Kindjes klaarmaken en Noortje naar school brengen. Maarten had ook enkele dagen vrij, dus konden dit samen doen. Voormiddag nog enkel boodschapjes: slager en bakker stonden op het programma en dan huiswaarts. Thuis ruimden we de keukenkasten een beetje op en ondertussen kwamen pa en mama nog even langs.

Maarten maakte een lekkere quiche als middageten en was al weer snel tijd om Noor te gaan halen aan de schoolpoort. Vandaag niet veel bekende mama's gezien.... Was kalm aan de poort. 

Voelde mij goed vandaag, medicijntjes flink ingenomen en geen misselijkheid meer gevoeld. 

Nu worden mijn oogjes wel weer zwaar en vrees dat ik vanavond opnieuw geen aangenaam gezelschap zal zijn... Opnieuw vroeg mijn bedje in... Slaapwel...

Voor vertrek nog snel even douchen en auto in richting Hasselt. Onderweg nog even bij bakker gestopt voor een ontbijtje

In ziekenhuis schreven we ons in en gingen richting vijfde verdiep. Ken ondertussen de weg. Zag al snel enkele bekende gezichten en deed eigenlijk deugd om dezelfde verpleegsters terug te zien. Zo voelde het vertrouwd aan.

Er werd bloed getrokken via port-a-cath en mocht een uurtje weg. Had afspraak bij cardioloog voor een echo van mijn hart. Dit was een standaardonderzoek dat nog niet gebeurd was en had er vandaag dus afspraak voor. Na kwartiertje wachten in de wachtzaal (tussen allemaal oude mensen...), was het aan ons. U mag u bovenlichaam vrij maken zei de verpleegster. Allez, daar gingen we weer. Heel de afdeling gynaecologie heeft mijn borsten al gezien, nu komt er nog cardiologie bij... Cardioloog kwam snel langs om echo te maken. Alles in orde, mijn hartje doet dat nog goed

Daarna hadden we afspraak bij oncoloog. Hij vroeg hoe vorige chemo gegaan was en kon positief antwoorden. Mijn bloed van vandaag was in orde en chemo kan doorgaan  

Dus opnieuw naar vijfde verdiep om voorschrift voor chemo af te geven. Chemo werd besteld en wachten kon beginnen. Kreeg ondertussen weer heel wat infusen aangekoppeld om "nu al" het misselijk zijn voor te zijn.... Heleboel vergif aan mijn lichaam in....

Dik uur later werd chemo geleverd en konden we eraan beginnen. Eerste infuus 10 min, 10 min spoelen, tweede infuus 30 min, 10 min spoelen, derde infuus 30 min en 10 min spoelen en naar huis!

Ondertussen kreeg ik ook nog een warme maaltijd aangeboden, maar toen ik vroeg wat het was, koos ik toch maar voor de broodmaaltijd. Wilde mijn maag geen extra uitdaging bezorgen.... En boterhammetjes met light confituur en smeerkaas kan mijn maag wel aan ;-)

Na de chemo even langs Aldi, kindjes ophalen bij oma en naar huis. Ging nog even langs de buren om enkele kalenders te verkopen. Nog even genieten van het zonnetje in de tuin en macaroni als avondeten... mmmm....

Op woensdag gaat Noortje naar de dansles, dus om 18u brachten we haar. Een uurtje later ging ik haar weer halen terwijl Maarten Mats zijn flesje gaf en pyjama aandeed. Schattig om te zien hoe mijn grote meid in haar tutu samen met haar vriendjes de danszaal binnenstapt... 

Rond 19u15 waren we weer thuis en kroop ik zetel in, was er moe van geworden en mijn buik begon nu toch een beetje te protesteren. Weer zelfde gevoel als na chemo 1, te veel gegeten, dus even rusten. Al snel werden mijn oogjes zeer zwaar en rond 8u30 kroop ik bedje in voor een goede nachtrust

Maarten was al vroeg de deur uit, dus moest zelf de beslissing maken... Maakte mij klaar en besloot niet te zuinig te zijn met de make-up, maakte kindjes klaar en vertrok zonder hoedje. 

Eerst Mats naar onthaalmoeder, deze was vrij enthousiast over mijn nieuwe coupe en zei dat het mij nog staat. Deed goed aan mijn zelfvertrouwen Op naar de volgende halte, schoolpoort, nu zouden de blikken wel gaan komen....

Wandelden met een klein hartje de schoolpoort binnen en kwam al snel enkele bekende gezichten tegen. Iedereen was positief over mijn toch wel zéér korte haartjes. Deed deugd! Dank jullie wel hiervoor! 

Voormiddag besloot ik de berging onder handen te nemen, beetje opruimen en sorteren, pff.... wat een werk! Maar is gelukt en ben tevreden met het resultaat. Nu zo houden....

Mama kwam namiddag nog even langs, ze kreeg tranen in de ogen toen ze mij zag. Ze heeft al meermaals gezegd dat zij mijn "ziekte" wil overnemen, maar dat gaat niet, en zou het ook niet willen, mijn "ziekte", mijn gevecht, en vooral mijn overwinning! (binnen enkele maanden dan toch!).

Maarten was vroeg thuis, dus konden we de kindjes samen ophalen, altijd leuk! Na school maakten we de valiesjes van de kids, ze gaan bij oma en opa logeren. Morgen staat er chemo op het programma en moeten weer vroeg in het ziekenhuis zijn. 

Voel mij zelfzeker voor morgen, ik weet nu wat er gaat gebeuren en heb geen vragen meer over "het krijgen van chemo". Ik ken de procedure en weet wat me te wachten staat. Natuurlijk blijven er de vragen ivm de bijwerkingen. Valt de tweede chemo even goed mee als de eerste? Of komen er nu wel bijwerkingen? Ga ik nu wel ziek zijn? Vragen waarop ik waarschijnlijk morgenavond het antwoord zal weten....

Ik hoop in ieder geval dat het even goed meevalt als vorige keer... Dus, duimen omhoog en vingers kruisen! 

Maar mijn vreugde was van korte duur..... Gisterenavond, rond 22u, snel even douchen voor het slapen gaan. Maakte mijn haar nat, nam shampoo en begon te wrijven. Toen ik mijn handen afspoelde, kwam mijn grootste angst uit... Haar in mijn handen... aaaahhh.... Ik controleerde de rest van mijn haar, het meeste hing nog vast, maar had ook geregeld haar in mijn handen... Dit was dus het begin! Het haarverlies was een feit!

Kroop met een klein hartje en de nodige zakdoeken in bed. Zou een zware slapeloze nacht worden.... Werd geregeld wakker om mijn haar te controleren, mijn kussen bleef proper, maar telkens ik voelde, had ik toch enkele haren vast.

Vanmorgen extra veel gel en lak in mijn haar, zou vastkleven helpen? Bracht Mats naar tante Rita, Noor naar school en reed richting Sint-Truiden, wou mijn gedachten  verzetten. Wandelde langs de winkels, af en toe lokte een leuke jas of broek mij, maar verder kwam ik niet. Het interesseerde mij niet... 

Reed huiswaarts, nog even langs bloemist, mezelf een bloempje halen (had nog een bon gekregen van bloemist toen ik mijn verhaal daar deed). Bloemen in huis geeft vrolijk gevoel.

Maarten was vroeg thuis, ruimde huis beetje op. Kast van berging naar tuinhuis verplaatst. Maakte avondeten en toen voelde ik nog maar eens aan mijn haar... Was erger geworden. Had nu telkens haar in mijn handen... Was zo ver! Besliste om de tondeuse uit de kast te halen. Vroeg aan Noor of ze mijn haar wou knippen. Dit zag ze uiteraard zitten. Maarten liet haar enkele malen knippen en nam toen de tondeuse, 6mm!

Voor een beeld hiervan te scheppen: GI-Jane ;-)

Noor vindt mijn nieuwe kapsel wel leuk, zou dit te maken hebben met het feit dat ze zelf heeft mogen knippen? Volgens Maarten en de buurvrouw sta ik nog wel met mijn broske. Maar moet bekennen dat het toch wennen is hoor! Eén voordeel: een bad hairday is niet meer mogelijk, dit kan niet verkeerd liggen! Haalde mijn hoedjes ook even uit de kast, Noor vond dit ook leuk en vroeg al waar haar mutsen liggen....

Hopen dat ik nu nog een paar dagen kan "genieten" van mijn broske voor alles uitvalt.... 

Nog een groot dilemma voor morgen, hoe kom ik morgenvroeg buiten?? Met mijn broske of toch maar een hoedje op....

Wil eigenlijk dat hoedje zo lang mogelijk uitstellen, want eens alles uitvalt, ben ik aan de hoedje gebonden en zal ik het nog lang genoeg moeten dragen.. (met een kaal hoofd kom ik sowieso niet buiten!). Dus, we zien morgenvroeg wel....