|
Het wordt me de laatste weken niet gemakkelijk gemaakt om m'n zwemtrainingen in te plannen. Augustus mag dan wel een rustmaand zijn. Twee zwemtrainingen per week moet toch kunnen. Het Wezenberg zwembad is drie weken gesloten. En het Sinbad is tot het einde van de maand pas vanaf 's middags open. Het is klassiek dat je pas naar alternatieven begint te zoeken als je ze nodig hebt. En ook deze keer is het van dat. Ik ben al twee keer gaan zwemmen in het zwembad van het provinciaal domein Puyenbroeck in Wachtebeke. Trainen in een 50m zwembad buiten onder een stralende zomerzon. Wat moet een mens nog meer hebben? Spijtig dat het eigenlijk wat te ver rijden is, want het is echt wel de moeite.
Het toeval wou, dat ik de tweede keer, tijdens het wachten om binnen te mogen, eventjes aan de praat geraakte met een andere triatleet. Een echte triatleet. Hij had zich eerder dit jaar in Bolton (Engeland) gekwalificeerd voor Hawaï en was zich nu volop aan het voorbereiden. Als je even later bij het baantjes trekken, ook nog eens keer op keer verblind wordt door een schitterende zomerzon, is het moeilijk om niet weg te dromen. Het was een zalige training. Het was een zalige droom. En maar goed ook dat zo'n droom af en toe (maar soms ook wel net iets te veel ;-) door m'n gedachten gaat. Want op 2 augustus ging er met de halve Ironman in Antwerpen een kleine droom in vervulling. En hopelijk zorgt Zürich er voor dat, volgende jaar deze tijd, een grote droom in vervulling is gegaan. Weer een droom armer. En stel je voor dat er dan geen droom meer zou overschieten. Ook als is dat dan een droom, die altijd een droom zal blijven. Frankly, my dear, I don't give a damn.
|
