geen goud, geen zilver, geen brons, maar gewoon ijzer de belevenissen van een Waaslandse triatleet, op weg naar z'n volgende Ironman
21-03-2010
maffia
Na enkele jaren van trouwe dienst, houdt hij het blijkbaar voor bekeken. 't is te zeggen niet volledig, maar ik kan niet meer op hem rekenen. Bij het minste is het hem te veel en "valt hij uit". Ik heb het over m'n Garmin Forerunner 305. Sinds oktober 2006, deed ik geen looptraining mee zonder hem. Andere bezitters van een GPS loophorloge kunnen zich waarschijnlijk ook niet meer voorstellen hoe ze ooit deftig hebben kunnen trainen zonder. Dikke zever natuurlijk. Want m'n eerste marathon was - als eerste marathon dan toch - één van m'n betere loopprestaties ooit. En toen had ik nog nooit met een GPS horloge gelopen, niet op training en niet tijdens een wedstrijd. Maar van zodra je er mee gelopen hebt, kun je gewoon niet meer zonder. Een jaar geleden begon hij al eens raar te doen. Maar dat is om één of andere onverklaarbare reden vanzelf overgegaan. Zoals dat bij mensen ook wel eens gebeurt ;-) Maar nu is het enkele weken dikke miserie. Vijf tot zes keren uitvallen op één training is niets bijzonder meer. Op den duur was ik meer bezig met m'n Garmin in 't oog te houden dan met m'n looptraining zelf. En daarom ben ik sinds deze week de trotse bezitter van zijn jongere broertje: de Forerunner 405. Op het eerste zicht heeft die toch een aantal voordelen t.o.v. zijn voorganger. Hij oogt veel mooier, maar dat is gewoon mooi meegenomen en in feite maar bijzaak. Belangrijker is dat ik de indruk heb dat hij merkelijk sneller zijn satelieten vindt. En ik heb ook net ontdekt dat de virtual partner functie gemakkelijker te gebruiken is. Misschien dat ik die daardoor dan toch frequenter ga gebruiken. Iets minder dan weer is het bedienen via de touch bezel: een ring rond de horloge die werkt zoals een touchscreen. Heel fancy, maar eigenlijk overbodig, wat mij betreft. Een ander nadeel is dat het me, tegen m'n zin, weer wat geld gekost heeft. Murphy heeft er dan bovendien weer voor gezorgd dat zo'n ongewilde en ongeplande kost samen valt met andere kosten. Ik wou me immers al lang een Garmin Edge 705 cadeau doen voor op m'n koersfiets. Ik probeer heel bewust de uitgaven voor al m'n sportieve uitspattingen beperkt te houden. Maar als triatleet is dat een serieuze opgave, kan ik je verzekeren. Ik mag dan even niet terugdenken aan wat ik heb moeten neertellen om één van de 2.200 gekken te mogen zijn die in juli in Zürich een kleine halve dag zichzelf gaat afbeulen. Als ik dan lees dat sommigen het inschrijvingsgeld voor een marathon te veel vinden. Try triathlon and you ain't see nothing yet ;-( Wat doe je daar dan aan? Het IM inschrijvingsgeld daar kun je niet aan voorbij natuurlijk. Aan al die andere IM geldklopperij gelukkig wel. Je houdt het niet voor mogelijk. De IM Lottery: een loterij om mee te mogen doen aan het IM Word Championship in Hawaï. Pardon me? De IM Trophy: een gepersonaliseerde trofee als IM finisher. Leuk idee, tot je de prijs ziet. IM bib number sale: je gepersonaliseerde startnummer aan de start van een IM. Nog leuker idee, mocht het niet opnieuw dienen om geld op te brengen. Ironman was het toch? Of was het Ironmaffia?
Ik las zonet op www.3athlon.be dat Rutger Beke op 30 mei zal meedoen in Leuven. Dat doet me altijd wel iets: weten dat ik in een wedstrijd met echte wereldtoppers aan de start mag staan. Dat ik tijdens fietsen door hen gedubbeld mag worden. Spijtig genoeg tijdens het lopen niet meer. Maar langs de andere kant .... weer een plaats naar achter in de eindstand ;-)
