlucht nemen tot bestaande mechanismen van detachering en
zelfstandigheid, al dan niet met een schijnstatuut. Onderzoek aan de
Leuvense en Antwerpse universiteit wees eerder ook al in die richting.
Het Vlaamse ondernemingennetwerk Voka is niet onder de indruk van de
cijfers. "We hebben berekend dat België 500.000 nieuwe actieven nodig
heeft om het hoofd te bieden aan de vergrijzing", stelt
arbeidsmarktspecialist Gianni Duvillier. "Die moeten er niet allemaal
door arbeidsmigratie komen. Maar ook dan nog zijn deze cijfers erg
pover, zeker als je ziet hoeveel seizoensarbeiders er bij zijn." Voka
pleit voor een afschaffing van de arbeidskaart voor nieuwe Europeanen.
(Kris Hendrickx)
Bijna alle voedingsmiddelen zijn het afgelopen jaar duurder geworden. Dat blijkt uit een studie van Test-Aankoop.
De consumentenorganisatie vergeleek de prijzen van 40 voedingsproducten
en 20 andere producten tussen januari en augustus.
Bij de voeding werden alle producten duurder, brood en margarine zelfs
respectievelijk 7 en 10 procent. Alle voedingsproducten samen werden
gemiddeld 3 procent duurder.
"Vooral de gezinnen met een laag inkomen worden getroffen", zegt Ivo Mechels van Test-Aankoop.
"De nieuwe regering zou voor hen werk moeten maken van structurele maatregelen zoals een vervangingsinkomen."
Volgens Test-Aankoop zijn de prijzen van alle producten sinds 2000 gestegen met zo'n 20 procent.
Vier dagen de grens overgestoken naar Nederland met de
bedoeling om eens even al het communautaire gezwets achterwege te laten en wat
te ontspannen. Op de routeplanner die netjes was afgeprint stond tussen twee
wegaanduidingen is : Entry into Netherlands.
Direct rijzen de eerste windmolens als paddenstoelen uit de grond en ook zonne-energie
doet blijkbaar zijn intrede. Wegenverlichting en signalisatieborden zijn op
sommige plaatsen al voorzien van zonnepanelen. Wat ook direct opvalt is dat
Nederlanders blijkbaar geen drang hebben om in de file bij het invoegen de
laatste centimeter van ruimte volledig uit te knijpen. Al direct een paar
verademingen.
Als we ons een eerste keer in de straten van Nijmegen begeven
valt het al direct op hoe vlot en warm de omgang is. Overal een aangename
babbel en tussen het hangen van de kerstversiering, in één of ander bruin café,
kregen we een adres om romantisch te gaan eten. Restaurant De Bock zat dan ook
afgelaten vol. Wij een tafeltje voor twee met vlak achter ons een tafel van
tien. Direct hoorbaar dat die tafel geen alledaagse bezetting kende vermits het
gezelschap bestond uit Nederlands -en Duitstalige. Blijkbaar elkaar ook gewoon
leren kennen want het voorstellen was nog volop aan de gang. Verassend wel dat
het nog geen minuut heeft geduurd voordat heel het gezelschap spontaan
overschakelde op het Engels. Zonder zever, zonder ambras en toch verstaanbaar
aan het vele buldergelach te horen. Tja denk je dan, wij hebben ook zo van die
groepjes van tien personen die elkaar veel te vertellen hebben. Spijtig genoeg
schakelen die niet over en verkiezen ze nog liever van elkaar niet te verstaan.
Op de kamer gekomen toch maar even de TV opgezet en alsof de
Belgische problemen mee uit de valies zijn gekropen werd ook de te hoge prijs
voor medicijnen in Nederland zwaar op de korrel genomen. Voor en tegenstanders,
mensen met veel geld en mensen met heel wat minder. Europa slaat blijkbaar
overal genadeloos toe !
De volgende dag wat rond geslenterd in Arnhem. Als mijn
vriendin wat handtassen staat te keuren wordt er al spontaan een kop koffie
aangeboden. Doen ze dat eigenlijk bij ons nog ? Vrolijke oudere vrouw die
direct vraagt van waar in België dat wij afkomstig zijn. Blijkt dat ze zelf ook
een ruime Belgische vriendenkring heeft zowel in Vlaanderen als Wallonië. Goh
jullie zijn zulke aangename warme mensen ! Het is echt een plezier om bij
jullie te komen. Hier bij ons, pfffff, niet te doen Wij verschieten en zeggen
net het omgekeerde. Hier spreken ze allemaal hetzelfde taaltje en zijn ze
elkaar ook al deftig beu precies ? In elk geval, in elke winkel beginnen de
mensen hier spontaan een praatje met elkaar te slaan en dat is in schril
contrast met de kille, grimmige sfeer die er bij ons hangt in de meeste
bakkers, beenhouwers,
De derde dag blijkt nog maar eens dat Nederlanders echt wel
wakker liggen van de vraag naar meer Europa en de sociale afbraak die daaraan
gekoppeld is. Een spontane fakkeltocht, s avonds, door de straten brengt de
realiteit weer eens angstvallig dichterbij. Gelukkig zakken we samen even
onderuit in de schouwburg in Arnhem en op het menu staat de musical Fame. En al
schat ik dat er een 600-tal mensen in de zaal zitten men roept naar elkaar en
zwaait van beneden naar het balkon en niemand die daar iets van zegt of rare
bekken trekt. Jaja, het is echt wel een plezier om bij ons te komen als je dit
zo ziet. Niet dus !
Maar ja aan alle goede dingen komt een eind en op de
terugweg lezen we op de routeplanner : Entry into Belgium. Zouden ze het al gesnapt
hebben bij ons ?
100.000 handtekeningen voor solidariteit
wo 12/12/07 - In Brussel is vandaag een petitie met 100.000 handtekeningen overhandigd aan premier Guy Verhofstadt (Open VLD). De ondertekenaars vragen dat de solidariteit in België behouden blijft en dat de sociale zekerheid niet gesplitst wordt.
De petitie is een initiatief van de vakbonden en kreeg onder meer steun uit de culturele wereld.
(Belga)
Deze keer hebben ook veel Vlamingen de petitie ondertekend. "Meer dan 60.000 handtekeningen zijn van Vlamingen", zegt Hendrik Vermeersch van de socialistische bediendenvakbond en initiatiefnemer van de petitie.
"De sociale zekerheid is van iedereen, dus mag iedereen ondertekenen", aldus Vermeersch.
De 100.000 handtekeningen zijn niet het einde van de actie "Red de solidariteit". "We willen nu tot 200.000 gaan en we gaan in het hele land activiteiten organiseren", zegt Vermeersch.
De initiatiefnemers van de actie zijn ook bezig met de organisatie van een festival.
Premier Verhofstadt (foto) heeft gezegd dat hij bij zijn opdracht om een interim-regering te vormen rekening zal houden met de verzuchtingen.
Vrienden van de sociale zekerheid,
Wij zijn blij dat op 15/12 de vakorganisaties hun verantwoordelijkheid nemen en een betoging organiseren rond volgende thema`s:
· Meer koopkracht
· Voor een sterke federale sociale zekerheid
· Voor een meer evenwichtige fiscaliteit
Zoals jullie weten hebben wij mee aan de basis gestaan, en actief meegewerkt, met red de solidariteit. Op 15/12 willen wij echter van de gelegenheid gebruik maken om iedereen die ons de voorbije maanden gesteund heeft persoonlijk te bedanken. We willen ook proberen om twee vliegen in één klap te slaan door het initiatief `voor het behoud van de federale sociale zekerheid` onder de aandacht te brengen van een breder publiek. Daarom verzamelen wij aan het Anneessensplein waar we pamfletten zullen uitdelen. Wij willen aan iedereen die zin heeft vragen om een handje te komen helpen, en aan iedereen die gesteund heeft om even halt te houden om elkaar eens te ontmoeten.
In ieder geval moet we op de betoging in grote getale aanwezig zijn. Het is het eerste nationaal signaal dat we kunnen geven naar de politiekers en het patronaat. Roep dus mee op en laat ons samen dat signaal geven !
Tot dan,
Syndicale delegaties Total en Degussa.
P.S. Als het moeilijk is om mee te helpen omdat je samen met je afdeling op stap bent zwaai dan eens. Of beter kom ons even goedendag zeggen.
Red de solidariteit is er in geslaagd om op een vrij korte termijn 100.000 handtekeningen te verzamelen.
De teller staat na de actieweek op 105.491. Een geweldig resultaat dat vandaag zal overhandigd worden aan
minister Verhofstadt. Dit is een signaal dat de politieke leiders in Vlaanderen niet naast zich neer kunnen leggen.
Hieronder de uitnodiging van red de solidariteit
Beste,
Vorige week organiseerde Red De Solidariteit een heuse 'Week van de Solidariteit'. Meer dan 100 sympathisanten haalden in het ganse land duizenden handtekeningen op. Nog niet alle opgehaalde handtekeningen werden geteld, maar we hebben de kaap van de 100.000 handtekeningen nu al gehaald.
Om dit extra in de verf te zetten organiseren we op woensdag 12 december om 10u30 een persconferentie en receptie in het Brusselse stadhuis. We willen u graag uitnodigen om hierbij aanwezig te zijn. Na afloop van de receptie zullen de eerste 100.000 handtekeningen overhandigd worden aan premier Guy Verhofstadt.
Indien u ons een seintje kan geven als u naar de persconferentie komt, dan kunnen we dit nog beter voorbereiden.
Bedankt en tot later,
Bart Meuleman
Secretariaat Red De Solidariteit (0488 408 585)
www.reddesolidariteit.be - www.sauvonslasolidarite.be
Afgelopen week was de Sint
in ons land maar veel fraais kreeg hij niet te zien en te horen.
In 2006
werden 35% van de bedrijfswinsten uitgekeerd aan de aandeelhouders
Zes
Belgen op tien krijgen een pensioen dat minder is dan 1000 euro per maand
15% van
onze bevolking leeft onder de armoedegrens, in Brussel zelfs 1 op 4 inwoners
Sint en Piet wezen de
mensen op de fiscale ongelijkheid tussen werknemers en grote vermogens. Er zijn
op dit ogenblik in België 134.000 dollarmiljonairs (mensen die over meer dan 1
miljoen dollar kapitaal beschikken). Zij bezitten 34% van het Belgische
vermogen. In ons land bezitten 30% inwoners 70% van het kapitaal. Het verschil
tussen arm en rijk wordt groter met de dag. Wie herinnert zich bijvoorbeeld de
graaitax nog ? De Sint herinnert het zich nog goed, en hij herinnert zich ook de
dagen dat mensen wel voor elkaar wilden zorgen. Als het seperatisme de
bovenhand neemt mag Piet dan nog wel het land binnen ?: vraagt de Sint zich
af. Niet moeilijk dat de oude man, die
nog niet eens zo lang geleden dagen in ons land verbleef, er heden ten dage een
snelle doortocht van maakt.
Wie voor sommige ook een
Sint was afgelopen week, en voor anderen dan weer de zwarte piet, dat was Rudy
Aernoudt. Die berekende immers dat de transfer van Vlaanderen naar Wallonië een
stuk lager liggen dan wat wordt beweerd. Met 1.4 miljard euro doet Vlaanderen
zelfs een stuk slechter dan Brussel dat voor een goede drie miljard euro zorgt.
Ik hoor Filipke al denken; ja maar daar moeten we dan nog onbestaande
intresten op heffen. Misschien moet iemand maar eens een liedje schrijven in
de trend van :Oh nee, de berekening van het Belang is nen trisee, of iets
dergelijks.
En het winkelkarretje van De
Morgen is ook niet van de goedkoopste. Voor dezelfde artikelen als de maand
ervoor betaalde men twee procent meer ! Even snel hoofdrekenen, twaalf maanden
maal twee procent en op jaarbasis zou dus een winkelkarretje dat in januari 100
euro heeft gekost in December 125 euro kunnen kosten !? Wie zegt er ook al weer
dat onze koopkracht daalt ?
En ook de pharma industrie
kwam nog maar eens in het nieuws. Fosamax, het oude middel tegen osteoporose,
werd vervangen door Fosavance. Het middel bleef hetzelfde, komt van dezelfde
firma en kreeg enkel een andere naam. Het patent voor Fosamax liep dus af en
normaal is het dus de bedoeling om hier
een generisch middel voor op de markt te brengen. U weet wel een middel dat de
laagste prijs heeft, zowat volledig wordt terugbetaald, en hetzelfde resultaat
heeft als Fosamax. Patiënten hebben immers al gedurende de tijd van het patent een
veel te hoge prijs betaald voor dit geneesmiddel. Achter, in plaats van dat men
nu overschakelt naar een generisch middel, geeft men een draai aan de naam en
gaat men nog maar eens voor een jaar of twintig winst maken op de rug van
patiënten ! De pahrma industrie, daar waar de winsten op de eerste plaats
komen, de lonen van topmanagers op de tweede plaats, research op de derde
plaats, Maar niet getreurd, ergens helemaal achteraan het rijtje vinden we
ongetwijfeld de patiënten en het personeel. Dat onze komende regering, in het jaar 2072 of
zoiets, van deze perverse en wansmakelijke praktijken maar eens werk maakt ! Een nieuw pleidooi voor het kiwi-model
dringt zich dan ook op.
En als maatschappij zetten
ook wij steeds meer mensen buitenspel. Vorige weken werd al duidelijk dat wij bijvoorbeeld
de armen onder ons uit de gezondheidszorg gooien. Deze week was het NOG maar
eens de beurt aan de gehandicapten. Nog steeds staan er meer dan 8000
gehandicapten mensen op de wachtlijst om geholpen te worden. Mag het nog eens herhaald
worden, meer dan duizend onder hen wachten al meer dan drie jaar !!! Blijkt dat
men er ook nog eens voor heeft gekozen om deze mensen, ondanks hun opleiding, te weren uit de arbeidsmarkt. Misschien moeten
we maar eens gaan zoeken naar sancties voor bedrijven ? Net zoals men werklozen
wil sanctioneren tijdens hun activering. Laat ons bedrijven sanctioneren die mensen
weren omdat ze bijvoorbeeld een handicap hebben. Bedrijven die te hoge
kwalificaties eisen voor de jobs die zij aanbieden ! Bedrijven die bepaalde
mensen blijven weren zonder reden en die startersbanen, stagecontracten en
dergelijke zien als goedkope werkkrachten gedurende een bepaalde periode om hen
nadien bij het groot huisvuil te zetten. En dan maar zagen en klagen dat men
geen geschikt personeel kan vinden !? Sanctioneren die handel,
activeringscellen voor het personeelsbeleid van bedrijven ! Dromen kan soms
toch mooi zijn
Ook de energieprijzen
konen niet ontbreken deze week. Stookolie in de scholen. U weet wel, daar waar
we onze kinderen naartoe sturen om slimmer te worden. Geen lange zinnen, dit
zegt genoeg, de prijsstijgingen :
·2007
16.750 euro 72,8 euro per kind
·2005
13.500 euro 58,6 euro per kind
·2004
9.250 euro 40,2 euro per kind
En tenslotte die bediendes
toch hé. De Belgische bediende presteert jaarlijks gemiddeld 70,5 overuren,
waarvan 45 onbetaald. Die onbetaalde overuren leveren de bedrijven jaarlijks
1,5 miljard euro op. De fiscus ziet
iets meer dan een half miljard euro belastingen door de vingers glippen en de
Rijksdienst voor Sociale Zekerheid (RSZ) derft 200 miljoen euro aan
bijdragen. Maar geen probleem, niemand panikeren. De vraag naar nog meer
overuren en een beter fiscaal systeem zal er wel voor zorgen dat er nog minder
vaste jobs komen, dat er minder geld naar de sociale zekerheid gaat en dat we
uiteindelijk de klok een jaar of vijftig zullen terugdraaien.
Oh
ja, het pleidooi gehoord voor het tweede generatiepact ? Smeer U benen maar al
in, werken tot 68 en 70 staat op U te wachten om de hoek. Maar geen nood, tegen
dan kan U waarschijnlijk ook geen energie meer betalen, geen gezondheidszorg,
kost een pakske boter in het winkelkarretje honderd euro, mag Piet enkel nog
met een visum binnen en wordt U toch geen 70 meer. Lang leve de toekomst van
het kapitaal !
Sinterklaas en Piet houden pleidooi voor fiscale rechtvaardigheid en vermogensbelasting
Met de boodschap Enkel de gewone mensen betalen belastingen
in België!zetten Sinterklaas en Zwarte Piet, begeleid door de
woordvoerder van Attac Vlaanderen, gisteren voet aan wal in Portus Ganda in Gent. Ze hadden een
lange reis met de SPES SALUTIS achter de rug vanuit het paradijselijke Monaco.
Daar hadden ze nog een bezoek gebracht aan de stulpjes van nationale
sporthelden Tom Boonen, Justine Henin, Stefan Everts, Sylvain
Geboers en Thierry Boutsen. Zij zijn er de buren van internationale
bekende sporters als Michael Schumacher, Boris Becker en Björn
Borg.
Wonen die vedetten
en grootverdieners in Monaco om rust
te vinden zoals Tom Boonen ooit beweerde? Of omdat ze zo gek zijn op zon,
strand en zee? Of omdat ze wereldburgers
zijn, echte mondialisten?
Waarom is Monaco
zo geliefd bij topsporters? Omdat het een favoriete schuilplaats is voor grote
vermogens die 0%, jawel, nul percent belastingen willen betalen op hun inkomen!
Dit zijn allemaal
topverdieners die geen euro willen bijdragen aan onze sociale zekerheid, aan de
zorg voor onze bejaarden, aan onze gezondheidszorg, aan de toekomst van onze
kinderen in het onderwijs, aan de vergrijzing. Vedetten die door half België op
handen worden gedragen willen met onze gemeenschap niets te maken hebben.
Maken zij zich
zorgen over de dalende koopkracht? Over het feit dat binnenkort scholen in ons
land geen geld genoeg hebben om de stookoliefactuur nog te betalen en
leerlingen in de kou moeten laten zitten? Zijn dit de rolmodellen voor onze
kinderen en jongeren?
Terwijl de Sint
kinderen moet terechtwijzen die een beetje stout zijn geweest, mogen deze
nieuwe rijken gewoon de belastingen ontwijken via legale constructies.
De manier waarop
belastingparadijzen multinationale ondernemingen en grote vermogens in staat
stellen belastingen te ontwijken en te ontduiken is tenminste deels
verantwoordelijk voor de scheeftrekking van belastingssystemen overal ter
wereld. Hypermobiele winsten van multinationals en grote vermogens worden
steeds ongrijpbaarder en dus minder belast.
Na de aankomst in Portus Ganda trokken Sint en Piet
door de stad naar het centrum, de Korenmarkt.
Daar werden ze
opgewacht door een kinderpercussiegroep onder leiding van darboekalerares Hilde
De Clercq die begeleid door jazzsaxofonist John Snauwaert
alternatieve versies brachten van bekende Sinterklaasliederen.
Intussen ging Sint
voortdurend op de foto met allerlei kinderen, omas en opas en Japanse
toeristen Deelde Zwarte Piet honderden mandarijntjes uit en verdeelden leden
van Attac Vlaanderen duizend flyers om aandacht te vragen voor fiscale
rechtvaardigheid.
Fiscale
rechtvaardigheid betekent voor Attac dat de grote vermogens moeten meebetalen
voor de sociale zekerheid en openbare diensten in dit land. Dit kan slechts
door opheffing van het fiscale bankgeheim, organiseren van een
vermogenskadaster en de politieke wil om ook de grote vermogens te belasten.
Is het misschien
rechtvaardig dat alleen de gewone mensen en werknemers belastingen betalen?
Werknemers hebben geen behoefte aan bankgeheim, hun inkomsten zijn immers
gekend bij de fiscus. En er bestaat ook een kadaster voor onroerend goed.
Is het dan normaal
dat het kapitaal en vermogen van de rijken niet gekend is door de fiscus, dat
er geen kadaster bestaat voor roerend vermogen?
Sint en Piet
wijzen de mensen op het belang van belastingen maar ook op de fiscale
ongelijkheid tussen werknemers en grote vermogens.
Er zijn op dit ogenblik in België 134.000 dollarmiljonairs (mensen die over
meer dan 1 miljoen dollar kapitaal beschikken). Zij bezitten 34% van het
Belgische vermogen. In ons land bezitten 30% inwoners 70% van het kapitaal.
Maar deze sociale ongelijkheid vertaalt zich ook in een groeiende fiscale
ongelijkheid. De grote vermogens dragen steeds minder bij aan ons dagelijks
welzijn. Werknemers des te meer.
Deze zomer
ondertekenden 14 ambtenaren van de Belgische fiscus een petitie waarin zij een
parlementaire onderzoekscommissie eisten naar de grote fiscale fraude. Deze
ambtenaren beweren dat alle grote
fiscale en financiële dossiers van de jongste vijftien jaar zijn mislukt.
Volgens Paul Dumbruch, een van de ambtenaren, is het geen zaak van
gebrek aan technische middelen maar het ontbreken van politieke wil en moed. Het gaat om sabotage. Als er een hold-up
wordt gepleegd, eist het establishment een maximale inzet om de daders te
vatten. Als een politieman de daders dan vat, krijgt hij felicitaties. Als je
als belastinginspecteur achter een bank aanzit die een financiële hold-up
opzet, word je systematisch tegengewerkt. Nog volgens de
belastinginspecteur is België voor de
grote vermogens uitgegroeid tot een fiscaal paradijs op het Europese continent.
We zijn de Rolls Royce van de fiscale paradijzen geworden. We hebben niet het
negatieve imago van Panama of de Kaaimaneilanden - daar zijn onze
belastingtarieven te hoog voor. Maar in de feiten is België een fiscale
vrijhaven geworden, door het totale gebrek aan efficiënte aanpak van de grote
fiscale fraude.
Krijgen de grote
vermogens, multinationale ondernemingen en kapitaalkrachtigen nog maar eens
belastingverlaging en fiscale voordelen van Sinterklaas? Zal Zwarte Piet vooral
sociale fraude bestraffen en blijft hij de andere kant opkijken bij de fiscale
fraude?
Zal oranje-blauw zowel Sinterklaas spelen tegenover multinationals en
vennootschappen en Zwarte Piet tegenover de gewone belastingbetaler?
De politieke en
economische elites van dit land proberen de burgers, "de hardwerkende Vlamingen",
reeds jarenlang te verleiden met verhalen over de te hoge belastingen. De
hersenspoeling gaat maar door: We
zouden beter af zijn met minder overheid. We zouden beter af zijn met minder
belastingen. Verzeker u zoveel mogelijk privaat.
Over een
rechtvaardige verdeling van de belastingsdruk hebben ze het echter zelden.
Terwijl de gewone burger via de belastingen op arbeid meer dan voldoende
bijdraagt aan de financiering van de publieke voorzieningen, blijven de grote
vermogens en multinationals grotendeels buiten schot. In tegenstelling tot
andere landen is de belasting op kapitaalinkomsten en vermogens in ons land
meer dan bescheiden. Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn de
belastingen op arbeid flink toegenomen, terwijl de belastingen op kapitaal
afnamen. (Gemiddeld bedragen de tarieven op arbeid 43%, terwijl de inkomsten
uit kapitaal gezakt zijn tot 30%).
De opbrengsten van
de vermogensbelasting bedragen in België nauwelijks 1% van het nationale
inkomen, terwijl het Europese gemiddelde 2% is. Terwijl het aandeel van het
inkomen uit vermogens de laatste 15 jaar bijna verdubbelde, weigert de
Belgische regering een vermogenskadaster aan te leggen. Dat maakt het
onmogelijk de belastingsdruk zo te verdelen dat de sterkste schouders de
zwaarste lasten dragen.
In de voorbije 20
jaar is België 40% rijker geworden. Maar niet alle Belgen even rijk natuurlijk:
het is vooral de verdeling van die rijkdom die problematisch is.
In 2006 werden 35% van de bedrijfswinsten
uitgekeerd aan de aandeelhouders;
de werknemers werd gevraagd hun looneisen
te matigen;
baron Albert Frère (GBL, Suez, Bertelsmann,
Total, enz.) verdiende in 2006 5,5 miljoen euro, Jean-Paul Votron (Fortis)
4,47 miljoen euro;
Zes Belgen op tien krijgen een pensioen dat
minder is dan 1000 euro per maand;
15% van onze bevolking leeft onder de
armoedegrens, in Brussel zelfs 1 op 4 inwoners.
Publieke
financiën zijn noodzakelijk voor een sterke sociale dienstverlening.
Politici die
beloven de dienstverlening op peil te houden of zelfs efficiënter te maken door zomaar
de belastingen te verlagen draaien ons een rad voor de ogen. De liberale
politiek van verlaging van de parafiscale druk zal steeds meer de sociale
zekerheid onder druk zetten en een bedreiging vormen voor gratis onderwijs,
gezondheidszorg, zorg voor onze bejaarden, enz. En wie zullen daar de
grootste slachtoffers van worden? De gewone mensen, de werknemers, de
zwakkeren, de werklozen.
Belastingen
zouden een prachtig solidariteitsmechanisme moeten zijn. Een herverdeling van
rijkdom, van welvaart en dus ook van welzijn en geluk. Waarin de rijksten, de
sterkste schouders, de grootste bijdragen leveren aan de sociale gemeenschap,
de publieke diensten.
Vandaag zijn het
echter de werknemers die solidair zijn met de rijksten en meestvermogenden en
telkens opnieuw de plundering van de gemeenschapspot (via coördinatiecentra
voor multinationals, notionele interestaftrek, belastingontwijking,
belastingontduiking, belastingparadijzen) moeten bijpassen. De zwakste
schouders moeten steeds zwaardere lasten dragen.
Attac Vlaanderen
zal actie voeren tot de Belgische overheid de bankdiscretie opheft en
Europees informatie uitwisselt over de buitenlandse vermogens op Belgische
bankrekeningen, een vermogenskadaster aanlegt en werk maakt van een eerlijke
verdeling van de belastingsdruk tussen arbeid en grote vermogens. Het wordt
tijd dat de grote vermogens waaronder ook populaire sportvedetten meebetalen
aan onze sociale zekerheid, onze gezondheidszorg, ons onderwijs, de zorg voor
zieken en bejaarden. Een vermogensbelasting verdeelt de belastingsdruk
rechtvaardiger. Daar kan toch niemand tegen zijn?
Kinderen hebben
de actie voor fiscale rechtvaardigheid en vermogensbelasting muzikaal
begeleid omdat het inderdaad over de toekomst van onze kinderen, van
opvoeding en onderwijs, van zorg en gezondheid gaat. Belastingen zijn van
levensbelang.
Daarom is het
belangrijk om op het immorele gedrag van veel kapitaalbezitters en
vermogenden, en dus ook onze grote sportvedetten, te wijzen.
In het belang van alle kinderen. In naam van onze kinderen.
Na de actie
gingen we warme chocomelk, koffies en thee drinken in Jazzcafé Damberd
waarvan de patron zo vriendelijk geweest was 16 stoelen beschikbaar te
stellen voor onze piepjonge muzikanten. Achter de lange baard van Sinterklaas
verscheen in Damberd de Gentse acteur Bob De Moor.
En zo kreeg de heilige man nog een menselijk
gezicht
Rudy Aernoudt: Brussel grootste betaler financiële transfers
Het Brussels gewest levert de grootste bijdrage aan de financiële
transfers tussen de gewesten. Dat stelt de gewezen Vlaamse topambtenaar
Rudy Aernoudt morgen in het weekblad Trends-Tendances. De transfers
naar Wallonië vanuit Vlaanderen zouden slechts 1,6 miljard euro
bedragen en die vanuit Brussel 3 miljard euro.
Verfijnde methode
Aernoudt berekent de transfers op basis van aanbevelingen van een
commissie van Nederlandstalige en Franstalige specialisten, die door de
regering Verhofstadt werd gevraagd de berekeningsmethode te verfijnen.
Aernoudt zette zich aan het rekenen en besluit dat Brussel de grootste
bijdrage levert aan de transfers.
1,4 miljard euro Hij baseert zich daarvoor op de cijfers van de administratie van de
Vlaamse gemeenschap, die de bedragen die vanuit Vlaanderen naar
Wallonië en Brussel vloeien op respectievelijk 4 miljard euro en 1,4
miljard euro schatten.
Winkelkar bijna 2 procent duurder in een maand tijd
Naar aanleiding van de zogenaamde stijgende
voedselprijzen tastte de krant De Morgen diep in de portemonnee en ging zelf op
onderzoek. Begin november trok een redacteur naar de supermarkt en kwam met een
karretje merkproducten en een rekening van 99,09 euro buiten. Een maand later
kostten exact dezelfde producten 100,89 euro: 1,80 euro meer dan in november.
Dat is geen peanuts: 1,80 euro op 99,09 euro is nog altijd een stijging van
1,81 procent, en dat in slechts een maand tijd. Als we die stijgende lijn voor
een heel jaar zouden doortrekken, zouden de voedselprijzen over twaalf maanden
met bijna een kwart gestegen zijn.
Voor liefst 10 van de 25 artikelen betaalden we meer. De prijs van dezelfde
fles olijfolie steeg zelfs met 67 cent. Amper vier producten daalden in prijs,
waaronder een pak pennepasta, dat 15 cent minder duur bleek dan vorige keer. De
hogere graanprijzen kondigden nochtans een prijsstijging van 30 procent voor
pasta aan.
Top tien duurste geneesmiddelen toont invloed marketing in gezondheidszorg
De
tien duurste terugbetaalde geneesmiddelen nemen een grotere hap uit de
ziekteverzekering dan vorig jaar, aldus de Christelijke Mutualiteiten.
De uitgaven voor die tien in het eerste semester van 2007 ligt 6
procent hoger dan voor dezelfde periode in 2006, tegen 4 procent voor
de hele groep.
Vooral de
marktverschuiving van Fosamax, het oude product tegen osteoporose, naar
het 'nieuwe' middel Fosavance van dezelfde firma in een jaar tijd
krijgt kritiek. 'Dit is helemaal onterecht', reageert de CM, 'want
Fosavance is een pseudo-innovatie.'
De Christelijke
Mutualiteiten stelden een rangschikking op van de geneesmiddelen die de
ziekte- en invaliditeitsverzekering het meest kosten op basis van de
terugbetaling aan CM-leden tijdens het eerste semester van dit jaar. De
top tien van duurste geneesmiddelen is goed voor iets meer dan een
vijfde van de totale uitgaven van de ziekteverzekering voor
terugbetaalbare geneesmiddelen in de apotheek en voor 16 procent van
hun totale volume.
Eén spectaculaire verschuiving in de lijst
duurste geneesmiddelen doet bij de CM de wenkbrauwen fronsen: de
evolutie van twee middelen tegen osteoporose, beide van MSD. Het 'oude'
product Fosamax zakte van de achtste plaats in begin 2006 naar de
zesentwintigste plaats begin dit jaar. Omdat het patent op Fosamax in
2008 verstrijkt, lanceerde de producent MSD in 2006 een 'nieuw'
geneesmiddel: Fosavance. Dat product komt in het eerste semester van
2007 vanuit het niets meteen terecht op de vijfendertigste plaats.
Daarmee
blijkt de vrees die de wetenschappelijke adviescommissie voor de
terugbetaling van geneesmiddelen CTG in 2006 al uitte over de strategie
van MSD met Fosavance waarheid te worden. "Fosavance is een nieuw
geneesmiddel dat in feite helemaal geen nieuw geneesmiddel is en enkel
bedoeld is om de generische concurrentie te ontlopen", luidde de visie
van het CTG daarover toen in deze krant.
Hoewel MSD Fosavance
voorstelde als 'innovatief' omdat er een (heel) klein beetje vitamine D
aan is toegevoegd, beoordeelde het gros van de CTG het als een
'pseudo-innovatie'. De hoeveelheid vitamine is immers te weinig om ook
echt te werken, oordeelden wetenschappers. Anders gezegd: Fosavance is
een typisch voorbeeld van een 'me too' geneesmiddel.
Van
terugbetaling wilde het CTG dan ook niet weten destijds. Maar minister
van Sociale Zaken Rudy Demotte legde het negatief advies van het CTG
naast zich neer en besliste eigenhandig om het middel toch terug te
betalen. Gevreesd werd sindsdien dat door voldoende lobbywerk artsen op
korte termijn Fosavance zouden voorschrijven in plaats van Fosamax en
er van generische concurrentie tegen het 'oud en versleten'
geneesmiddel niets meer in huis zou komen.
"De vrees van toen
blijkt nu te kloppen", aldus Luc Hutsebaut van de CM. "De macht van de
lobbymachine blijkt duidelijk, dit is een geslaagde marketingtruc. MSD
heeft dit vooral heel handig gespeeld. Niet alleen is hun nieuw product
op de markt gezet, het is ook in de pen van de artsen gekropen."
"En
voor de generische producenten is het niet meer relevant om een
generiek voor Fosamax op de markt te lanceren. De markt voor Fosamax is
in elkaar gezakt en wordt stilaan overgenomen door Fosavance, dat
bovendien dezelfde hoge prijs als Fosamax heeft gekregen. De
budgetbesparing die het patentverval had kunnen opleveren, is
tenietgedaan door een opvolger te lanceren op basis van valse
therapeutische argumenten."
Pharma.be, de koepelorganisatie van de
farmaceutische bedrijven, reageert dat de prijszetting van
geneesmiddelen onafhankelijk van de geneesmiddelenindustrie gebeurt.'Innovatief' Fosavance verschilt nauwelijks van het oude Fosamax. 'Een geslaagde marketingtruc'
wo 05/12/07 - Mensen met een handicap komen moeilijk aan zet op de
arbeidsmarkt. Nu maken ze 15 procent uit van alle werklozen terwijl dat
in 2000 nog 10 procent was.
"Er zijn inspanningen gebeurd om meer mensen met een handicap aan het
werk te stellen, maar er verandert niets", zegt Brecht Provoost van het
Gebruikersoverleg Handicap & Arbeid.
"1 op de 2 mensen met een handicap werkt niet en is ook niet op zoek naar werk. Dat moet veranderen."
Sinds 2003 worden er verschillende initiatieven genomen om mensen met
een handicap aan een job te helpen. Maar veel privébedrijven zouden nog
te weinig moeite doen om gehandicapten in dienst te nemen.
De Vlaamse overheid heeft zichzelf streefcijfers opgelegd, maar blijft daar voorlopig ver onder.
Scholen vragen meer geld voor verwarming wegens te dure stookoliefactuur
Schooldirectrice Ann Van Damme: 'De stijgende
brandstofprijzen betekenen dat je uitstapjes moet schrappen. Maar de
verwarming wordt niet lager gezet.'
(van een doorsneebasisschool met iets meer dan 200 kinderen, berekend op een tank van 25.000 liter stookolie)
2007 16.750 euro 72,8 euro per kind
2005 13.500 euro 58,6 euro per kind
2004 9.250 euro 40,2 euro per kind
Scholen
krijgen het almaar moeilijker om hun stookoliefactuur te betalen.
Daarom vragen de verschillende onderwijsnetten aan de minister om 10
euro extra per leerling. 'Op verwarming kun je niet beknibbelen', aldus
Ann Van Damme, directrice van een basisschool in Brussel-Centrum. 'Maar
dat betekent andere uitgaven schrappen. Een school is als een gezin:
als de centen op zijn, kun je niets meer kopen.'
We
krijgen vanuit alle scholen signalen dat ze ongerust zijn over de
stookoliefactuur", zegt woordvoerder Willy Bombeek van de katholieke
onderwijskoepel VSKO, beter bekend als de Guimardstraat. "De meesten
hebben hun ketels gevuld, maar met de winter in aantocht zijn die zo
ook weer leeg."
Dat bevestigt Ann Van Damme, directrice van een
vrije basis- en kleuterschool met zo'n 230 kinderen. "Concreet moeten
we een tiental klaslokalen verwarmen van 3,5 meter hoog en 6 meter
breed op 7 meter diep, met enkele beglazing. Daar moet je nog de
zorgklassen, de turn- en de eetzaal bijtellen. Wij hebben twee
verwarmingsketels op gewone huisbrandolie van meer dan dertig jaar oud.
De twee tanks van 7.000 liter moeten toch zo'n drie à vier keer gevuld
worden. Laten we zeggen dat we zo'n 25.000 liter per jaar verbruiken."
"Scholen
zullen nooit of te nooit kinderen in de kou laten staan", zegt Bombeek.
Van Damme beaamt: "Ten opzichte van een aantal jaren geleden zetten we
de thermostaat misschien één of twee graden lager, maar dat kun je niet
blijven doen. Een kind zit toch een groot stuk van de dag stil, dan
moet je zorgen dat het warm genoeg is. Twintig à 21 graden, dat is echt
het minimum. Waar we nu vooral op letten, is dat de verwarming heel
goed geprogrammeerd is, met juist afgestelde dag- en nachttemperaturen."
Van
Damme moet volgende week haar stookolietank vullen. "Tegen 63 eurocent
per liter, geloof ik, gewone huisbrandolie." Wij belden even met haar
leverancier, Esso. Inclusief btw is de prijs vanaf 2.000 liter 0,67
cent per liter. Een jaar en twee jaar geleden schommelde dat rond 54
eurocent. Dat is een prijsstijging van 24 procent. Concreet: 25.000
liter kost de school op dit moment 16.750 euro, twee jaar geleden was
dat nog 13.500 euro. Dat is 14 euro verwarmingskosten per kind erbij.
De 10 euro die de schoolnetten vragen is dus zeker niet overdreven. In
vergelijking met 2004 is de stijging nog frappanter. In december van
dat jaar rekende Esso 37 eurocent per liter, goed voor een jaarfactuur
van 9.250 euro. Dat betekent dat ten opzichte van drie jaar geleden de
stookoliefactuur van dit Brusselse schooltje met 7.500 euro gestegen
is. In drie jaar tijd is het dus 32 euro per scholiertje duurder
geworden.
Luc Van Gasse van de scholengroep Rivierenland uit het
gemeenschapsonderwijs kent een voorbeeld waar de verwarming maar liefst
40 procent van het budget opslorpt. "Basisschool Hoeksteen uit Boom
telt 135 leerlingen en had vorig jaar een stookoliefactuur van 24.285
euro, bijna 180 euro per leerling", zegt de algemeen directeur. "Op
twee na zijn onze scholen gelukkig al overgeschakeld op aardgas, en
Hoeksteen is voor alle duidelijkheid een extreem voorbeeld. Maar als
wij door die hoge energiefactuur de werkingsmiddelen niet zouden
herverdelen, zou er in Boom nauwelijks nog budget voor onderwijs zijn."
Vlaams
onderwijsminister Frank Vandenbroucke (sp.a) reageert met een
"eenmalige tussenstap" in de richting van het nieuwe financieringsmodel
voor de werkingsmiddelen van scholen, dat in 2009 van kracht gaat. In
de zomer van 2008 krijgen de basisscholen 21,3 miljoen extra, wat
neerkomt op zo'n 30 euro per kind. Al moet daarover nog overlegd worden
met de onderwijskoepels. Voor het secundair is een tussenstap van 10
miljoen euro mogelijk, maar met de bemerking dat die selectief kan
dienen "in het kader van specifieke beleidsprioriteiten". De VSKO toont
zich alvast tevreden met de snelle politieke reactie en overlegt
vandaag met de overige onderwijsnetten over een gezamenlijk standpunt.
Maar
's ochtends al benadrukte de minister in een eerste reactie het belang
van energiebesparing. Nieuwbouwscholen moeten daartoe voldoen aan heel
strenge normen. Voor de verbetering van bestaande gebouwen is dit jaar
27 miljoen euro beschikbaar, volgend jaar is dat nog eens 25 miljoen.
De scholengroep Rivierenland uit het gemeenschapsonderwijs maakt
gebruik van die energietoelage. Van Gasse tracht met die middelen ook
zijn rekening structureel omlaag te krijgen. Niet alleen door oude
ketels te vervangen en te verwarmen op aardgas, maar ook door dubbele
beglazing of thermostatische kranen te installeren. "Vorig jaar hebben
we uit die energiepot zo'n 300.000 euro ontvangen. Ik zou overigens
graag zien dat de huidige heffing van 21 procent btw voor die
investeringen omlaag gaat. Dan zouden we nog meer kunnen investeren in
goed energiebeheer", aldus de directeur van Rivierenland.
De vinger
blijft in tijden van dure energie sowieso op de knip. "Wat echt nodig
is, kopen we aan, maar de extra's die in het verleden konden, moeten er
vaak aan geloven", zegt Ann Van Damme. "Computers zullen we nu
bijvoorbeeld tweedehands kopen, al betekent dat ook weer dat je ze
sneller moet vervangen, dus zoveel win je daar niet op."
Van Damme
maakt jaarlijks voor haar school een begroting op. Door de stijgende
brandstofprijzen verkleint haar marge voor de extra's. "Dat betekent
dan dat je uitstapjes moet schrappen. Bussen huren is immers een heel
prijzige aangelegenheid. Indien mogelijk doe je dat met het openbaar
vervoer, maar dat kan niet altijd. Maar de verwarming gaat niet lager.
Besparen, dat kan niet anders, maar altijd op zaken die de kinderen
niet voelen." De energiefactuur
De Belgische bediende presteert jaarlijks gemiddeld 70,5 overuren,
waarvan 45 onbetaald. Die onbetaalde overuren leveren de bedrijven
jaarlijks 1,5 miljard euro op. Dat blijkt uit een berekening van de
krant De Tijd op basis van recente gegevens over overwerk in België.
De
fiscus ziet iets meer dan een half miljard euro belastingen door de
vingers glippen en de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid (RSZ) derft
200 miljoen euro aan bijdragen.
Uit de laatste
arbeidskrachtentelling van Eurostat blijkt dat Belgische bedienden per
week gemiddeld 1,5 uur extra werken. In dat rapport staat dat 64
procent van de overuren in België niet wordt betaald. Gesteld dat
bedienden volgens hun contract recht hebben op een vergoeding voor die
extra uren, betekent dat dat de Belgische werkgevers 1,5 miljard euro
sparen aan bijkomend loon. De grote verliezers zijn de sociale
zekerheid en de fiscus.
Professor Jozef Pacolet, de
zwartwerkspecialist van het Hoger Instituut voor Arbeid (HIVA) van de
KULeuven, wil de onbetaalde uren niet als sociale fraude catalogeren,
maar raadt de vakbonden aan waakzaam te blijven. (belga/dm)
We
staan voor twee belangrijke weken. Red de solidariteit zit volop in zijn
actieweek en afgelopen zaterdag hebben wij een dikke duizend handtekeningen
verzameld te Antwerpen. We vragen nogmaals aan iedereen die kan om nu woensdag,
donderdag of vrijdagavond een uurtje mee te komen actie voeren. Verzamelen
tegen 19:00u aan de wapper. Er is ook nog een actie in Ekeren op 5 december en
dit aan de markt van Ekeren. Zij die willen meehelpen : de afspraak is om 10u00
aan de oude Aldi oftewel aan begin van de markt aan de dorpstraat.
We
sluiten de actieweek af op zaterdag 8 December en dan verzamelen we om 10:00u
aan de wapper en gaat de actie verder tot een uur of 18:00u. Een warme oproep
aan iedereen om mee te komen helpen en als dusdanig de actie in schoonheid te
kunnen afsluiten !
Ook
op de bedrijven wordt meer en meer met de petitie gewerkt.
Hier (http://users.pandora.be/sven.naessens/blogspot/regionalisering%20is.pdf) vinden jullie een pdf
bestand dat is gemaakt op vraag van enkele delegees. Enkele rake
punten op één
duidelijk pamflet, genoeg om alvast de discussie te kunnen voeren en duidelijk
te maken waarover het gaat.
Deze tekst (http://users.pandora.be/sven.naessens/blogspot/sociale%20zekerheid.doc) kunnen jullie misschien
uitdelen als pamflet of elektronisch verzenden. Maak echt gebruik van de tekst.
Elke persoon die we kunnen bewust maken van de situatie, of er toch al eens
over laten nadenken is een persoon bereikt !
Als
derde willen ook wij alvast mee oproepen voor de actie op 15 December. Dat ze
wordt gehouden in gezamenlijk vakbondsfront is een troef, laten we die dan ook
zelf uitspelen vrienden ! Roep mee op tot zelfs aan vrienden en familie toe.
Tenslotte
zouden wij nog eens aan iedereen willen vragen om steun toe te zeggen. Als
vakcentrale, syndicale afvaardiging, secretaris of eender welke andere
hoedanigheid, het is iets dat ons allen raakt ! Stuur gewoon een mailtje naar :
sociale.zekerheid@gmail.com
Een dikke 170 dagen zijn inmiddels gepasseerd en in
al het negatieve rond de formatiegesprekken is er toch iets positiefs naar voor
gekomen ! Maar hoe kan het anders, eerst een kleine terugblik op de
regeringsformatie.
Eigenlijk zijn er twee standpunten waarbij men wel
steeds hetzelfde zegt, namelijk dat er een staatshervorming moet komen. Het
slecht bestuur heeft dit wel duidelijk gemaakt. De vraagstelling is dus wat
gaan we federaliseren en wat gaan we regionaliseren. Mevrouw Milquet krijgt in
Vlaanderen veelal de zwarte piet toegeschoven maar zij heeft wel water bij de
wijn gedaan. Net zoals alle andere partijen is zij in de strijd gestapt met
haar programmapunten. Al die punten werden dus in de pot gesmeten en men ging
op zoek naar het compromis. En dat compromis werd ook gevonden, voor alle
Waalse partijen en alle Vlaamse partijen, of toch bijna alle Vlaamse partijen.
Nva is de enige partij die zich 's maandags niet akkoord verklaarde. De aanhang van dhr. De
Wever wil maar één ding en dat is regionaliseren ook al is in sommige gevallen
herfederaliseren een stap naar beter bestuur. Een simpele vraagstelling
hierbij zou kunnen zijn of wij wel nood hebben aan een Vlaams, Frans, Waals, Brussels, Duitstalig en federaal parlement of hebben we genoeg aan één Belgisch parlement ? Zes parlementen of één, meer
of minder postjes dus, is dat misschien de vraag ?! Jullie weten wel, de vraag
van 50 miljard van vorige week..
En het positieve dan ? Wel, het wordt stilaan voor
meer en meer mensen duidelijk dat de verdeelsleutel in ons land niet meer werkt.
Geld is er nog genoeg en winsten groeien met de dag. Spijtig genoeg vloeien die winsten naar de topmanagers en hun aandeelhouders en dus niet naar de
werkende klasse. Jan met de pet voelt dat er op het einde van elke maand minder
en minder overschiet. Zelfs de middenklasse begint het al te voelen. Niet dat
dit allemaal zo positief is maar wel het besef dat er eindelijk komt. Hopelijk
brengt dat besef ook meer dan 20.000 mensen op de been. Dat is namelijk het
aantal mensen dat wordt verwacht op 15December in Brussel als de vakbonden op
straat komen, oa tegen de splitsing van de sociale zekerheid.
Ondertussen werd de afgelopen week nog maar eens duidelijk wat een hemel op
aarde België wel is voor de bedrijven. Meer dan 28.000 bedrijven vullen hun
belastingsformulier niet in en slechts een heel klein deel krijgt daar controle
op. Benieuwd wie van ons, als gewone werkende mens, zijn belastingen kan
ontlopen ? Neem nu simpelweg dat een bedrijf gemiddeld 10.000 euro aan
belastingen zou moeten betalen dan komt dit neer op 280 miljoen euro ! Is
10.000 euro veel of weinig ? Waarschijnlijk zal het gemiddelde wel een pak
hoger liggen dan dat ! Sociale inspectie uitbreiden en daar meer jobs creëren
lijkt dus de logische stap. Met 280 miljoen euro, of meer, kun je wel een paar
mensen aan het werk zetten lijkt me zo. Ineens een deel van de werkloosheid
opgelost, dus iedereen wint. Alé ja, iedereen buiten diegene die nu hun
belastingen ontlopen natuurlijk.
En er was nog meer goed nieuws. De spilindex werd
deze maand net niet gehaald maar niet getreurd, volgende maand zal het prijs
zijn. Joepie, eindelijk gaat de koopkracht mee omhoog. Ondertussen vlogen er
wel een paar zaken uit de index zoals de filmrolletjes en herschrijfbare cds,
maar geen nood die werden vervangen. De praline deed zijn intrede ! Met
de wetenschap dat verwacht wordt dat de prijs van een liter benzine binnen een maand of twee
rond de 1.6 euro à 1.7 euro zal schommelen was de invoer van de praline wel echt een absolute noodzaak. Misschien hebben we een Belgische alternatieve vorm van energie gevonden en zit die in de chocolat !?
Verder was er ook nog de Vlaamse zorgkas, U weet wel voor
de ouderen onder ons. De meeste onder ons betalen momenteel 25 euro. De vraag
is nu gaan we dit zo blijven doen of zoeken we naar een systeem waarbij
iedereen procentueel gezien evenveel afdraagt ? Blijkbaar kiest CD&V voor
het tweede. Het geweldige aan het systeem van de Vlaamse zorgkas is ook dat
Vlamingen in de Brusselse rand mee dienen te betalen als Vlaming maar geen
recht hebben om van die zorgkas te genieten als Brusselaar ! De logica ontgaat
mij volledig hopelijk snapt U er meer van.
En vanuit Antwerpen kwam vervolgens het armoederapport. Liefst
60% van de armeren in Vlaanderen kan de gezondheidszorg niet in zijn budget
inpassen. Nog straffer dat zelfs 17% gezondheidszorg uitstelt omwille van die
reden. Dag na dag verslechtert de situatie voor deze mensen. Maar ja wie ligt
daar nu wakker van ?
Onze pensioenen lopen dankzij de formatiegesprekken
al 4 miljard euro aan inkomsten mis. Tja zo wordt het allemaal niet moeilijk om
gelijk te halen over de betaalbaarheid van de sociale zekerheid. Maak de kloof
tussen arm en rijk zo breed mogelijk, ze zijn in elk geval goed bezig.
Het lijkt de onderhandelaars niet gegeven om iets
op poten te zetten dat lijkt op een regering, laat staan dat men kijkt naar de
problemen van de gewone werkende mensen onder ons die het al zo moeilijk
hebben. Men onderhandelt met de verkiezingen van volgend jaar in het achterhoofd en dus gaat de partij voor op de noden van de bevolking. Laat de werkende massa maar in de koude staan, lieg nog maar wat in het rond en lul maar verder. Dat verdient een applaus heeft men bij CD&V gedacht en zo
geschiedde. Tof, tof , tof...
En nu ? Hop naar een nieuwe week waarin hopelijk
zowel GROEN! als Spa resoluut voor de oppositie blijven kiezen en dat het
oranje-blauwe spelletje van vooraf aan begint, zodat het echt voor iedereen
duidelijk wordt dat men daar niet bezig is met de bevolking maar enkel met
zichzelf en zijn partij. Als negatieve "positieve" noot kan dat tellen. Moet ik daar al blij mee zijn ?
Steeds meer bedrijven dienen ongestraft geen belastingaangifte in
BRUSSEL -- Steeds meer bedrijven nemen niet eens meer de moeite om
een belastingaangifte in te dienen. Voor het aanslagjaar 2006 ging het
om 33.710 bedrijven.
Voor het aanslagjaar 2006
dienden 33.710 bedrijven geen belastingaangifte in. Dat zijn er 2300
meer dan in 2005. In sommige steden heerst straffeloosheid. Bedrijven
worden er nog slechts om de tien jaar gecontroleerd.
Sinds 2005 kunnen niet-indieners verplicht worden om een belasting
te betalen op de forfaitaire minimumwinst. Voor het aanslagjaar 2006
werden 5366 bedrijven die geen aangifte indienden, zo toch nog
verplicht om belastingen te betalen. Dat is meer dan de 3098 bedrijven
van het jaar daarvoor.
Dat betekent wel dat liefst 28344 ondernemingen in 2006 helemaal geen belasting betaalden en daar ook niet voor gestraft worden.
do 29/11/07 - In november is de inflatie op jaarbasis met 0,7
procentpunt gestegen tot 2,94 procent. De spilindex werd net niet
overschreden, maar dat zou in december wel het geval zijn.
Voor de tweede opeenvolgende maand is de inflatie op jaarbasis met 0,7 procentpunt omhoog gegaan.
De spilindex van het openbaar ambt en de sociale uitkeringen, die
106,22 punten bedraagt, werd evenwel net niet overschreden.
De indicator bleef steken op 106,13 punten maar zal naar alle
verwachting wel overschreden worden in december, zodat de uitkeringen
en lonen mee kunnen stijgen. De uitkeringen zouden in dat geval stijgen vanaf januari met 2 procent, en de lonen zouden volgen in februari.
Pralines in vernieuwde indexkorf
Overigens zijn vakbonden en werkgevers overeengekomen dat de indexkorf vanaf januari anders wordt samengesteld. In die indexkorf zitten de producten die representatief zijn voor de levensduurte. Nieuw zijn onder meer pralines, koffiepads en de machines die ermee werken, mp3-spelers, printers en de gps. Ook het afdrukken van digitale foto's telt nu mee voor de berekening.
Herschrijfbare cd's en kleurenfilmpjes vallen vanaf volgend jaar uit de
korf.
Steeds meer armen in Vlaanderen stellen een
doktersbezoek uit, omdat ze het niet kunnen betalen. Dat blijkt uit het
jaarlijkse armoederapport van de Universiteit Antwerpen. Twintig procent leeft onder het Europees minimum, zestig procent kan zijn ziektekosten niet betalen en zelfs zeventien procent stelt daarom gezondheidszorg uit.
De zestiende editie van het Jaarboek Armoede en Sociale Uitsluiting van
de Universiteit Antwerpen heeft bijzondere aandacht voor het thema
"armoede en gezondheid".
Onze gezondheidszorg mag dan wel een uitstekende reputatie hebben, veel
mensen slagen er steeds minder in om gezondheid in te passen in hun
budget. De titel waarmee de universiteit haar rapport voorstelde, luidt dan ook heel toepasselijk: "Armoede schaadt de gezondheid".
"Gezondheidszorg kost geld, het leven is duur en het budget is beperkt", zegt Danielle Dierckx van de Universiteit Antwerpen.
Zestig procent van de mensen kan de ziektekosten niet in het huishoudbudget inpassen, staat in het rapport te lezen.
"Uit schrik voor de hoge dokters- of ziekenhuisrekening stelt zeventien
procent van de mensen gezondheidszorg uit", zegt Dierckx.
Het leefloon volstaat ook hoe langer hoe minder om alles te kunnen
betalen. In ons land ligt het leefloon twintig procent onder het
Europese minimum.
Kloof tussen arm en rijk neemt toe
Uit het armoederapport blijkt ook dat preventiecampagnes armen slecht bereiken.
Het aantal armen in Vlaanderen blijft al een aantal jaren op hetzelfde
niveau. Maar de kloof tussen arm en rijk neemt wel toe, want de rijken
worden steeds rijker.
Arme mensen zouden ook gemiddeld vijf jaar sneller sterven.
