Gaat over een jonge vrouw van rond de 30 die haar moeder verloren heeft aan borstkanker. Die moeder is gestorven op leeftijd van 29 jaar. Uit onderzoek bleek nadien dat ze het gen BRCA-1 heeft. De dochter heeft dit geërfd van haar moeder en staat nu voor een moeilijke keuze: borsten preventief verwijderen of verder leven met ongeveer 80% kans op borstkanker. 

Herkende delen van dit verhaal. Alleen wist ik tot voor kort niet dat ik het gen heb, en heb ik al kanker gehad.... Maar mijn toekomst komt wel overeen met het verhaal: borsten amputeren of verder leven met een zeer hoog risico om opnieuw kanker te krijgen....

In de film twijfelde de vrouw, ikzelf heb geen moment getwijfeld! Ik wil dit niet opnieuw meemaken, geen chemo meer voor mij! Ik laat mijn borsten amputeren, geen twijfel mogelijk....

Heb natuurlijk ook schrik voor de operatie.... maar denk dat iedereen wel bang is voor operaties, maakt niet uit welke ingreep het is. In de film liet de vrouw haar borsten amputeren en reconstrueren met lichaamseigen vet. Denk dat dit ook mijn voorkeur krijgt. Protheses moeten om de tien jaar vervangen worden, dus dat zouden toch nog enkele operaties worden de komende decennia. Lichaamseigen vet is voor altijd, als operaties gedaan zijn, kan ik dit hoofdstuk definitief afsluiten... 

Moet wel bekennen dat ik schrok van de operaties, niet zo zeer van de borsten, maar van de buik. Daar wordt het vet weggenomen, maar er wordt gesneden van links naar rechts helemaal over de buik. Echt een groot litteken! Dit zag er pijnlijk uit..... Maar zullen het positief bekijken, kan wel wat vet missen op mijne buik ;-) Dus én nieuwe borsten én strakkere buik, tja, als ik het zo bekijk....

Donderdag hoop ik meer uitleg te krijgen van gynaecoloog, wat is er mogelijk in mijn geval, welke operaties, hoeveel operaties, wanneer, herstel, ..... en zoveel meer.... Toch wel heel wat vragen, hoop veel uitleg en antwoorden te krijgen.....

Gisterenavond speelde deze film nog tijdje verder in mijn hoofd, kon moeilijk slaap vatten en kreeg last van krampen. Kwam dit door piekeren of toch door eten? Gevolg was dat ik vannacht aantal keer toilet heb bezocht. Gelukkig was het vanmorgen al stukken beter. 

In de film had de vrouw nog geen kinderen en stelde ze zichzelf daar ook heel wat vragen rond. Die vragen kunnen wij ons niet meer stellen, wij kunnen enkel hopen dat onze kinderen niet belast zijn met dit gen en nooit dergelijke keuzes moeten maken.... (ik hoop dit zo hard!)

Vandaag heel de dag druk bezig geweest. Voor chemo hadden we een soort "rustkamer" gemaakt. Voor de kinderen kreeg het de naam van speelkamer, maar hadden er een bed gezet voor mij. Moest ik ziek zijn van de chemo kon ik daar gaan rusten. Gelukkig heb ik het bed nooit nodig gehad, dus vonden het nu tijd om er een echte speelkamer van te maken! Bed opgeruimd en kasten in de plaats. Kasten gevuld met speelgoed, speeltapijt op de grond, tafeltje en stoeltjes, .... en ziet er nu een echte speelkamer uit Onze kleine schatten hebben zich al goed geamuseerd vandaag, Noor vindt het geweldig. Mats moet er nog even aan wennen... Kleine ventje kreeg schrik toen ik zijn autootjes een andere plaats gaf. Zag eventjes paniek in zijn oogjes, hij dacht ik zijn speelgoed wegdeed. Ocharme toch....

Kerstdagen waren gezellig en leuk! Lekker gegeten en leuke cadeautjes gekregen. Heb mijn gedachten beetje kunnen verzetten, maar vergeten kan helaas niet meer.... 

Kindjes hebben ook leuke dagen gehad, ze vonden het uitdelen van cadeautjes bijna even leuk als eigen cadeautjes openmaken. Zo leuk om hun verwonderde snoetjes te zien bij het openmaken van al die leuke verrassingen.

Kerstavond hadden we het thuis gezellig gemaakt met gourmet en enkele cadeautjes. Hele dag druk in de weer geweest met voorbereidingen voor eten. Maarten was werken, dus stond er alleen voor. Eten maken met twee drukke kids in huis, .... zijn makkelijkere opdrachten moet ik bekennen. Noortje wil altijd helpen, ze staat graag in de keuken en helpt graag, ... En als Mats grote zus ziet helpen, wil hij dit ook doen.... Aahhh....  Maar is gelukt, wel af en toe kleine pauze genomen. Merk toch dat ik naar mijn lichaam moet luisteren hoor. Hele dag druk bezig zijn, is zwaar. Maar af en toe kleine pauze, half uurtje rusten en kan er weer tegen aan

Kerstdag moesten we 's middags naar schoonouders, lekker gegeten en nadien cadeautjes openmaken. Kindjes hebben flink gespeeld. 's Avonds was het bij mijn ouders te doen. Koud buffet smaakte en ook hier leuke cadeautjes voor iedereen. Lange dag, veel eten, ... maar ook leuke dag! Bedankt iedereen voor al dat lekkers en alle cadeautjes!

Voel mij laatste dagen prima! Geen kwaaltjes meer en weer meer energie Chemo is volledig afgerond! Hoofdstuk is afgesloten! Geen vergif meer in mijn lichaam, heb mijn portie wel gehad...

Mijn haar begint ook stilletjes aan terug te groeien Zal blij zijn als ik weer een kort kopje heb, want ben die mutsjes beu.... Mijn shampoo, balsem, gel, ... staan nog steeds in de kast op mij te wachten! Hoop ik dat het binnenkort weer allemaal kan gebruiken Zal al weer blij zijn met een kort kapsel! 

Nu nog beetje verder genieten van de vakantie... gezellige drukte hier in huis  

Afgelopen weekend toch weer last gehad van spierpijnen. Had het gevoel alsof ik marathon gelopen had, constante steken in mijn lichaam. Heel vreemd, dan in benen, dan rug, armen, .... overal... Wist soms niet dat ik op bepaalde plaatsen spieren had.... ;-)

Maar nieuwe week, en kan er weer tegenaan. Noortje geniet van de vakantie en Mats vindt het super dat zijn zusje altijd thuis is. Ze maken wel geregeld ruzie, maar kunnen ook zo fijn samen spelen. Dan smelt mijn moederhartje keer op keer. Grote zus zorgt goed voor haar kleine broer. Ze doet zo haar best en hij, hij geniet van al die aandacht... Zo leuk om ze samen bezig te zien

Maarten is weer werken, hij heeft een drukke week voor de boeg.... Gelukkig volgende week beetje rust.

Vandaag al beetje voorbereidingen gedaan voor de gourmetschotel van morgenavond. Kijk er wel naar uit, samen gezellig tafelen, cadeautjes openmaken, .... Alhoewel ik moet bekennen dat ik nog totaal niet in kerstsfeer ben. Ligt het aan de situatie, aan het nog warme weer, .... weet het niet, maar heb nog geen kerstgevoel dit jaar. Tja, dan maar gewoon genieten van de gezelligheid.

Probeer aantal onderwerpen uit mijn hoofd te bannen en enkel aan leuke dingen te denken. Dit zal nooit helemaal lukken, maar doen ons best. Tot 2 januari wil ik uit ziekenhuis blijven! Dan afspraak met gynaecoloog en dan zien we wel weer hoe de planning er zal uitzien.

Maar eerst cadeautjes openmaken. Vind het steeds fantastisch om die verwonderde kindergezichtjes te zien glunderen.... 

Ook voor mij liggen er cadeautjes onder de boom, maar heb afgelopen maanden al een heel mooi cadeau gekregen, de steun van mijn gezinnetje en mijn familie! Ik weet wie er steeds voor ons klaarstaat en ben deze mensen enorm dankbaar! Mijn gezin en familie zijn het mooiste cadeau dat een mens zich kan wensen