geen goud, geen zilver, geen brons, maar gewoon ijzer de belevenissen van een Waaslandse triatleet, op weg naar z'n volgende Ironman
04-09-2008
verslaving
Naast het genot van het lopen zelf, vind ik één van de vele andere charmes ervan, dat ik die trainigen zodanig heb leren inplannen dat ze weinig of geen hinder veroorzaken voor mijn werk en de privé tijd met m'n gezin. Daarom wist ik op voorhand dat het overschakelen naar zwemmen wel wat puzzelwerk zou vragen. Maar gelukkig leken vanmorgen alvast een paar puzzelstukjes goed in elkaar te passen. Voor de eerste keer ben ik naar het Sinbad in Sint-Niklaas geweest om vóór het werk te gaan zwemmen. Om de eenvoudige reden dat dat het enige zwembad in de buurt is, dat twee dagen per week om zeven uur 's morgens open is. Zoals verwacht, had ik geen problemen om baantjes te trekken op m'n nuchtere maag, integendeel. En eigenlijk zou ik graag nog wat vroeger willen gaan zwemmen, om dan ook iets vroeger op het werk te geraken. Maar dat zit er dus niet in. Een groot voordeel is alvast dat er minder volk is dan 's avonds. Alhoewel het bad toch ook om zeven uur al goed gevuld is. Maar het grootste verschil met 's avonds is dat er om zeven uur 's morgens enkel maar echt wordt gezwommen en niet wordt gespeeld en van alle andere storende bezigheden gedaan worden, wat het zwemmen (zeker voor een beginner als mezelf) toch heel wat aangenamer maakt. Na overleg met Rudi, heb ik nu ook voor het eerst 200m crawl achtereen mogen, maar vooral kunnen zwemmen. M'n zwemprestaties blijven dus in stijgende lijn gaan. Jihaa! Wat natuurlijk niet veel zegt, I know. Maar het is wel goed voor de motivatie. Begonnen met meer dan 3 min nodig te hebben voor 100m. Voor wie wat van zwemmen kent, neen, dat is geen typfout, het ging echt zo traag. Wel, vanmorgen was het al minder dan 5 min voor 200m. Neen, weer geen typfout ;-). Maar wel al meer dan een minuut eraf op amper 200m. En wetende dat mijn techniek dan nog steeds nergens op lijkt, ben ik daar, na amper drie weken, al best tevreden mee. De eerste zwemtrainingen waren een echte opgave. Gewoon omdat het in het begin van geen kanten gaat. Dat wist ik op voorhand. Doorbijten is dan de boodschap. Maar dat ik na amper zes trainigen er al zo veel plezier aan zou beleven, dat had ik nooit gedacht. Het zal, na het lopen en het fietsen, toch mijn derde verslaving niet worden zeker?
Reacties op bericht (2)
05-09-2008
Blub, blub
Je maakt inderdaad snel progressie in het zwemmen, maar je hebt natuurlijk wel al een prima conditie. Als je nu eens vliezen tussen je tenen plakt ..., alle details kunnen misschien helpen.
05-09-2008 om 11:33
geschreven door Marc
Correctie
4de verslaving! François ijs (mokka) niet vergeten 'k Ben content dat ge u wat kunt amuseren... Blijven trainen, zodat we volgend jaar niet té lang moeten staan wachten aan diene visvijver in Antwerpen hé!!!