|
Als ik de blogs van collega-triatleten er op na lees de laatste weken, zijn allerlei kwaaltjes en kwetsuren schering en inslag. Gelukkig kan ik daar op dit moment niet zo goed over meepraten. Het is ooit anders geweest. Ligt het aan het koude winterweer? De koude die, de toch al zwaar belaste, spieren nog eens extra doen afzien. Dat zal er zeker wel voor iets tussen zitten. Maar natuurlijk de trainingen zelf. Niet alleen de intensiteit van sommigen hun (loop)trainingen. Als ik de volumes van sommigen bekijk, dan is het toch effe slikken. Ik vraag me dan trouwens soms af of ze ook een gezin hebben. Of ze ook nog andere hobbies hebben. Of ze soms ook eens moeten gaan werken ;-) It's a way of life ... Dat is heel juist, maar er zijn wel grenzen, vind ik. Tijd kunnen vrijmaken is één. Maar ook nog andere dingen willen doen en vooral beseffen dat al die andere dingen ook heel wat energie vreten is nog iets anders. Als je niet bezeten bent van je sport, kun je het vergeten. Dat compenseert al heel wat. Dat samen met veel creativiteit om alle geplande trainingen te kunnen afwerken. Als perfectionist, is het een doel op zich voor mij om zo weinig mogelijk van m'n trainingschema's af te wijken. 99% is niet goed genoeg. Het moet 100% zijn. En als er dan toch eens afgeweken wordt, liefst een beetje meer. Ik denk dat Rudi en Mieke hier misschien zelfs rekening mee houden, als ze m'n schema's opstellen ;-). Het voorgeschreven schema volgen gaat de ene keer al wat beter dan de andere. De voorbije dagen waren de traingen net iets anders dan dat ik gewoon ben. Ik ben niet voor niets deze week zwetend als een rund van de spinningfiets gestapt en heb m'n koppeltraining verder afgewerkt in de vrieskou. Een koppeltraining is mijn favoriete training, dat wel. Maar vooral dan in de zomer. Achteraf bekeken, had het wel als voordeel dat ik pas afgekoeld geraakte tegen dat ik terug thuis was. Tijdens de looptraining van vanavond was dat iets minder het geval. Niet dat ik echt kou heb geleden - nooit eigenlijk tijdens een looptraining - maar door de sneeuw werden m'n voeten natter en natter, kouder en kouder en waren ze blij dat het na 15 km gedaan was. Althans voor vandaag ... Tussen de trainingen voor de rest van de week, staat er nog een mooie 100 km fietstraining. Maar ik vrees dat ze op het schema zal blijven staan. Want meer dan 3 uur ononderbroken spinnen? Mmm ...er zijn wel grenzen ;-) Dan toch maar even geen perfectionist. Heel even maar. 99% en daarna terug 100%.
|
