Gisteren rond 16.00u met mene pa vertrokken richting Gelrode om daar mee te doen aan de Vorsdonkloop. Ik had nl. al goed op tijd(16.15u) afgesproken met Veriberto aan de inschrijvingstafel.
Daar aangekomen besloot ik om bij men eerste gedacht te blijven en me dus in te schrijven voor 1 tourke van 4,3 km. Meerdere redenen hiervoor: ik wou is testen of er effectief iets van 'snelheid' in de benen zit op zo een korte afstand. Ook door het feit dat ik al 2 weken met nen hoest 'rondloop' had ik precies ni veel goesting om 8,6 km door te trekken. Na een week van, bijna volledige, rust was de hoest nog niet over dus ben ik terug beginnen trainen, nog een week niks doen was absoluut niet aan de orde Wel eerst een probleem met men borstnummer, ik had blijkbaar één gekregen voor 2 touren, no way da da waar ging zijn , had me mentaal al voorbereid op maar 1 tourke Toen besloten we toch iets langer dan normaal warm te lopen, echt lang was het ni maar voor mij toch meer dan voldoende om de eerste zweetdruppels alvast te laten.
De wedstrijd zelf dan: voor de eerste maal ooit een goeie startplaats, Veri(die 2 touren) ging doen en ik stonden zowat op de 3de rij. Het startschot... en sjééze! Bij 4,3 km is er ni echt nen tacktiek buiten direct gas te geven natuurlijk, da was ik dan ook van plan om zo wa bonusseconden te bekomen om het uiteindelijke doel van 17'12"(15 km/u) te behalen. Het is in andere wedstrijden nl. ookal gebleken dat een wedstrijd goed indelen nog(?) ni aan mij besteed is. Bon de eerste km was inderdaad, voor mijn doen, pittig te noemen. Een lang recht stuk waarbij ik na 1 km doorkwam in 3'30"(17,143 km/u). Voila daar was men reserve want het mocht wel duidelijk zijn dat ik dees tempo geen 3,3 km meer kon trekken, nu zien waar het schip zou stranden. Iets gas terugnemen, zonder andere keuze , was in ieder geval de boodschap Zo gezegd, zo gedaan, na 2 km had ik ongeveer ne seconde of 3 verloren maar ik had nog steeds genoeg marge om de beoogde tijd te halen. Toen we in het bos aankwamen kreeg ik het toch effe lastig, 'gvd afzien da lopen ', hierdoor liep ik 500 meter blijkbaar aan een iets minder tempo wat me enkele seconden en plaatsen kostte. Het einde van het bosrijk gebied(en bijgevolg van de ronde) hadden we tijdens het warmlopen al eerder gezien en ik was verd*kke content dat ik het terugzag. De laatste paar honderden meters had ik blijkbaar toch nog wat kracht voor ne eindsprint dieje er nog vlotjes uitkwam, had ik toch weer ni iets dieper kunnen gaan? Ik weet het ni
Ik kwam als 10de vd 135(van de 4,3 km) over de eindstreep in een tijd van 16'52"(15,296 km/u). Het verdict is dat ik na kilometerpunt 1 nog 10 seconden verloren heb op het 15 km/u-schema maar dus wel 20 seconden overhad. Ookal was het maar 4,3 km, toch had ik het eens nodig om over de grens van de 15 km/u te gaan, aangezien ik dacht dat ik het nog niet zou aankunnen. Het geeft wel een serieuze boost om heel gedreven verder te trainen en dit tempo aan te houden/te verbeteren. Copain Veri bevestigde zen stevige opmars en kwam binnen in 37'13"(13,83 km/u) op de 8,6 km en was hiermee 38ste van de 159 op zijn afstand. Zeer proper zou ik zo zeggen, binnenkort zie ik hem voorbij zoeven!
Ook nog een woordje voor de organisatie die prima was, mooi parcours en aandenken... Chapeau!
Ideaal, tot de volgende!
Ps. : foto van mene nieuwe shoes die ik sinds vorige dinsdag gaan halen ben, heel content van tot nu toe!
Bon beter laat dan nooit het relaas van maandag, ik had me toen nl. ingeschreven voor de ING stadsloop te Gent. Na Antwerpen enkele weken terug leek het me een mooie gelegenheid om ditmaal door Gent te 'cruisen'. Copain Makke had ik enige tijd geleden al kunnen overtuigen om ook van start te gaan, de laatste keer dat hij aan een loopwedstrijd deelnam was de eindejaarscorrida te Leuven. Kortom een man van de grote evenementen/momenten.
Het startschot van de 10,2 km zou plaatsvinden op het Sint-Pietersplein(laat U niet vangen door de naam om zijn locatie te bepalen ) en dit omstreeks 15.00u. We vertrokken, om zeker op tijd te zijn, om 12.00u aangezien Gent toch een uur reizen is met de trein. Op de trein slechte voortekenen daar ik bijna constant aan het hoesten was, gevolg van een hoogst irritante keelpijn waar ik TOEN AL bezitter van was en nu nog steeds houder van BEN. Toch nog een positieve noot(dacht ik): Makke wist te melden dat we een tram moesten nemen richting Sint-Pietersplein, mij leek het logisch dat het Sint-Pietersplein vlak aan het station Gent-Sint-Pieter lag, niet dus. Nuja met deze info waren we nog niet 'thuis', dit zou later blijken
Aangekomen met een kwartiertje vertraging(waarom nu net deze trein ) sprongen we bijna meteen op tram nr. 1. Op de site stond blijkbaar dat we tram nr. 1 moesten nemen, we hadden even gekeken op de borden en zagen toch niet meteen andere nr's 1. Een 20-tal minuten later, en volledig uit de richting, zouden we de harde waarheid meerdere malen en in alle mogelijke richtingen voorbij zien zoemen . Nuja op dat moment absoluut nog geen man overboord, we hadden nog ongeveer een uur en een kwartier voor de start. Ware het niet dat de trambedienden niet echt veel zin hadden om ons van antwoord te dienen en dat de plaatselijke bevolking ook niet meteen een idee had hoe aan het het Sint-Pietersplein te raken. Gaande van 'Sint-Pietersplein?? ' tot 'Er is schijnt een loopwedstrijd vandaar dat de trammen niet normaal rijden', tot zover de nieuwigheden. Dan maar, na consultatie van het thuisfront, een tram terug genomen richting station Sint-Pieter(dat stond toch vanvoor op de tram maar het vertrouwen in het openbaar vervoer was toen al zoek). Onderweg nog een klein tiental verschillende nr's 1 tegengekomen maar ook even moeten stoppen voor de 5 km-loop die passeerde. Toch op de goeie weg dus, vreugdetaferelen alom toen we daadwerkelijk terug aan het station arriveerden Slecht een klein uur verloren stelde Makke voor om een taxi te nemen richting eindbestemming, de reactie van de taxichauffeur gaf een gevoel van opluchting, doch ook van teleurstelling, met een sappig Gents accent zei hij: 'gaat ge daar nen taxi voor pakken ofwa' . Enkele aanwijzingen rijker waren we, te voet, onderweg.
Aangekomen hadden we nog een goeie 20 minuten om borstnummer af te halen, om te kleden, rugzak af te geven en op te warmen(nuja met die hitte), in die volgorde gebeurde het ook. Daarna gingen we klaarstaan voor vertrek maar 5 minuten voor tijd stond natuurlijk zo goed als iedereen al klaar, waardoor we bij wijze van spreken als laatste vetrokken. Het 'gameplan' de vuilbak in en tot kilometerpunt 3 was de strategie de volgende: bijna stilstaan, versnelling om in te halen, opletten om ni op mene smikkel te gaan, bijna stilstaan... Toen ik aan dat punt doorkwam rond de 15 minuten wist ik al wel hoe laat het was, nuja ik was al 'blij' dat ik gewoon wat kon lopen na de bijzonder irriterende eerste km's. De motivatie was niet echt meer optimaal, gesteund door een bijzonder aanwezige zon maakte km 3 tot 7 een pijnlijke bedoening. Ik nam me echter voor om toch nog een deftig tempo te lopen en te genieten van de omgeving. De laatste km's kwam ik er toch nog wat terug door, waarschijnlijk aangezien het einde in zicht was Tot enkele honderden meters voor de aankomst 'liep' het terug vlot, ik wist echter niet dat er nog een serieus hellingske aankwam waar ik echt nog ff dood ben gegaan. Aangekomen(pas tijdens de huldiging vd top 3 ) in een chiptijd van 46'38", oftwel een 607ste tijd op 3808 deelnemers. In totaal was ik echter maar nr. 810 omdat er voor mij nog lopers waren die een slechtere tijd hadden maar bij vertrek goed vanvoor stonden. Makke kwam aan in een chiptijd van 48'53", goed voor de 882ste plaats qua tijd en in totaal een 1069ste plaats. Hoed af voor deze prestatie van iemand die voor loopwedstrijden niet speciaal gaat trainen. Hij remonteerde zelfs nog verschillende lopers op het einde met een fantastische eindspurt.
Na deugdoende drank, een goeie douche en het culinaire Gent onder de loep genomen te hebben vertrokken we terug richting Leuven. Uiteindelijk was ik misschien beter in Aarschot gaan meelopen maar ik wou toch is één maal in Gent gaan lopen, bij deze... De sfeer tijdens de wedstrijd was echt in orde, zeker ook door de vele buffalo's die meeliepen en nu nog moed hebben in de bekerfinale van zondag. Nu nog ja... Na vele jaren frustratie zal ik zondag op de Heizel genieten van de overwinning! Het was echter ook mooi te zien hoe de buffalo's, net als ik overigens, toeleven naar dit bekertreffen.
Het slechte nieuws is dat de keel na de wedstrijd echt om zeep was. Momenteel een goede verkoudheid waardoor ik al enkele dagen stillig. Een verkoudheid was nog maar 3 weken geleden, misschien vandaar Hopelijk haal ik zaterdag de Middelbergjogging(5 KM) te Rotselaar, we zullen zien!
De laatste dag van april, een goeie reden om er nog eens een lap op te geven. Sportmakker Florentie had mij nl. vorige week gevraagd of ik samen met hem wou deelnemen ad bike & run van Louvain La Neuve richting hometown Leuven. Aangezien ik het lopen nog nooit tijdens een wedstrijd aan fietsen gekoppeld had, nam ik deze uitdaging graag aan. Florentie zou vandaag voor de 4de maal ad start komen, aangezien dit nog maar de 4de editie was toch een prestatie op zich. Zeker als je weet dat hij vorig jaar dit zwaar parcours al lopend alleen overwon, chapeau!
De actie zelf dan! In tegenstelling tot een 2-tal weken geleden, toen Antwerpen de place to be was, moesten we nu slechts om 12u ter plaatse zijn, iets wat ik ten zeerste kon appreciëren. Daar het om een bike & run ging zorgde ik vandaag voor de 'fiets', een geluk dat we een mountainbike ter beschikking hadden, waarom wordt later wel duidelijk. Bij gebrek aan motor op een mountainbike zorgde ik er manueel voor dat de mountainbike ter plaatse raakte , een goeie opwarming van een 20-tal minuten zowaar. De mountainbike alsook al de sportmannen/vrouwen werden dan op de bus gezet die ons richting Louvain La Neuve voerde. Daar aangekomen hadden we nog ruim de tijd om de fiets terug op te halen en de rugzak af te geven. Nu had ik al een tijdje in de mot dat er iets niet snor was met de mountainbike, toen Florentie de fiets inspecteerde en plots pedaal en toebehoren vasthad vermoede ik onraad...(maar de pedaal hield zoals altijd stand!) Enkele koude windstoten later kregen we dan ook nog de melding dat de afstand geen 30 km bedroeg maar 33 km. Nuja geen probleem, vooraf hadden we toch een 'gameplan' afgesproken, we zouden om de 5 km(na elke bevoorradingspost) wisselen van 'activiteit'.
Om 5 voor 2 vertrokken de fietsers om zich rond kilometerpunt 1 te positioneren. Klokslag 2 uur was het dan mijn beurt om in beweging te schieten(uiteraard weer bijna als laatste weg), het startschot... en we waren vertrokken. Als 'bezemwagen' noteerde ik meteen een valpartij, dit gelukkig zonder veel erg. Tussen de schoolgebouwen liepen we richting bosrijk gebied waar de fietsers ons op stonden te wachten. De eerste(en het zouden niet de laatste zijn) 3 km leek het echt een cross, overal diepe plassen en veel modder, het mocht duidelijk zijn dat de regen van de laatste dagen het parcours niet gunstig was geweest. Na 21' en nogiets(klok vergeten af te drukken) was het tijd voor de eerste wissel, Florentie nam gezwind over. De eerste 5 km niet te zwaar doorgelopen maar ik zei toch niet nee tegen de verwachte recup op de fiets. Dit viel evenwel tegen aangezien ik wegens sanitaire stop, op zo mogelijk het slechtste punt hiervoor gedurende 33 km, achterop raakte met de mountainbike. Toen ik stopte reden we even op normale wegen maar daarna kwamen kleine strookjes en vooral een lange strook waar alleen maar enorme stenen op gesmeten waren. Hier ging ik enkele malen bijna 'op mene smikkel', zodat ik daarna moest doorvlammen aangezien Florentie toen al bijna 6 km aan het lopen was. Kilometerpunt 11 tot 26 brachten ons vooral langs mooie(maar zware) veldwegen, een bos en een beest van een helling waar Florentie opliep en die ik fietsgewijs moest proberen te bedwingen. De 3de maal(van km 21 tot 26) dat ik overnam om te lopen begon ik de combinatie lopen/fietsen toch te voelen in de hamstrings, conditioneel was alles ok maar de spieren kregen het zwaar te verduren(wa een beproeving moet zo ne duathlon wel ni zijn...). Het bos lag er op sommige stroken enorm glad bij maar als een volleerd schaatser kon ik menig valpartij net verijdelen
Nadat Florentie zijn laatste lange loopstrook van 5 km in slechts 20' had volbracht(en hierbij nog wat volk voorbijstak) was het aan mij om van kilometer 31 tot 32 nog eens alles te geven. Ik had echter vrij goed kunnen recuperen de laatste 5 fietskilometers(zo goed als vlakke wegen) en liep die kilometer in 3'44". Daarna was het weer 500 meter aan Florentie om via een spurtje zich helemaal leeg te lopen en nog een groep in te halen. Ik liep de laatste 500 meter en we finishten uiteindelijk in 2u21'09"(ongeveer). Op dit parcours toch een aanvaardbaar gemiddelde van 14,028 km/u.
Ik heb enorm genoten van deze uitdaging: prachtige natuur en ook goe afgezien tijdens de wedstrijd. De organisatie was prima in orde met voldoende seingevers op belangrijke kruispunten en de bevoorrading was op punt(water, banaan, abrikoos,...). Deze wedstrijd alsook de bike & run formule op zich is absoluutttt voor herhaling vatbaar!
Om af te sluiten moest deze modderduivel eerst de fiets nog naar huis brengen om later nog te gaan zaalvoetballen. Kortom, een geslaagde dag. Merci aan Florentie voor het goeie idee en chapeau met de zeer sterke sportprestatie!
Zondag mijn 2de wedstrijd van het jaar gelopen, de aflossingsmarathon te Antwerpen. Eerst dacht ik een 10 km te doen maar uiteindelijk toch voor de 7,195 km gekozen aangezien ik tijdens de week verkouden was. Mijn neef(die eerst 7,195 km ging lopen) zou zeker een veel betere tijd lopen op de 10 km dus voor de ploeg was dit goed meegenomen
Om 6u ging de wekker reeds af, weinig geslapen maar ik moest de bus naar Leuven al nemen tegen iets voor 7. Vanuit Leuven vetrokken naar Antwerpen, we moesten voor half 10 ad inschrijvingsstand zijn omdat ik de borstnr's nog moest afhalen en ook enkele veranderingen moest doorgeven wat betreft de samenstelling vd ploeg. Zaterdagavond nog een afzegging(kan gebeuren), bij deze bedankt aan Florentie om Jeroen nog te vragen en bedankt aan Jeroen uiteraard om mee te lopen Er stond geen file waar we het pakket moesten afhalen, we konden ons dus zonder haast gaan omkleden.
Om 10u vertrok Jeroen als eerste om een 5 km af te malen, dit tesamen met al de marathonlopers(respect!). Daarna was het aan Florentie(10 km) die maar net op tijd ter plaatse was , hij vertrok ongeveer op dezelfde plaats als de eerste loper. Lopers 3 tot 6 werden met verschillende bussen naar hun aflossingspunt gebracht. Florentie, die zonder opwarming toch een zeer deftige tijd neerzette, gaf het lint door aan Pieter die vertrok voor 5 km. Vervolgens nam Kris het lint over voor de volgende 10 km, daarna was het de beurt aan Jacky(5 km) die als 5de loper fungeerde en een nieuw PR neerzette! Ik zat reeds van iets voor 11 in Wilrijk waar ik Jacky zou aflossen, niet veel te zien daar buiten een kermis die niet open was Het was de tijd doden met wat genieten van de zon, wat rondstappen... Tegen iets voor 12 kwam de eerste loper door, een Ethiopiër die behoorde tot een aflossingsmarathon-ploeg, deze zoude we dus al niet winnen Enkele minuten daarna was het de beurt aan de leider id marathon(Elias Chebet, de latere winnaar). Oa. Rik Ceulemans volgde, onder luid applaus(en terecht), op enkele 100 meter. Sneltreinen waren het, eigenlijk niet te geloven tot je het met je eigen ogen ziet. Toen was het ongeveer tijd voor om te gaan warmlopen, vorige wedstrijd was dit te beperkt waardoor ik in de eerste km's overal wel wat last had, dit zou me nu niet meer gebeuren. Ik had gerekend Jacky tegen 12:30u te zien afkomen, ik besloot echter een tiental minuten daarvoor naar het aflossingspunt te gaan.
Een geluk bleek een 2-tal minuten(12:22u en 8 minuten voor op'schema') later, ik stond nog niet eens aan het punt of er werd nr. 473 omgeroepen. Deze 'loper' stond blijkbaar nog niet klaar aangezien ze de nr. nog eens omriepen. Die nummer deed echter een belletje rinkelen(had enige tijd daarvoor mijn borstnr. nog eens nagekeken). Snel opende ik mijn jasje en idd, ik had nr 473 Bijgevolg een spurtje naar het wisselpunt, jasje afgeven, lint aanpakken en vlammen Niet te geloven eigenlijk na een uur en half van wachten en niets doen Ideaal is anders maar ik had net daarvoor toch al kunnen warmlopen... Ik vertrok aan een deftig/onderhoudend tempo en volgde een 2-tal km een marathonloper die gesteund werd door 2 fietsers. Na die periode besefte ik toch dat het iets sneller moest omdat ik wat te ontspannen aan het lopen was. Ik trok eerst nog wat kop voor de marathonloper en liep daarna rustig weg. Nu ik er over nadenk heb ik de eerste km of 4 misschien te veel 'op mijn gemak' gelopen, wrs het gevolg van de vorige wedstrijd waar ik de eerste 2 km vééél te snel vertrokken was. Vanaf km 5 ongeveer toch wat sneller proberen te gaan, waarbij ik oa een marathonloper inhaalde die net wegens een kwetsuur even aan het stappen was, deze moedigde mij echter nog aan(chapeau!!) . Een geluk dat er vele mensen rond het parcours stonden die aanmoedigden, zeker naar het einde toe toen de wind echt moordend was. De aankomst ah stadhuis(de laatste 200 meter), waar de weg smaller werd en de mensen veelvuldig aanwezig waren, was gewoon prachtig. Als ploeg aangekomen in 2:52:38(gem 14,665 km/u), later bleek dit de 10de tijd te zijn van 185 ploegen. Hierbij een overzicht van de top 10(11 ploegen haalden het binnen de 3 uur) =>
1.
438
X
OIAU
1
2:13:37
2:13:39
0:03:10
18.945
2.
375
X
RUNNERS SERVICE LAB
2
2:22:46
2:22:48
0:03:23
17.733
3.
440
X
YOUNGMILERS
3
2:23:31
2:23:34
0:03:24
17.640
4.
432
X
AC DEINZE
4
2:32:38
2:32:41
0:03:37
16.586
5.
392
X
NMBS-SAS
5
2:35:17
2:35:21
0:03:40
16.303
6.
439
X
TACT A
6
2:35:56
2:35:59
0:03:41
16.234
7.
436
X
ARAC BOYS
7
2:41:19
2:41:23
0:03:49
15.694
8.
488
X
HOOIBERGLOPERS 1
8
2:46:34
2:46:46
0:03:56
15.198
9.
433
X
PAAL A.K.
9
2:49:14
2:49:19
0:04:00
14.959
10.
473
X
CZC
10
2:51:54
2:52:38
0:04:04
14.728
Individueel behaalden we volgende tijden:
RIJNDERS Jeroen 0:20:37(5 KM) GEMIDDELDE:14,551 km/h FLORENTIE Pieter 0:41:13(10 KM) GEMIDDELDE: 14,557 km/h VERMEIREN Pieter 0:22:25(5 KM) GEMIDDELDE: 13,383 km/h MEULEMANS Kris 0:37:43(10 KM) GEMIDDELDE: 15,908 km/h VANDEWALLE Johan 0:20:15(5 KM) GEMIDDELDE: 14,815 km/h MEULEMANS Kenny 0:30:23(7,195 KM) GEMIDDELDE: 14,208 km/h
Persoonlijk ben ik niet echt tevreden met mijn tijd. Voor de 2de maal op rij wel de doelstelling gehaald die ik mij enkele uren voor de wedstrijd oplegde(vorige keer 41:30 op 10 km => 41:21 en nu rond de 30'). De voorbereiding was echter wederom niet ideaal met de verkoudheid en de kwetsuur van enige tijd geleden. Waarschijnlijk ook te ontspannen gelopen in het begin, het ging zonder te veel inspanning. Nuja geen excuses, volgende keer beter! Wel is mijn respect nog groter geworden voor de marathonlopers, na de finish zie je pas welke opofferingen deze mensen gedaan hebben.
Als ploeg dachten we toch een deftige plaats te kunnen behalen(iets voor de helft), de 10de plaats was echter onverhoopt. Dit moeten we als ploeg zeker nog eens doen. Na de wedstrijd nog een douche(goeie organisatie daar in Antwerpen) en dan aanschuiven id file aangezien de Kennedy-tunnel toe was wegens de 10 mijl, achja voor mensen die ah sporten zijn, no problem
Lange tijd geen berichtje meer op de blog, bij deze breng ik daar verandering in Een verslag van de laatste 2 weken...
Gedurende trainingsweek nr. 14 wou ik langzaam de kilometerteller terug doen stijgen, gezien het feit dat ik toch enige tijd out ben geweest(ligamenten) en er eind april een wedstrijd op het programma staat. Dat lukte vrij aardig met vooral duurlopen aan éénzelfde tempo, de intervaltrainingen waren voor later. Bedoeling was om de basis terug wat 'op niveau' te brengen. Bij deze week kwamen dan nog eens redelijk wat zaalvoetbalverplichtingen kijken, geen kwetsuren opgelopen. Oef en prima zo
Aangezien er tijdens trainingsweek nr 15. weinig andere sporten op het programma stonden had ik mij voorgenomen om zoveel mogelijk km's te doen. Eén week voor de aflossingsmarathon de zwaarste trainingsweek tot nu toe was de bedoeling(tot dan bedroeg het maximum 56,68 km tijdens trainingsweek nr. 4). Hier ging ik met 70,10 km over, mede door het feit dat ik tijdens een training ook eens wou ervaren hoe het is om 2 uur aan een stuk te lopen, daar ik dit nog nooit gelopen had. De dag erna een uurtje op de hometrainer om de spieren los te maken, zeker aan te raden . De eerste snelheidstrainigen sinds lange tijd waren uiteraard wel afzien maar het goede weer maakte veel goed.
Het tennisseizoen is sinds vorige week terug van start gegaan(feest ) wat dus met zich meebrengt dat het zaalvoetbalseizoen op zen einde loopt. Hiermee 'loop' ik toch al minder kans op blessures, toch degene die mij verhinderen om te lopen. Vorig jaar echter wel vanaf 1 juli een polsblessure opgelopen waardoor het tennissen tijdens de zomer meteen ten einde was. Hiermee kan ik desnoods wel gaan lopen maar laat ons hopen dat dit dees jaar achterwege blijft. Volgende week zondag mijn eerste interclubontmoeting van het jaar, zondag moet ik echter forfait geven wegens de aflossingsmarathon. In elk geval succes aan de rest
Deze week dan... Net zoals vorige keer tijdens de week van de wedstrijd geen optimale voorbereiding Dit maal sinds maandag verkouden, hiermee wel nog 3 keer gaan zaalvoetballen wegens volk tekort. Heb wel de indruk dat ik het hiermee niet nog erger gemaakt heb, nuja weinig andere keuze want zaalvoetballen met 4 is niet optimaal Ik was sowieso van plan om maar een 2-tal keer te gaan lopen met het oog op zondag, dit is door de verkoudheid zelfs niet gelukt. Twee keer zaalvoetballen zonder wissels is natuurlijk ook wel iets van inspanning.
Bon, sewes toch nog enkele km's proberen te lopen zodat ik toch enkele km's in de benen heb. De verkhoudheid valt momenteel mee, alleen wat last vd keel. Toch proberen zondag er het beste van te maken! In een ploeg met 5 andere lopers loop ik wrs een 10 km.
Na dinsdag terug de eerste maal gelopen te hebben laste ik woensdag een rustdag in. Kwestie van de ligamenten niet meteen te veel te belasten, er was ook weinig tijd om te gaan lopen wegens de trip richting Anderlecht voor RSCA - GBA. Woensdag voelde ik wel enige reactie op de loop van de dag ervoor maar het viel al bij al goed mee, wat een hele geruststelling was. Wederom een week zonder lopen zou zwaar balen geweest zijn.
Ik was van plan om vrijdag pas voor de 2de maal te gaan lopen, geen enkel risico. Donderdag heb ik mij dus bezig gehouden met een uurtje en half op de hometrainer uit te zweten. In het begin goed het tempo onderhouden, ideaal dan om de sportkrant door te nemen en dan de laatste 10 minuten kapot gaan door alles te geven wat er nog inzit Vrijdag rustig thuis op de loopband een uurtje gelopen, spijtig genoeg gaven ze net dan kunstschaatsen uit op 'één', da hebben we dan ook weer al is gezien In totaal bijna 12 km en na elk blok van, ongeveer, 10 minuten aan een sneller tempo. Begonnen bij 10,5 km/u en op het einde tegen 13 km/u.
Zaterdag rustdag en vandaag(zondag) eerst 'té snel' na het eten nog 50 minuutjes kunnen vrijmaken voor een 10-tal km te lopen. Op een onderhoudend tempo(wel naarmate de tijd vorderde aan een hoger tempo) want zoals ik al zei had ik niet lang daarvoor gegeten Daarna snel snel doorgedaan want toen vertrok de bus richting Gent waar Anderlecht moest spelen.
Morgen waarschijnlijk wat fietsen, twee dagen op rij lopen doe ik misschien best nog niet.
Vandaag voelde ik geen pijn meer ad ligamenten en besloot ik het er eindelijk nog eens op te wagen. Het plan was eerst een half uurtje losrijden op de hometrainer om daarna enkele km's te lopen en zo geschiedde.
Ik vertrok wel met een klein hartje, was er niet gerust in en de vrees was er om terug te hervallen. De eerste km's was het bang afwachten => voel ik iets pijnlijk ter hoogte vd ligamenten of niet? Tijdens die periode ben je daar zo op gefocust, dat het effectief ook aanvoelt alsof er nog steeds iets mis is. Eens ik er niet meer aan dacht besefte ik dat er niets erg ad hand was. Ik kon EINDELIJK weer eens genieten van het lopen, die twee weken leken voor mij echt een eeuwigheid. De conditie bleek goed onderhouden te zijn door het fietsen, de scherpte is er natuurlijk wel af maar de basis is grotendeels behouden. Het fietsen lijkt me ideaal om voort te zetten, de dagen dat ik niet loop is dit prima om te doen.
Hopen dat ik morgen geen reactie ondervindt en dan zijn we waarschijnlijk back in business?
De voorbije week was er één zonder één enkele km gelopen te hebben, frustrerend dus. De blessure is er nog steeds maar het gaat de goede kant op(hoop ik), vorige week zaterdag had ik ook zo een gevoel en was ik toch gaan lopen, met bijhorende gevolgen.... Nu dus zeker nog enkele dagen geen belasting voor de linkervoet(ligamenten) en zal ik dus woensdag spijtig genoeg ook niet kunnen deelnemen aan de 10 km te Leuven.
Tijdens de week dan maar gefietst om de conditie te onderhouden, vandaag oa. 2 uur bezig geweest: eerst een half uurtje en dan tegen de avond aan nog eens een uur en half op de hometrainer. Het fietsen vind ik ook wel aangenaam en zal ik, voor de conditie, onderhouden wanneer ik terug kan lopen. Toch begint het serieus te knagen om terug de loopschoenen aan te kunnen doen.
Doch zijn er ook zéér positieve momenten geweest deze week, denk maar aan de absoluut fantastische trip naar München(zie bijhorende foto). Nu nog de loopkm's en we zijn weer 'vertrokken'!!
Bon, vandaag na een goeie week rust voor de voet dacht ik dat de tijd gekomen was om nog eens proberen te gaan lopen, zij het héél rustig. Tijdens de week probeerde ik de conditie te onderhouden met enkele uurtjes te gaan fietsen, wat op zich wel aangemaan was om te doen. Dit ga ik zeker rustig onderhouden.
Terug naar de orde van de dag. Uiteraard was ik zeer tevreden dat ik men loopschoenen nog is kon aantrekken, zeker onder een stralende zon. Het was toch bang afwachten hoe de voet(ligamenten wat verrokken) zou reageren. De eerste minuten voelde ik niets en was ik zelfs al vergeten dat ik een week id lappenmand had gelegen, een zalig gevoel. Daarna echter na een goeie 2 km begon de miserie opnieuw gaande van lichte irritatie tot, na een half uurtje, echte steken. Gedaan met het amusement en terug naar de realiteit!
Id namiddag afgesproken om te gaan mountainbiken, dit voor een uur en half en het was prima om af te reageren. Geen belasting voor de voet die momenteel een ijsbehandeling aan het ondergaan is Eigenlijk is het ni om mee te lachen, maarja. De conditie was nog prima voelde ik tijdens het, kortstondige, lopen. De wil was in ieder geval aanwezig om is goed door te lopen, olala Nuja afwachten zeker.
Morgen dus een uurtje fietsen op de hometrainer... Daarna op afzondering naar Hastière(tegen Dinant) om maandag terug te keren en dinsdag tot donderdag op afzondering naar München. RSCA wat steunen, het zal nodig zijn Hopelijk is daar een wündermiddel te vinden waardoor ik meteen weer ad slag kan met de looptraining!