|
De voorlaatste intensieve trainingsweek zit erop. Na de intensieve week met het accent op zwemmen, lag de voorbije week het accent op fietsen. In aantal uren training betekent dat de zwaarste week. Ik had dan ook een dagje extra verlof genomen omdat het anders praktisch niet te regelen viel om m'n volledige trainingschema af te werken. In tegenstelling tot de week daarvoor, met volop zon en temperaturen tot 30 graden, was het deze keer armoede troef. Afgezien van de fietstraining van maandag, heb ik het geen enkele training droog kunnen houden. Het is dan ook een heel zware trainingsweek geworden. De klap op de vuurpijl was de fietstraining van vrijdag. Maandag was ik al naar de zee gefietst, goed voor net geen 100 km. Wel constant tegenwind, maar de wind blies niet zodanig hard dat het uiteindelijk wel meeviel. Vrijdag was het anders. Ik was niet via de kortste weg naar zee gereden, maar volledig om via Nederland (Terneuzen - Breskens - Cadzand). Om half acht 's morgens - na amper een half uur fietsen - was ik al volledig doorweekt. Een uurtje later is het dan gelukkig wel voorgoed opgehouden met regenen, zodat ik de rest van de training droog heb kunnen afwerken. Het is wel een heel zware training geworden. Méér dan vijf uur beuken tegen de wind in. Wind die verschrikkelijk hard blies. Dat had er natuurlijk alles mee te maken dat ik het grootste deel in de polders en langs de Westerschelde fietste. Wat het dan ook tot een bijzondere training maakte, omdat je gewoon bent om na een tijdje tegenwind wat te kunnen recuperen met wind in de rug. Deze keer dus niet. Er waren stukken bij waar ik flirtte met de 20 km/h grens. Dat zegt genoeg ...
Ik weet niet of het iets te maken heeft met het voorbije zware trainingswerk. Misschien zat het al in m'n lijf en is het er nu wat sneller uitgekomen. Zaterdagmorgen was ik nog gaan zwemmen en op de middag had ik nog een looptraining gedaan. 's namidddag begon ik me slechter en slechter te voelen. Spierpijn en moe. Zondagmorgen heb ik de fietstraining wijselijk gelaten voor wat ze was. 's middags had ik 38 ° koorts. Ondertussen begint het stilaan beter te gaan en is de koorts verdwenen. Een kleine, ongewilde onderbreking, van m'n laatste intensieve trainingswerk. Beter nu dan binnen drie weken, denk ik dan maar.
|
