geen goud, geen zilver, geen brons, maar gewoon ijzer de belevenissen van een Waaslandse triatleet, op weg naar z'n volgende Ironman
27-09-2009
surprise
Ik ben nog maar net bekomen van de aankondiging vorig week van de comeback van Hénin. Ik was vorig jaar nog zo gelukkig (voor haar) toen ze haar afscheid aankondigde. En vanmiddag was het opnieuw tijd voor onthutsend nieuws in sportland. Een loser die een winner wordt. Het kan dan toch. Daarom alleen al moet je respect hebben voor hem. En dat heb ik eigenlijk ook. Maar hij blijft de lelijkste coureur - op Mancebo na - in het profpeloton. Hij ziet er niet uit. Niet met fiets. Ook niet zonder fiets. Geen uitstraling, geen stijl, geen zinnig woord als hij geïnterviewd wordt. Maar dat laatste hebben er wel meer natuurlijk. Maar wel een doorzetter, dat wel. Een bijter. Dus is het hem gegund ... of eigenlijk toch niet ;-) En ook niet te vergeten, dat hij niet op z'n eentje gewonnen heeft. Neen, niet door z'n ploegmaats. En ook niet door Mark Coucke. Maar door en vooral op z'n Canyon. Dat nu net hij me geruststelt dat ik op punt sta een goeie aankoop te doen ;-) Life is full of surprises.
Reacties op bericht (1)
28-09-2009
Cadel
't is ook niet mijn favoriet ... hij fietst zoals de Italianen voetballen: met veel achter de bal en mikken naar de schenen. Ach ja, hij was eerst over de meet, en dikwijls is het zo dat je dan wint hé ...
by the way ... wie is Henin in godsnaam? Nooit van gehoord ;-)
