Toen ik de totale uitputting nabij was dacht ik dat ik vooral moest gaan schipperen in de dingen die ik deed. Op dat moment kon het ook niet anders, ik kon nog maar heel weinig echt doen. Maar nu dat een beetje beter gaat ontdek ik heel andere energierovers. Dingen die je graag doet moet je je niet laten, ook al kosten ze je soms veel (lichamelijke) energie, je krijgt er massa's (geestelijke) energie voor terug.
Laatst ging ik uit eten met, laat ons zeggen, zeer dichte kennissen. De organisatie verliep, zoals altijd met hen, zeer moeizaam. Ik had al langer het gevoel dat we niet op dezelfde golflengte zaten. Toch keek ik er ook naar uit, het zou wel gezellig worden. Maar het is juist op gebied van gezelligheid en sfeer dat we niet op dezelfde golflengte zitten. Het viel dus dik tegen. Ik had ff een dipje maar ik maakte mij er niet druk om, iets wat ik vroeger wel zou gedaan hebben, en zou beginnen plannen zijn hoe ik mij voor de volgende keer kon wapenen. Dat doe ik niet meer, er komt gewoon geen volgende keer. Zo simpel is het soms. Het is ook niet de moeite om hierover een gesprek te voeren als je op een heel ander niveau praat. Een hele opluchting. We zullen elkaar nog zien, ik zal vriendelijk zijn maar bij de volgende uitnodiging om samen iets te gaan eten zeg ik gewoon, 'neen, danku'. Mijn energie is kostbaar, ik ga er voortaan zuinig mee om.
Het weekend was niet echt je dat. Ik ben er meer dan eens van overtuigd dat ieder normaal mens een doel nodig heeft. In mijn toestand thuis zitten is soms zo doelloos. Van de dokter mag ik ook absoluut niets doen, zelfs niet aan werk denken. Wel dokter, dat gaat niet. Dus vandaag ging ik aan tafel zitten werken voor de cursus loopbaanbegeleiding. Ik heb een beetje een haat-liefde relatie met die cursus. Het geeft stress, wat absoluut te vermijden is nu, maar ook een doel. En ik heb dat doel gevonden. Ik ben op dit moment wild-enthousiast. Het is plots allemaal zo duidelijk maar er zijn ook nog zoveel vragen die ik mij stel. Gewoon laten bezinken en stap voor stap de juiste dingen gaan doen. Ook al is mijn enthousiasme misschien van korte duur (denk het niet want het spookt al langer door mijn hoofd) ik ben toch blij dat ik vandaag de energie mag hebben die bij enthousiasme hoort. En als ik die energie elke dag zou mogen ervaren, dan heb ik de job van mijn leven gevonden...
