Gisterenavond vroeg mijn bedje ingekropen, en klok rond geslapen. Heeft mij deugd gedaan. Vanmorgen flink de verplichte medicatie ingenomen, cornflakes als ontbijt en voelde mij goed! Voormiddag kwamen mama en papa nog even langs, en namiddag stond er verjaardagsfeestje op het programma. 

Leuke dag gehad En geen enkel kwaaltje gevoeld of gemerkt. 's Avonds pasta gehaald bij pizzeria en als dessert ijsje mmmm.... Dus kan niet zeggen dat mijn maag protesteert.

Vanavond wel weer snel moe, dus dan maar op tijd bedje in. Hopelijk blijft het zo.... Duimen omhoog! 

Vanmorgen Noortje naar school gebracht samen met mama, Maarten was al werken. Daarna even langs bakker, koffiekoeken halen voor Maarten en zijn lieve collega's, ze moeten Maarten af en toe missen als hij naar mij komt of mee naar dokter gaat en dan zijn werk opvangen. Dus een "dank je wel" was wel op zijn plaats vond ik.

Mama bracht mij naar Hasselt, stapte met een klein hartje uit de auto voor het ziekenhuis. Had afgeteld naar deze dag, maar was nu toch een grote stap hoor.... Wist niet wat mij te wachten stond.... Zoveel vragen.... Maar voelde mij er ook klaar voor!

Belde even naar Maarten, brachten de koffiekoeken naar zijn collega's en gingen op zoek naar de juiste zaal in het ziekenhuis. Onbekend terrein!

Had om 9u45 afspraak met de psychologe voor de concentratie- en geheugentesten. In de zaal vroegen we eerst verpleegster om bloedname te doen, dan kon ik mee gaan met psychologe voor de testing. Verpleegster nummer 1 kwam met haar setje om bloed te prikken via port-a-cath. Was iemand jong en blijkbaar zorgde Maarten in uniform voor de nodige stress.... dus eerste prik mislukt! Ze besloot haar collega te roepen en deze het werk te laten opknappen. Verpleegster 2, lieve dame, prikte met gemak in mijn port-a-cath, nam 2 buisjes bloed af en plakte dit af. Zo kon ik mee met psychologe.

We zochten een ruimte waar in alle rust de testing kon doorgaan. Waren leuke "spelletjes", zowel mondeling, schriftelijk als op pc. Anderhalf uur later zat het erop en kon ik naar dokter. Maarten zat mij al op te wachten in de wachtzaal, de lieve schat!

Oncoloog meldde ons dat bloed prima in orde was, en gaf voorschrift voor chemo mee. Dit brachten we naar verpleegster die het bezorgde aan apotheek. Een uurtje later zou chemo geleverd worden. 

Ondertussen even tijd om broodje te eten.

Anderhalf uur later, was ondertussen half drie, werd chemo geleverd en kon eerste zakje inlopen. Zo had ik drie zakjes te gaan, met telkens spoeling van 10min ertussen. Ze hadden mij aangeraden veel te drinken, dus luisterde flink en dronk 1.5l water leeg, gevolg vaak met mijn infuusstaander naar toilet....

Voelde mij prima tijdens toediening van chemo, niks te merken. Kreeg ondertussen nog bezoek van een onco-coach, ze zette mij alle mogelijke bijwerkingen op een rijtje en legde uit welke voorzorgsmaatregelen ik moet treffen.

Toen deze dame weg was, sloeg ik een babbeltje met mijn buurvrouw. Oudere dame, maar heel sympathiek. Maarten kwam langs, zijn werk zat erop rond 15u, hij kwam mij gezelschap houden. Maar stilzitten in niks van mijne schat, hij ging dus geregeld nog een wandelingetje maken. 

Rond 17u mocht ik naar huis, had alles gekregen. Kreeg nog voldoende medicatie mee naar huis om de misselijkheid de komende dagen te onderdrukken. Reden huiswaarts, langs oma en opa om de kindjes op te halen. Noor had een leuke dag op school gehad en Mats had weer deugnieterij uitgehaald bij oma en opa. De kapoen ;-)

Snel stukje taart gegeten en naar huis. Thuis aten we nog een boterhammetje en kropen in de zetel. Uurtje later werd ik beetje misselijk. Zo het gevoel van: "***, had die grote zak chips niet helemaal mogen opeten!" (eigenlijk bekend gevoel ;-) )

Was ook moe geworden, kroop dus vroeg mijn bedje in. Goed geslapen, wel nog paar keer moeten opstaan om een sanitaire stop te houden.....

Maar nachtrust heeft mij deugd gedaan en voel mij prima ....

Donderdag 5 september, de eerste schoolweek zit er al bijna op. Ons Noortje gaat graag naar school, de eerste schoolstress is voorbij en nu vindt ze het leuk om mij 's morgen te plagen voor ze de school binnen wandelt. Ze heeft een leuk klas, leuke vriendjes en een toffe juf. Dit komt allemaal goed! Vanavond leuke info-avond gehad, gezellig buiten in het gras op de kleine kleuterstoeltjes.

Donderdag 5 september, de huwelijksverjaardag van mama en papa, al 32 jaar getrouwd vandaag! Dikke proficiat!

Vandaag donderdag 5 september, dus dat wil ook zeggen morgen vrijdag 6 september! 6 september de datum waar ik al een poosje naar aftel, de start van mijn chemo! Ik ben er klaar voor! Laat maar komen ;-)

Morgenvroeg breng ik samen met mama Noor naar school en daarna brengt zij mij naar Hasselt. Maarten is al aan het werk, dus hij zal mij wel geregeld komen opzoeken. Rond 9u45 heb ik afspraak met een psychologe, heb mij ingeschreven om deel te nemen aan een onderzoek ivm concentratie en geheugen bij chemo. Morgenvoormiddag vinden de testen plaats "voor" de chemo. Later worden er ook testen afgenomen "tijdens" en "na" de chemo. Ben eens benieuwd... Hoop dat ik kan antwoorden op de vragen.... als dat maar allemaal goed komt ;-)

Om 11u45 heb ik afspraak met oncoloog, hij zal met mij bespreken of mijn bloed goed is om chemo te krijgen en mij uitleggen welke chemo ik zal krijgen. Dus rond 13u (schat ik), want chemo moet nog klaargemaakt worden, begint het.... Via mijn port-a-cath zal de chemo toegediend worden, 3 zakjes, telkens half uur inlooptijd. Hoop dus in de late namiddag gezond en wel het ziekenhuis te verlaten.....

Hoop dat het allemaal zal meevallen, moet bekennen dat ik toch wat zenuwen heb voor morgen. Zenuwen eigenlijk niet, maar zoveel vragen....

Zoveel vragen waar niemand mij een antwoord op kan geven... Hoe ga ik mij voelen, word ik ziek, overgeven, moe, ......Wanneer komen eerste bijwerkingen? .... Hoop op deze vragen morgen antwoorden te krijgen...

Zal een slapeloze nacht worden, vrees ik, maar we gaan ons best doen! Voel mij goed en sterk om aan mijn gevecht te beginnen! Komt goed ;-)

Maar ook een schooljaar waarin ik Noortje veel naar school zal kunnen brengen en veel aan de schoolpoort zal kunnen staan om 15u20. Een schooljaar waarin ik mijn sociale contacten met andere schoolpoort-mama's zal uitbreiden, en schooljaar waarin ik ook kan deelnemen aan schoolse activiteiten, .... Kortom, ben van plan te genieten van een schoolpoort-mama te zijn En ben er vandaag al mee begonnen! Voila!

Vanmorgen samen met Maarten en Mats ons Noortje naar haar nieuwe klasje gebracht! Ze deed dat goed onze kleine meid. Enthousiast liep ze naar school, nog even knuffelen aan de klasdeur en naar binnen. Pff, kan een moederhartje toch klein zijn hoor.... Was blij dat het snel 15u was, kon ik vertrekken naar school om mijn meisje weer op te halen en te luisteren naar al haar verhalen. (alhoewel dat buiten: "leuk, tof en goed" en niet veel uitkwam).

Maar heb vandaag ook mijn collega's en kindjes gedacht. Eventjes toch ;-) Neen, serieus, deed toch pijn dat ik niet kon gaan werken. Niet kennismaken met mijn nieuwe kindjes, babbelen met de reeds bekende gezichtjes, luisteren naar alle vakantieverhalen, ....Thuis zijn is leuk, maar dit is thuis zijn om de verkeerde reden! Maar probeer positief te blijven en ga genieten van mama-aan-de-schoolpoort zijn....

Na school stuurde mijn vervangster enkele lieve tekstjes en foto's door van mijn kindjes! Deed deugd om te lezen, dank je wel hiervoor! Heb ze gelezen met een klein hartje hoor....

Na school nog wat rondgereden, Noor had een briefje mee met spulletjes die ze nog nodig heeft. Weet wel dat dit niet tegen morgen in orde moet zijn, maar wie mij kent, weet dat ik dat wel wil Dus, voila, turnzak met sportschoenen, tandenborstel, beker, tandpasta en doosje zakdoeken staan klaar op de kast om morgen mee te nemen. Alles met naam erop natuurlijk.... 

Maarten werkt deze week late shift, dus sta er alleen voor met kindjes, geen probleem.... als ik zou mogen heffen!!! Dus doen we beroep op oma om de kindjes in bed te leggen! Gelukkig staat ze altijd klaar om te helpen, dank je wel hiervoor!

Toen ik vanavond fb opendeed, zag ik dat de kalender van Levensloop op you tube staat, heb snel de link gedeeld:

Binnenkort heb ik hem in de handen en hopelijk kan ik toch wat centjes verzamelen om dit goede doel te steunen! Ben tevreden met het resultaat ;-)

Leuk weekend achter de rug. Zaterdag is mijn schoonbroertje getrouwd in Alken. Mooie dag met een prachtig bruidspaar onder een stralende zon. Kindjes mochten bruidskindjes zijn, wat kan een mama fier zijn.... Leuke receptie met veel familie. Allemaal lieve mensen die mij een hart onder de riem kwamen steken, veel steun gekregen. Deed deugd, maar was ook hard, steeds opnieuw confronterend met het feit "ah ja, ik heb kanker". Maar de mensen bedoelen het goed en apprecieer alle lieve woorden. Het bruidspaar heeft dat schitterend gedaan, ik wens ze nog een lang en gelukkig leven samen!

Denk dat ik vanavond ga slapen met een raar gevoel. Andere jaren is de nacht voor de eerste schooldag vaak een slapeloze nacht en elk jaar opnieuw is er de stress voor de eerste schooldag.... Morgen zal het anders zijn. Ik moet niet naar school! Niet gaan werken! Iemand anders doet mijn werk morgen, iemand anders zit op mijn stoel aan mijn bureau, en gebruikt mijn boeken, mappen,.... Gelukkig weet ik wie die iemand anders is, en dat is wel geruststellend. Dus, morgen niet werken! Ik zal wel denken aan mijn collega's en de kindjes van mijn klasjes.... Ze gaan dat allemaal schitterend doen!

Ik ga genieten van mijn kleine meid naar school te brengen. Zal nu ook eens de eerste schooldag van mijn meisje kunnen meemaken. De drukte en stress van een eerste schooldag, maar nu langs de kant van mama en niet als juf!

Denk dat ik mijn kleine meid met een klein hartje zal achterlaten, maar ga er ook proberen van te genieten! Mijn kleine meid naar de derde kleuterklas, pff, wat wordt ze snel groot.....

Maarten was al vroeg weg naar zijn werk. Rond 8u werd de kleinste in huis wakker, kroop ook uit bed, maakte mij snel klaar en belde mama. Ik mocht mijn kleine man niet uit zijn bedje halen.... Mama was snel hier, haalde Mats uit bed, kleedde hem aan en nam hem mee. Half uurtje later was ook Noortje wakker. Mijn flinke meid kleedde zich zelf aan en bracht haar ook naar oma.

Rond de middag vertrok ik te voet naar het station, met de trein van 12u01 reisde ik naar Hasselt. Was nog te vroeg, dus had nog even tijd om te shoppen Iets voor 14u was ik in het ziekenhuis, wandelde naar de wachtzaal (ken ondertussen de weg) en stuurde Maarten een berichtje dat ik er was. Even later zaten we samen te wachten op oncoloog. 

Kwartiertje later riep oncoloog ons binnen. Hij riep gynaecoloog erbij, ze bekeken mijn borst en beslisten dat de wonde voldoende genezen is, chemo kan starten! Joepie! 

We wandelden met oncoloog naar secretariaat en vriendelijke dame mocht een afspraak maken voor volgende week. Ze stelde voor maandag..., dit zag ik echter niet zitten... De eerste schooldag van mijn kleine meid die naar de 3de kleuterklas gaat! Nu ik zelf niet moet werken, kunnen we onze grote meid samen naar school brengen en dit wil ik echt niet missen. Andere dag dan maar... vrijdag! Secretaresse maakte een afspraak op vrijdag 6 september, 12u15. Kreeg een papier met bevestiging: vrijdag 6 september, 12u15, zaal 2, zetel 13. Zetel 13, zullen met dit getal maar niet te veel nadenken... Misschien wordt dit nog ooit mijn persoonlijk geluksgetal ;-)

Maarten moest nog even gaan werken, ik wachtte even en daarna reden we samen naar huis. Kindjes ophalen bij oma en opa. Ze hadden het weer reuze naar hun zin gehad.... 

Vanavond nog even genoten van het zalige weertje op ons terrrasje, kindjes in bed en gezellig tv-avondje. Morgen heeft Maarten dagje vrij, hopelijk laten de kindjes ons een beetje langer slapen.... Alvast slaapwel voor vanavond! 

Vanmorgen was het al beter. Iedereen had mij op voorhand gezegd dat deze operatie vrij pijnloos was, ik weet dat ik meestal de uitzondering ben ;-), en moet dit toch weer bevestigen... (zal nog moeten geloven dat ik een "specialleke" ben....), van deze operatie meer last dan van borstoperatie... 

Nu is het al stukken beter, zwelling neemt ook af en kan al beter bewegen. Maar zal stofzuigen en dergelijke toch nog even aan manlief overlaten. Gelukkig was Maarten vandaag thuis om te helpen. Mats oplichten is uitgesloten...pff! Morgen gaat Maarten weer werken, mag mama bellen als Mats wakker is, kan zij hem uit zijn bedje komen halen. Toch niet leuk voor een moederhart hoor! Kan niet doen wat een mama moet doen! Stom, stom, stom! Maar leer hier ook mijn lessen uit hoor, genieten van de kleine dingen, binnen een paar dagen extra genieten van de knuffels van mijn klein ventje! En natuurlijk ook van Noortje! Ze is superlief voor mij en probeert te helpen. Ze wil helpen poetsen, ze bedoelt het echt goed, maar geef een kleuter van 5 maar eens een emmer met water en een doek.... 

Vanavond vroeg bedje in, beetje slaap in te halen. Morgennamiddag afspraak in ziekenhuis. Ga nog eens met de trein naar Hasselt, kunnen Maarten en ik weer samen naar huis rijden. Dus €4.60 ;-) Hoop data te krijgen voor de chemo! Klinkt misschien raar, maar wil eraan beginnen. Als we begonnen zijn, kan het aftellen beginnen!

Begint mij op te vallen dat ik steeds in de "wij" vorm spreek of schrijf als ik het heb over de kanker. En dat gevoel heb ik ook, mijn gezinnetje steunt mij, dit is een gevecht dat we samen gaan winnen! Ik sta er niet alleen voor, en dat doet deugd!

Maar niet alleen mijn gezinnetje hoor, familie, vrienden, .... zelfs wildvreemden die reageren op fb of op de blog. Dank jullie wel allemaal! Jullie krijgen allemaal een plaatsje in mijn hartje! 

Zijn hier verwend met onze kindjes, onze slaapkopjes.... Dus dit vroege uur deed toch een beetje pijn hoor, zeker aangezien mijn nachtrust toch niet optimaal was. Gisterenavond nog even wakker gelegen, moest tenslotte weer onder het mes en dat krijg je toch niet zomaar uit je hoofd...

Vertrokken rond 7u richting Hasselt, Maarten met zijn rugzak om te gaan werken, ik met mijn zakje met handdoek en spulletjes om mij te verfrissen. Na zo'n operatie kan een mens er al wat versuft uitzien, en dat willen we niet hé!

In Hasselt aangekomen wandelde Maarten naar kleedkamer en ik naar inkomhal om mij in te schrijven. Vriendelijke dame verwees mij door naar 1st verdiep, gele pijl. Volgde flink de instructies en kwam bij een verpleegster terecht die mij inschreef en naar de wachtzaal stuurde. Kende dit scenario nog van de borstoperatie, hier zou ik waarschijnlijk weer een half uur zitten... Besloot dus maar mijn boek uit te halen en verder te lezen. Hier kreeg ik echter de kans niet toe, paar minuten laten bracht een verpleegster mij naar mijn kamer. Had nog niet de tijd om mijn zak neer te zetten of ze kwamen zeggen dat ze op mij aan het wachten waren in operatiekwartier. Goed goed, het ging vooruit! Zo hebben we het graag

Belde snel naar Maarten, hij kwam nog even langs, hielp mij in de ziekenhuisschort (wat zag ik er weer geweldig uit!) en hielp de verpleegster mij naar het operatiekwartier brengen. 

Daar aangekomen kreeg ik ook nog zo'n haarnetje op en werd even later operatiekamer binnengereden. Maarten ging ondertussen even werken. Wachten op kamer is ook niet leuk, dus hij kon beter bezig blijven, dan gaat de tijd tenminste vooruit...

Probeerde zonder ongelukken op operatietafel te kruipen, kreeg infuus in hand, bloeddrukmeter, hartslagmeter, .... Zoveel kabeltjes en apparaten... Ook werd dat koude ding weer op mijn been gelegd. Kreeg deze keer wel de tijd om uitleg te vragen... Blijkbaar dient dat als "aarding" ... (of zoiets). 

Verpleegkundige tekende af waar er gesneden moest worden en waar port-a-cath geplaatst zou worden. Anesthesist plaatste zuurstofmasker en zei dat hij mij iets ging geven om beetje suf te worden... Heb er niks van gemerkt.... Denk niet dat dat product zijn werk gedaan heeft. Heb heel de operatie zeer bewust meegemaakt. Maar liever zo hoor, verkies toch plaatselijke verdoving, dan weet ik tenminste wat ze allemaal aan het doen zijn en kan ik babbeltje slaan met verpleegkundigen ;-)

Er werden nog doeken geplaatst zodat ik niks kon zien en operatie kon beginnen....

Werd plaatselijk verdoofd, 2x pijnlijke prikken! Deed mij aan tandarts denken, zo'n flexibele naald die tot op juiste plaats wordt geduwd... Daarna kon het snijden beginnen. Vroeg even hoe lang operatie zou duren, een half uurtje. Ik wist dat bloeddruk om de 5min gemeten werd, dus 6x dit tellen en klaar! Zo had ik een besef van tijd en kon ik aftellen. 

Halfweg operatie voelde ik lichte pijn, zei dit en kreeg snel plaatselijke verdoving bij. Ook het geduw en getrek om apparaatje op juiste plaats te zetten, voelde ik, maar deed geen pijn, deed mij aan keizersnede denken, toen voelde ik dat ook Alhoewel dat beide operatie totaal niet te vergelijken zijn...

Na 6x bloeddruk te meten was operatie gedaan, goede timing van de chirurg! Wonde werd dicht gelijmd en ik werd verlost van alle kabeltjes en apparaten. Mocht weer in mijn bedje kruipen, zei dag aan de mensen in het operatiekwartier en werd naar de recovery gereden. Blijkbaar werden er vandaag veel kindjes geopereerd, kreeg medelijden met die kleintjes, zo wenen... Ocharme de dutskes.... Toen de verpleegster even tijd had om naar mij te komen, vroeg ik Maarten te verwittigen die waarschijnlijk vol spanning zat te wachten. Snel na het telefoontje stond hij langs mijn bed in de recovery.

Paar minuutjes later werd ik opgehaald en vervoerd naar mijn kamer. Operatie was goed verlopen, voelde mij goed, geen pijn. Prima ;-) Maarten kwam geregeld langs. Rond de middag werd mijn infuus verwijderd, kreeg ik eten en kwamen ze melden dat ik naar huis mocht. Vroeg de verpleegster mij even te helpen met aankleden, nu is mijn linkerarm beperkt. Mag weer niet heffen, rustig aan doen.... Zo, klaar om naar huis te gaan. In plaats van alleen te wachten op mijn kamer ging ik Maarten opzoeken. Kon daar ook even wachten, zo had ik tenminste een babbel en beetje afleiding.

Om 13u vertrokken we huiswaarts, snel kindjes ophalen bij oma en opa en naar huis. Namiddag beetje gerust, plaats van operatie wordt nu toch pijnlijker... Voelt als een mega blauwe plek. Loop nu dus rond met een apparaatje in mijn lichaam, voelt vreemd aan. Als ik er aan kom, is het toch gevoelig hoor. Zal nog wel een paar dagen zo blijven.... 

Vanavond vroeg mijn bedje in, vermoeiend zo'n operatie  

 

Gisteren stond er iets leuker op het programma Was onlangs gecontacteerd om deel te nemen aan de kalender van Levensloop. Gisteren was de bewuste fotoshoot. Vertrokken hier rond 8u45, ik en de kindjes (mama was ook mee om handje te helpen), allen gekleed in jeans en witte t-shirt. Zochten parking en wandelden naar de fotostudio. Onderweg struikelde Mats over zijn eigen voetjes, gevolg bloedende lip en dit in combinatie met een witte t-shirt.... Gelukkig viel het nog mee.... Met beetje fotoshop zou dit wel snel weggewerkt zijn ;-)

In de fotostudio ontmoetten we de fotograaf, wie een zangeres van in mijn jonge tijd bleek te zijn: Tina Bride. Super vriendelijke dame! Maakten ook kennis met de andere modellen, elk met hun verhaal. Al snel waren wij aan de beurt. We namen allemaal onze "pose" in en snel kon de fotograaf enkele leuke foto's maken. Kreeg vandaag via mail het resultaat en ben zeer tevreden

Namiddag kindjes naar oma gebracht. Moet morgen om 8u in ziekenhuis zijn, dan kunnen ze daar beetje langer slapen. Morgen plaatsing port-a-cath, een dagopname. Operatie staat gepland rond 10u, dus hoop in de late namiddag weer thuis te zijn. 

Kindjes bij oma laten blijft toch moeilijk als het is om naar het ziekenhuis te gaan.... Altijd even slikken! 

Vanavond vroeg bedje in , morgen weer een zware dag voor de boeg.....

Mama nam kindjes mee naar huis, want namiddag afspraak in Hasselt.

Rond de middag vertrok ik te voet richting station. Maarten was werken en moest tot 15u werken, dan konden we na doktersbezoek samen naar huis rijden. Kocht een kaartje enkele reis naar Hasselt, €4.60! Dat vond ik toch veel geld... Maar ja, is misschien al 10 jaar geleden dat ik de trein nog eens genomen heb. Maar dit vond ik toch een serieus bedrag voor een ritje van een klein half uurtje...

In Hasselt aangekomen begon ik aan mijn wandeling naar het ziekenhuis. Toevallig lag de winkelstraat op mijn weg ;-) Eventjes shoppen... Bij Veritas haarlintjes gekocht voor Noor voor trouw van schoonbroer en schoonzusje. En bij Hema witte t-shirt voor Mats voor de fotoshoot van zondag. 

Jaja, ik mag meedoen aan een fotoshoot! Ben gecontacteerd door de organisatie van "Levensloop". Zij organiseren jaarlijks meerdere evenementen en maken een kalender ten voordele van de Stichting tegen Kanker. En ik mag dit jaar als kankerpatiënt één van de "modellen" zijn... Wie had dit ooit kunnen denken... Allez, moet seffens nog gaan denken dat kanker ook zo z'n voordelen heeft.... Dus, bij deze, binnenkort verkoop ik kalenders....

Na de winkelstraat richting ziekenhuis. Belde Maarten dat ik in borstcentrum was en hij kwam er snel aan. Paar minuutjes later mochten we binnen bij oncoloog. Hij bekeek de wonde en concludeerde dat chemo uitgesteld moet worden... pff.... had die datum zo gefixeerd... En nu wachten!

Hij maakte een nieuwe afspraak voor volgende week donderdag en dan zou hij wonde opnieuw bekijken. Wel stelde hij voor om dinsdag binnen te komen voor plaatsing van port-a-cath. Dit wordt een dagopname, 's morgens om 8u nuchter binnen en in de loop van de namiddag naar huis. Zo wordt de eerste chemo ook een dagopname. Moet toegeven dat ik dit wel veel beter vind, zo moet ik niet overnachten in het ziekenhuis (vind ik niet zo leuk...). Hadden het met oncoloog nog even over de situatie na de chemo, maar hier bleef hij vrij vaag over, hij wil de resultaten van het genetisch onderzoek afwachten. Wachten, wachten, wachten, ..... een woord dat alle dokters graag in de mond nemen heb ik de indruk!

Na doktersbezoek reden Maarten en ik samen naar oma om de kindjes op te halen. Ik stopte vanavond de kindjes in bad en legde ze beide in hun bedje. Maarten zit nog ergens op het dak bij oma en opa. Daar zijn ze een nieuw dak aan het leggen en met de weersvoorspellingen voor het weekend willen ze het graag dichtmaken.... Dus alle hulp is welkom!

Om 7u werden ramen en voordeur geleverd en om 9u vertrokken de mannen terug naar mama om daar verder aan dak te werken.

Kindjes waren ondertussen wakker en flink aan het spelen, dus ik kon beginnen aan de poets.

Half uurtje later belde Maarten om te zeggen dat ik in Hasselt verwacht werd zodat dokter wonde nog een keer kon bekijken. De dokter die vorige week wonde had opengesneden vertrok morgen op verlof en Maarten wou wonde nog even laten controleren. 

Snel op oma Niek gebeld, kindjes konden naar daar. En daar gingen we weer naar Hasselt. Rond 11u was ik er. Geen moeite gedaan om parking te zoeken, onmiddellijk bezoekersparking opgereden.... 

Liet Maarten weten dat ik er was en ging richting borstkliniek. De wondverpleegster zat mij al op te wachten. Was iemand anders, vrouw van Russische afkomst met grappig accent.... Ze maakte de wonde open en belde de dokter. 

Even later kwam de dokter binnen, bekeek de wonde en voelde met een pincet in mijn borst. Het kanaaltje naar het gat was nauw geworden. Moest weer opengemaakt worden. Gelukkig vernam ik pas achteraf hoe hij dit gedaan had.... Had de pincet gesloten in kanaaltje gestoken en dan laten openspringen! Aahhh... niks gevoeld.... oef!

Dit was het weer voor vandaag, nog even collega's van Maarten dag zeggen, kindjes ophalen en huiswaarts. Namiddag kreeg ik nog leuk bezoek Ging nog even langs pedicure om voetjes te laten verwennen....

En de dag is weer voorbij, morgen drukke dag voor de boeg. Namiddag naar Hasselt voor oncoloog, eens benieuwd wat deze gaat vertellen....

Vanmiddag kindjes weer naar oma en opa gebracht. Daar zijn ondertussen de werken aan het dak begonnen en Mats vond de grote camion wel leuk. Ik vertrok richting Leuven, eens een ander ziekenhuis.... Was eigenlijk al jaren geleden dat ik daar nog was geweest. Maar ja, wat moet een mens in een ziekenhuis gaan doen, je blijft daar beter weg hoor!

Parking gevonden, en dan begon de wandeling! Volgende keer stapschoenen aandoen ipv sandaaltjes... pff... hele afstand tot ingang. Mij aangemeld bij inschrijvingen, adres even aangepast, stond nog bij mijn ouders (zo lang was het dus al geleden!).

Moest de bordeaux pijl volgen, 6de verdiep, afdeling 566. Euh... moet ik dit allemaal onthouden?! 

Ok, daar gingen we, op zoek naar bordeaux pijl: gevonden! Begon aan mijn wandeling! Oefeningen voor vandaag ook ineens gedaan, amai, denk dat ik in het verste hoekje van het ziekenhuis zat, ben zelfs voorbij alle kleedruimtes van personeel gepasseerd....

Meldde mij aan en nam plaats in de wachtzaal. Gelukkig niemand voor mij! Na zo'n 10min wachten, kwam de dokter mij persoonlijk roepen.

Héél vriendelijke dame nam mij mee naar haar kantoor. Ik legde haar de zelf getekende stambomen voor en gaf een woordje uitleg. Nadien stelde ze nog enkele vragen en nam een bloedstaal af. Een klein uurtje later wandelde ik weer naar buiten, begon aan mijn wandeling naar de auto en keerde huiswaarts. De dokter beloofde de uitslag te bezorgen voor de chemo op zijn einde loopt, dan kunnen we het verdere verloop van de behandeling plannen. Dus kunnen we nu alleen afwachten en de chemo ondergaan.....

Namiddag reden we nog even naar de Ikea, kochten een kast en bureautje voor de speelkamer en aten natuurlijk een ijsje! Dat hoort zo bij naar de Ikea gaan ;-)

Wonde is ondertussen weer verzorgd en kindjes liggen in bed. Opruimen kan beginnen.... Morgen een rustig dagje, geen ziekenhuis- of doktersbezoeken gepland (laat ons hopen dat het zo blijft!).

Maakten ons klaar, bracht Mats naar oma en reed samen met Noor naar Hasselt. Noor wilde mee naar papa's werk. Een paar jaar geleden moest ze zelf een MR hebben en toen vond ze dat verschrikkelijk eng, en nu, vandaag, moest mama onder dat enge machine.... Dat moest ze zien!

Om 10u waren we op onze afspraak. Maarten stond ons al op te wachten, Noor vond het geweldig om overal rond te kijken en papa in werkoutfit vond ze al even spectaculair

Moest mij uitkleden en kreeg zo'n groene ziekenhuisshort achterstevoren aangedaan. Maarten moest mij nog eerst een infuus prikken om later contrast in te spuiten. Denk dat dit voor Maarten toch ook een beetje spannend was, je eigen vrouw prikken tegen een wildvreemde is toch wel anders. Noor hing er weer met haar neus boven. Denk dat ze later ook verpleegster of dokter gaat worden ;-)

Werd geïnstalleerd op het machine, op buik, borsten in gaten en voorhoofd op een hoofdsteun met een klein spiegeltje in zodat ik naar buiten kon kijken. Buiten was eigenlijk een witte muur, dus veel hielp dit niet... Kreeg ook de noodbel in handen, moest er iets zijn, kon ik bellen en kwam mijne verpleger mij bevrijden. En daar gingen we voor een half uur. Gelukkig kreeg ik hoofdtelefoon op, want zo'n machine maakt eigenlijk veel lawaai. Halfweg kwam Maarten even langs om infuus in te spuiten. Af en toe hoorde ik Noor haar stemmetje dat mij vertelde hoeveel minuutjes het nog waren

Na een half uur kroop ik als een "bomma" uit dat machine.... Lig maar eens een half uur geforceerd op uwe buik met uw hoofd tegen zo'n steun, zonder bewegen! Kleedde mij weer aan en wachtte op de dokter. Goed nieuws, zag er allemaal goed uit. Zagen nog duidelijk letsel op beelden en dokter zei nog even verder te doen met wieken..... Pff, wonde begint al spontaan dicht te groeien, dus Maarten moet die nu elke avond weer een beetje opentrekken om wieken er in te stoppen.

Noor wou na heel het ziekenhuisverhaal liever bij papa blijven, maar moest toch mee naar huis. Haalde Mats op bij oma en aten snel een patatje mee. Dan naar huis voor een luie zondagnamiddag....

Hield mij nog even bezig met het tekenen van stambomen, want morgen naar Leuven voor genetica. 's Avonds stopten we de kindjes nog in bad. En keken Maarten, ik en een zakje chips nog gezellig naar een film

En aangezien dit tweemaal per dag moet en mijn echtgenoot vrijdag met de vroege stond (om 7u beginnen), waren we om 5u45 al bezig met de wondverzorging. Toen Maarten klaar was, heb ik mij toch nog even omgedraaid en nog enkele uurtjes proberen verder te slapen...
 

Sinds 2 dagen stond mijn borst 's avonds een beetje gezwollen. Kon goed voelen dat dit vocht was. Na een nachtje platte rust was dit weer weg, maar elke avond kwam het terug. Maarten vond dit toch vreemd en besliste vanmorgen borstverpleegkundige te bellen om afspraak te maken. 

Ondertussen reed ik samen met de kindjes even naar school. Had daar afgesproken met juf Myriam, mijn vervangster.

Was met een raar gevoel dat ik haar klasje, mappen, materiaal, ... toonde en een woordje uitleg gaf. Waarom kan ik daar niet staan op 2 september? Ben toch niet ziek? Wat is ook weer het probleem? .... Ah ja, ik heb kanker! Pff.... zou het nog bijna vergeten ;-)

Maar ben blij dat ik beetje uitleg heb kunnen geven, juf Myriam is een toffe juf die goed voor mijn kindjes gaat zorgen, dus kan met een gerust gevoel "ziek" zijn.... 

Rond de middag keerden we huiswaarts, snel iets eten, kindjes naar oma en richting Hasselt, had om 14u30 afspraak in borstkliniek. Gelukkig stond oma weer paraat om de kindjes op te vangen, dank je wel hiervoor lieve mama

Maarten vertrok ook richting Hasselt, moest namiddag nog gaan werken. Hij reed personeelsparking op, ik zocht parkeerplaats. Maar rond 14u is dit niet evident is Hasselt! Zo veel volk! Besliste dan maar bezoekersparking op te rijden en zou dan straks wel betalen. Na 2x parking te hebben doorkruist, toch parkeerplaats gevonden. Parkeerde de auto met veel "gepiep" van sensors, en merkte dat deze plaats wel zeer smal was toen ik wou uitstappen. Gelukkig snel andere ruimere plaats gespot....

14u20 zaten we weer braaf te wachten in de wachtzaal... Na half uurtje mochten we naar binnen. Verpleegster bekeek mijn borst en riep er gynaecoloog bij. Daar kwam weer een andere gynaecoloog binnen. (hoeveel werken er eigenlijk in Hasselt?). Hij bekeek en onderzocht mijn borst. Jaja, weer vocht! En kende het vervolg van zijn verhaal al. Verpleegster had ondertussen de "gigantische" naald al klaargelegd en hopla, daar gingen we weer. De gynae trok toch weer enkele spuiten vocht uit borst. Vond het leuk om mimiek van verpleegster te bekijken. Zo'n grote naald in borst zien gaan, ziet er pijnlijk uit en dat kon ze niet verbergen in haar mimiek Maar gelukkig was het niet pijnlijk, oef!

Zo vocht eruit, maar toen had gynae nog een ander verhaal voor mij klaar....

Dit is maar weer een tijdelijke oplossing, hij stelde voor om wonde weer open te maken en zo te laten genezen. Wablieft? Wonde openmaken? Ze was nu juist dichtgegroeid.... Wil dit niet, niet weer al die pleisters en toestanden? En dan misschien de belangrijkste vraag: "Hoe?"

Ik vermeldde ook even dat ik niet in ziekenhuis wou blijven, als dit één of andere operatie zou worden, laat maar hé... Gynaecoloog vertelde dat dat hier en nu kon. Euh.... hoezo?

En daar gingen we.... Met een scalpel werd de wonde van mijn borst weer opengesneden. Wanneer ik dergelijke beelden op tv zie, zap ik snel weg, en nu gebeurde dit live onder mijne neus en dan nog wel in mijn eigen borst! Voelde er niks van... littekenweefsel is blijkbaar gevoelloos.

Zag alleen bloed! Verpleegster verzorgde de wonde en toonde aan Maarten hoe hij deze moest verzorgen de komende weken. Wonde werd opgevuld met wieken. Raar hoor, gat in borst waar allerlei stofjes worden ingeduwd... brr.... 

Vroeg aan verpleegster hoelang dit zou duren, kreeg als antwoord een paar weken. **** daar gaan we weer met de stomme pleisters....

Maarten belde nog even naar oncoloog om te vragen of chemo kan starten omdat wonde nu weer opengemaakt is. Kregen een afspraak volgende week en zouden het dan bekijken.

Keerde huiswaarts, langs oma, kindjes wilden nog blijven spelen. Dus alleen naar huis.... En hier zit ik dan met een mega pleister op mijn gat in mijn borst-die-eindelijk-dichtgegroeid-was!!!

Juist mijn agenda aangevuld: zondag MR, maandag genetica, donderdag oncoloog, .... Wanneer ik mijn agenda bekijk, zie ik vooral het woordje "ziekenhuis" staan, en vrees dat dat de komende maanden niet zal veranderen....

Doordat er meerdere malen vocht is uitgetrokken, kreeg ik steeds weer een mega-pleister op mijn borst... Maar sinds gisterenavond is de wonde volledig dicht en moet er niks meer op! Weet dat dit vrij belachelijk klinkt, maar voor iemand met een pleisterallergie is dit een hele verademing

Vrijdagavond hadden we hier voor de eerste maal een straatbbq, was superleuk! Ook de steun van "vreemde" mensen deed enorm deugd. En natuurlijk was deze avond een fijne afleiding....

Zaterdagnamiddag Noor naar verjaardagsfeestje gebracht, ook hier was de steun van de andere ouders leuk om te horen. Ze staan allemaal voor ons klaar, klaar om de kindjes op te vangen, of gewoon voor een gezellige babbel. Blijft dit aanbod nog geldig als alles achter de rug is? ;-)

Gisteren ging Noor met oma en opa een dagje naar Planckendael. Blijf het toch raar vinden als één van de kindjes er niet is, lijkt hier dan zo leeg en stil. Ben altijd terug blij als ons gezinnetjes weer compleet is. 

En vandaag kreeg ik 2 leuke collega's op bezoek! Het was weer een leuke namiddag

Rond de middag kwam mama de kindjes ophalen, moest namiddag naar borstkliniek voor wondzorg. Rond 13u vertrok ik richting Hasselt, parkeerde de auto aan cultureel centrum en maakte een wandelingetje naar ziekenhuis. 

Maarten was aan het werk en kwam ook naar borstkliniek zodra ik in wachtzaal iets liet weten. Secretaresse stuurde mij dadelijk door naar wondverpleegkundige, even naar Maarten gebeld die in looppas naar daar kwam.

Verpleegster was superlief, ze bekeek de wonden en zei dat het er goed uitzag. Ze riep gynaecoloog er even bij. Deze kwam binnen, weer gevolgd door assistente... voelde aan borst en zei dat er nog vocht in zat. Voor ik het wist had hij zo een grootste naald vast.... aaahhhh..... Ik word toch liever voorbereid op dergelijke prikken. Dokter zei nog: "U zal hier niets van voelen, hoor!" Waarom klonk dit niet geloofwaardig.... Paar seconden later zat naald in mijn borst, en moest de dokter nu toch gelijk geven, had nauwelijks iets gevoeld. Gynae keek verbaasd toen er geen vocht uitkwam, maar lucht! Er zat lucht in mijn borst, dus trok hij deze er maar uit.... Raar hé!

Maar had er gelukkig niks van gevoeld  

Iedereen was vandaag super vriendelijk, zou dit te maken gehad hebben met Maarten die in werkuniform langs mij stond? .... Moet bekennen dat meeste mensen in de borstkliniek wel vriendelijk zijn hoor...

Half uurtje later was ik weer buiten, was nog nooit zo snel weer buiten geweest, had vandaag de wachtzaal nog eens niet gezien

Wonde was goedgekeurd en moet niet meer terug. Volgende keer is het voor de chemo. 

Pikte de kindjes op bij oma en genoot nog even van het zalige weer in de tuin. 

Had vanmorgen om 10u een afspraak op de raadpleging gynaecologie in Hasselt omdat mijn wonde nogal rood en gezwollen zag. Had ook sinds enkele dagen een lichte temperatuursverhoging, schommelde rond de 37.5°. Maar ja, met deze tropische temperaturen krijgt ene mens het al wat warmer hé!

Kindjes mochten even naar oma Niek. Reeds langs Alken, bracht de kindjes binnen en vertrok op tijd aangezien het welbekende parkeerprobleem in Hasselt. Had geluk, plaatsje voor de deur. Moest wel schijf leggen, maar ja, geen probleem, zou toch niet lang weg zijn. Even wonde laten bekijken en klaar

Na een half uurtje wachten in de wachtzaal was het aan mij, mevrouw Vanaeken. Toch raar hoor, ben nog nooit zoveel "mevrouw Vanaeken" genoemd als de laatste weken. Stond recht en voelde dat mijn t-shirt onder mijn borsten nat aanvoelde. Was daar toch niet zo warm, had ik nu echt zo gezweet? Raar... Ging naar binnen, legde mijn situatie uit aan weer een andere assistente. Is precies het moment van de assistenten....

Mocht mij uitkleden en op tafel gaan liggen... Trok mijn bloes uit en merkte dat de natte vlekken eerder rood/bruin zagen, vreemd.... Trok bh uit, ook kletsnat en bekeek mijn borst. Het vocht liep er uit! Wonde op borst was deze keer beetje opgegaan en het vocht liep er uit! De assistente was geschrokken en duwde mij zakdoekjes in de hand terwijl zij verder zocht naar compressen. Tip voor de assistenten: verken eerst uw werkruimte voor je patiënten ontvangt! ;-)

Natuurlijk moest de assistente een gynaecoloog gaan halen om haar diagnose te bevestigen. Weer andere dokter... Heb mijn borsten nog nooit zoveel laten zien als de laatste weken (en telkens weer aan vreemde mensen...). Gynae besloot dat het wondvocht eruit moest. Hij stuurde mij door naar spoed met een verwijsbrief, aanvraag voor echo en bloedname. Ik naar buiten, besloot mijn schijf al maar wat door te draaien, want zo snel zou ik niet weer buiten zijn....

Belde ondertussen naar Maarten (was aan het werk), hij kwam mij al snel tegemoet. Heb ik mijne man nog eens gezien in zijne werkoutfit

Wij naar spoed, melden dat we eerst voor echo en bloedname zouden gaan. Echo was op paar minuten geregeld, was inderdaad wondvocht en bloed wat de wonde had doen opengaan. En vocht moest eruit door middel van prikken.... De radioloog stelde voor om dit onder echo te doen zo kon hij nauwkeuriger prikken. Daarna bloedname en terug naar spoed.  Daar kregen we zo'n box toegewezen en moesten we wachten op de assistent met het oost-vlaamse accent, hij zou beslissen wie er zou prikken. 

Hij besliste dat radioloog onder echo mocht prikken. Terug naar radiologie. Daar konden we nog snel terecht bij een radioloog die net aan zijn middagpauze wou beginnen. Ik vroeg vriendelijk om mijn huid te verdoven zoals bij de biopsie. Maar dit was blijkbaar geen optie.... Dus, voila, borst werd ontsmet en daar ging de grote naald mijn borst in. Radioloog trok en zo'n 280ml vocht uit.(veel hé!). De prik viel héél goed mee, bijna niks gevoeld. Achteraf vertelde Maarten wij doodleuk dat dit gedaan was met de grootste naald die ze hebben.... aaaahhhhh.....  Kregen een spuit mee naar spoed, want daar moest de assistent beslissen of het wondvocht etter was of niet. Indien het etter was, moest ik opgenomen worden en antibiotica via infuus krijgen. Euh, daar moesten we het dan toch nog even over hebben, hoor! Een mama van 2 kleine kinderen kan niet zomaar opgenomen worden! In mijn hoofd was dit geen optie, ik ga naar huis! Voila!

Ondertussen was het middag, en alle dokters nemen dan een uitgebreide pauze...., niet alleen de dokters, ook de assistenten! Dus gingen wij ook maar even broodje halen. Na klein uurtje wachten keerden we terug naar spoed en kwam de assistent juist toe. Hij bekeek de spuitjes en besliste dat ik naar huis mocht! Joepie! (en anders hadden we nog wel even gediscussieerd...). Kreeg wel een voorschrift mee voor antibiotica, lichte infectie van de huid. Maar ja, wat wil je, allergisch aan pleisters, tropische temperaturen, .... huid ziet er mooi uit!

Maarten zijn dagje zat er ondertussen ook op, ik keerde huiswaarts, sprong even bij mama binnen, ze was weer doodongerust, ocharme...., en passeerde nog langs apotheek voor medicijnen. Maarten reed langs Alken om de kindjes op te halen. Ondertussen nog leuke telefoontjes om mij te steunen gekregen. Dank jullie wel!

Vanavond kwamen mijn ouders nog even langs. Even op terras gezeten en daarna gezellig staan kletsen met de buren De "voorbereidingen" voor onze straatbbq van vrijdag ;-)

Vanmorgen werden we rond 8u wakker, had het gevoel dat de temperatuur vannacht niet echt gedaald was, pff!!!