geen goud, geen zilver, geen brons, maar gewoon ijzer de belevenissen van een Waaslandse triatleet, op weg naar z'n volgende Ironman
07-04-2009
wait and pray
Voor deze week heeft Rudi, op mijn vraag, het loopvolume een beetje teruggeschroefd. Eén keer raden? Ja, het is weer van dat ;-( Verdorie toch. Alhoewel, het is niet het allerslechtste nieuws. Gelukkig niet m'n linker scheenbeen, waar ik, door de kwetsuur van vorig jaar, het meest schrik voor heb. Maar sinds een week voel ik wel een vervelend gevoel in m'n rechterknie nadat ik een tijdje gelopen heb. Geen pijn, wel een vervelend gevoel dat er eigenlijk niet zou mogen zijn. Omdat ik het tegen het einde van de week en ook dit weekend niet alleen na een tijdje te lopen maar ook nog ná het lopen voelde, besliste ik om gisterenavond langs te gaan bij m'n sportdokter. Gelukkig was haar diagnose vrij positief. Duwen, nijpen, ... zoals alleen een goede dokter dat kan. Maar met niets van dat alles kon ze me pijn doen. En dat was dus goed nieuws. Omdat ze daarmee erge kwetsuren kon uitsluiten. Geen meniscus, geen ontsteking van de patellapees, ... Niets van dat alles. Wat is het dan wel? Mogelijk wat irritatie door een plica, waar ik een paar jaren geleden ook al last van gehad heb. Mogelijk heeft het ook met het kraakbeen te maken. Ik heb vroeger al eerder het advies gekregen om af en toe eens een kuur te doen met voedingssupplementen die kraakbeenherstellend werken. Dat schoot een paar weken sowieso al door m'n gedachten dat ik zo'n kuur nog eens zou moeten doen. En nu heb ik, spijtig genoeg, ineens meer dan een reden om het onmiddellijk te doen. Voor de rest zit er niets anders op dan geen te gekke looptrainingen te doen. En voor de rest: wait and pray. Pfff ... ;-(
