Een veel te grote jongen in een veel te klein geleende pompoenpakje genoot van zijn allereerste Halloween.

Ik zag klasgenootjes hengelen om jouw aandacht en niet opgeven na herhaaldelijke duwtjes en wegdraaiende oogjes van jou..

Ze springen emieltjesgewijs op en neer en wapperen net als jou met hun handjes om je te plezieren.

En hopla ..daar is het weer...het mama-hart dat af en toe net iets meer smelt dan anders.

Zolang je maar gelukkig bent...

is iets dat voor jou niet altijd duren kan..

We beseffen dat er een dag komt nu of erg veraf dat we moeten kijken of je ander onderwijs nodig hebt .

Onderwijs waar jij jij kan zijn zonder begrenzing van een systeem dat compleet naast de kwestie handelt.

Onderwijs dat zich aanpast aan wie jij bent en niet andersom.

En toch..

Hoop ik dat je begrijpt dat mama je liever dicht bij haar heeft..in het schooltje waar mama is .

Waar jouw juf zich vaak met beperkte middelen inzet om jou en jouw klasgenootjes zoveel mogelijk te benaderen binnen jullie eigen kunnen en zijn.

Net zoals mama en alle andere juffen en meesters .

Want mama is ook een juf en weet hoe moeilijk het soms is..om elke dag je best te  doen en te zien dat je soms faalt omdat er niet meer mogelijk is dan wat is.

Maar "zolang je maar gelukkig bent" is voor nu nog even wat is. Misschien dat we jouw later wat kunnen verschuiven zodat jouw later wat later vallen kan?

Waar we nog niet klaar voor zijn zetten we nog even opzij.

Wat we wel zien is jouw ieniemiene kleine stapjes vooruit.

Stapjes die leeftijdsgenootjes al heel wat stappen geleden deden maar daar struikelen we hier niet over.

En misschien dat jouw mama wel heel binnenkort en zonder enige schaamte een fotootje post van een 20-kilo wegende 3-jarige die met kleren aan (eindelijk) op het potje zit.

Want mama's kennen geen grenzen binnen de wereld van "mijn kind schoon kind" en deze mama is bepaald geen uitzondering.

Mama en papa zijn samen met omi en opa en jouw lieve juf begonnen aan een cursus smog(spreken met ondersteuning van gebaren)

We leren tien gebaren per keer en dit om jou te helpen om taliger te worden en ons te leren wat jij bedoelt.

Je maakt zelf erg duidelijk dat je wil praten maar dat het je niet lukt.

In bad sta je stampvoetend het nog-gebaar te maken (het enige dat je al onder de knie hebt)  en mama weet niet wat je blote-schattige kleuterlijfje wil.

Je wil ons zoveel vertellen maar je bent zo op zoek naar hoe..

We hopen dat we je veel meer kunnen aanreiken dan nog..

Toen we hoorden dat er 500 gebaren zijn wilden we onmiddellijk beginnen met ze alle 500 in ons hoofd en lijf te stoppen maar zo werkt het niet.

We moeten ze erg correct uitvoeren en dit vraagt tijd..maar hoewel geduld een schone deugd is , is het jammerlijk genoeg geen deugd van mama..

Maar voor jou mijn kleine vent neem ik af en toe mijn batterijtjes even weg om in jouw kleine wereldje te zijn en mee te gaan in jouw verhaal dat misschien een ander verhaal is dat mama en papa voor jou droomden maar ..

 mama gelooft dat het varkentje met zijn lange snuit zeker op jou wachten zal..