geen goud, geen zilver, geen brons, maar gewoon ijzer de belevenissen van een Waaslandse triatleet, op weg naar z'n volgende Ironman
30-12-2009
2010
Tegen het einde van het jaar maakt elke sporter - groot of klein - meestal de balans op van het voorbije jaar en kijkt hij of zij vooruit naar wat het nieuwe jaar op sportief gebied allemaal zou moeten brengen. 2009 was voor mezelf op sportief gebied een goed jaar. Of ik tevreden ben van een jaar op sportief gebied hangt natuurlijk af van de resultaten die ik heb kunnen neerzetten. Maar eigenlijk zijn er heel wat meer dingen die daarin een belangrijke rol spelen. En net die dingen zaten het voorbije jaar meer dan snor. Goede resultaten of niet. Blessurevrij kunnen sporten is en blijft het belangrijkste van allemaal. Mijn beslissing anderhalf jaar gelden om terug met triathlon te beginnen draaide in hoofdzaak daarom en bleek dus een hele goede beslissing. Als cijfer- en schemafreak kijk ik ook graag naar m'n getrainde kilometers. In het zwemmen kan ik nog niet vergelijken met voorgaande jaren. Voor de gemiddelde triatleet zal 260 km zwemmen op één jaar niet veel voorstellen. Maar toch ben ik er tevreden mee. Eind vorig jaar betekende 1,5 km zwemmen al een lange training. Nu is die afstand het minimum geworden voor een zwemtraining en probeer ik, wanneer het kan in één training 2 tot 3 km te doen. Wat het fietsen betreft, zal ik nooit meer op het niveau van 2005 en 2006 uitkomen. Maar toch kom ik dit jaar met 7.500 km ruim boven m'n totaal van de voorbije twee jaren. Dat kan niet anders dan een goeie basis geven voor volgend jaar. Ook in het lopen moet ik niet meer vergelijken met de 2.500 km in 2007. Het is ook gebleken dat dat net iets teveel was voor mijn carrosserie. Alhoewel het de eerste maanden van dit jaar - met de naweeën van de stressfactuur van het jaar ervoor - nog redelijk met de rem op trainen was, heb ik toch een gans jaar door blessurevrij kunnen trainen en kom ik daardoor dit jaar toch uit op ruim 1.700 km. Als ik al dit goeds volgend jaar kan herhalen, kan het niet anders dan dat ik in Zürich m'n mooiste sportprestatie ooit ga neerzetten. Meer heb ik mezelf op sportief gebied voor 2010 dan ook niet te wensen. Mijn sportende medemens wens ik in het nieuwe jaar ook heel veel plezier, tijd en motivatie toe om er een mooi sportief 2010 van te maken. En mijn niet-sportieve medemens wens ik de moed toe om de stap naar een sportief leven te zetten. Je weet immers niet wat je mist.
Reacties op bericht (2)
02-01-2010
al het goede!
Ik wens je een 2010 waarin een prachtige Zürich-prestatie als sportief hoogtepunt in het niets verzinkt in vergelijking met je huiselijk geluk!
