geen goud, geen zilver, geen brons, maar gewoon ijzer de belevenissen van een Waaslandse triatleet, op weg naar z'n volgende Ironman
06-12-2008
luxe probleem
Van dat goede weer om eindelijk nog eens buiten te kunnen gaan fietsen is voorlopig weinig in huis gekomen. Wat was me dat vandaag? Net na de middag stond ik nochtans volledig klaar in fietskledij om te vertrekken, toen een zoveelste bui me duidelijk maakte dat het misschien toch niet zo'n goed idee was. Op zich kon de regen me niet schelen, maar ik vond de temperatuur net iets te laag om, tijdens een paar uur durende fietstraining, de regen goed te kunnen verdragen. Daarom wisselde ik m'n fietskledij maar snel in voor loopkledij. Hopelijk lukt die fietstraining morgen wel. Ik had me voorgenomen om, na drie maal drie weken te hebben opgebouwd, nog eens iets anders te doen, nog iets extra. Ik heb dan toch niet gekozen voor een extra training, ook niet voor een langere training, maar voor een iets snellere training. 't is te zeggen, ik heb in m'n 10 kilometer twee snellere stukken van 500 m gestoken. Niet echt spectaculair, dat hoeft ook niet. De bedoeling was simpel. Na vier maanden, vind ik dat het toch stilaan tijd wordt om voorzichtig te testen hoe het nu eigenlijk staat met m'n linkerscheenbeen. Af en toe eens wat extra in de training zou nu toch stilaan moeten kunnen, hopelijk zonder dat ik er iets van voel. En vandaag gaf dat in ieder geval al een 10 op 10. Eigenlijk zelfs een 11 op 10. Niet alleen het gevoel tijdens en achteraf was zoals het hoort. Maar nu bleek, tegen m'n eigen verwachting in, m'n snelheid ook nog redelijk ok. Ik liep twee toertjes van 5km en heb telkens de laatste 500 puur, puur op het gevoel en redelijk rustig en relaxed, wat sneller gelopen. Toen ik achteraf keek hoe snel dat was, bleek dat de eerste keer bijna 4:00 per km en de tweede keer bal op die 4:00 per km. En dat heeft me toch wel aangenaam verrast. Ik liep een tempo waarvan ik het gevoel had dat ik het gerust een paar kilometers zou kunnen volhouden. Na twee maanden loopinactiviteit en twee maanden hele, rustige trainingsopbouw, vind ik dat meer dan behoorlijk. Een leuke opsteker. Het leek precies of het was één van m'n doodgewone trainingen van de voorbije twee, drie jaren. Ook weer typisch was dat de 5km rustig lopen na de eerste versnelling, zonder het zelf te voelen, weer sneller ging dan in het begin. Hetzelfde gevoel van vroeger: dat m'n snelheidsgevoel na een versnelling altijd in de war geraakt. Ik moet echt wel opletten, want het is en blijft nog altijd de bedoeling om rustige stukken niet onder de 5:00 per km te lopen. Dat bleek uit de twee lactaattesten, die ik dit jaar en vorig jaar gedaan heb. Dus ik zal nu zeker niet sneller moeten lopen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me serieus heb moeten inhouden om na de 10km er niet nog wat extra kilometers aan te breien. Serieus tegen m'n goesting, maar nu ben ik wel content dat ik het niet gedaan heb. Ik zal serieus op m'n tanden moeten bijten om de komende weken rustig te blijven opbouwen. De goesting om te lopen is gewoon te groot. Om nog maar te zwijgen over de goesting om te fietsen en te zwemmen. Maar als dat hét probleem wordt voor de komende weken en maanden, dan zie ik het best wel zitten.
