Vandaag weer goed dagje gehad. Maar ook raar dagje. Maarten had vandaag nog dagje verlof genomen omdat we niet op voorhand wisten hoe ik op eerste chemo zou reageren.
's Morgens brachten we Mats samen naar onthaalmoeder. Mijn klein ventje had het toch moeilijk bij het afscheid. Traantjes in overvloed, hij was ook al even niet meer geweest en moest duidelijk weer wennen.... Moet toch bekennen dat ik hem met een heel klein hartje achterliet.... Daarna Noor naar school, mijn grote meid vindt het leuk mij nog even te plagen, maar merk duidelijk dat ze graag naar school gaat.
Zo, kindjes afgezet op juiste plaats.... Daar zaten we met ons tweetjes in de auto. Beslisten dan maar beetje te gaan shoppen... Altijd goed om gedachten te verzetten. Gingen op zoek naar winterjas voor Maarten. De temperaturen voor de komende dagen vragen toch al om warmere jas.... brrr.... Hadden snel leuke jas gevonden en keerden dan maar huiswaarts. Vreemd, leeg huis zonder kindjes. Huis beetje opgeruimd en gelukkig was het snel tijd om Mats en Noor af te halen. De onthaalmoeder vertelde dat de traantjes van 's morgens snel plaats hadden gemaakt voor speelplezier.
Na school speelden de kindjes nog even, avondeten en daarna bedjes in. Wat vliegt een namiddag toch voorbij!
Toen kindjes in bed lagen, kroop ook in zetel in. Heb nog eventjes tv gekeken, maar moet toegeven dat ik het einde van Familie niet meer gezien heb. Uurtje later werd ik wakker in de zetel, snel douchen en bedje in.
Gelukkig ben ik niet ziek van chemo, maar word er blijkbaar toch moe van.... Maar ja, ga echt niet klagen, als het dat maar is.... Zal dan de komende avonden geen aangenaam gezelschap zijn, tenzij mijn "gesnurk" ook aangenaam klinkt voor mijn wederhelft ;-)
Vanmorgen rond 9u opgestaan, heb precies wel beetje meer slaap nodig. Gelukkig laten mijn schatten me in het weekend een beetje langer liggen
Vanmiddag bij oma en opa gaan eten. En namiddag hadden ze ons uitgenodigd om een ijsje te gaan eten. Eten gaat dus goed ;-)
Morgen weer nieuwe schoolweek, ook Mats gaat terug naar onthaalmoeder. Maarten heeft nog een dagje verlof. Zal raar zijn, zo alleen zo zonder kindjes thuis....
Gisterenavond vroeg mijn bedje ingekropen, en klok rond geslapen. Heeft mij deugd gedaan. Vanmorgen flink de verplichte medicatie ingenomen, cornflakes als ontbijt en voelde mij goed! Voormiddag kwamen mama en papa nog even langs, en namiddag stond er verjaardagsfeestje op het programma.
Leuke dag gehad En geen enkel kwaaltje gevoeld of gemerkt. 's Avonds pasta gehaald bij pizzeria en als dessert ijsje mmmm.... Dus kan niet zeggen dat mijn maag protesteert.
Vanavond wel weer snel moe, dus dan maar op tijd bedje in. Hopelijk blijft het zo.... Duimen omhoog!
Vanmorgen Noortje naar school gebracht samen met mama, Maarten was al werken. Daarna even langs bakker, koffiekoeken halen voor Maarten en zijn lieve collega's, ze moeten Maarten af en toe missen als hij naar mij komt of mee naar dokter gaat en dan zijn werk opvangen. Dus een "dank je wel" was wel op zijn plaats vond ik.
Mama bracht mij naar Hasselt, stapte met een klein hartje uit de auto voor het ziekenhuis. Had afgeteld naar deze dag, maar was nu toch een grote stap hoor.... Wist niet wat mij te wachten stond.... Zoveel vragen.... Maar voelde mij er ook klaar voor!
Belde even naar Maarten, brachten de koffiekoeken naar zijn collega's en gingen op zoek naar de juiste zaal in het ziekenhuis. Onbekend terrein!
Had om 9u45 afspraak met de psychologe voor de concentratie- en geheugentesten. In de zaal vroegen we eerst verpleegster om bloedname te doen, dan kon ik mee gaan met psychologe voor de testing. Verpleegster nummer 1 kwam met haar setje om bloed te prikken via port-a-cath. Was iemand jong en blijkbaar zorgde Maarten in uniform voor de nodige stress.... dus eerste prik mislukt! Ze besloot haar collega te roepen en deze het werk te laten opknappen. Verpleegster 2, lieve dame, prikte met gemak in mijn port-a-cath, nam 2 buisjes bloed af en plakte dit af. Zo kon ik mee met psychologe.
We zochten een ruimte waar in alle rust de testing kon doorgaan. Waren leuke "spelletjes", zowel mondeling, schriftelijk als op pc. Anderhalf uur later zat het erop en kon ik naar dokter. Maarten zat mij al op te wachten in de wachtzaal, de lieve schat!
Oncoloog meldde ons dat bloed prima in orde was, en gaf voorschrift voor chemo mee. Dit brachten we naar verpleegster die het bezorgde aan apotheek. Een uurtje later zou chemo geleverd worden.
Ondertussen even tijd om broodje te eten.
Anderhalf uur later, was ondertussen half drie, werd chemo geleverd en kon eerste zakje inlopen. Zo had ik drie zakjes te gaan, met telkens spoeling van 10min ertussen. Ze hadden mij aangeraden veel te drinken, dus luisterde flink en dronk 1.5l water leeg, gevolg vaak met mijn infuusstaander naar toilet....
Voelde mij prima tijdens toediening van chemo, niks te merken. Kreeg ondertussen nog bezoek van een onco-coach, ze zette mij alle mogelijke bijwerkingen op een rijtje en legde uit welke voorzorgsmaatregelen ik moet treffen.
Toen deze dame weg was, sloeg ik een babbeltje met mijn buurvrouw. Oudere dame, maar heel sympathiek. Maarten kwam langs, zijn werk zat erop rond 15u, hij kwam mij gezelschap houden. Maar stilzitten in niks van mijne schat, hij ging dus geregeld nog een wandelingetje maken.
Rond 17u mocht ik naar huis, had alles gekregen. Kreeg nog voldoende medicatie mee naar huis om de misselijkheid de komende dagen te onderdrukken. Reden huiswaarts, langs oma en opa om de kindjes op te halen. Noor had een leuke dag op school gehad en Mats had weer deugnieterij uitgehaald bij oma en opa. De kapoen ;-)
Snel stukje taart gegeten en naar huis. Thuis aten we nog een boterhammetje en kropen in de zetel. Uurtje later werd ik beetje misselijk. Zo het gevoel van: "***, had die grote zak chips niet helemaal mogen opeten!" (eigenlijk bekend gevoel ;-) )
Was ook moe geworden, kroop dus vroeg mijn bedje in. Goed geslapen, wel nog paar keer moeten opstaan om een sanitaire stop te houden.....
Maar nachtrust heeft mij deugd gedaan en voel mij prima ....
Donderdag 5 september, de warmste 5 september sinds 50 jaar (of zoiets...)... en dat hebben we geweten, warm, warm, pff.... Hier in de living liepen de temperaturen al snel op tot zo'n kleine 30°! En maar puffen!
Donderdag 5 september, de eerste schoolweek zit er al bijna op. Ons Noortje gaat graag naar school, de eerste schoolstress is voorbij en nu vindt ze het leuk om mij 's morgen te plagen voor ze de school binnen wandelt. Ze heeft een leuk klas, leuke vriendjes en een toffe juf. Dit komt allemaal goed! Vanavond leuke info-avond gehad, gezellig buiten in het gras op de kleine kleuterstoeltjes.
Donderdag 5 september, de huwelijksverjaardag van mama en papa, al 32 jaar getrouwd vandaag! Dikke proficiat!
Vandaag donderdag 5 september, dus dat wil ook zeggen morgen vrijdag 6 september! 6 september de datum waar ik al een poosje naar aftel, de start van mijn chemo! Ik ben er klaar voor! Laat maar komen ;-)
Morgenvroeg breng ik samen met mama Noor naar school en daarna brengt zij mij naar Hasselt. Maarten is al aan het werk, dus hij zal mij wel geregeld komen opzoeken. Rond 9u45 heb ik afspraak met een psychologe, heb mij ingeschreven om deel te nemen aan een onderzoek ivm concentratie en geheugen bij chemo. Morgenvoormiddag vinden de testen plaats "voor" de chemo. Later worden er ook testen afgenomen "tijdens" en "na" de chemo. Ben eens benieuwd... Hoop dat ik kan antwoorden op de vragen.... als dat maar allemaal goed komt ;-)
Om 11u45 heb ik afspraak met oncoloog, hij zal met mij bespreken of mijn bloed goed is om chemo te krijgen en mij uitleggen welke chemo ik zal krijgen. Dus rond 13u (schat ik), want chemo moet nog klaargemaakt worden, begint het.... Via mijn port-a-cath zal de chemo toegediend worden, 3 zakjes, telkens half uur inlooptijd. Hoop dus in de late namiddag gezond en wel het ziekenhuis te verlaten.....
Hoop dat het allemaal zal meevallen, moet bekennen dat ik toch wat zenuwen heb voor morgen. Zenuwen eigenlijk niet, maar zoveel vragen....
Zoveel vragen waar niemand mij een antwoord op kan geven... Hoe ga ik mij voelen, word ik ziek, overgeven, moe, ......Wanneer komen eerste bijwerkingen? .... Hoop op deze vragen morgen antwoorden te krijgen...
Zal een slapeloze nacht worden, vrees ik, maar we gaan ons best doen! Voel mij goed en sterk om aan mijn gevecht te beginnen! Komt goed ;-)
De eerste schooldag van een nieuw schooljaar, het schooljaar 2013-2014. Het schooljaar waarin er iemand anders in mijn klas staat....
Maar ook een schooljaar waarin ik Noortje veel naar school zal kunnen brengen en veel aan de schoolpoort zal kunnen staan om 15u20. Een schooljaar waarin ik mijn sociale contacten met andere schoolpoort-mama's zal uitbreiden, en schooljaar waarin ik ook kan deelnemen aan schoolse activiteiten, .... Kortom, ben van plan te genieten van een schoolpoort-mama te zijn En ben er vandaag al mee begonnen! Voila!
Vanmorgen samen met Maarten en Mats ons Noortje naar haar nieuwe klasje gebracht! Ze deed dat goed onze kleine meid. Enthousiast liep ze naar school, nog even knuffelen aan de klasdeur en naar binnen. Pff, kan een moederhartje toch klein zijn hoor.... Was blij dat het snel 15u was, kon ik vertrekken naar school om mijn meisje weer op te halen en te luisteren naar al haar verhalen. (alhoewel dat buiten: "leuk, tof en goed" en niet veel uitkwam).
Maar heb vandaag ook mijn collega's en kindjes gedacht. Eventjes toch ;-) Neen, serieus, deed toch pijn dat ik niet kon gaan werken. Niet kennismaken met mijn nieuwe kindjes, babbelen met de reeds bekende gezichtjes, luisteren naar alle vakantieverhalen, ....Thuis zijn is leuk, maar dit is thuis zijn om de verkeerde reden! Maar probeer positief te blijven en ga genieten van mama-aan-de-schoolpoort zijn....
Na school stuurde mijn vervangster enkele lieve tekstjes en foto's door van mijn kindjes! Deed deugd om te lezen, dank je wel hiervoor! Heb ze gelezen met een klein hartje hoor....
Na school nog wat rondgereden, Noor had een briefje mee met spulletjes die ze nog nodig heeft. Weet wel dat dit niet tegen morgen in orde moet zijn, maar wie mij kent, weet dat ik dat wel wil Dus, voila, turnzak met sportschoenen, tandenborstel, beker, tandpasta en doosje zakdoeken staan klaar op de kast om morgen mee te nemen. Alles met naam erop natuurlijk....
Maarten werkt deze week late shift, dus sta er alleen voor met kindjes, geen probleem.... als ik zou mogen heffen!!! Dus doen we beroep op oma om de kindjes in bed te leggen! Gelukkig staat ze altijd klaar om te helpen, dank je wel hiervoor!
Toen ik vanavond fb opendeed, zag ik dat de kalender van Levensloop op you tube staat, heb snel de link gedeeld:
Vandaag 1 september, officieel de eerste schooldag van het schooljaar 2013-2014. Noortje mag naar de derde kleuterklas! Ik zou normaal gezien weer starten in mijn klas 5de en 6de leerjaar. Noor haar boekentasje staat klaar, dat van mij ligt nog in de kast en zal daar nog een tijdje blijven liggen. Ik heb eerst nog enkele andere dingen te regelen ;-)
Leuk weekend achter de rug. Zaterdag is mijn schoonbroertje getrouwd in Alken. Mooie dag met een prachtig bruidspaar onder een stralende zon. Kindjes mochten bruidskindjes zijn, wat kan een mama fier zijn.... Leuke receptie met veel familie. Allemaal lieve mensen die mij een hart onder de riem kwamen steken, veel steun gekregen. Deed deugd, maar was ook hard, steeds opnieuw confronterend met het feit "ah ja, ik heb kanker". Maar de mensen bedoelen het goed en apprecieer alle lieve woorden. Het bruidspaar heeft dat schitterend gedaan, ik wens ze nog een lang en gelukkig leven samen!
Denk dat ik vanavond ga slapen met een raar gevoel. Andere jaren is de nacht voor de eerste schooldag vaak een slapeloze nacht en elk jaar opnieuw is er de stress voor de eerste schooldag.... Morgen zal het anders zijn. Ik moet niet naar school! Niet gaan werken! Iemand anders doet mijn werk morgen, iemand anders zit op mijn stoel aan mijn bureau, en gebruikt mijn boeken, mappen,.... Gelukkig weet ik wie die iemand anders is, en dat is wel geruststellend. Dus, morgen niet werken! Ik zal wel denken aan mijn collega's en de kindjes van mijn klasjes.... Ze gaan dat allemaal schitterend doen!
Ik ga genieten van mijn kleine meid naar school te brengen. Zal nu ook eens de eerste schooldag van mijn meisje kunnen meemaken. De drukte en stress van een eerste schooldag, maar nu langs de kant van mama en niet als juf!
Denk dat ik mijn kleine meid met een klein hartje zal achterlaten, maar ga er ook proberen van te genieten! Mijn kleine meid naar de derde kleuterklas, pff, wat wordt ze snel groot.....
Vannacht al heel wat beter geslapen. Bewegen was nog gevoelig, maar kon op mijn zij liggen
Maarten was al vroeg weg naar zijn werk. Rond 8u werd de kleinste in huis wakker, kroop ook uit bed, maakte mij snel klaar en belde mama. Ik mocht mijn kleine man niet uit zijn bedje halen.... Mama was snel hier, haalde Mats uit bed, kleedde hem aan en nam hem mee. Half uurtje later was ook Noortje wakker. Mijn flinke meid kleedde zich zelf aan en bracht haar ook naar oma.
Rond de middag vertrok ik te voet naar het station, met de trein van 12u01 reisde ik naar Hasselt. Was nog te vroeg, dus had nog even tijd om te shoppen Iets voor 14u was ik in het ziekenhuis, wandelde naar de wachtzaal (ken ondertussen de weg) en stuurde Maarten een berichtje dat ik er was. Even later zaten we samen te wachten op oncoloog.
Kwartiertje later riep oncoloog ons binnen. Hij riep gynaecoloog erbij, ze bekeken mijn borst en beslisten dat de wonde voldoende genezen is, chemo kan starten! Joepie!
We wandelden met oncoloog naar secretariaat en vriendelijke dame mocht een afspraak maken voor volgende week. Ze stelde voor maandag..., dit zag ik echter niet zitten... De eerste schooldag van mijn kleine meid die naar de 3de kleuterklas gaat! Nu ik zelf niet moet werken, kunnen we onze grote meid samen naar school brengen en dit wil ik echt niet missen. Andere dag dan maar... vrijdag! Secretaresse maakte een afspraak op vrijdag 6 september, 12u15. Kreeg een papier met bevestiging: vrijdag 6 september, 12u15, zaal 2, zetel 13. Zetel 13, zullen met dit getal maar niet te veel nadenken... Misschien wordt dit nog ooit mijn persoonlijk geluksgetal ;-)
Maarten moest nog even gaan werken, ik wachtte even en daarna reden we samen naar huis. Kindjes ophalen bij oma en opa. Ze hadden het weer reuze naar hun zin gehad....
Vanavond nog even genoten van het zalige weertje op ons terrrasje, kindjes in bed en gezellig tv-avondje. Morgen heeft Maarten dagje vrij, hopelijk laten de kindjes ons een beetje langer slapen.... Alvast slaapwel voor vanavond!
Kan niet zeggen dat ik goed geslapen heb afgelopen nacht. Gisterenavond was schouder toch vrij pijnlijk, vooral veranderen van positie deed pijn. Stil liggen of zitten in zetel ging goed, maar dan rechtstaan... aiaiai.... Was precies of er iets zich verplaatste in mijn schouder, en dat was nogal gevoelig! Dus vannacht bij elke beweging wakker geworden...
Vanmorgen was het al beter. Iedereen had mij op voorhand gezegd dat deze operatie vrij pijnloos was, ik weet dat ik meestal de uitzondering ben ;-), en moet dit toch weer bevestigen... (zal nog moeten geloven dat ik een "specialleke" ben....), van deze operatie meer last dan van borstoperatie...
Nu is het al stukken beter, zwelling neemt ook af en kan al beter bewegen. Maar zal stofzuigen en dergelijke toch nog even aan manlief overlaten. Gelukkig was Maarten vandaag thuis om te helpen. Mats oplichten is uitgesloten...pff! Morgen gaat Maarten weer werken, mag mama bellen als Mats wakker is, kan zij hem uit zijn bedje komen halen. Toch niet leuk voor een moederhart hoor! Kan niet doen wat een mama moet doen! Stom, stom, stom! Maar leer hier ook mijn lessen uit hoor, genieten van de kleine dingen, binnen een paar dagen extra genieten van de knuffels van mijn klein ventje! En natuurlijk ook van Noortje! Ze is superlief voor mij en probeert te helpen. Ze wil helpen poetsen, ze bedoelt het echt goed, maar geef een kleuter van 5 maar eens een emmer met water en een doek....
Vanavond vroeg bedje in, beetje slaap in te halen. Morgennamiddag afspraak in ziekenhuis. Ga nog eens met de trein naar Hasselt, kunnen Maarten en ik weer samen naar huis rijden. Dus 4.60 ;-) Hoop data te krijgen voor de chemo! Klinkt misschien raar, maar wil eraan beginnen. Als we begonnen zijn, kan het aftellen beginnen!
Begint mij op te vallen dat ik steeds in de "wij" vorm spreek of schrijf als ik het heb over de kanker. En dat gevoel heb ik ook, mijn gezinnetje steunt mij, dit is een gevecht dat we samen gaan winnen! Ik sta er niet alleen voor, en dat doet deugd!
Maar niet alleen mijn gezinnetje hoor, familie, vrienden, .... zelfs wildvreemden die reageren op fb of op de blog. Dank jullie wel allemaal! Jullie krijgen allemaal een plaatsje in mijn hartje!
Vanmorgen vroeg opgestaan, wekker stond om 6u40! Veel te vroeg in de vakantie ;-)
Zijn hier verwend met onze kindjes, onze slaapkopjes.... Dus dit vroege uur deed toch een beetje pijn hoor, zeker aangezien mijn nachtrust toch niet optimaal was. Gisterenavond nog even wakker gelegen, moest tenslotte weer onder het mes en dat krijg je toch niet zomaar uit je hoofd...
Vertrokken rond 7u richting Hasselt, Maarten met zijn rugzak om te gaan werken, ik met mijn zakje met handdoek en spulletjes om mij te verfrissen. Na zo'n operatie kan een mens er al wat versuft uitzien, en dat willen we niet hé!
In Hasselt aangekomen wandelde Maarten naar kleedkamer en ik naar inkomhal om mij in te schrijven. Vriendelijke dame verwees mij door naar 1st verdiep, gele pijl. Volgde flink de instructies en kwam bij een verpleegster terecht die mij inschreef en naar de wachtzaal stuurde. Kende dit scenario nog van de borstoperatie, hier zou ik waarschijnlijk weer een half uur zitten... Besloot dus maar mijn boek uit te halen en verder te lezen. Hier kreeg ik echter de kans niet toe, paar minuten laten bracht een verpleegster mij naar mijn kamer. Had nog niet de tijd om mijn zak neer te zetten of ze kwamen zeggen dat ze op mij aan het wachten waren in operatiekwartier. Goed goed, het ging vooruit! Zo hebben we het graag
Belde snel naar Maarten, hij kwam nog even langs, hielp mij in de ziekenhuisschort (wat zag ik er weer geweldig uit!) en hielp de verpleegster mij naar het operatiekwartier brengen.
Daar aangekomen kreeg ik ook nog zo'n haarnetje op en werd even later operatiekamer binnengereden. Maarten ging ondertussen even werken. Wachten op kamer is ook niet leuk, dus hij kon beter bezig blijven, dan gaat de tijd tenminste vooruit...
Probeerde zonder ongelukken op operatietafel te kruipen, kreeg infuus in hand, bloeddrukmeter, hartslagmeter, .... Zoveel kabeltjes en apparaten... Ook werd dat koude ding weer op mijn been gelegd. Kreeg deze keer wel de tijd om uitleg te vragen... Blijkbaar dient dat als "aarding" ... (of zoiets).
Verpleegkundige tekende af waar er gesneden moest worden en waar port-a-cath geplaatst zou worden. Anesthesist plaatste zuurstofmasker en zei dat hij mij iets ging geven om beetje suf te worden... Heb er niks van gemerkt.... Denk niet dat dat product zijn werk gedaan heeft. Heb heel de operatie zeer bewust meegemaakt. Maar liever zo hoor, verkies toch plaatselijke verdoving, dan weet ik tenminste wat ze allemaal aan het doen zijn en kan ik babbeltje slaan met verpleegkundigen ;-)
Er werden nog doeken geplaatst zodat ik niks kon zien en operatie kon beginnen....
Werd plaatselijk verdoofd, 2x pijnlijke prikken! Deed mij aan tandarts denken, zo'n flexibele naald die tot op juiste plaats wordt geduwd... Daarna kon het snijden beginnen. Vroeg even hoe lang operatie zou duren, een half uurtje. Ik wist dat bloeddruk om de 5min gemeten werd, dus 6x dit tellen en klaar! Zo had ik een besef van tijd en kon ik aftellen.
Halfweg operatie voelde ik lichte pijn, zei dit en kreeg snel plaatselijke verdoving bij. Ook het geduw en getrek om apparaatje op juiste plaats te zetten, voelde ik, maar deed geen pijn, deed mij aan keizersnede denken, toen voelde ik dat ook Alhoewel dat beide operatie totaal niet te vergelijken zijn...
Na 6x bloeddruk te meten was operatie gedaan, goede timing van de chirurg! Wonde werd dicht gelijmd en ik werd verlost van alle kabeltjes en apparaten. Mocht weer in mijn bedje kruipen, zei dag aan de mensen in het operatiekwartier en werd naar de recovery gereden. Blijkbaar werden er vandaag veel kindjes geopereerd, kreeg medelijden met die kleintjes, zo wenen... Ocharme de dutskes.... Toen de verpleegster even tijd had om naar mij te komen, vroeg ik Maarten te verwittigen die waarschijnlijk vol spanning zat te wachten. Snel na het telefoontje stond hij langs mijn bed in de recovery.
Paar minuutjes later werd ik opgehaald en vervoerd naar mijn kamer. Operatie was goed verlopen, voelde mij goed, geen pijn. Prima ;-) Maarten kwam geregeld langs. Rond de middag werd mijn infuus verwijderd, kreeg ik eten en kwamen ze melden dat ik naar huis mocht. Vroeg de verpleegster mij even te helpen met aankleden, nu is mijn linkerarm beperkt. Mag weer niet heffen, rustig aan doen.... Zo, klaar om naar huis te gaan. In plaats van alleen te wachten op mijn kamer ging ik Maarten opzoeken. Kon daar ook even wachten, zo had ik tenminste een babbel en beetje afleiding.
Om 13u vertrokken we huiswaarts, snel kindjes ophalen bij oma en opa en naar huis. Namiddag beetje gerust, plaats van operatie wordt nu toch pijnlijker... Voelt als een mega blauwe plek. Loop nu dus rond met een apparaatje in mijn lichaam, voelt vreemd aan. Als ik er aan kom, is het toch gevoelig hoor. Zal nog wel een paar dagen zo blijven....
Vanavond vroeg mijn bedje in, vermoeiend zo'n operatie
Weer een paar dagen geleden dat ik nog een bericht geschreven heb.... Maar ja, mijn leven is niet elke dag even spannend hé, moet gelukkig niet elke dag naar het ziekenhuis, alhoewel ik vind dat het soms niet veel scheelt!
Gisteren stond er iets leuker op het programma Was onlangs gecontacteerd om deel te nemen aan de kalender van Levensloop. Gisteren was de bewuste fotoshoot. Vertrokken hier rond 8u45, ik en de kindjes (mama was ook mee om handje te helpen), allen gekleed in jeans en witte t-shirt. Zochten parking en wandelden naar de fotostudio. Onderweg struikelde Mats over zijn eigen voetjes, gevolg bloedende lip en dit in combinatie met een witte t-shirt.... Gelukkig viel het nog mee.... Met beetje fotoshop zou dit wel snel weggewerkt zijn ;-)
In de fotostudio ontmoetten we de fotograaf, wie een zangeres van in mijn jonge tijd bleek te zijn: Tina Bride. Super vriendelijke dame! Maakten ook kennis met de andere modellen, elk met hun verhaal. Al snel waren wij aan de beurt. We namen allemaal onze "pose" in en snel kon de fotograaf enkele leuke foto's maken. Kreeg vandaag via mail het resultaat en ben zeer tevreden
Namiddag kindjes naar oma gebracht. Moet morgen om 8u in ziekenhuis zijn, dan kunnen ze daar beetje langer slapen. Morgen plaatsing port-a-cath, een dagopname. Operatie staat gepland rond 10u, dus hoop in de late namiddag weer thuis te zijn.
Kindjes bij oma laten blijft toch moeilijk als het is om naar het ziekenhuis te gaan.... Altijd even slikken!
Vanavond vroeg bedje in , morgen weer een zware dag voor de boeg.....
Vanmorgen kwam mama even langs. Ze wou foto's bestellen en aangezien ik alle foto's verzamelen op mijn pc, moest ze hier komen kiezen. Moet bekennen dat ik het soms moeilijk had als ik sommige foto's bekeek. Foto's van voor de diagnose, ik besefte hoe mijn leven is veranderd sinds 9 juli. Als ik de foto van vakantie bekeek, moest ik toch even slikken, zorgeloos genieten! En nu.... zoveel vragen, zo weinig antwoorden....
Mama nam kindjes mee naar huis, want namiddag afspraak in Hasselt.
Rond de middag vertrok ik te voet richting station. Maarten was werken en moest tot 15u werken, dan konden we na doktersbezoek samen naar huis rijden. Kocht een kaartje enkele reis naar Hasselt, 4.60! Dat vond ik toch veel geld... Maar ja, is misschien al 10 jaar geleden dat ik de trein nog eens genomen heb. Maar dit vond ik toch een serieus bedrag voor een ritje van een klein half uurtje...
In Hasselt aangekomen begon ik aan mijn wandeling naar het ziekenhuis. Toevallig lag de winkelstraat op mijn weg ;-) Eventjes shoppen... Bij Veritas haarlintjes gekocht voor Noor voor trouw van schoonbroer en schoonzusje. En bij Hema witte t-shirt voor Mats voor de fotoshoot van zondag.
Jaja, ik mag meedoen aan een fotoshoot! Ben gecontacteerd door de organisatie van "Levensloop". Zij organiseren jaarlijks meerdere evenementen en maken een kalender ten voordele van de Stichting tegen Kanker. En ik mag dit jaar als kankerpatiënt één van de "modellen" zijn... Wie had dit ooit kunnen denken... Allez, moet seffens nog gaan denken dat kanker ook zo z'n voordelen heeft.... Dus, bij deze, binnenkort verkoop ik kalenders....
Na de winkelstraat richting ziekenhuis. Belde Maarten dat ik in borstcentrum was en hij kwam er snel aan. Paar minuutjes later mochten we binnen bij oncoloog. Hij bekeek de wonde en concludeerde dat chemo uitgesteld moet worden... pff.... had die datum zo gefixeerd... En nu wachten!
Hij maakte een nieuwe afspraak voor volgende week donderdag en dan zou hij wonde opnieuw bekijken. Wel stelde hij voor om dinsdag binnen te komen voor plaatsing van port-a-cath. Dit wordt een dagopname, 's morgens om 8u nuchter binnen en in de loop van de namiddag naar huis. Zo wordt de eerste chemo ook een dagopname. Moet toegeven dat ik dit wel veel beter vind, zo moet ik niet overnachten in het ziekenhuis (vind ik niet zo leuk...). Hadden het met oncoloog nog even over de situatie na de chemo, maar hier bleef hij vrij vaag over, hij wil de resultaten van het genetisch onderzoek afwachten. Wachten, wachten, wachten, ..... een woord dat alle dokters graag in de mond nemen heb ik de indruk!
Na doktersbezoek reden Maarten en ik samen naar oma om de kindjes op te halen. Ik stopte vanavond de kindjes in bad en legde ze beide in hun bedje. Maarten zit nog ergens op het dak bij oma en opa. Daar zijn ze een nieuw dak aan het leggen en met de weersvoorspellingen voor het weekend willen ze het graag dichtmaken.... Dus alle hulp is welkom!
Vanmorgen was het al vroeg dag, had wekker om 6u30 gezet want om 7u brachten ze de nieuwe ramen voor de zijgevel en kwamen ze raam in speelkamer plaatsen. (rest wordt zaterdag geplaatst).
Om 7u werden ramen en voordeur geleverd en om 9u vertrokken de mannen terug naar mama om daar verder aan dak te werken.
Kindjes waren ondertussen wakker en flink aan het spelen, dus ik kon beginnen aan de poets.
Half uurtje later belde Maarten om te zeggen dat ik in Hasselt verwacht werd zodat dokter wonde nog een keer kon bekijken. De dokter die vorige week wonde had opengesneden vertrok morgen op verlof en Maarten wou wonde nog even laten controleren.
Snel op oma Niek gebeld, kindjes konden naar daar. En daar gingen we weer naar Hasselt. Rond 11u was ik er. Geen moeite gedaan om parking te zoeken, onmiddellijk bezoekersparking opgereden....
Liet Maarten weten dat ik er was en ging richting borstkliniek. De wondverpleegster zat mij al op te wachten. Was iemand anders, vrouw van Russische afkomst met grappig accent.... Ze maakte de wonde open en belde de dokter.
Even later kwam de dokter binnen, bekeek de wonde en voelde met een pincet in mijn borst. Het kanaaltje naar het gat was nauw geworden. Moest weer opengemaakt worden. Gelukkig vernam ik pas achteraf hoe hij dit gedaan had.... Had de pincet gesloten in kanaaltje gestoken en dan laten openspringen! Aahhh... niks gevoeld.... oef!
Dit was het weer voor vandaag, nog even collega's van Maarten dag zeggen, kindjes ophalen en huiswaarts. Namiddag kreeg ik nog leuk bezoek Ging nog even langs pedicure om voetjes te laten verwennen....
En de dag is weer voorbij, morgen drukke dag voor de boeg. Namiddag naar Hasselt voor oncoloog, eens benieuwd wat deze gaat vertellen....
Maarten was al weer vroeg de deur uit. Vreemde nacht achter de rug. Rond 1u werd ik wakker met het gevoel dat mijn pleister nat was, wekte Maarten, hij voelde en zei dat het niks was, draaide mij dus maar om en sliep verder.... Vanmorgen was er niks te zien of te voelen aan pleister, zou het een droom geweest zijn? Maarten heb ik gewekt dat kon hij bevestigen, de rest is een raadsel.... Een mens doet soms al eens gek hé ;-)
Vanmiddag kindjes weer naar oma en opa gebracht. Daar zijn ondertussen de werken aan het dak begonnen en Mats vond de grote camion wel leuk. Ik vertrok richting Leuven, eens een ander ziekenhuis.... Was eigenlijk al jaren geleden dat ik daar nog was geweest. Maar ja, wat moet een mens in een ziekenhuis gaan doen, je blijft daar beter weg hoor!
Parking gevonden, en dan begon de wandeling! Volgende keer stapschoenen aandoen ipv sandaaltjes... pff... hele afstand tot ingang. Mij aangemeld bij inschrijvingen, adres even aangepast, stond nog bij mijn ouders (zo lang was het dus al geleden!).
Moest de bordeaux pijl volgen, 6de verdiep, afdeling 566. Euh... moet ik dit allemaal onthouden?!
Ok, daar gingen we, op zoek naar bordeaux pijl: gevonden! Begon aan mijn wandeling! Oefeningen voor vandaag ook ineens gedaan, amai, denk dat ik in het verste hoekje van het ziekenhuis zat, ben zelfs voorbij alle kleedruimtes van personeel gepasseerd....
Meldde mij aan en nam plaats in de wachtzaal. Gelukkig niemand voor mij! Na zo'n 10min wachten, kwam de dokter mij persoonlijk roepen.
Héél vriendelijke dame nam mij mee naar haar kantoor. Ik legde haar de zelf getekende stambomen voor en gaf een woordje uitleg. Nadien stelde ze nog enkele vragen en nam een bloedstaal af. Een klein uurtje later wandelde ik weer naar buiten, begon aan mijn wandeling naar de auto en keerde huiswaarts. De dokter beloofde de uitslag te bezorgen voor de chemo op zijn einde loopt, dan kunnen we het verdere verloop van de behandeling plannen. Dus kunnen we nu alleen afwachten en de chemo ondergaan.....
Namiddag reden we nog even naar de Ikea, kochten een kast en bureautje voor de speelkamer en aten natuurlijk een ijsje! Dat hoort zo bij naar de Ikea gaan ;-)
Wonde is ondertussen weer verzorgd en kindjes liggen in bed. Opruimen kan beginnen.... Morgen een rustig dagje, geen ziekenhuis- of doktersbezoeken gepland (laat ons hopen dat het zo blijft!).