Dag beste lezer,

Hoog tijd dat we het eens over het Mittellandkanaal hebben, we zijn al over halfweg van dit 325,7 kilometer lange kanaal.  Enfin over het kanaal zelf is niet zo heel veel te vertellen, het is lang en recht 😊.  Voor ons is alles nieuw en wij kunnen genieten van het ontspannen varen, en om de saaiheid te doorbreken wisselen we om het uur af, vergapen we ons aan de kwikstaartjes die ons schip als gratis vervoermiddel gebruiken en moeten we ook regelmatig uitwijken voor een beroepsschip. En zij voor ons. Het moet gezegd, hier wordt door 90 % van de schippers (vooral Polen, Tsjechen en voormalige Oost-Duitsers), echt wel rekening gehouden met de pleziervaart. Het groene water is overal omzoomd door groene bomen en als we dan al eens een open plaatsje passeren, hebben we uitzicht op kilometers lange graanvelden. Huizen zijn er langs dit kanaal praktisch niet gebouwd.

Eerst hebben we 2 dagen in een oud kanaaltje gelegen, dat was ginder aangenaam vertoeven.  De eerste dag lagen we nog samen met de Contessa aan de kaai. Het was warm, maar we besloten om toch een fietstochtje (20 km) te doen, na amper 3 kilometer zag Peter het al zitten om een terrasje te doen, maar ik kreeg mijn elektrische fiets niet stilgelegd 😊.  Onze toer ging langs de kanalen. Met dit mooie weer zag je jong en oud, in zwembroek of naakt in het kanaal zwemmen, duiken, ploeteren, springen,…  In het terugkeren zijn we dan toch gestopt bij het terrasje van café Clara.  Mooi zulle een terras in een binnentuin van een oud Cisterciënzerklooster, ook een kunstencentrum.  De mensen die opdienden waren mensen met een beperking. Het zou een 100% rustgevende locatie kunnen zijn, alleen jammer van de autostrade in de buurt. Niet panikeren, beste lezer, we gaan niet ieder terrasje dat we aandoen uitgebreid  beschreven, maar dit was ons eerste terrasje in Duitsland, vandaar 😉.

Terug aan boord stonden onze Nederlandse buren al klaar met een heerlijk helder Heineken.  Nog een paar uur bij hen doorgebracht. Van hieraf scheiden onze wegen zich (voorlopig), hun vaartempo ligt hoger dan het onze (een oud schipper hé 😊), wat zij afvaren op één dag, doen wij in 2 dagen.

Zaterdag, 25/6, zijn we een goeie 40 kilometer opgeschoten. We hadden een plek voorzien om te stoppen, maar tijdelijk verbod om daar te liggen wegens werkzaamheden. We hadden geen goesting meer om verder te varen met dit warme weer, dus hebben we ons maar op het einde van de zwaaikom gelegd (ze moeten er maar geen bolders in voorzien 😊). Voor het eerst konden we eens testen hoe het liggen op het kanaal ging tegen- of meevallen. Het valt mee, ons Mira is juist een hondje, als er een ander schip in de buurt is wil ze er naartoe, en maar trekken aan haar touw(en). Peter houdt haar kort aan het lijntje, de leiband(en) strak aangespannen. We blijven relatief mooi op onze plaats liggen (behalve als er een speedbootje passeert, dan slingeren we serieus, zelfs ons schilderij zwiert dan over en weer).  Ook hier een fietstochtje (15 km) gedaan.  Hier kwamen de heuvels tot aan het kanaal, een uitloper van het Teutoburgerwoud (een bergrug), dus het was klimmen geblazen (zeker de niet elektrisch rijders puften toch een beetje 😊). Hier in Duitsland hebben ze geen fietsknooppunten, ik heb er een alternatief voor gevonden.  We vertrekken, Maasje op kop, straatje in, straatje uit tot ze geen idee meer heeft waar ze zijn, dan mag Van Laereke het overnemen om ons terug naar huis te loodsen😊. Soms komen we wel voor een verrassing te staan, zoals een diepe greppel, ik durf daar dan niet over, dus Peter wil dan eerst gaan en mij galant overzetten. Zijn afsprong was schitterend, zijn landing iets minder, helemaal onder het zand maar met een big smile heeft deze heer zijn madam aan de overkant geholpen 😊. Deze streek wordt vooral gekenmerkt door de vakwerkhuizen.

De zondag naar Minden gevaren of toch in de buurt want de ligplaatsen in Minden waren allemaal bezet en in de jachthaven konden maar jachten tot 15 meter.  Onze oorspronkelijke planning om daar twee dagen te blijven is dus niet doorgegaan.  Maar vermits we langs dezelfde weg terug moeten keren, kunnen we de plekken die we nu overslaan bezoeken (of niet).  We liggen een vijftal kilometer van de stad, dus onze stalen rossen terug van boord gehaald en naar het centrum gefietst. We waren onder de indruk van de grote, statige herenhuizen die er stonden (nu meestal opgesplitst in flats). Het centrum zelf wordt gedomineerd door wat kerken en wat stemmige pleintjes (en ongelooflijk veel ijssalons, dat ook).

Minden ligt aan de splitsing van het Mittelandkanaal en de Wezer. De Wezer hebben we niet bevaren maar toch overgestoken, via een aquaduct. Er zijn eigenlijk 2 kanaalbruggen: de oude, betonnen prachtige, oude constructie wordt niet meer gebruikt.  Voor de nieuwe overspanning hebben ze staal gebruikt, minder fraai maar wel breder en dieper. Toch speciaal, vanaf het Mittellandkanaal daal je 64 trappen af en je bent aan de Wezer.

Ook de sluis (Schachtenschleuze) om naar de Wezer te varen hebben we met enig ontzag bekeken, schoon kunstwerkje.

En nu een uitgebreid verslag van ons eerste restaurantbezoek in Duitsland. Het was veel en ook veel 😊.  Ik vroeg een wit wijntje, bij ons is dat 20 cl, gevuld tot aan het streepje, hier staat die aanduiding  ook op het glas, maar dat negeren ze straal, quasi volkappen is hier de boodschap. Ik wou en zou geen jäger-, Wiener- of zigeunerschnitzel eten.  Maar op mijn bord lagen 2 flinke lappen varkensvlees helemaal gepaneerd. Peter had mooie varkenslapjes besteld, duidelijk een betere keuze. Deze massa vlees, waar af en toe zo een heerlijk stukje puur vet aan zit , heb ik niet volledig door mijn keelgat gekregen. We hebben ons onlangs trouwens gewogen …  als we dit soort eten en hoeveelheden blijven eten, mogen jullie ons binnenkort Billie en Bessie (Turf) noemen 😊

Vandaag, maandag, 27/6 besloten we een klein eindje verder te varen … maar we hebben uiteindelijk meer dan 70 kilometer gevaren vooraleer we konden aanmeren.  In het begin waren we nog kieskeurig, niet aan industrie, niet aan een lawaaierige brug, …   Daarna was mijn hoofdbezigheid van de dag, fenders verhangen van stuurboord naar bakboord en omgekeerd. Iedere plaatsje waar we dachten aan te leggen was een probleem. Een mooi plekje voor pleziervaart mocht je sowieso al vergeten, daar ligt al wel een jacht. De jachthavens bijna allemaal tot maximum 15m. Dan maar geprobeerd aan een kade voor beroepsvaart, de bolders staan veel te ver uit elkaar. Als er al een (minder fraai) plaatsje voor jachten was, moesten we ons vastmaken aan halve ringetjes die in de kade geslagen waren, we krijgen onze touwen er niet eens door. Uiteindelijk hebben we een plaatsje gevonden niet ver van Schleuse Anderten, weer niet bestemd voor pleziervaart, maar wij hebben een beroep gemaakt van te liggen waar het niet mag, dan is dan ook beroepsvaart toch? 😊.

Als alles meevalt, varen we morgen door de sluis (wachttijden kunnen daar een paar uur oplopen) en stoppen we op het plaatsje dat reeds door de Contessa is verkend en goedgekeurd.

Beste lezer, we zijn veel sneller gevorderd dan we van plan waren op het Mittellandkanaal, maar gelukkig nog altijd in vakantiemodus 😊.

Fijne week nog en tot de volgende keer

Peter en Conny.

Afgelegd traject

Datum: 23/06

Vaarroute:  Schleuse Altenrheine (Dortmund-Emskanaal) naar oude kanaalarm (Hörstel) op het Mittellandkanaal – km 4,4

Vaaruren: 3,5 uur (beroepsvaart voor ons kon maar 5 km/u varen). 

Overnachting: Oude kanaalarm Mittellandkanaal – km 4,4. Geen faciliteiten.

Datum: 25/06

Vaarroute: Mittellandkanaal van km 4,4 tot km 47,5 (Ostercappeln)

Vaaruren: 6 uur

Overnachting: In zwaaikom, na de werken komt hier weer een mooie overnachtingsplaats voor jachten.

Datum: 26/06

Vaarroute: Mittellandkanaal van km 47,5 (Ostercappeln) tot km 107,5 (5 km boven Minden)

Vaaruren: 6 uur

Overnachting:  overnachtingsplaats voorzien voor jachten, rechtover fabriekje, maar in het weekend heerlijk rustig. Geen faciliteiten.

Datum: 27/06

Vaarroute: Mittellandkanaal van km 107,5 (5 km boven Minden) tot km 171,8 (buurt van Hannover)

Vaaruren: 7 uur