M'n laatste wedstrijd in Antwerpen ligt al een tijdje achter de rug. We zijn nu bijna twee maanden later. En vooral .... ook drie kilo's later. Niets nieuws onder de zon dat m'n gevecht tegen de kilo's een eeuwig durend gevecht zal blijven ;-( Ik had me voorgenomen om me na Antwerpen eens goed te laten gaan. Maar daar is dus niets van in huis gekomen. Dat komt er van als je teveel vooruit denkt. Alles wat er bij komt, moet er later toch terug af, denk ik dan. M'n lijstje met gastronomische uitspattingen sinds 2 augustus isdan ook niet echt indrukwekkend. Als je het al uitspattingen kunt noemen. Twee keer crème glace, één keer amper een paar frieten, twee bokes met choco, een chocomousse en een rijsttaartje. En niet te vergeten: al eens een glaasje cava (zo heet dat tegenwoordig ;-) en een glaasje wijn. Het aantal uren sport is nochtans op een deftig niveau gebleven. Alleen wat minder intensief dan in volle seizoen. En toch heb ik er drie kilo's cadeau voor gekregen. Het zij zo. Het enige wat ik er aan kan doen en aan gedaan heb - in vergelijking met pakweg twee jaar geleden - is dat ik m'n weegschaal nog zelden zie. Toen was dat een dagelijks ritueel. Nu was het het bijna twee maanden geleden. En dat is maar goed ook. Dat is dan maar één keer om de twee maanden dat m'n humeur even bergaf gaat. Gelukkig heel even maar, om dan terug m'n schema's van Rudi en Mieke erbij te nemen en elke week opnieuw te zien wat ik allemaal mag doen. Of moet doen om die kl*tekilo's eraf te krijgen.
|