Vandaag stond de eerste wedstrijd van het nieuwe jaar op het programma, nl. de 10 km tijdens de midwinterjogging te Kiewit. Aangezien ik de laatste tijd wat aan het sukkelen ben met de heup had ik qua tijd niet speciaal een streefdoel. Om dan toch maar een vooruitzicht te hebben zou ik mij tevreden stellen met een chrono rond de 41'30".
Na de eerste 2 km werd het mij al snel duidelijk dat ik veel te snel vertrokken was voor mijn doen. De benen gaven duidelijke signalen dat het trager moest of ik zou me nog voor km 3 helemaal in de vernieling lopen. Aangezien de keuze al voor mij was genomen schakelde ik een 'versnelling lager'. Tussen kilometer 2 en 3 wel nog behoorlijk afgezien maar daarna bij een groepje van een man of 3 aangesloten en tot het einde eigenlijk hetzelfde tempo kunnen aanhouden. Bij kilometerpunt 5 kwam ik door op 20'09" maar de snelheid opdrijven was er voor mij toen al niet meer bij, de benen hadden in het begin blijkbaar al voldoende averij opgelopen. Enig verval was dus wel te verwachten, uiteindelijk aangekomen in een tijd van 41'21" als 127ste van de 522.
De tijd zal toch nog scherper moeten, hier zal tijdens de trainingen serieus aan gewerkt worden. Al bij al ben ik tevreden: redelijke tijd voor vandaag, prima organisatie, zalig weer, rustig/mooi parcours en vooral goe afgezien. Na de trip naar Waregem(Zulte - RSCA) was ik al minder tevreden
En nu... niets!
Ps. : Bedankt aan de supporters => Der Makke, Stefanie, de ouders van Stefanie en mene pa
Voila, de trainingsarbeid richting de midwinterjogging zit erop. Content dat de wedstrijd voor de deur staat, kan ik is zien waar we momenteel staan. Nu is het erop of eronder
Deze week toch nog 2 uurkes kunnen lopen, niet alleen goe voor de fysiek maar het was vooral ook een mentale geruststelling. Heel tevreden dat ik na die paar dagen de loopschoenen nog is kon aantrekken. 100% procent is het nog ni maar ik hoop dat de komende 2 rustdagen nog wat herstel brengen. Als da ni het geval is dan is het maar zo, nog wedstrijden genoeg waar ik 'optimaal' ad start kan verschijnen. Nuja we zien zondag wel, ben content met de evolutie die ik waarneem tijdens de trainingen, das al iets.
Dus zonder dat ik van den trap val ofzo sta ik zondag ad start, nog een motivatie om goe door te lopen => up 2 Waregem waar RSCA te gast is. Nu wel spijt dat ik ni in Bordeaux zit, lang zitte twijfele maar toch => C'moonnnn Dan maar naar München...
Na de 2 bijzonder belastende zaalvoetbalmatchen van zaterdag ben ik genoodzaakt nu rust te nemen zodat ik zondag zeker aan de start van de midwinterjogging kan komen.
Na/tijdens de eerste wedstrijd eigenlijk geen last gehad maar het uur tussen beide wedstrijden was er té veel aan. Tijdens de 2de wedstrijd begon het heupgewricht terug tegen te sputteren... Ik was sowieso al van plan om zondag niets te doen maar maandag dacht ik toch heel even te gaan lopen. Dit is er tot op vandaag niet van gekomen, hopelijk lukt het één dezer dagen nog. Ik stel wel alles in het werk om zondag aan de start te verschijnen, hetzij zonder enige loopkilomters deze week. Het zou bijzonder spijtig zijn na deze voorbereiding maar hier ga ik uiteraard niet vanuit.
Rusten is dus de boodschap en hopen op beterschap! Wie weet morgen al...
Belangrijke dag vandaag, na 2 dagen voorgeschreven rust ging ik terug proberen enkele km's af te leggen. Zaterdag was de pijn ad heup van die aard dat lopen er absoluut niet inzat, dan maar naar de slachting van Brussels gaan zien, dit door RSCA Zondag was de pijn al iets minder nadrukkelijk aanwezig.
Vandaag dan, na bijna 72 uur zonder enige sportacitiviteit , waagde ik het erop om buiten enkele km's te gaan lopen. Ik voelde ad heup dat het gewricht nog niet helemaal 100 procent was maar de rust had wel zen werk gedaan. Met een klein hartje vertrokken maar met veel moed en bijzonder tevreden thuisgekomen. Ik had me voorgenomen om meteen te stoppen als de pijn terug zou verergeren, om zo geen extra dagen uit de 'running' te zijn. Het was de bedoeling om rustig aan éénzelfde tempo te lopen, zonder versnellingen om zo geen bijkomende druk uit te oefenen op de heup. Ik had de laatste 2 weken de indruk dat de trainingen zelf van een minder niveau waren en dat ik bijgevolg niet echt in goeie doen was. Vandaag liep ik echter aan een, voor mij, behoorlijk trainingstempo. Een pak sneller dan voorgenomen maar zolang ik aan een constant tempo liep en niet diep moest gaan vond ik het OK. Misschien zat de welgekomen rust(na het vele voetbal) en het, wederom, geweldige weer er ook voor iet tussen. Terug langs de vaart gaan lopen: lekker windje, niet te warm of te koud, heldere hemel, regelmatig collega lopers tegengekomen...(ik zou uren kunnen doorgaan met het weer te beschrijven, eindelijk ) Kortom een dag om met de glimlach op het gezicht te lopen. Op deze manier had ik nog uren willen doorlopen.
Morgen hopelijk nogmaals van het weer profiteren. Nog 13 dagen te gaan tot de midwinterjogging, toch terug enig optimisme te merken na vandaag. De grens van de 300 loop-km's(in 2008) daarnet overschreden, dat er nog vele mogen volgen!
Maandag stond er met enige vertraging een intensieve duurloop op het schema. De dag ervoor had ik rust genomen dus dit was nog eens het ideale moment om 'alles te geven' . Dat gebeurde dan ook, veel zweet gelaten in ieder geval. Tevreden na die 10 km, vrij diep gegaan en na een aantal weken toch de intensieve duurloop nog is afgehaspeld. De volgende keer is voor na de midwinterjogging, da zal op zich al intensief genoeg worden(hoop ik). Tot dan nog een week goe doortrainen, paar intervaltrainingen en dan de laatste week vooral wa recupereren en rust inlassen.
Woensdag was ne zware dag, ik dacht eerst maar een uurke te lopen aangezien ik 's avonds nog moest zaalvoetballen maar het werd een uur en half. Een 16-tal km verder had ik wa last van men heup en toen was de sportdag nog maar id helft... Uiteindelijk had ik da misschien best ni gedaan ma ik had geen zin om te stoppen na een uur, dusja. De 16 km aan ongeveer hetzelfde tempo gelopen.
Donderdag gaf de onverbiddelijke kalender wederom een zaalvoetbalmatch aan, daarvoor dacht ik een half uurke te lopen ma daar heb ik wijselijk van afgezien. De pijn aan men heup was er ni beter op geworden.
Vandaag een intervaltraining, voor de start waren de voortekenen ni zo goed. Bij het stappen al veel last aan men heup. Heb da nog al enkele keren voorgehad maar toen ging da tijdens het lopen vrij snel over. De eerste km heb ik echt gedacht om te stoppen, pijn was ongelooflijk irritant. Grappig zicht waarschijnlijk, mankende loper Na 10 min op men tanden te bijten ging het toch iets beter, de pijn was er nog altijd maar in iets mindere mate. Het was schitterend loopweer langs de vaart in Leuven, het zonneke(eindelijk!) stralend op het water, klaarlichte dag, schoon blauw wolken Met zo een prachtig weer moest ik gewoon doorbijten ookal was het verstandiger geweest om te stoppen. Uiteindelijk 20 versnellingen gedaan, 10 van 200 meter en 10 van 150 meter. Met de pauzes ertussen + in -en uitlopen een 12 km.
Veldvoetballen morgen zit er niet in(excuus voor de late afzegging!), maar stappen is momenteel al moeilijk genoeg. Tis te hopen dat met een dagske rust de pijn grotendeels gaat verdwijnen. Kzou toch nog moete leren om te stoppen als het echt ni gaat. Da komt nog vermoed ik.
Maar om vandaag toch nog te eindigen met een positieve noot : Don't Blame It On The Sunshine!
Maandag een intervaltraining afgewerkt, 6 versnellingen van 400 meter met telkens 200 meter tussen en daarna 6 versnellingen van 300 meter met telkens 100 meter tussen. Niet voluit gegaan, tegen 75 à 80 procent van de beperkte mogelijkheden. Op die manier ging het wel vrij vlot, toch het gevoel dat ik een goeie training achter de rug had.
Dinsdag op een zeer rustig tempo 20 km gelopen. 20 km was wel voldoende gezien het feit dat ik sinds vorige zaterdag al bezig was met sporten(voetbal, lopen...). Een rustdag was dan ook welkom, ik was nog aan het twijfelen tussen woensdag of donderdag maar moest uiteindelijk de keuze niet zelf maken. We zijn naar RSCA - Dender(overwinning al was het zo koud dat ik dacht nooit meer in staat te zijn om te lopen met voeten als ijsklompen) gaan zien dus was het daarna net iets te laat om nog te beginnen.
Vandaag voelen de benen terug iets frisser aan dus straks de laatste km's van januari afmalen.
Zoals in het allereerste bericht, hopelijk, gelezen stond er na de veldvoetbal van zaterdag(6-0 overwinning ) vandaag een intensieve duurloop op het programma. Uitendelijk 'liep' het net iets anders.
Ik besliste wijselijk deze zware inspanning uit te stellen naar de volgende week, daar het leek dat de 90 minuten van zaterdag een regelrechte aanslag waren op elke mogelijke bestaande spier in mijn benen Aan de conditie kan het niet gelegen hebben vermoed ik, nuja voetbal blijft dan ook een contactsport. Aangezien een rustdag uiteraard geen optie was besloot ik thuis op de loopband een tiental km héél rustig 'uit' te lopen. Uiteindelijk zijn het er iets meer dan 12 geworden, met enkele km's aan een hoger tempo waarblij bleek dat deze verhoogde intensiteit toch niets was om vandaag gedurende een langere tijd uit te proberen. Een goede keuze want na de training voelde de spieren toch al iets minder stram aan. Toch nog enige voldoening na ALWEER een hoop frustratie, gratis en voor niks afgeleverd, door RSCA
Komende week is het de bedoeling om stevig door te trainen, over enkele weken nl. de eerste wedstrijd van het seizoen. Dan moet blijken of de km's die ik de laatste tijd afgwerkt heb enige effect hebben gehad.
Aanschouw, zowaar men eerste teksteke op deze spiksplinternieuwe blog.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen en voila direkt slecht nieuws, vandaag stond er geen training geprogrammeerd. Ik voelde gisteren al tijdens de duurloop met copain Jacky dat het tijd was voor ne rustdag. De dagen ervoor lieten blijkbaar ook hun sporen nog na, ik had men goei benen(voor zover ik die al heb) blijkbaar thuis gelaten want het ging bij wijlen vrij moeizaam, ook hier en daar wa last van kleine kwaaltjes wat ni bevorderend was. Daarbij kwam nog is dat ik nog ni van de solden geprofiteerd had en vandaag in Antwerpen vertoefde + net een te lang bezoek ad wok dynasty achter de rug . Nuja wa last of ni, 9 kansen op 10 wask toch wel weer gaan lopen moest er wa tijd geweest zijn, en terecht!
Morgen om 17u veldvoetbal, het lijkt me ni aangewezen om daarvoor wa te gaan lopen en aangezien het geen training is ook ni om tot aan het plein te lopen . Aangezien wa ploegmaten da hier meelezen, da ga zeker ni gebeure Daarna misschien, mits er wa energie over is wa uitlopen ofzo. Want zo 2 dagen niks... In ieder geval zondag is het terug werkendag, intensieve duurloop, iets om naar uit te kijken Afzien afzien...
Aan alle lopers en niet lopers, tot de volgende!
Ps. Ik distantieer mij volledig van de uitspraken vd heer Makke bij de reacties om geen te hoge verwachtingen te creëren(Makke ket )
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Dan maar naar München... 
Zondag was de pijn al iets minder nadrukkelijk aanwezig.
, waagde ik het erop om buiten enkele km's te gaan lopen. Ik voelde ad heup dat het gewricht nog niet helemaal 100 procent was maar de rust had wel zen werk gedaan. Met een klein hartje vertrokken maar met veel moed en bijzonder tevreden thuisgekomen. Ik had me voorgenomen om meteen te stoppen als de pijn terug zou verergeren, om zo geen extra dagen uit de 'running' te zijn. Het was de bedoeling om rustig aan éénzelfde tempo te lopen, zonder versnellingen om zo geen bijkomende druk uit te oefenen op de heup. Ik had de laatste 2 weken de indruk dat de trainingen zelf van een minder niveau waren en dat ik bijgevolg niet echt in goeie doen was. Vandaag liep ik echter aan een, voor mij, behoorlijk trainingstempo. Een pak sneller dan voorgenomen maar zolang ik aan een constant tempo liep en niet diep moest gaan vond ik het OK. Misschien zat de welgekomen rust(na het vele voetbal) en het, wederom, geweldige weer er ook voor iet tussen. Terug langs de vaart gaan lopen: lekker windje, niet te warm of te koud, heldere hemel, regelmatig collega lopers tegengekomen...(ik zou uren kunnen doorgaan met het weer te beschrijven, eindelijk
Na 10 min op men tanden te bijten ging het toch iets beter, de pijn was er nog altijd maar in iets mindere mate. Het was schitterend loopweer langs de vaart in Leuven, het zonneke(eindelijk!) stralend op het water, klaarlichte dag, schoon blauw wolken 
: 
