Ook hier wordt Vaderdag gevierd, papa mag uitslapen en de croissants worden gebakken in de oven Cadeautjes worden uitgedeeld en versje opgezegd. Snik snik.... weer zo'n emo-gedoe....  Hou het nog net droog, maar toch weer even slikken wanneer ik Maarten bezig zie met de kindjes.....

's Middags worden we bij mama en papa verwacht voor het eten. Ook daar worden cadeautjes uitgedeeld aan opa, pa en peter. Iedereen happy Laten het eten smaken en keren weer huiswaarts, namiddag opnieuw een feestje voor Noor (het laatste), andere kant van de familie is nu aan  de beurt. Deze keer (met deze tropische temperaturen) ijsjes voorzien. Noor en Mats hadden plezier in zwembadje met hun nichtje en neefje. Was weer een vrolijk geplets en geploeter... Iedereen genoot van het zonnetje en de ijsjes. 

Was een druk weekend, iedereen hier uitgeteld. De kindjes van al dat spelen en die waterpret, ik en Maarten van alles te organiseren en iedereen in de gaten te houden. Vanavond vroeg bedjes in, gelukkig morgen nog een dagje vrij om (hopelijk) lang uit te slapen ;-)

Vandaag verwachten we zo'n 6 vriendjes van Noor om haar verjaardag te vieren. Temperaturen kunnen oplopen tot 30°C, dus zwembadje en waterballonnen liggen klaar. 

Rond 13u30 komen de eerste vriendjes toe en stormen dadelijk naar het zwembadje Zelfs de cadeautjes worden even vergeten, iedereen wil met water spelen en alles en iedereen nat maken. Zal een drukke namiddag worden, een heen en weer geloop tussen zwembadje en trampoline voor de meeste kinderen. In de loop van de namiddag eten we allemaal een ijsje, worden de cadeautjes opengemaakt en breekt het waterballonnengevecht los Noor geniet van de aandacht en het spelen met haar vriendjes, en Mats loopt overal achteraan en vindt al die drukte wel geweldig

Rond 17u keert iedereen huiswaarts, ouders blijven nog even iets drinken, gezellige namiddag. Denk dat alle kinderen goed gaan slapen vannacht, en wij ook ;-)

's Avonds vervangen we het water van het zwembad nog snel, want van al dat heen en weer geloop ligt er heel wat gras en vuil in het water. De plantjes krijgen dus het nodige water en het badje wordt opnieuw gevuld, klaar voor het volgende feestje

Heb genoten van vandaag, kindjes vrolijk zien spelen en genieten van water, zonnetje en elkaar. Een hele drukte, maar zo leuk! Geen traantjes, geen ruzie, ... het was een geslaagde namiddag

Maarten was al vroeg vertrokken naar werk, ik bracht Noortje naar school en Mats naar oma.

Ik had om 11u30 afspraak in Hasselt voor bespreking van resultaten van bloedname. Maarten had al stiekem gespiekt op pc op zijn werk en wist dat alles in orde was. Dus kon met een gerust hart naar ziekenhuis vertrekken.

Om 10u nam ik de trein richting Hasselt. Bijna €5 te betalen aan loket. Neem het openbaar vervoer zeggen ze dan, zou snel bankroet zijn ;-)

Half uurtje later kwam ik aan in Hasselt. Even langs de winkelstraat passeren, aantal cadeautjes voor vaderdag kopen en nog een speelgoedje voor onze jarige meid Vandaag mag ze verwend worden!

Half twaalf wandelde ik ziekenhuis binnen, Maarten stond mij al op te wachten. Samen wandelden we richting wachtzaal borstkliniek. Kennen ondertussen de weg. Zochten een plekje in de gang, daar zie je de mensen binnen- en buitengaan bij de dokters en heb je gevoel dat tijd toch beetje sneller gaat dan in wachtzaal waar je geen beweging ziet. Al snel werden we binnen geroepen bij gynaecoloog. Ze kent ons ondertussen en altijd even vriendelijk. Misschien speelt Maarten zijn verplegersuniform ook wel een rol ;-) Bloed was dus in orde Hadden het even over de toekomst. Baarmoeder en eierstokken moeten nog uitgehaald worden, maar wil mezelf even pauze gunnen. Ben afgelopen jaar genoeg in ziekenhuis geweest. Ga natuurlijk geen jaren meer wachten. Risico op baarmoeder- of eierstokkanker is groter dan bij andere vrouwen, maar even wachten zal ook wel geen kwaad kunnen. Ik word nu goed opgevolgd door ziekenhuis. Om de 6 weken bloedname en geregeld gynaecologisch onderzoek. Gynaecoloog zag dat ik nog geen echo van onderbuik had gehad. Ze stelde voor om dit vandaag te doen. Dus werden weer naar wachtzaal gestuurd. Dergelijke onderzoeken mogen de assistent-gynaecologen doen. Dus nu wachten aan andere deur. En wachten hebben we gedaan..... anderhalf uur later sprak Maarten assistent aan (kende hem nog van tijdje geleden op spoed). Was bijna aan ons Eens binnen moest ik kleding beneden uitdoen.... Euh... ben hier voor echo, waarom dan kleren uitdoen? Er was blijkbaar ook een gynaecologisch onderzoek aangevraagd en echo van onderbuik gebeurt blijkbaar vaginaal.... Hier had ik niet opgerekend. Ok, is niet zo erg, maar weet dit toch liever op voorhand.... Assistent onderzocht mij volledig en zag dat het allemaal in orde was. Had zelf paar eitjes klaarzitten Maar kindjes genoeg ten huize Billen - Vanaeken.....

Rond half twee vertrokken we weer richting Landen. Maarten was zich ondertussen gaan omkleden en wandelden zeer snel naar auto. Onze grote meid was jarig vandaag en hadden haar beloofd om namiddag ijsjes naar school te brengen. Snel Mats halen bij oma, ijsjes uit vriezer halen en richting school. Noor was zo blij met de ijsjes, fier deelde ze alles uit  

Uurtje later haalde we haar op aan de schoolpoort, zagen haar van ver met grote roze kroon op haar hoofdje. Thuis kreeg ze nog enkele verrassingen. 's Avonds kwamen oma en opa nog even langs met (opnieuw) cadeautjes.

Was een drukke, maar leuke (positieve) dag. Ik ben weer goedgekeurd voor aantal weken en onze meid had een leuke 6de verjaardag En daar draaide het vandaag tenslotte allemaal om!

Waren beetje vroeg op onze afspraak, maar verpleegster maakte onmiddellijk tijd voor ons vrij. Mocht plaats nemen in zetel en even later werd port-a-cath aangeprikt. Woehoe, dadelijk goed Was deze keer een trage prikster... Sommige verpleegster prikken snel en dan voel je naald niet, anderen prikken trager om zeker te zijn dat ze port-a-cath juist aanprikken en dan voel je de naaldenprik meer. Deze keer dus "pijnlijkere" prik, maar wel maar ééntje  

Bloed wordt opgestuurd naar labo en binnen paar dagen weten we resultaten via gynaecoloog. Na dagkliniek nog even dag zeggen tegen collega's van Maarten en weer naar huis. 

Op weg naar huis even stoppen bij oma Niek, gelukkige verjaardag! 

Einde mei - begin juni is het hier ene verjaardag na andere. Bijna elke week een jarige! Zijn zo van die periodes in het jaar dat alles samenvalt en iedereen moet puzzelen om dag te vinden om te kunnen trakteren voor verjaardag Dus veel taart eten komende weken .....

Vanavond vroeg bedje in, was een druk maar leuk weekend. Morgenvroeg staan we weer paraat voor een nieuwe week

Vandaag is het zover, al dat dansen mag wel eens getoond worden, vandaag de "grote" dansshow. Om 13u moeten de kinderen in de sporthal zijn. Gisterenavond was het generale repetitie, Noor was onder de indruk van het grote podium.... 

Om 13u30 gingen de deuren open en repte iedereen zich naar de eerste rijen, alle mama's en papa's wilden een goede plaats om te genieten van het hele dansspektakel. Wij vonden een plaatsje op de 2de rij. Hier zouden we alles goed kunnen zien, hier konden we genieten van het eerste dansoptreden van onze dochter. Vond het eigenlijk toch wel allemaal ook een beetje spannend Had zakdoekjes mee, want kon niet beloven dat er geen traantjes zouden vallen. Tja, emoties heb je niet altijd in de hand he....

Groepje van Noor moest twee dansjes doen. Ze schitterde samen met haar vriendjes op het podium! Iedereen genoot van het optreden! Goed gedaan, Noor & co ;-)

Na de dansshow gingen we in leuk gezelschap nog een terrasje doen. Even proeven van de specialiteiten op de bierfeesten in Landen

Wij kunnen er maar even bij zijn, maar zullen nadien waarschijnlijk wel voldoende foto's en verhalen te zien en te horen krijgen via allerlei media. Wij mogen vandaag naar een feest. En wat voor een feest, hetcommuniefeest van mijn metekindje. Om half twaalf worden we in Bertem verwacht.

Ze zag er prachtig uit, echt al een grote meid met haar mooie kleertjes en haartjes in de plooi. Snel cadeautjes uitpakken en dan spelen Hadden een leuke namiddag, lekker eten en en een stralende zon. Wat moet een mens meer hebben. Rustig genieten van lekker eten terwijl de kindjes vrolijk spelen in de tuin. 

Maar is ook altijd even slikken als mensen vragen hoe het gaat. Zeker als iemand naar kindjes vraagt. Gaan ze het gen hebben of niet...pff... Toen even op tanden bijten, maar op weg naar huis kreeg ik het toch weer even moeilijk als ik mij omdraai in auto en twee vrolijke snoetjes zie nagenieten van een leuke dag. Ok, geen enkele ouder kan hun kinderen een zorgeloze en gezonde toekomst garanderen. Maar wij weten dat risico reeël is en we op een dag ze moeten inlichten. Hoe gaan ze reageren, tijdens dat ene gesprek kan hun toekomstbeeld volledig veranderd worden.... Mag er niet te veel over nadenken, maar heb geen aan/uit knopje om te stoppen met denken.... 

Gelukkig is het mooi weer en kunnen we te voet naar stembureau. Voor het eerst sinds ik moet gaan stemmen, staat er een rij wachtenden voor mij. Niet ideaal om met 2 kinderen aan te schuiven, maar we kunnen dit... Ondertussen babbeltje slaan met enkele mensen uit de buurt. En dan is het aan ons, Noor is onder de indruk van het hele gebeuren, al die grote papieren, stiekem in hokje bolletjes kleuren en dan die papieren in grote boxen steken zonder dat iemand jouw bolletjes mag zien. "Waarom mag niemand zien welke bolletjes we kleuren, mama?" Dus op de terugweg even vertellen over de kiesplicht.... en dat op niveau van een 5-jarige  

Vanmiddag bij mama en papa gaan eten. Mijn lieve papa is vandaag jarig en doet moet uiteraard gevierd worden. Hiep hiep hoera voor opa! 

Na het eten bleven kindjes bij oma en opa spelen, want ik mag mij namiddag opnieuw richting stembureau begeven, jaja, ben bij de gelukkigen. Mag gaan tellen. Maar moet bekennen dat ik het allemaal niet zo erg vind. Heb totaal geen idee hoe dit in zijn werk gaat, dus ben wel benieuwd. En is ook wel leuk om elk jaar op school te vertellen als we het hebben over kiesplicht, ... in de klas.

Half drie moest ik er zijn en hoopte toen toch rond 19u thuis te zijn. Maar bleef alleen bij hopen. In werkelijkheid was ik pas rond 21u thuis! Tellen neemt veel tijd in beslag... En blijkbaar was ik ook aangesteld tot secretaris, dus kon op het einde nog samen met voorzitter naar gemeentehuis om getelde stemmen door te geven. Gelukkig was onze telling correct, anders konden we opnieuw beginnen....

Kindjes lagen al in bed toen ik thuis kwam, uitgeteld (want blijkbaar was het toch een vermoeiende namiddag) in de zetel en even later bedje in. Weekend was weer voorbij! Wat vliegt de tijd.... als je je goed voelt ;-)

Half uurtje wachten en "mevrouw Vanaeken" werd binnengeroepen. Dokter vroeg om mijn situatie kort te vertellen. Ik vertelde terwijl zij tokkelde op haar computer. Nadien stelde ze enkele vragen, maar was super vriendelijk. Ze begreep mijn situatie volledig en wenste mij nog veel sterkte en succes voor de toekomst. Ging er met een klein hartje naar toe, was eerste keer dat ik naar "zo'n" dokter moest, hoe zou ze mij gaan beoordelen, welke vragen zou ze stellen, .... Maar verliep allemaal heel vlot. Mijn dossier liegt er natuurlijk ook niet om hé! Ze zal wel andere gevallen aan haar bureau krijgen. Mijn ziekteverlof loopt nog tot 30 juni, dus 1 juli kan ik weer gaan werken. Toch wel jammer dat dan net de grote vakantie begint ;-)

Maar 1 september staan hier 3 boekentasjes klaar!

Voormiddag nog even langs winkelen, altijd avontuur om met  kids te gaan winkelen, gelukkig zijn mijn schatjes braaf en blijven ze rustig in mijn buurt. Ok, ik Colruyt moet ik vaak meer dan één keer langs de "proevertjes" maar als dat helpt om rustig te kunnen winkelen, doen we dat met veel plezier.

Rond 13u vertrokken we richting Wallonië. Vertrok eigenlijk met een klein hartje. Was wel geregeld op bezoek geweest op school, maar had geen ouders meer gezien... Hoe zouden zij reageren? Gelukkig zorgden de kindjes voor voldoende afleiding in de auto, luidkeels zongen we mee met K3. Half uurtje later waren we er.... Wandelde met klein hartje speelplaats op. Aantal kindjes zagen mij al van ver en kwamen aangelopen om dag te zeggen. Zo lief.... Had al snel enkele collega's gespot en wandelden er naartoe. Voelde de ogen in mijn richting, maar niemand die bewoog...

Bleef even met mijn lieve collega's babbelen, altijd leuk om ze terug te zien. Daarna maakten we een toertje op de speelplaats. Overal stonden leuke spelletjes opgesteld, dus kindjes wilden deze eens uitproberen. Collega's waren allemaal super lief en blij mij terug te zien. Maar de ouders.... niks.... paar uitzonderingen kwamen dag zeggen, maar verder dan "ça va?" kwamen we niet...... Voelde allemaal zeer vreemd aan.....

We brachten Noortje 's morgens naar school, kwamen deur opendoen voor Nona en vertrokken weer richting school. Ouderfeest begon pas om 10u, maar wilde een goed plaatsje. Dit jaar kon ik erbij zijn en wilde dan ook genieten van optredens.

Noor had verteld aan welke kant van het podium ze stond, dus kozen snel een goed plaatsje uit. Al snel kregen we gezelschap van enkele andere ouders. En eindelijk was het zover! Het optreden kon beginnen. Al kleutertjes deden hun best, de juffen hadden weer leuke dansjes in elkaar gestoken en voor mooie kostuums gezorgd. Dansje nummer 4, daar was onze grote meid. Kreeg al een krop in de keel toen ik haar podium op zag wandelen. Ze deed het super goed! Dus deze mama was super fier! 

Na het dansspektakel kregen we nog stukje taart en tasje koffie, daarna mochten we onze meid mee naar huis nemen. Wat een mama toch fier kan zijn! Door thuis te zijn, kan ik hier nu ook van genieten. Dus af en toe toch een voordeeltje ;-)

Vandaag grootouderfeest. De kleutertje mochten hun dansjes vandaag opnieuw tonen aan alle oma's en opa's. Iedereen was van de partij, en deze mama profiteerde om nog een keertje te gaan kijken. Ben nu toch thuis, dus sprak af met mama en papa en nam opnieuw plaats op dezelfde stoel als gisteren. Ok, was vandaag niet voor ouders, maar is éénmalig. Is voor de keren dat ik niet zal kunnen gaan ;-) Want verlof nemen in het onderwijs dat gaat zomaar niet hé! 

Ook vandaag deed ons Noor het weer super! Alle kleuters trouwens. En ook al wist ik nu wat er ging komen, toch was het weer slikken om niet te snotteren.... Na die kanker ben ik precies veel emotioneler geworden.... Kan nu echt genieten van de kindjes en raak vaak geëmotioneerd door kleine dingen. Zal nog veel zakdoekjes nodig hebben in de toekomst..... ;-)

Bezoekje aan oma's stond natuurlijk ook nog op het programma. Ook daar werden cadeautjes en tekeningen uitgedeeld. 

Moederdag, dit jaar toch een beetje een emotionele dag..... Elk jaar opnieuw word ik verrast door mijn lieve schatten, en elk jaar opnieuw is het emotioneel. Maar dit jaar toch net een beetje meer.... 

Ik moest gewoon de instructies volgen. Aaahhh... voor iemand wie niet van verrassingen houdt, niet makkelijk, geloof mij! Moest Noor naar school brengen en dan Mats naar mama brengen, dan zouden verdere instructies volgen. Mama was blijkbaar op de hoogte en deed met grote glimlach de deur open. Rond half tien kreeg ik opnieuw telefoon, om 10u werd ik verwacht bij nagelstudio Loes voor mijn nageltjes te laten doen. Was daar al tijdje van bezig dat ik dat wel mooi vind en graag eens zou proberen, mijne grote schat had dat vandaag voor mij geregeld

Gelukkig hebben mijn vingernagels niet geleden onder de chemo, dus gelnagels kon geen kwaad

Voormiddag waren dus mijn vingers aan de beurt, namiddag had ik afspraak bij pedicure. Verwendagje  

Dit weekend moederdag, ik heb mijn cadeau al gekregen en was er heel blij mee. Zal origineel uit de hoek mogen komen voor vaderdag.... Ideeën zijn altijd welkom ;-)

Na school had Noortje ook haar pakje van school mee. Ze kon niet wachten en mocht het 's avonds al openmaken. Zo fier op mijn grote meid, ze had weer iets moois geknutseld. En ook haar versje kende ze helemaal. Probeer het dan maar eens droog te houden.... 

Daar gingen we richting Hasselt. Was ondertussen toch al paar weken geleden dat ik nog naar ziekenhuis was geweest.... Rond iets na vijf zaten we in vrij volle wachtzaal. Gelukkig had de helft van de vrouwen een dikke buik en kwam ze voor andere dokter. Een zwangere vrouw heeft volgens mij toch geen plastisch chirurg nodig hé.

Drie kwartier later kwam dokter ons roepen, hij riep gewoon "Erika", klonk raar, meestal hoor ik "mevrouw Vanaeken", maar deze dokter kent Maarten ondertussen vrij goed van in ziekenhuis en noemt mij dus gewoon bij mijn voornaam; tja, geen probleem. Maar heb hem toch vriendelijk met "dokter" aangesproken... "Franz" leek mij nogal ongepast

De wondverpleegster was ondertussen ook naar zijn bureau gekomen, vroeg mij al af wat zij daar kwam doen. Ik had toch geen wondzorg meer nodig?! Ze kwam blijkbaar papieren laten handtekenen en begon te vertellen over één of ander trouwfeest waar ze naartoe was geweest. Dokter toonde veel interesse en vijf minuten later waren ze samen naar trouwfoto's aan het kijken. Euh.. hallo.... wij zitten hier ook Na veel gelach en vertellen van anekdotes mocht ik dan toch mijn blouse uittrekken. Dokter bekeek mijn borsten en was verwonderd over resultaat. Littekens zien er al heel goed uit en ook over de vorm was hij enthousiast. Tijdje geleden sprak hij nog van lipofulling om borsten ronder te laten lijken, maar is nu niet meer nodig Hij voelde en controleerde, nog beetje vel te veel, maar dit zou hij wel strak trekken als hij tepelreconstructie doet. Hij was echt tevreden met resultaat, dus wij ook Spraken nog geen datum af voor tepelreconstructie, toch nog paar maanden wachten tot littekens volledig genezen zijn, en dan komt dat allemaal in orde

Ondertussen was het half zeven, dus nog tijd genoeg om kindjes op te halen, dan konden ze in hun eigen bedje slapen. Nog even langs Vica, ijsje hadden we wel verdiend en dan naar oma en opa. Noortje haar dansles duurde toch tot 19u, dus hadden even tijd voor ijsje. Bij oma en opa toonde Noortje fier hoe ze helemaal alleen kan fietsen, vertrekken en stoppen. Zo fier op onze grote meid!

Mijn borsten krijgen een mooiere vorm, ze worden ronder. Woensdag op controle bij plastisch chirurg, ben eens benieuwd wat hij ervan gaat vinden. Ook littekens zijn op meeste plaatsen al mooi genezen Ben best al tevreden met resultaat. Ok, staan nog geen tepels op, dus ziet er nog raar uit, maar komt in orde ;-)

Tijdje geleden beslist dat het hoog tijd was om weer aan conditie beginnen te werken, dus start to run stond op programma. Mama en een vriendin gaan mee, 3 x per week spreken we af en gaan we lopen. Programma van Evy Gruyaert op MP3 en we zijn vertrokken. Eerste keren ging het verrassend goed, maar laatste keer toch wel wat last gehad van spierpijn.... word echt geconfronteerd met het feit dat conditie niks meer was!! Maar werken er dus aan, en komt allemaal wel weer in orde! Doorbijten hé! Maar geniet van het lopen, doe het graag, tijdens het wandelen leuke babbels en tijd vliegt voorbij. Ook al altijd geluk gehad met het weer, steeds een stralend zonnetje om te lopen, dit helpt natuurlijk ook wel!

Donderdag 1 mei was het wel even anders, hadden ons ingeschreven voor hondenwandeling van 7.5km. Eerst 's morgens lopen en namiddag wandelen, drukke dag dus. Was mooi weer tot half weg de wandeling, midden in het veld stortbui! Mats wist niet wat hem overkwam, kleine ventje heeft heel de tijd geweend en moest mama hebben. Dus conclusie, laatste 3 km heb ik Mats gedragen en stevig doorgestapt in de regen. Gevolg toch wel wat spierpijn! Eens thuis snel kindjes in bad gestopt zodat ze konden opwarmen... 

Nu met stijve benen verder verven aan tuinhuis ;-)

Kindjes hebben leuke vakantie gehad, Plopsa, cinema, binnenspeeltuin, en toch ook beetje mooi weer

En als ik kindjes gelukkig zie, ben ik ook tevreden. Wat kan een mama zich meer wensen dat haar zoontje en dochtertje samen te zien spelen? Ok, af en toe maken ze wel eens ruzie, maar dat zal overal wel zo zijn, toch?

Ikzelf voel me ook goed! Draag nu dagelijks gewone bh. Wat een luxe, gewoon leuke bh te dragen, geen knellende bandjes in schouders, geen gewicht dat rugpijn veroorzaakt, .... Dus aan alle dames met een kleine cup, wees blij!!! Ik spreek uit ervaring, kan beide vergelijken, van G-cup naar C-cup, ik weet wel wat te kiezen hoor! Dus klaag niet van kleine borsten, wees er blij mee! 

Noortje is ook weer naar school, laatste trimester is begonnen. Schooljaar zal nu snel voorbij zijn. Is nog een zware periode voor alle leerkrachten, programma's afwerken, herhalingen, toetsen, .... weet waarover ik spreek ;-) Maar dit jaar laat ik het allemaal aan mij voorbij gaan. Probeer zo weinig mogelijk aan school te denken, ben nu full-time mama en ik geniet ervan.

Vanaf september staan we weer klaar voor een nieuw schooljaar, maar daar denken we nu nog even niet aan hoor ;-) 

Maarten heeft ook paar dagen vrij gehad en is vandaag weer gaan werken. Kindjes hebben al veel plezier gehad. En vrolijke kindjes = gelukkige mama

Maandag zijn we naar Plopsa indoor in Hasselt geweest, met lerarenkaart mocht ik gratis binnen en eerst vier personen aan de helft van de prijs, dus dat viel goed mee, voor een kleine €40 waren we binnen. Mats, 2 jaar, maar groter dan 1 meter moet dus volle pot betalen.... Toch niet eerlijk hoor! Ok, kleine ventje is bijna overal opgeweest, hij had plopsa stempel en mocht overal in, maar vind het toch niet eerlijk om kinderen om lengte te beoordelen. Noor en Mats vonden het geweldig, ze zijn in alle attracties geweest en vonden genoten met volle teugen. Dus ook Maarten en ik mee in de attracties, die karretjes en zo zijn toch niet gemaakt voor mensen met lange benen hoor....pff.... maar was leuk! En dat is belangrijkste!

Dinsdag hadden mama en papa opnieuw een afspraak bij professor Peeters, prof van genetisch onderzoek. Wisten al even dat mijn borstkanker genetisch is, maar mama en papa hadden tijdje geleden ook bloedname laten doen om te weten van welke kant van de familie het afkomstig is. Dinsdag mochten ze teruggaan voor resultaat. Emotioneel dagje voor zowel mama als papa, nooit leuk te horen dat er genetische afwijking is en dat je daar drager van bent... We weten nu dat het langs papa's kant in de familie zit, ze kregen nog wat uitleg van vriendelijke verpleegster en kregen brieven mee naar huis om rest van de familie op de hoogte te brengen. Dan kunnen de vrouwen zich eventueel preventief laten testen. Is eigen keuze, maar dan weten ze het! Meer kunnen wij ook niet doen....

Gisteren is Noortje samen met oma naar cinema geweest, leuk dagje voor oma met kleindochter. Denk dat ze er allebei van genoten hebben. Eerst samen naar K3-film, daarna hapje eten en nog even shoppen. Noortje was enthousiast over haar dagje uit met oma

Vandaag is Maarten weer werken, dus alleen thuis met de kindjes, het zonnetje is al van de partij, dus hopelijk kunnen kindjes beetje buitenspelen.... 

Ik voel mij ondertussen weer heel wat beter, borsten zakken (klinkt raar hé), maar huid wordt strakker, de rimpeltjes worden minder En borsten worden zachter, kan weer met gemak op mijn zij liggen en slaap dus terug goed

Draag ondertussen ook al geregeld bh's, dat geeft een ronder gevoel en vooral een vrouwelijker gevoel ipv altijd die topjes....  Maar voel mij goed en binnen paar maanden zullen borsten er goed uitzien (hoop ik toch). Binnen maandje naar chirurg, dan zullen we het wel horen, maar heb er een goed gevoel bij en dat is toch al heel belangrijk, niet? 

Krijg ondertussen ook al complimentjes van mijn haar, het groeit goed! Sommige mensen krijgen na chemo heel ander haar als ervoor. Ik niet! Heb de indruk dat ik identiek hetzelfde haar heb als een jaartje geleden! Koppig haar dat niet plat wil blijven liggen, op exact dezelfde plaatsen als voor de chemo! Aaahh.... zal de pot gel maar weer boven halen ;-)

Gisteren had ik afspraak voor spoeling van mijn port-a-cath, moest om 14u30 in Hasselt zijn. Maarten was aan het werk tot 15u, dus ging ik met trein richting ziekenhuis. Na stevige wandeling naar station, schrok ik toen ik ticket moest betalen, €4.70 zei de mevrouw, ... dit vond ik toch veel geld voor enkele reis naar Hasselt. En dan maar openbaar vervoer promoten, pff... Na half uurtje in een warme trein begon ik in Hasselt aan mijn wandeling naar winkelstraat. Héél veel volk, dus mijn zin om te shoppen was al snel voorbij. Dan maar bolletje ijs nemen bij Australian Homemade, mmm,.... maar ijsje eten zonder morsen blijft een uitdaging... dus, eventjes later liep ik rond met 2 vlekken op mijn blouse. Oei, oei, oei... dit was geen zicht, dan maar op zoek naar andere blouse. In Hema vond ik leuk topje, even proberen en richting kassa. Subtiel vroeg ik om kaartjes eruit te knippen en begaf mij opnieuw richting paskamer Voila, kon weer proper door Hasselt wandelen. Door al dat volk trok ik snel richting ziekenhuis, zal daar dan wel even wachten. Even Maarten laten weten dat ik er was, mezelf inschrijven en richting vijfde verdieping, kende de weg nog... 

Meldde mij aan en nam plaats in een zetel. "Mijne" vertrouwde zetel was al bezet, dan maar op andere plaats. Tien minuten later was port-a-cath aangeprikt en gespoeld. Heel lieve en goede verpleegster deed dit zonder probleem Nauwelijks iets gevoeld! 

Rond half drie trok ik richting MR. Maarten was nog even aan het werk. Even babbeltje met zijn collega's en snel was het 15u, tijd om naar huis te gaan. Kindjes waren nog bij oma. Ze zijn de laatste weken bijna altijd daar. Oma zorgt goed voor mijn kleine schatten. Ze wil niet dat ik mij forceer, dus neemt zij zorg voor kindjes op haar. Dank u wel! Ondertussen zijn er 6 weken voorbij, dus in de vakantie hou ik kindjes thuis  

Gisterenavond hadden we ook afspraak op school, oudercontact voor ons Noortje. Half zes trokken we richting Landen, mochten dadelijk naar binnen. Juf was enthousiast over onze kleine meid, ze doet het supergoed op school! Wat waren we weer fier! 

Afgelopen weken is het elke dag telkens beetje beter gegaan. Pijn is volledig verdwenen en wonden genezen mooi. Borsten zijn al beetje veranderd van vorm, zijn al beetje ronder geworden. Volgens plastisch chirurg duurt het zo'n zes maanden voor ze definitieve vorm aannemen, dus nog even geduld.... Maar merk toch al een verandering hoor; platte harde schijven zijn al beetje ronder geworden en gezakt. Zeker wanneer ik mezelf in profiel bekijk, zie ik het verschil. Iemand anders zal het misschien niet zien, kleren verbergen veel hé, en nu zeker met en trui of zo zie je dat helemaal niet. Maar wacht maar tot in de zomer ;-)

Mijn borsten zien er wel nog steeds verrimpeld uit, nog vel te veel, zeker aan de zijkanten. Waarschijnlijk (hopelijk) zal dit wel strakker worden als borsten nog ronder worden. Begin mei moet ik op controle gaan, dan zullen we de uitleg hierover wel krijgen. En anders vraag ik het gewoon.... Dan zullen we ook wel datum afspreken voor tepelreconstructie. Ben eens benieuwd... dan zullen ze weer meer op borsten gaan lijken....

Voor de rest zorgt oma nog heel veel voor de kindjes. Operatie is ondertussen al vier weken geleden, dus begin weer stilletjes aan te heffen en zo. Doet geen pijn en merk geen verschil aan wonden, zal dan wel geen kwaad meer kunnen. Maar mama zegt dat ik mij nog moet rusten en niks mag forceren, en naar je mama moet je altijd luisteren hé ;-) Dus komt zij vaak kindjes halen als Maarten werken is en zit ik hier alleen....

Voormiddag zolder opgeruimd, ongelooflijk hoeveel rommel een mens verzameld, pff! Doen hier 6 april mee aan garageverkoop en ga proberen zoveel mogelijk te verkopen, dus iedereen welkom! Gisteren Noor haar zomerkleren opgeruimd, ze wordt toch wel groot hoor, onze kleine meid. Weer heel wat kleedjes te klein, dus te koop Zien wel wat we kunnen verkopen.... 

Gisteren ook naar opendeurdag geweest van Noor haar schooltje. Ze mag in september al naar het eerste leerjaar... dus kijkje gaan nemen in haar nieuwe klas en kennisgemaakt met haar juf. Wel leuk om nu al te weten naar welke juf ze gaat. Noor vond het superleuk en kijkt er al naar uit.

Ook Mats vond de kleuterklasjes geweldig, was wenen om naar huis te gaan. Hopelijk blijft hij even enthousiast als het echt zo ver is....