Op 3 April blies je vijf kaarsjes uit. In theorie dan toch want in werkelijkheid werd er voor jou geblazen .

  Maar je stond erbij en je keek ernaar met pretlichtjes in jouw genietende oogjes.

  Je gaf jezelf een groot applaus en liet je meevoeren op wolkjes aandacht.

  We kregen een filmpje van dit kleine koestermomentje dat onze mondhoeken liet krullen tot onze neus ons lachje op de feiten drukte. Zelfs je verjaardagskaarsjes         uitblazen is een brugje te ver voor jou.  

We moeten heel wat brugjes opblazen en maken omweg na omweg om te komen waar we zijn.

Jij zit zo vast in jouw bubbeltje dat het jou allemaal niet deren kan. 

Jij draagt jouw kroontje zonder te weten waarom.

Je raapt paaseitjes en gooit ze in een mand met een blik op oneindig.

 Jij loopt op een kleine drie uur heel Planckendael door zonder een bewuste blik op enige diersoort...maar je geniet..van het voelen aan de kooi..van je handjes tegen het   glas..van de kleine balkjes en parcours die jouw voetjes aarzelend verkennen.. En mama en papa nemen een abonnement want het gaat niet om wat je moet zien maar hoe jij het wil zien en wij volgen mee want wij willen wat jij wilt.

Hoe mooi en uniek jouw leven in het mielebubbeltje ook is , soms moeten we even prikken om te toetsen aan hoe het echt is. Je bent een kerel van 23 kg die een serieus eigen willetje heeft en wanneer jouw willetje iets wil is jouw lijfje een vatje energie dat zich niet verzetten wil. Soms sla je en bijt je wanneer je niet lijkt te krijgen wat je wilt. De boosheid die in jouw kleuterlijfje huist maakt ons bang voor later. We zijn bang voor de kracht die nog komen gaat.

We proberen zo kort op de bal te spelen dat de bal geen kansen krijgt maar je hebt nogal graag het laatste woord, in gebaren dan toch. We blijven zoekende naar adviezen, raad en allerlei dat we met gretige handen willen ontvangen..

En jij bent  jij maar van ons dus we blijven hopen en lachen ook al is het soms een beetje groen..  we zijn er nu en wij blijven want wij zijn jij.