Het verslag van mijn laatste jogging van het eerste deel van 2008 De voorgeschiedenis: aangezien Veri in het weekend geen tijd had om in Vlaams-Brabant te lopen besloot hij de 10 km mee te doen in Nieuwerkerken(Limburg), bijgevolg had ik wel zin om mij daar aan de 4 km te wagen.

Om 18u30 vanuit het Leuvense vertrokken om een half uur later aan te komen in Nieuwerkerken. Aangezien de 4 km om 19u50 vertrok had ik nog tijd genoeg om eventjes los te lopen en me rustig klaar te maken voor de start. Blijkbaar weinig interesse voor deze afstand want ik zag nog maar enkele namen staan op het inschrijvingsblad. Tegen 10 voor 8 waren dit er reeds 25 waardoor al de namen van de deelnemers zelfs werden afgeroepen Een top-5 plaats zou dus waarschijnlijk tot de mogelijkheden behoren, nuja ik wou me meer richten op een sterke tijd.
De start dan: na het startschot volgde dadelijk een afscheiding, we liepen met drie voorop. Ik had al snel door dat mijn twee medecompanen(beide enkele jaren jonger) stevige lopers waren. Wel zelf de kop genomen om toch even te checken, de 1ste km kwamen we door in 3'27"(17,391 km/u gemiddeld), later zag ik(op de forerunner) dat we hierin een topsnelheid haalden van 2'38"/km(ofwel 22,785 km/u).
Er mocht dan wel een lichtjes dalende passage zijn in het begin, dit was blijkbaar toch geen goed voorteken, zou later blijken. Tot ongeveer 1,8 km alleen het kopwerk gedaan, we liepen toen al een tijdje net boven de 17 km/u op oa. een stuk vals plat. Stomme zet eigenlijk aangezien ik het tempo bepaalde en dit tempo zelf niet tot het einde zou kunnen trekken. Tot net voor kilometerpunt 2 was dit te doen, toen moest ik het tempo laten zakken en liepen de twee vlotjes van mij weg. De perfecte haas als het ware  Ik kwam met een seconde of 10 achterstand door na de eerste van twee rondes maar het was toen al wel duidelijk dat ik ze nooit meer zou inhalen.

Kilometer 2 tot 3 was het de schade opmeten en zoveel mogelijk proberen te recuperen na de onnodig zware inspanningen die ik gedaan had. Ik liet het tempo echter nooit zakken onder de 15 km/u. Wel een geruststelling/opsteker na een kleine 3 kilometer, daar was een keerpunt en wanneer ik weer bij het begin van de straat kwam zag ik nog steeds nr. 4 niet, wat toen toch minimaal een 600-tal meter voorsprong voorstelde. Ik zou bijgevolg de volgende kilometer en half alleen moeten afleggen. Na kilometer 3 ging het terug iets vlotter en kon ik een redelijk constant tempo aanhouden al kroop het laatste stuk vals plat toch serieus in de benen. Vooraf een vlak parcours verwachtend viel dit toch wat tegen Eigenlijk constant golvend, geen steile hellingen noch afdalingen maar nooit een lang stuk echt vlak. Ik kwam uiteindelijk aan in 16'53" als 3de(op ongeveer een 45-tal seconden van de eerste vermoed ik), de forerunner gaf 4,47 km aan(een ronde was ongeveer 2,25 km zou ik later vernemen). Een hogere gemiddelde snelheid had ik nog niet gehaald(15,885 km/u), tot voor kort was ik het snelste in Rotselaar een dikke week geleden. Ookal was dit maar ongeveer 4,50 km, toch ben ik tevreden met het behaalde tempo. Tot de Vorsdonkloop te Gelrode(eind mei) dacht ik dat 15 km/u nog niet aan mij besteed was. Dankzij de goeie trainingen heb ik nog een stapje vooruit gezet.

Copain Veri zette op de 10 km een even sterke prestatie neer en liep tegen 4'03"/gem per kilometer. Zijn vormpijl gaat zienderogen vooruit!! Volgende week maandag ga ik mee kijken als hij gaat deelnemen aan 'The Classic' te Tessenderlo, naar het schijnt een mooi massaevenement. Ikzelf heb nog niet meteen een volgende wedstrijd op het programma, al kan dit snel veranderen. De jogging van vandaag was zeker voor herhaling vatbaar met na de wedstrijd als 'aandenken' 3 flesjes bier. Spijtig(NOT!) dat ik geen bier drink

Maar voor nu, trainen maar! Loopt ze!

Zaterdag 21 juni: een datum die al enkele maanden met stip genoteerd stond. Dan vond nl. de Sparrenjogging te Rotselaar plaats, organisatie in handen van Fitness Fysiokon, waar mijn pa gaat fitnessen en ik ook regelmatig mee naartoe ga. Vandaar dat ik hier zeker en vast een goeie tijd wou neerzetten. Vorige zomer liep ik 2 maal per week, telkens op het parcours van deze jogging, toen was ik echter nog niet bezig met 'tijden/tempo's' en liep ik zeer rustig de ronde(s) uit. De laatste tijd terug enkele malen op het parcours gaan trainen maar met meer km's in de benen blijft het ook een bijzonder lastige omloop.

Daar ik dus perfect wist wat er mij te wachten stond koos ik voor de 5 km, dat zou al zwaar genoeg worden. Vrijdag had ik ervoor gekozen om in Ramsel niet mee te lopen om zaterdag fit aan de start te kunnen staan. Ik was echter met loopcopain Veri mee naar Ramsel getrokken, hetgeen ik mij zeker niet zou beklagen: een toffe jogging met veel deelnemers(+1000)/supporters. Veri wou stiekem onder de 20 minuten(5 KM) proberen te lopen om zo de grens van de 15 km/u(gem.) te doorbreken, deze wens vervulde hij met glans en hij kwam aan in een tijd van 19'19"(15,531 km/u gem.), kortom een prachtprestatie en bijgevolg een nieuw PR!! Een dag later zou ik proberen om ook een prestatie van die aard te leveren.

Terug naar zaterdag: de 5 km zou van start gaan om 15u15 en de 10 km om 16u. Tegen 14u30 was ik reeds aanwezig en kwam er veel bekend volk tegen, oa. mijn neef/tante die eveneens zouden aantreden in de 5 km en mijn nonkel die 2 rondes voor de boeg had. Ditmaal was het Veri die mij kwam steunen, waarvoor dank! Een 20-tal minuten voor de start ben ik dan gaan warmlopen, bij zo een laf weer had ik hier niet veel moeite mee   Vooraf was het al te merken dat de 5 km op een sterke bezetting kon rekenen, veel volk die ik de dag ervoor nog sterk zag presteren op de 10 km in Ramsel.

De wedstrijd zelf dan: tegen 10 na 3 gaan klaarstaan ad start, ik stond op de 6de à 7de rij met ongeveer even volk voor mij als achter mij. Meteen na het startschot een kleine inspanning om zo enkele plaatsen op te schuiven en dan richting de Heirbaan, de eerste lastige passage van de omloop. Een goeie 700 meter vals plat volgde en bijgevolg geen rustige aanloop maar vanaf het begin er vol tegenaan. Na één kilometer kwam ik door rond 3.45, van kilometerpunt 1 tot 2 liep ik in een groepje met een man of 4, hier ging het natuurlijk nog vrij vlot. In het achterhoofd nam ik me echter voor dat het de de stilte voor de 'storm' was . Enkele honderden meters na kilometerpunt 2 kregen we de eerste van twee 'serieuze' hellingskes voorgeschoteld. De eerste redelijk lang maar iets minder steil, de tweede kort maar bijzonder pittig. Deze volgde elkaar ook 'vliegensvlug' op met slechts een dikke minuut tussen. De eerste helling nog vrij goed doorgekomen al was ik niet bepaald in staat om te kunnen genieten van de bevoorrading, dit heb ik elke keer voor daar ik blijkbaar te lomp ben om iets van water deftig binnen te kunnen gieten. Het moet nogal een beeld geweest zijn Een kleine slok water later keek ik aan tegen de steilste van de twee hellingen, even diep inademen... en gas geven. Ik liep de helling samen op met degene waarmee ik de eerste helling goed was doorgekomen, we hielden een strak tempo aan en 'god' wat was ik blij als ik boven kwam. Daar nam ik toch even gas terug en liet men compaan gaan om hem tijdens de wedstrijd niet meer weer te zien Nu stond ik er, tot het einde, alleen voor want de personen voor mij liepen toch net iets vlotter.

Na de twee kuitenbijters ging het een goed stuk licht bergaf, hier had ik mij voorgenomen om indien mogelijk goed door te peren. De inspanningen van daarvoor hadden echter zijn tol geeïst maar ik kon nog wel net een tempo van boven de 15 km/u handhaven. De laatste km volgden nog enkele licht stijgende knikjes waarvan ik tijdens de training nooit gedacht had dat ze zo tegen konden werken  Het was dan ook elke seconde/meter aftellen naar het einde. Om de 10 seconden even de Garmin raadplegen hoeveel meter het nog precies was. Groot was dan ook de teleurstelling toen de Garmin een signaal gaf dat de 5 km volbracht waren maar ik nog even te gaan had  Mentaal zwaar ookal ging het hier slechts over een 200-tal meter, doorbijten dus en nog een laatste 'melk tandje' bijsteken wanneer ik enkele aanmoedigingen kreeg van familie/vrienden. Toen ik de laatste rechte lijn opdraaide zag ik dat de klok ongeveer 19.50 aangaf, met nog een kleine 100 meter voor de boeg(en geen topspurter zijnde ) zou onder de 20 minuten blijven niet meer haalbaar zijn. Aangekomen in 20'03"(15,561 km/u gem. en 14de vd 133), toen stond ik wel bijzonder slap op men benen en heb me dus maar vlug even neergezet. Ik had vorige wedstrijden altijd de indruk dat ik niet tot het uiterste kon gaan, nu wel bewezen dat ik dit blijkbaar wel kan.

Na de wedstrijd uiteraard wel supercontent met het nieuwe PR, een beloning voor de trainingen van de laatste maanden. Nu is het echter niet de moment om daar lang van na te genieten, dit geeft weer een boost om verder te werken naar de volgende stap. Mooie prestaties ook van men neef (die als 7de aankwam in 18'57"(16,464 km/u gem.) en veel sneller loopt dan mezelf), men nonkel(die 18de werd op de 10 km in 42'23") en men tante.

Qua wedstrijden heb ik niet echt meer iets in de agenda staan maar dit zal, hopelijk, wel snel veranderen.

Heel content en voldaan zeg ik U, loopt ze!

Gisteren rond 16.00u met mene pa vertrokken richting Gelrode om daar mee te doen aan de Vorsdonkloop. Ik had nl. al goed op tijd(16.15u) afgesproken met Veriberto aan de inschrijvingstafel.

Daar aangekomen besloot ik om bij men eerste gedacht te blijven en me dus in te schrijven voor 1 tourke van 4,3 km. Meerdere redenen hiervoor: ik wou is testen of er effectief iets van 'snelheid' in de benen zit op zo een korte afstand. Ook door het feit dat ik al 2 weken met nen hoest 'rondloop' had ik precies ni veel goesting om 8,6 km door te trekken. Na een week van, bijna volledige, rust was de hoest nog niet over dus ben ik terug beginnen trainen, nog een week niks doen was absoluut niet aan de orde Wel eerst een probleem met men borstnummer, ik had blijkbaar één gekregen voor 2 touren, no way da da waar ging zijn , had me mentaal al voorbereid op maar 1 tourke Toen besloten we toch iets langer dan normaal warm te lopen, echt lang was het ni maar voor mij toch meer dan voldoende om de eerste zweetdruppels alvast te laten.

De wedstrijd zelf dan: voor de eerste maal ooit een goeie startplaats, Veri(die 2 touren) ging doen en ik stonden zowat op de 3de rij. Het startschot... en sjééze! Bij 4,3 km is er ni echt nen tacktiek buiten direct gas te geven natuurlijk, da was ik dan ook van plan om zo wa bonusseconden te bekomen om het uiteindelijke doel van 17'12"(15 km/u) te behalen. Het is in andere wedstrijden nl. ookal gebleken dat een wedstrijd goed indelen nog(?) ni aan mij besteed is. Bon de eerste km was inderdaad, voor mijn doen, pittig te noemen. Een lang recht stuk waarbij ik na 1 km doorkwam in 3'30"(17,143 km/u). Voila daar was men reserve want het mocht wel duidelijk zijn dat ik dees tempo geen 3,3 km meer kon trekken, nu zien waar het schip zou stranden. Iets gas terugnemen, zonder andere keuze , was in ieder geval de boodschap Zo gezegd, zo gedaan, na 2 km had ik ongeveer ne seconde of 3 verloren maar ik had nog steeds genoeg marge om de beoogde tijd te halen. Toen we in het bos aankwamen kreeg ik het toch effe lastig, 'gvd afzien da lopen ', hierdoor liep ik 500 meter blijkbaar aan een iets minder tempo wat me enkele seconden en plaatsen kostte. Het einde van het bosrijk gebied(en bijgevolg van de ronde) hadden we tijdens het warmlopen al eerder gezien en ik was verd*kke content dat ik het terugzag. De laatste paar honderden meters had ik blijkbaar toch nog wat kracht voor ne eindsprint dieje er nog vlotjes uitkwam, had ik toch weer ni iets dieper kunnen gaan? Ik weet het ni

Ik kwam als 10de vd 135(van de 4,3 km) over de eindstreep in een tijd van 16'52"(15,296 km/u). Het verdict is dat ik na kilometerpunt 1 nog 10 seconden verloren heb op het 15 km/u-schema maar dus wel 20 seconden overhad. Ookal was het maar 4,3 km, toch had ik het eens nodig om over de grens van de 15 km/u te gaan, aangezien ik dacht dat ik het nog niet zou aankunnen. Het geeft wel een serieuze boost om heel gedreven verder te trainen en dit tempo aan te houden/te verbeteren. Copain Veri bevestigde zen stevige opmars en kwam binnen in 37'13"(13,83 km/u) op de 8,6 km en was hiermee 38ste van de 159 op zijn afstand. Zeer proper zou ik zo zeggen, binnenkort zie ik hem voorbij zoeven!

Ook nog een woordje voor de organisatie die prima was, mooi parcours en aandenken... Chapeau!

Ideaal, tot de volgende!

Ps. : foto van mene nieuwe shoes die ik sinds vorige dinsdag gaan halen ben, heel content van tot nu toe!

Bon beter laat dan nooit het relaas van maandag, ik had me toen nl. ingeschreven voor de ING stadsloop te Gent. Na Antwerpen enkele weken terug leek het me een mooie gelegenheid om ditmaal door Gent te 'cruisen'. Copain Makke had ik enige tijd geleden al kunnen overtuigen om ook van start te gaan, de laatste keer dat hij aan een loopwedstrijd deelnam was de eindejaarscorrida te Leuven. Kortom een man van de grote evenementen/momenten.

Het startschot van de 10,2 km zou plaatsvinden op het Sint-Pietersplein(laat U niet vangen door de naam om zijn locatie te bepalen ) en dit omstreeks 15.00u. We vertrokken, om zeker op tijd te zijn, om 12.00u aangezien Gent toch een uur reizen is met de trein. Op de trein slechte voortekenen daar ik bijna constant aan het hoesten was, gevolg van een hoogst irritante keelpijn waar ik TOEN AL bezitter van was en nu nog steeds houder van BEN. Toch nog een positieve noot(dacht ik): Makke wist te melden dat we een tram moesten nemen richting Sint-Pietersplein, mij leek het logisch dat het Sint-Pietersplein vlak aan het station Gent-Sint-Pieter lag, niet dus. Nuja met deze info waren we nog niet 'thuis', dit zou later blijken

Aangekomen met een kwartiertje vertraging(waarom nu net deze trein ) sprongen we bijna meteen op tram nr. 1. Op de site stond blijkbaar dat we tram nr. 1 moesten nemen, we hadden even gekeken op de borden en zagen toch niet meteen andere nr's 1. Een 20-tal minuten later, en volledig uit de richting, zouden we de harde waarheid meerdere malen en in alle mogelijke richtingen voorbij zien zoemen  . Nuja op dat moment absoluut nog geen man overboord, we hadden nog ongeveer een uur en een kwartier voor de start. Ware het niet dat de trambedienden niet echt veel zin hadden om ons van antwoord te dienen en dat de plaatselijke bevolking ook niet meteen een idee had hoe aan het het Sint-Pietersplein te raken. Gaande van 'Sint-Pietersplein?? ' tot 'Er is schijnt een loopwedstrijd vandaar dat de trammen niet normaal rijden', tot zover de nieuwigheden. Dan maar, na consultatie van het thuisfront, een tram terug genomen richting station Sint-Pieter(dat stond toch vanvoor op de tram maar het vertrouwen in het openbaar vervoer was toen al zoek). Onderweg nog een klein tiental verschillende nr's 1 tegengekomen maar ook even moeten stoppen voor de 5 km-loop die passeerde. Toch op de goeie weg dus, vreugdetaferelen alom toen we daadwerkelijk terug aan het station arriveerden Slecht een klein uur verloren stelde Makke voor om een taxi te nemen richting eindbestemming, de reactie van de taxichauffeur gaf een gevoel van opluchting, doch ook van teleurstelling, met een sappig Gents accent zei hij: 'gaat ge daar nen taxi voor pakken ofwa' . Enkele aanwijzingen rijker waren we, te voet, onderweg.

Aangekomen hadden we nog een goeie 20 minuten om borstnummer af te halen, om te kleden, rugzak af te geven en op te warmen(nuja met die hitte), in die volgorde gebeurde het ook. Daarna gingen we klaarstaan voor vertrek maar 5 minuten voor tijd stond natuurlijk zo goed als iedereen al klaar, waardoor we bij wijze van spreken als laatste vetrokken. Het 'gameplan' de vuilbak in en tot kilometerpunt 3 was de strategie de volgende: bijna stilstaan, versnelling om in te halen, opletten om ni op mene smikkel te gaan, bijna stilstaan... Toen ik aan dat punt doorkwam rond de 15 minuten wist ik al wel hoe laat het was, nuja ik was al 'blij' dat ik gewoon wat kon lopen na de bijzonder irriterende eerste km's.
De motivatie was niet echt meer optimaal, gesteund door een bijzonder aanwezige zon maakte km 3 tot 7 een pijnlijke bedoening. Ik nam me echter voor om toch nog een deftig tempo te lopen en te genieten van de omgeving. De laatste km's kwam ik er toch nog wat terug door, waarschijnlijk aangezien het einde in zicht was Tot enkele honderden meters voor de aankomst 'liep' het terug vlot, ik wist echter niet dat er nog een serieus hellingske aankwam waar ik echt nog ff dood ben gegaan.
Aangekomen(pas tijdens de huldiging vd top 3 ) in een chiptijd van 46'38", oftwel een 607ste tijd op 3808 deelnemers. In totaal was ik echter maar nr. 810 omdat er voor mij nog lopers waren die een slechtere tijd hadden maar bij vertrek goed vanvoor stonden. Makke kwam aan in een chiptijd van 48'53", goed voor de 882ste plaats qua tijd en in totaal een 1069ste plaats. Hoed af voor deze prestatie van iemand die voor loopwedstrijden niet speciaal gaat trainen. Hij remonteerde zelfs nog verschillende lopers op het einde met een fantastische eindspurt.

Na deugdoende drank, een goeie douche en het culinaire Gent onder de loep genomen te hebben vertrokken we terug richting Leuven. Uiteindelijk was ik misschien beter in Aarschot gaan meelopen maar ik wou toch is één maal in Gent gaan lopen, bij deze... De sfeer tijdens de wedstrijd was echt in orde, zeker ook door de vele buffalo's die meeliepen en nu nog moed hebben in de bekerfinale van zondag. Nu nog ja... Na vele jaren frustratie zal ik zondag op de Heizel genieten van de overwinning! Het was echter ook mooi te zien hoe de buffalo's, net als ik overigens, toeleven naar dit bekertreffen.

Het slechte nieuws is dat de keel na de wedstrijd echt om zeep was. Momenteel een goede verkoudheid waardoor ik al enkele dagen stillig. Een verkoudheid was nog maar 3 weken geleden, misschien vandaar  Hopelijk haal ik zaterdag de Middelbergjogging(5 KM) te Rotselaar, we zullen zien!

Ciao en loopt ze!