Het verslag van mijn laatste jogging van het eerste deel van 2008 De voorgeschiedenis: aangezien Veri in het weekend geen tijd had om in Vlaams-Brabant te lopen besloot hij de 10 km mee te doen in Nieuwerkerken(Limburg), bijgevolg had ik wel zin om mij daar aan de 4 km te wagen.

Om 18u30 vanuit het Leuvense vertrokken om een half uur later aan te komen in Nieuwerkerken. Aangezien de 4 km om 19u50 vertrok had ik nog tijd genoeg om eventjes los te lopen en me rustig klaar te maken voor de start. Blijkbaar weinig interesse voor deze afstand want ik zag nog maar enkele namen staan op het inschrijvingsblad. Tegen 10 voor 8 waren dit er reeds 25 waardoor al de namen van de deelnemers zelfs werden afgeroepen Een top-5 plaats zou dus waarschijnlijk tot de mogelijkheden behoren, nuja ik wou me meer richten op een sterke tijd.
De start dan: na het startschot volgde dadelijk een afscheiding, we liepen met drie voorop. Ik had al snel door dat mijn twee medecompanen(beide enkele jaren jonger) stevige lopers waren. Wel zelf de kop genomen om toch even te checken, de 1ste km kwamen we door in 3'27"(17,391 km/u gemiddeld), later zag ik(op de forerunner) dat we hierin een topsnelheid haalden van 2'38"/km(ofwel 22,785 km/u).
Er mocht dan wel een lichtjes dalende passage zijn in het begin, dit was blijkbaar toch geen goed voorteken, zou later blijken. Tot ongeveer 1,8 km alleen het kopwerk gedaan, we liepen toen al een tijdje net boven de 17 km/u op oa. een stuk vals plat. Stomme zet eigenlijk aangezien ik het tempo bepaalde en dit tempo zelf niet tot het einde zou kunnen trekken. Tot net voor kilometerpunt 2 was dit te doen, toen moest ik het tempo laten zakken en liepen de twee vlotjes van mij weg. De perfecte haas als het ware  Ik kwam met een seconde of 10 achterstand door na de eerste van twee rondes maar het was toen al wel duidelijk dat ik ze nooit meer zou inhalen.

Kilometer 2 tot 3 was het de schade opmeten en zoveel mogelijk proberen te recuperen na de onnodig zware inspanningen die ik gedaan had. Ik liet het tempo echter nooit zakken onder de 15 km/u. Wel een geruststelling/opsteker na een kleine 3 kilometer, daar was een keerpunt en wanneer ik weer bij het begin van de straat kwam zag ik nog steeds nr. 4 niet, wat toen toch minimaal een 600-tal meter voorsprong voorstelde. Ik zou bijgevolg de volgende kilometer en half alleen moeten afleggen. Na kilometer 3 ging het terug iets vlotter en kon ik een redelijk constant tempo aanhouden al kroop het laatste stuk vals plat toch serieus in de benen. Vooraf een vlak parcours verwachtend viel dit toch wat tegen Eigenlijk constant golvend, geen steile hellingen noch afdalingen maar nooit een lang stuk echt vlak. Ik kwam uiteindelijk aan in 16'53" als 3de(op ongeveer een 45-tal seconden van de eerste vermoed ik), de forerunner gaf 4,47 km aan(een ronde was ongeveer 2,25 km zou ik later vernemen). Een hogere gemiddelde snelheid had ik nog niet gehaald(15,885 km/u), tot voor kort was ik het snelste in Rotselaar een dikke week geleden. Ookal was dit maar ongeveer 4,50 km, toch ben ik tevreden met het behaalde tempo. Tot de Vorsdonkloop te Gelrode(eind mei) dacht ik dat 15 km/u nog niet aan mij besteed was. Dankzij de goeie trainingen heb ik nog een stapje vooruit gezet.

Copain Veri zette op de 10 km een even sterke prestatie neer en liep tegen 4'03"/gem per kilometer. Zijn vormpijl gaat zienderogen vooruit!! Volgende week maandag ga ik mee kijken als hij gaat deelnemen aan 'The Classic' te Tessenderlo, naar het schijnt een mooi massaevenement. Ikzelf heb nog niet meteen een volgende wedstrijd op het programma, al kan dit snel veranderen. De jogging van vandaag was zeker voor herhaling vatbaar met na de wedstrijd als 'aandenken' 3 flesjes bier. Spijtig(NOT!) dat ik geen bier drink

Maar voor nu, trainen maar! Loopt ze!

Zaterdag 21 juni: een datum die al enkele maanden met stip genoteerd stond. Dan vond nl. de Sparrenjogging te Rotselaar plaats, organisatie in handen van Fitness Fysiokon, waar mijn pa gaat fitnessen en ik ook regelmatig mee naartoe ga. Vandaar dat ik hier zeker en vast een goeie tijd wou neerzetten. Vorige zomer liep ik 2 maal per week, telkens op het parcours van deze jogging, toen was ik echter nog niet bezig met 'tijden/tempo's' en liep ik zeer rustig de ronde(s) uit. De laatste tijd terug enkele malen op het parcours gaan trainen maar met meer km's in de benen blijft het ook een bijzonder lastige omloop.

Daar ik dus perfect wist wat er mij te wachten stond koos ik voor de 5 km, dat zou al zwaar genoeg worden. Vrijdag had ik ervoor gekozen om in Ramsel niet mee te lopen om zaterdag fit aan de start te kunnen staan. Ik was echter met loopcopain Veri mee naar Ramsel getrokken, hetgeen ik mij zeker niet zou beklagen: een toffe jogging met veel deelnemers(+1000)/supporters. Veri wou stiekem onder de 20 minuten(5 KM) proberen te lopen om zo de grens van de 15 km/u(gem.) te doorbreken, deze wens vervulde hij met glans en hij kwam aan in een tijd van 19'19"(15,531 km/u gem.), kortom een prachtprestatie en bijgevolg een nieuw PR!! Een dag later zou ik proberen om ook een prestatie van die aard te leveren.

Terug naar zaterdag: de 5 km zou van start gaan om 15u15 en de 10 km om 16u. Tegen 14u30 was ik reeds aanwezig en kwam er veel bekend volk tegen, oa. mijn neef/tante die eveneens zouden aantreden in de 5 km en mijn nonkel die 2 rondes voor de boeg had. Ditmaal was het Veri die mij kwam steunen, waarvoor dank! Een 20-tal minuten voor de start ben ik dan gaan warmlopen, bij zo een laf weer had ik hier niet veel moeite mee   Vooraf was het al te merken dat de 5 km op een sterke bezetting kon rekenen, veel volk die ik de dag ervoor nog sterk zag presteren op de 10 km in Ramsel.

De wedstrijd zelf dan: tegen 10 na 3 gaan klaarstaan ad start, ik stond op de 6de à 7de rij met ongeveer even volk voor mij als achter mij. Meteen na het startschot een kleine inspanning om zo enkele plaatsen op te schuiven en dan richting de Heirbaan, de eerste lastige passage van de omloop. Een goeie 700 meter vals plat volgde en bijgevolg geen rustige aanloop maar vanaf het begin er vol tegenaan. Na één kilometer kwam ik door rond 3.45, van kilometerpunt 1 tot 2 liep ik in een groepje met een man of 4, hier ging het natuurlijk nog vrij vlot. In het achterhoofd nam ik me echter voor dat het de de stilte voor de 'storm' was . Enkele honderden meters na kilometerpunt 2 kregen we de eerste van twee 'serieuze' hellingskes voorgeschoteld. De eerste redelijk lang maar iets minder steil, de tweede kort maar bijzonder pittig. Deze volgde elkaar ook 'vliegensvlug' op met slechts een dikke minuut tussen. De eerste helling nog vrij goed doorgekomen al was ik niet bepaald in staat om te kunnen genieten van de bevoorrading, dit heb ik elke keer voor daar ik blijkbaar te lomp ben om iets van water deftig binnen te kunnen gieten. Het moet nogal een beeld geweest zijn Een kleine slok water later keek ik aan tegen de steilste van de twee hellingen, even diep inademen... en gas geven. Ik liep de helling samen op met degene waarmee ik de eerste helling goed was doorgekomen, we hielden een strak tempo aan en 'god' wat was ik blij als ik boven kwam. Daar nam ik toch even gas terug en liet men compaan gaan om hem tijdens de wedstrijd niet meer weer te zien Nu stond ik er, tot het einde, alleen voor want de personen voor mij liepen toch net iets vlotter.

Na de twee kuitenbijters ging het een goed stuk licht bergaf, hier had ik mij voorgenomen om indien mogelijk goed door te peren. De inspanningen van daarvoor hadden echter zijn tol geeïst maar ik kon nog wel net een tempo van boven de 15 km/u handhaven. De laatste km volgden nog enkele licht stijgende knikjes waarvan ik tijdens de training nooit gedacht had dat ze zo tegen konden werken  Het was dan ook elke seconde/meter aftellen naar het einde. Om de 10 seconden even de Garmin raadplegen hoeveel meter het nog precies was. Groot was dan ook de teleurstelling toen de Garmin een signaal gaf dat de 5 km volbracht waren maar ik nog even te gaan had  Mentaal zwaar ookal ging het hier slechts over een 200-tal meter, doorbijten dus en nog een laatste 'melk tandje' bijsteken wanneer ik enkele aanmoedigingen kreeg van familie/vrienden. Toen ik de laatste rechte lijn opdraaide zag ik dat de klok ongeveer 19.50 aangaf, met nog een kleine 100 meter voor de boeg(en geen topspurter zijnde ) zou onder de 20 minuten blijven niet meer haalbaar zijn. Aangekomen in 20'03"(15,561 km/u gem. en 14de vd 133), toen stond ik wel bijzonder slap op men benen en heb me dus maar vlug even neergezet. Ik had vorige wedstrijden altijd de indruk dat ik niet tot het uiterste kon gaan, nu wel bewezen dat ik dit blijkbaar wel kan.

Na de wedstrijd uiteraard wel supercontent met het nieuwe PR, een beloning voor de trainingen van de laatste maanden. Nu is het echter niet de moment om daar lang van na te genieten, dit geeft weer een boost om verder te werken naar de volgende stap. Mooie prestaties ook van men neef (die als 7de aankwam in 18'57"(16,464 km/u gem.) en veel sneller loopt dan mezelf), men nonkel(die 18de werd op de 10 km in 42'23") en men tante.

Qua wedstrijden heb ik niet echt meer iets in de agenda staan maar dit zal, hopelijk, wel snel veranderen.

Heel content en voldaan zeg ik U, loopt ze!