Mijn kleine ventje is geen voer voor Sinterklaas. Hij begrijpt de fuzz niet rond het hele "Sinterklaasgebeuren".Misschien lijkt het makkelijker zo..geen gedoe, geen gezeur om cadeautjes, geen overdrukke peuter die niet goed slapen kan van de zenuwen..maar een peuter aan wie het allemaal voorbijgaat. Een peuter die niet omkijkt naar zijn mooie geschilderde stokpaardje, die de sint niet bekijkt als hij vlak voor zijn neus staat..
En daar is het weer , het moederhart dat een beetje breekt,.. Ik zie alle kleuters op de speelplaats staan, fier op hun zelfgeknutselde mijters en mutsen. En daar komt jouw klasje buiten..Superschattig met hun zelfgemaakte stokpaardjes komen ze voorzichtig kijken naar de sint en zijn pieten, een beetje aarzelend maar wel enthousiast en onder de indruk. Jij hengelt achteraan. Jouw paardje al in de handen van de juf en met je hoofd draaiend in alle richtingen behalve naar waar het om te doen is. Met mijn ogen zoek ik je en probeer ik jouw aandacht te trekken naar het midden maar je zit alweer op de heup van een andere juf omdat je niet weet wat de bedoeling is. Het beeld van al die enthousiaste kleuters deed pijn.
En voor een kort moment(dat ik mezelf even gunde en ook vergeef) dacht ik bij mezelf: "kan je nu niet even gewoon net als alle kindjes zijn?" Gewoon voor deze ene dag? Wees even een kindje dat uitkijkt naar de Sint. Laat ons samen een schoentje zetten met een worteltje in en verbaasd opkijken wanneer de wortel s'morgens is ingeruild voor chocolade. Laat me samen met jou in een overvol sportpaleis in de handjes klappen voor de grote Sinterklaasshow. Laat ons een tekening maken met alle dingen die je graag hebben wilt... Voor een keertje maar? En prik doet het ballonnetje..
Laat het los mama... Ik huppel vrolijk met jouw paardje door de living en probeer jouw oogjes te laten focussen op je allereerste knutselwerkje. En ook al hielp een ander kindje jou met het schilderen, en al zijn maar enkele schilderveegjes de jouwe...mama is apetrots op jouw zelfgemaakte paardje . Ik huppel vrolijk verder...het moest me maar eens lukken om je blij te laten kijken met fiere oogjes net als de mijne...want dat doen mama's..ze geven niet op..nooit.
Ik ben annelies, en gebruik soms ook wel de schuilnaam madelies.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen (belgie) en mijn beroep is kleuterjuf.
Ik ben geboren op 14/05/1983 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: school, zingen, mijn ventjes, lezen, schrijven...
dit is een blog voor mijzelf en voor iedereen die zichzelf herkent in ons verhaal
