Ok, dit was de laatste week 'zoekende' zijn. Iemand in mijn situatie zoekt naar antwoorden en hulp. Je kan die krijgen bij zeer bekwame mensen maar er zijn ook veel charlatans. Wat is het verschil tussen een goede therapeut en iemand die vooral geld wil verdienen? Bij een goede therapeut kom je opgeladen buiten, rustig met nieuwe moed en handvaten om iets mee te doen. Bij de andere kom je overstuur buiten en voel je je in't zak gezet. Bij mij is het gelukkig zo duidelijk maar ik vrees dat er nog veel mensen zich laten vangen.
Ik kreeg een gratis consultatie (daar heb ik al vragen bij maar kom) en aangezien ik de lezing die hij gegeven had niet slecht vond nam ik dat aanbod gretig aan. Uiteindelijk sta ik open om bij te leren en heb ik tijd om nieuwe dingen te proberen. Ik heb de luxe dat ik daar nu tijd voor heb. Het gesprek ging vlot. 't Is te zeggen, hij bevestigde de dingen die ik zei maar van zijn kant kwam er weinig nieuws voor mij. Een ontspanningsoefening op een massagetafel met een vreemde man die naast je zit, het is idd een heel goede oefening om je op de meest ongemakkelijke momenten te kunnen ontspannen. En dat was het dan. Plots kwamen er contracten en doorlopende opdrachten met de bank aan te pas. Een contract van 18 maand (euh, ik hoop dat ik tegen dan met heel ander dingen bezig ben) en dat zou mij 210 per maand kosten. Voor die prijs mag ik elke week eens bij hem komen. Om wat te doen? Op de massagetafel liggen? Ik weet begod meer dan hij over voeding, daar was ik ondertussen al achter. Hij wou mij een schema maken om te bewegen. Ik beweeg meer dan genoeg, ik heb eerder een schema nodig om mijn grenzen op dat gebied te bewaken en ook daar heb ik zelf voor gezorgd. Dan bleef er de stressbeheersing nog over maar hoe het er nu uitzag kreeg ik serieus op mijn heupen van hem.
En wat hebben we geleerd? Neen, zeggen en dat menen uit het diepst van je hart en stoppen met zoeken. Ook al heb ik tijd, dit is tijdverlies. Ik denk aan Claudine Drees, de loopbaanbegeleidster waar ik bij ga en waarvan ik van het eerste moment wist dat ik juist zat. Maar ik heb ook geleerd dat ik zelf meer in mijn mars heb dan sommigen die zich lifecoach noemen. Ik ken ook persoonlijk iemand die in de val getrapt is. Iemand die het helemaal niet breed heeft. Ik zeg niet dat hij haar totaal niet zal helpen maar ik durf nu met grote zekerheid zeggen, ik sta gewoon al verder dan wat hij mij nog kan leren. Ik hoop echt dat ik ooit mijn kennis en ervaring met mensen kan delen. Gewoon omdat het zonde is er niets mee te doen en omdat mensen helpen gewoon in mijn genen zit... Amen ;)
Mediteren, het was eigenlijk altijd iets waar ik verschrikkelijk veel stress van kreeg want daarvan 'moest' je rustig worden, en hoe meer iets moet, hoe minder het lukt. Door de cursus mindfulness en ook door de yoga ben ik gaan inzien dat wanneer er niets moet er ook niets fout kan gaan. Heb je moeite met een oefening dan doe je ze niet of je doet ze gewoon in de mate dat het wel gaat. Uiteindelijk zal het elke keer beter gaan. Bij mediteren is het net hetzelfde. Je kan onmogelijk zomaar je verstand uitzetten terwijl je daarvoor nog met 101 dingen tegelijk bezig was. Je hoeft niet doodstil te zitten want let erop, juist dan ga je ergens moeten krabben of zal er een kledingstuk niet goed zitten. Ik heb geleerd om gewoon rustig te worden, gedachten te laten passeren zoals bootjes op een rivier. Soms komen er dingen langs die je 'dringend' zou moeten doen, dan denk ik, nu niet, straks...Er is uiteindelijk niets wat geen 20 minuten kan wachten.
Wanneer ik naar de yoga ga of ik ga wandelen is dat voor mij tijd om tot rust te komen. De andere dagen maak ik 20' tijd om te mediteren. Het is de som van de dingen die het verschil maken. Ik voel soms een rust die ik jaren niet gevoeld heb en vandaag dacht ik op zo'n rustmoment, ik mag mijzelf nooit meer in de steek laten zoals ik het laatste jaar deed...
