geen goud, geen zilver, geen brons, maar gewoon ijzer de belevenissen van een Waaslandse triatleet, op weg naar z'n volgende Ironman
13-02-2010
therapie
Een blog werkt soms therapeutisch. Iets of iemand waar je bewondering voor hebt de hemel in prijzen. Meermaals een frustratie of een slecht gevoel van je afschrijven. Of bewust iets neerschrijven zodat je achteraf niet anders kunt dan het niet of wel doen, omdat je het geschreven hebt en het aan iedereen hebt laten weten. Maar soms werkt het blijkbaar toch niet zo. Ik had immers net geschreven dat ik dit weekend maar voor 95% zou gaan. Omdat ik het echt niet zag zitten om me drie uur in één stuk op de spinningfiets uit te sloven. En toch ... na drie en een half uur stapte ik vanmorgen van m'n spinning fiets. Zo zelfvoldaan dat het eigenlijk genant werd. Waarom doet een mens nu toch zoiets? Ik kan het niet verklaren. Gewoon het gevoel dat ik het moest doen. Of anders gezegd: een slecht gevoel mocht ik het niet gedaan hebben. Een onweerstaanbare drang heet zoiets, denk ik. Tja, dat klinkt eigenlijk toch niet zo ok. En dat vraagt misschien toch meer om therapie dan dat ik oorspronkelijk dacht ...
Reacties op bericht (4)
16-02-2010
Geruststelling
Zo ken ik je weer... Zou Rudi volgende week een 4u ritje durven plannen??? Ik hoop voor u dat de zon dan schijnt!
16-02-2010 om 20:46
geschreven door Wim
15-02-2010
@Rudi
Gewoon een kwestie van geduld ;-)
15-02-2010 om 17:18
geschreven door Hank
En de vrouw?
Was die gelukkig met een erectieloze man na 3u afknellen van een zeeeer belangrijke zenuw
15-02-2010 om 12:00
geschreven door rudi
14-02-2010
Spinning
Voor zo een lang durende spinning sessie hebben ze anders wel een mooi woord, namelijk spinning-marathon. Dus als ge u nog zo eens wil uitsloven, kunt ge op zondag 7 maart terecht in het Atelier voor 4 uurtjes spinnen. Kwestie van de grenzen te blijven verleggen.
