|
Leren zwemmen is één ding. Leren fietsen een ander. Wachten op Sinterklaas zou niet veel opbrengen. Dus heb ik mezelf, deels geholpen door wat sponsoring, twee weken geleden een leuk verjaardaggeschenk cadeau gedaan: een opzetstuur of tijdritstuur. Na wat geknoei, heb ik ondertussen wel het gevoel dat ik het op de juiste manier geïnstalleerd heb. Het was in het begin een beetje zoeken en uiteindelijk heb ik het meer naar voor gemonteerd dan dat ik op voorhand had gedacht. Meer naar voor, betekent ook dat ik, eens ik met m'n onderarmen in de beugels lig, echt wel volledig horizontaal lig, want natuurlijk wel goed is qua aërodynamiek. Maar het vraagt daardoor ook nog wel wat gewenning. Die nieuwe fietshouding bevalt me uiteindelijk wel beter dan gedacht. Ook al verschilt het serieus van het fietsen in de klassieke houding. Op één of andere manier voelt het aan als een meer relaxe manier van fietsen, vooral door het feit dat m'n onderarmen - en m'n hele bovenlichaam - in die beugels kunnen rusten. Een ander groot verschil is natuurlijk de stuurvastheid of de stuurvaardigheid. Ik kan natuurlijk alleen in die tijdrithouding gaan liggen op voldoende lange, rustige stukken rechtdoor. Echte bochten pakken lukt niet en dat is ook niet de bedoeling, denk ik. Enkel flauwe bochten pakken, zonder uit de beugels te moeten komen, begint beter en beter te lukken.
Wat me natuurlijk bezig hield (en houdt) is welk verschil dat nu eigenlijk maakt in vergelijking met de klassieke fietshouding. Ik heb er een paar keer op gelet wat er met m'n snelheid gebeurt als ik van houding verander. En tot mijn verbazing scheelt het soms toch wel tot twee km/h dat het sneller gaat. Ligt dat nu puur aan de aërodynamica? Dat kan ik me moeilijk voorstellen. Ik heb de indruk dat ik, door die andere houding, op de één of andere manier ook iets meer kracht kan zetten met dezelfde inspanning. Misschien dat dat na maanden trainen zelfs nog betert, who knows. Ook al is het nog vroeg, het geeft me toch het gevoel dat ik op die manier 90 km tegen een redelijk deftige snelheid moet kunnen afleggen zonder daarna volledig choco aan de halve marathon te moeten beginnen. Waar is die nu al mee bezig, zul je denken. Dat is potverdorie nog meer dan negen maanden. Tja, dat is wel waar. Maar dat zit gewoon in m'n aard. Ook al is 2 augustus 2009 nog meer dan negen maanden. It keeps me going ...
|
