Na dinsdag terug de eerste maal gelopen te hebben laste ik woensdag een rustdag in. Kwestie van de ligamenten niet meteen te veel te belasten, er was ook weinig tijd om te gaan lopen wegens de trip richting Anderlecht voor RSCA - GBA. Woensdag voelde ik wel enige reactie op de loop van de dag ervoor maar het viel al bij al goed mee, wat een hele geruststelling was. Wederom een week zonder lopen zou zwaar balen geweest zijn.
Ik was van plan om vrijdag pas voor de 2de maal te gaan lopen, geen enkel risico. Donderdag heb ik mij dus bezig gehouden met een uurtje en half op de hometrainer uit te zweten. In het begin goed het tempo onderhouden, ideaal dan om de sportkrant door te nemen en dan de laatste 10 minuten kapot gaan door alles te geven wat er nog inzit Vrijdag rustig thuis op de loopband een uurtje gelopen, spijtig genoeg gaven ze net dan kunstschaatsen uit op 'één', da hebben we dan ook weer al is gezien In totaal bijna 12 km en na elk blok van, ongeveer, 10 minuten aan een sneller tempo. Begonnen bij 10,5 km/u en op het einde tegen 13 km/u.
Zaterdag rustdag en vandaag(zondag) eerst 'té snel' na het eten nog 50 minuutjes kunnen vrijmaken voor een 10-tal km te lopen. Op een onderhoudend tempo(wel naarmate de tijd vorderde aan een hoger tempo) want zoals ik al zei had ik niet lang daarvoor gegeten Daarna snel snel doorgedaan want toen vertrok de bus richting Gent waar Anderlecht moest spelen.
Morgen waarschijnlijk wat fietsen, twee dagen op rij lopen doe ik misschien best nog niet.
Vandaag voelde ik geen pijn meer ad ligamenten en besloot ik het er eindelijk nog eens op te wagen. Het plan was eerst een half uurtje losrijden op de hometrainer om daarna enkele km's te lopen en zo geschiedde.
Ik vertrok wel met een klein hartje, was er niet gerust in en de vrees was er om terug te hervallen. De eerste km's was het bang afwachten => voel ik iets pijnlijk ter hoogte vd ligamenten of niet? Tijdens die periode ben je daar zo op gefocust, dat het effectief ook aanvoelt alsof er nog steeds iets mis is. Eens ik er niet meer aan dacht besefte ik dat er niets erg ad hand was. Ik kon EINDELIJK weer eens genieten van het lopen, die twee weken leken voor mij echt een eeuwigheid. De conditie bleek goed onderhouden te zijn door het fietsen, de scherpte is er natuurlijk wel af maar de basis is grotendeels behouden. Het fietsen lijkt me ideaal om voort te zetten, de dagen dat ik niet loop is dit prima om te doen.
Hopen dat ik morgen geen reactie ondervindt en dan zijn we waarschijnlijk back in business?
De voorbije week was er één zonder één enkele km gelopen te hebben, frustrerend dus. De blessure is er nog steeds maar het gaat de goede kant op(hoop ik), vorige week zaterdag had ik ook zo een gevoel en was ik toch gaan lopen, met bijhorende gevolgen.... Nu dus zeker nog enkele dagen geen belasting voor de linkervoet(ligamenten) en zal ik dus woensdag spijtig genoeg ook niet kunnen deelnemen aan de 10 km te Leuven.
Tijdens de week dan maar gefietst om de conditie te onderhouden, vandaag oa. 2 uur bezig geweest: eerst een half uurtje en dan tegen de avond aan nog eens een uur en half op de hometrainer. Het fietsen vind ik ook wel aangenaam en zal ik, voor de conditie, onderhouden wanneer ik terug kan lopen. Toch begint het serieus te knagen om terug de loopschoenen aan te kunnen doen.
Doch zijn er ook zéér positieve momenten geweest deze week, denk maar aan de absoluut fantastische trip naar München(zie bijhorende foto). Nu nog de loopkm's en we zijn weer 'vertrokken'!!
Bon, vandaag na een goeie week rust voor de voet dacht ik dat de tijd gekomen was om nog eens proberen te gaan lopen, zij het héél rustig. Tijdens de week probeerde ik de conditie te onderhouden met enkele uurtjes te gaan fietsen, wat op zich wel aangemaan was om te doen. Dit ga ik zeker rustig onderhouden.
Terug naar de orde van de dag. Uiteraard was ik zeer tevreden dat ik men loopschoenen nog is kon aantrekken, zeker onder een stralende zon. Het was toch bang afwachten hoe de voet(ligamenten wat verrokken) zou reageren. De eerste minuten voelde ik niets en was ik zelfs al vergeten dat ik een week id lappenmand had gelegen, een zalig gevoel. Daarna echter na een goeie 2 km begon de miserie opnieuw gaande van lichte irritatie tot, na een half uurtje, echte steken. Gedaan met het amusement en terug naar de realiteit!
Id namiddag afgesproken om te gaan mountainbiken, dit voor een uur en half en het was prima om af te reageren. Geen belasting voor de voet die momenteel een ijsbehandeling aan het ondergaan is Eigenlijk is het ni om mee te lachen, maarja. De conditie was nog prima voelde ik tijdens het, kortstondige, lopen. De wil was in ieder geval aanwezig om is goed door te lopen, olala Nuja afwachten zeker.
Morgen dus een uurtje fietsen op de hometrainer... Daarna op afzondering naar Hastière(tegen Dinant) om maandag terug te keren en dinsdag tot donderdag op afzondering naar München. RSCA wat steunen, het zal nodig zijn Hopelijk is daar een wündermiddel te vinden waardoor ik meteen weer ad slag kan met de looptraining!
Nu de heup zo goed als genezen is volgt er alweer een nieuwe episode... Na de 3 goede looptrainingen volgde vrijdag een rustdag omdat ik zaterdag moest zaalvoetballen. Ik voelde vrijdag al een lichte irritatie ad buitenkant vd linkervoet, niks erg veronderstelde ik. Zaterdag voor de wedstrijd tijdens de opwarming ook niks speciaal te merken, tijdens de wedstrijd ook niet van die aard dat ik niet meer kon spelen. Na de match was van stappen zonder pijn echter geen sprake meer.
Aangezien het zondag nog erger was laste ik bijgevolg een rustdag in, net zoals maandag. Vandaag stilzitten was absoluut geen optie, dan maar wat gaan mountainbiken. Daar ik een echte beginneling ben, ben ik een uurtje gaan rijden want overeen kwam met een km of 18. Geen belasting voor de voet en toch weer een uurtje kunnen sporten. Misschien straks nog wat lichaamsbeweging bij de kiné.
Geen enkel idee hoe ik deze blessure weer opgelopen heb, ik vind toch niet dat ik te zwaar train. Conditioneel is er geen probleem, misschien denkt het gestel daar anders over In ieder geval hoop ik zo snel mogelijk terug te kunnen lopen.
Vandaag stond de eerste wedstrijd van het nieuwe jaar op het programma, nl. de 10 km tijdens de midwinterjogging te Kiewit. Aangezien ik de laatste tijd wat aan het sukkelen ben met de heup had ik qua tijd niet speciaal een streefdoel. Om dan toch maar een vooruitzicht te hebben zou ik mij tevreden stellen met een chrono rond de 41'30".
Na de eerste 2 km werd het mij al snel duidelijk dat ik veel te snel vertrokken was voor mijn doen. De benen gaven duidelijke signalen dat het trager moest of ik zou me nog voor km 3 helemaal in de vernieling lopen. Aangezien de keuze al voor mij was genomen schakelde ik een 'versnelling lager'. Tussen kilometer 2 en 3 wel nog behoorlijk afgezien maar daarna bij een groepje van een man of 3 aangesloten en tot het einde eigenlijk hetzelfde tempo kunnen aanhouden. Bij kilometerpunt 5 kwam ik door op 20'09" maar de snelheid opdrijven was er voor mij toen al niet meer bij, de benen hadden in het begin blijkbaar al voldoende averij opgelopen. Enig verval was dus wel te verwachten, uiteindelijk aangekomen in een tijd van 41'21" als 127ste van de 522.
De tijd zal toch nog scherper moeten, hier zal tijdens de trainingen serieus aan gewerkt worden. Al bij al ben ik tevreden: redelijke tijd voor vandaag, prima organisatie, zalig weer, rustig/mooi parcours en vooral goe afgezien. Na de trip naar Waregem(Zulte - RSCA) was ik al minder tevreden
En nu... niets!
Ps. : Bedankt aan de supporters => Der Makke, Stefanie, de ouders van Stefanie en mene pa
Voila, de trainingsarbeid richting de midwinterjogging zit erop. Content dat de wedstrijd voor de deur staat, kan ik is zien waar we momenteel staan. Nu is het erop of eronder
Deze week toch nog 2 uurkes kunnen lopen, niet alleen goe voor de fysiek maar het was vooral ook een mentale geruststelling. Heel tevreden dat ik na die paar dagen de loopschoenen nog is kon aantrekken. 100% procent is het nog ni maar ik hoop dat de komende 2 rustdagen nog wat herstel brengen. Als da ni het geval is dan is het maar zo, nog wedstrijden genoeg waar ik 'optimaal' ad start kan verschijnen. Nuja we zien zondag wel, ben content met de evolutie die ik waarneem tijdens de trainingen, das al iets.
Dus zonder dat ik van den trap val ofzo sta ik zondag ad start, nog een motivatie om goe door te lopen => up 2 Waregem waar RSCA te gast is. Nu wel spijt dat ik ni in Bordeaux zit, lang zitte twijfele maar toch => C'moonnnn Dan maar naar München...
Na de 2 bijzonder belastende zaalvoetbalmatchen van zaterdag ben ik genoodzaakt nu rust te nemen zodat ik zondag zeker aan de start van de midwinterjogging kan komen.
Na/tijdens de eerste wedstrijd eigenlijk geen last gehad maar het uur tussen beide wedstrijden was er té veel aan. Tijdens de 2de wedstrijd begon het heupgewricht terug tegen te sputteren... Ik was sowieso al van plan om zondag niets te doen maar maandag dacht ik toch heel even te gaan lopen. Dit is er tot op vandaag niet van gekomen, hopelijk lukt het één dezer dagen nog. Ik stel wel alles in het werk om zondag aan de start te verschijnen, hetzij zonder enige loopkilomters deze week. Het zou bijzonder spijtig zijn na deze voorbereiding maar hier ga ik uiteraard niet vanuit.
Rusten is dus de boodschap en hopen op beterschap! Wie weet morgen al...
Belangrijke dag vandaag, na 2 dagen voorgeschreven rust ging ik terug proberen enkele km's af te leggen. Zaterdag was de pijn ad heup van die aard dat lopen er absoluut niet inzat, dan maar naar de slachting van Brussels gaan zien, dit door RSCA Zondag was de pijn al iets minder nadrukkelijk aanwezig.
Vandaag dan, na bijna 72 uur zonder enige sportacitiviteit , waagde ik het erop om buiten enkele km's te gaan lopen. Ik voelde ad heup dat het gewricht nog niet helemaal 100 procent was maar de rust had wel zen werk gedaan. Met een klein hartje vertrokken maar met veel moed en bijzonder tevreden thuisgekomen. Ik had me voorgenomen om meteen te stoppen als de pijn terug zou verergeren, om zo geen extra dagen uit de 'running' te zijn. Het was de bedoeling om rustig aan éénzelfde tempo te lopen, zonder versnellingen om zo geen bijkomende druk uit te oefenen op de heup. Ik had de laatste 2 weken de indruk dat de trainingen zelf van een minder niveau waren en dat ik bijgevolg niet echt in goeie doen was. Vandaag liep ik echter aan een, voor mij, behoorlijk trainingstempo. Een pak sneller dan voorgenomen maar zolang ik aan een constant tempo liep en niet diep moest gaan vond ik het OK. Misschien zat de welgekomen rust(na het vele voetbal) en het, wederom, geweldige weer er ook voor iet tussen. Terug langs de vaart gaan lopen: lekker windje, niet te warm of te koud, heldere hemel, regelmatig collega lopers tegengekomen...(ik zou uren kunnen doorgaan met het weer te beschrijven, eindelijk ) Kortom een dag om met de glimlach op het gezicht te lopen. Op deze manier had ik nog uren willen doorlopen.
Morgen hopelijk nogmaals van het weer profiteren. Nog 13 dagen te gaan tot de midwinterjogging, toch terug enig optimisme te merken na vandaag. De grens van de 300 loop-km's(in 2008) daarnet overschreden, dat er nog vele mogen volgen!
Maandag stond er met enige vertraging een intensieve duurloop op het schema. De dag ervoor had ik rust genomen dus dit was nog eens het ideale moment om 'alles te geven' . Dat gebeurde dan ook, veel zweet gelaten in ieder geval. Tevreden na die 10 km, vrij diep gegaan en na een aantal weken toch de intensieve duurloop nog is afgehaspeld. De volgende keer is voor na de midwinterjogging, da zal op zich al intensief genoeg worden(hoop ik). Tot dan nog een week goe doortrainen, paar intervaltrainingen en dan de laatste week vooral wa recupereren en rust inlassen.
Woensdag was ne zware dag, ik dacht eerst maar een uurke te lopen aangezien ik 's avonds nog moest zaalvoetballen maar het werd een uur en half. Een 16-tal km verder had ik wa last van men heup en toen was de sportdag nog maar id helft... Uiteindelijk had ik da misschien best ni gedaan ma ik had geen zin om te stoppen na een uur, dusja. De 16 km aan ongeveer hetzelfde tempo gelopen.
Donderdag gaf de onverbiddelijke kalender wederom een zaalvoetbalmatch aan, daarvoor dacht ik een half uurke te lopen ma daar heb ik wijselijk van afgezien. De pijn aan men heup was er ni beter op geworden.
Vandaag een intervaltraining, voor de start waren de voortekenen ni zo goed. Bij het stappen al veel last aan men heup. Heb da nog al enkele keren voorgehad maar toen ging da tijdens het lopen vrij snel over. De eerste km heb ik echt gedacht om te stoppen, pijn was ongelooflijk irritant. Grappig zicht waarschijnlijk, mankende loper Na 10 min op men tanden te bijten ging het toch iets beter, de pijn was er nog altijd maar in iets mindere mate. Het was schitterend loopweer langs de vaart in Leuven, het zonneke(eindelijk!) stralend op het water, klaarlichte dag, schoon blauw wolken Met zo een prachtig weer moest ik gewoon doorbijten ookal was het verstandiger geweest om te stoppen. Uiteindelijk 20 versnellingen gedaan, 10 van 200 meter en 10 van 150 meter. Met de pauzes ertussen + in -en uitlopen een 12 km.
Veldvoetballen morgen zit er niet in(excuus voor de late afzegging!), maar stappen is momenteel al moeilijk genoeg. Tis te hopen dat met een dagske rust de pijn grotendeels gaat verdwijnen. Kzou toch nog moete leren om te stoppen als het echt ni gaat. Da komt nog vermoed ik.
Maar om vandaag toch nog te eindigen met een positieve noot : Don't Blame It On The Sunshine!
Maandag een intervaltraining afgewerkt, 6 versnellingen van 400 meter met telkens 200 meter tussen en daarna 6 versnellingen van 300 meter met telkens 100 meter tussen. Niet voluit gegaan, tegen 75 à 80 procent van de beperkte mogelijkheden. Op die manier ging het wel vrij vlot, toch het gevoel dat ik een goeie training achter de rug had.
Dinsdag op een zeer rustig tempo 20 km gelopen. 20 km was wel voldoende gezien het feit dat ik sinds vorige zaterdag al bezig was met sporten(voetbal, lopen...). Een rustdag was dan ook welkom, ik was nog aan het twijfelen tussen woensdag of donderdag maar moest uiteindelijk de keuze niet zelf maken. We zijn naar RSCA - Dender(overwinning al was het zo koud dat ik dacht nooit meer in staat te zijn om te lopen met voeten als ijsklompen) gaan zien dus was het daarna net iets te laat om nog te beginnen.
Vandaag voelen de benen terug iets frisser aan dus straks de laatste km's van januari afmalen.
Zoals in het allereerste bericht, hopelijk, gelezen stond er na de veldvoetbal van zaterdag(6-0 overwinning ) vandaag een intensieve duurloop op het programma. Uitendelijk 'liep' het net iets anders.
Ik besliste wijselijk deze zware inspanning uit te stellen naar de volgende week, daar het leek dat de 90 minuten van zaterdag een regelrechte aanslag waren op elke mogelijke bestaande spier in mijn benen Aan de conditie kan het niet gelegen hebben vermoed ik, nuja voetbal blijft dan ook een contactsport. Aangezien een rustdag uiteraard geen optie was besloot ik thuis op de loopband een tiental km héél rustig 'uit' te lopen. Uiteindelijk zijn het er iets meer dan 12 geworden, met enkele km's aan een hoger tempo waarblij bleek dat deze verhoogde intensiteit toch niets was om vandaag gedurende een langere tijd uit te proberen. Een goede keuze want na de training voelde de spieren toch al iets minder stram aan. Toch nog enige voldoening na ALWEER een hoop frustratie, gratis en voor niks afgeleverd, door RSCA
Komende week is het de bedoeling om stevig door te trainen, over enkele weken nl. de eerste wedstrijd van het seizoen. Dan moet blijken of de km's die ik de laatste tijd afgwerkt heb enige effect hebben gehad.
.jpg)
Vrijdag rustig thuis op de loopband een uurtje gelopen, spijtig genoeg gaven ze net dan kunstschaatsen uit op 'één', da hebben we dan ook weer al is gezien 
.jpg)
Hopelijk is daar een wündermiddel te vinden waardoor ik meteen weer ad slag kan met de looptraining!
In ieder geval hoop ik zo snel mogelijk terug te kunnen lopen.
Zondag was de pijn al iets minder nadrukkelijk aanwezig.
Na 10 min op men tanden te bijten ging het toch iets beter, de pijn was er nog altijd maar in iets mindere mate. Het was schitterend loopweer langs de vaart in Leuven, het zonneke(eindelijk!) stralend op het water, klaarlichte dag, schoon blauw wolken 
: 
