geen goud, geen zilver, geen brons, maar gewoon ijzer de belevenissen van een Waaslandse triatleet, op weg naar z'n volgende Ironman
22-05-2009
10 weken
De Geel triathlon is ondertussen bijna twee weken geleden. En ik ben nog altijd een beetje aan het genieten. Maar daarom niet minder aan het trainen, integendeel. Vorige week - de week onmiddellijk na de wedstrijd - heb ik wel zelf aan Rudi en Mieke gevraagd om een rustweek in te plannen. Een mens wordt wijzer met de jaren. Het moet zo zijn, want zoiets zou ik vroeger nooit uit mezelf gevraagd hebben. Nu dus wel. M'n lichaam smeekte echt om rust. Niet alleen omwille van de wedstrijd. Maar evenzeer door de hectische week en de trainingen ervoor. Daarom werd deze week in elk geval een intensieve week. En dat komt eigenlijk ook prima uit met die twee dagen verlof erin, gisteren en vandaag. Ik denk dat het zelfs de meest intensieve week is tot nu toe. Want zowel in het zwemmen, het fietsen als het lopen mogen de trainingen en vooral het volume er zijn. Vooral in het fietsen, is deze week geen week als een ander. Met de training van zondagmorgen erbij, zal ik net boven de 300 km uitkomen. Het is al jaren geleden dat ik nog zo'n weektotaal bijeen fietste. En dan zaten er bovendien nog eens twee pittige trainingen in. Een korte training met 10 keer een redelijk lange helling (Temse Veldstraat) stoempend op de grote plateau naar boven. Maar die was niets vergeleken met veruit de zwaarste training deze week: 120 km met daarin 6 keer een kwartier aan wedstrijdtempo. Tja, in het schema stond "zeker 4 keer", dus heb ik het zekere voor het onzekere genomen en het 6 keer gedaan ;-). Neen serieus, in het fietsen kan ik me zoiets wel permitteren. In het lopen zou ik zoiets niet (meer) doen. Ik heb het dan ook wel mogen voelen achteraf. Toen ik thuis kwam, was het vat echt wel af. Maar de recuperatie was wel ok en gaf me een goed gevoel. Morgen ga ik m'n derde looptraining deze week doen: 20 km. Ik zie er ongeloofelijk naar uit om nog eens meer dan anderhalf uur te mogen lopen. Het is dan ook al geleden van juni vorig jaar - toen de marathon van Eindhoven nog op m'n planning stond - dat ik nog eens een dergelijke afstand gelopen heb. Lange duurlopen zullen vanaf nu al eens meer op de planning staan, denk ik. En dat zal ook wel moeten als ik begin augustus nog een deftige halve marathon uit m'n benen wil kunnen schudden. Ik vind het ook wel een tof gevoel dat m'n trainingen stilaan meer en meer in functie van de Marc Herremans Classic beginnen te staan. Sinds enkele dagen zijn er trouwens weinig of geen trainingen meer waarbij 2 augustus niet een paar keer door m'n gedachten gaat. Op 10 weken van D-day mag dat ook wel.
Reacties op bericht (2)
26-05-2009
Long way
10 weken... da's zolang als een (specifieke) marathonvoorbereiding uit jouw nog-niet-zo-verre verleden. Dan heb je toch nog even hé. Komt wel goed. Ik weet niet of Rudi er klaar voor gaat zijn, maar jij alleszins wel! I know... PS: Zelf een rustweek gevraagd? Dan heb je in je blessureperiode niet alleen leren zwemmen maar ook verstand gekregen, ofwa???
