Gisterenavond kreeg ik van Rudi m'n trainingsschema's voor deze week. Voor de zwemtrainingen had hij een eerste test voorzien om te weten welke tijd ik zou zwemmen om 800m. Dat is precies de afstand die ik ook zal zwemmen in m'n eerste triathlonwedstrijd dit jaar in Oostende. Omdat het deze week Krokusvakantie is, ben ik genoodzaakt om 's morgens in het Wezenberg zwembad i.p.v. in het Sinbad te gaan zwemmen. Maar voor die test komt dat eigenlijk goed uit want in Oostende gaat de wedstrijd ook door in een 50m zwembad. Rudi kent mijn zwemtalent ondertussen al genoeg om te weten dat hij absoluut niet veel moet verwachten. M'n eigen verwachtingen waren dan ook niet anders. Langs de ene kant zag ik er echt wel naar uit om zo'n test te doen. Langs de andere kant wrong het een beetje omdat ik van mezelf wist dat het toch niet goed zou zijn. Wetende dat geduld niet m'n beste eigenschap is, had ik bovendien besloten om deze morgen reeds m'n 800m test te doen. Om een lang verhaal kort te maken. It was really bad. Normaal kikker ik onder de douche, na zo'n ochtendlijke zwemtraining, volledig op en heb ik energie voor tien voor de rest van de dag. Dat was deze morgen net iets anders. En dat heeft weinig of niets te maken met de te slappe waterstraal van de douches in het Wezenberg zwembad ;-) Maar dus alles met m'n abominabele tijd die ik neerzette op die 800 m. Nota bene dan nog met pull buoy, wat niet volledig de bedoeling was van de test. Wel geteld 17 minuten en 48 seconden om precies te zien. Dat is amper 2:14 per 100m. Ik had, na een half jaar zwemmen, toch wel iets meer verwacht en stiekem gehoopt om heel close in de buurt van 2 minuten per 100 te komen. Maar ik had het, eerlijk gezegd, al in de mot tijdens het zwemmen. Een verschil met het Sinbad was dat ik veel meer golven voelde tijdens het zwemmen en onder andere daardoor al voelde dat het niet goed ging. Maar vermits dat in open water nog erger zal zijn, is dat zeker geen excuus en maakt het dat alleen nog maar erger. Dat heb je nu met zwemmen dat het op zo'n moment geen zin om het slechte gevoel fysiek proberen te compenseren, want dan zwem ik mezelf nog meer achteruit. Willen focussen op de juiste techniek, maar er toch niet in lukken. Dat is wat er gebeurde, meter na meter. Anyway, ik zal er mee moeten leven dat m'n zwemmen gewoon heel slecht is, ondanks de vele inspanningen die ik er voor doe. Meer trainingen zouden waarschijnlijk wel wat aarde aan de dijk brengen. Dat zal wel zo zijn, maar dat zit er gewoon niet in. M'n dagen zitten nu al overvol. Dus zit er niets anders in dan "dream on" en vooral "keep going".
|